สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 14

บทที่ 14 ป้อนยา ใช้วิธีปากต่อปากป้อน

หน้าของโห้หลีเฉินย้อยลงมา

“ อย่าพูดมาก นายเป็นหมอหรือเป็นนักบรรยายกันแน่ ? “

“ ก็แค่ไข้หวัดธรรมดา นายจะรีบร้อนอะไรขนาดนั้น ? “

ฉินฉู่ไม่พอใจพูดขึ้น แต่ก็เก็บอาการสอดรู้สอดเห็นไว้ เดินไปดูอาการของเธอ

ถึงเขาจะไม่ใช่หมอ แต่วิชาก็ดีกว่าพวกศาสตราจารย์พวกนั้นเยอะเลย

ไข้หวัดธรรมดา สำหรับเขามันเป็นเรื่องจิบจ๊อย

“ ให้เธอทานยานี่ แล้วนอนพักผ่อนคืนนึง พรุ่งนี้เช้าก็หาย “

เขาหยิบยาออกมาขวดนึง มองหน้าโห้หลีเฉินอย่างมีนัย

“ ตอนนี้เธอก็ไม่ฟื้น จะให้ฉันป้อนหรือว่านายป้อนดี ? “

ป้อนยา ?

โห้หลีเฉินที่ยืนอยู่ข้างๆ สีหน้าแข็งทื่อขึ้นเล็กน้อย

ฉินฉู่มองหน้าเขาแล้ว ล้อเล่นหัวเราะขึ้น

ป้อนยาให้คนไข้ เขาอ่ะเคยทำ แต่คนที่หยิ่งยโสอย่างโห้หลีเฉิน ในสายตาไม่เคยมีใครเยือกเย็นแบบนั้น

ไม่เคยทำ

แน่นอน และโตจนป่านนี้ เขาก็คงไม่เคยคิดที่จะต้องทำอะไรแบบนี้ เลยไม่ไปฝืนใจเขา ฉินฉู่

เลยเทน้ำมาแก้วนึง แล้วเดินไปที่เตียง

เห็นมือของฉินฉู่ที่กำลังจะยื่นไปที่เธอ สีหน้าของโห้หลีเฉินได้มืดลง รู้สึกไม่สบายใจ

เขารีบก้าวเดินไปสองก้าว แย่งแก้วที่อยู่ในมือของฉินฉู่มา

“ ฉันป้อนเอง “

ระหว่างพูด เขาก็นั่งลงที่หัวเตียง ใช้มือข้างนึงอุ้มเธอขึ้นมา ซุกที่อกของเขา มืออีกข้างได้ป้อนยาเธออยู่ แต่เธอยัง

อยู่ในอาการมึนหลับอยู่ ไม่รู้สึกตัว ปากเธอก็ปิดแน่นสนิท อย่าว่าแต่ให้กินยาเลย ป้อนน้ำก็คงป้อนไม่เข้าลองไป

ปากของเธอ เธอได้แต่กลืนยาและน้ำลงคอโดยปริยาย ร่างกายที่ควบคุมไม่ได้

เธอทรมานจนเปลือกตาขยับอยู่ตลอด พยายามฝืนลืมตาขึ้นมาเป็นเส้น สายตาที่ฝ้ามัวได้ค่อยๆขยายขึ้นจน

เห็นชัด หน้าอันหล่อเหลาของเขา มันช่างน่าหลงไหลเหลือเกิน

โห้หลีเฉินไม่นึกว่าเธอจู่ๆจะตื่นขึ้นมาได้ตอนนี้ เขาตกใจจนอึ้งไป รู้สึกอึดอัดทั้งตัว เขารีบปล่อยมือจากเธอ

อธิบายด้วยน้ำเสียงต่ำ “ ผมป้อนยาให้คุณ “

เธอลืมตามองเขาอยู่สักพัก เหมือนจะฟังไม่เข้าใจ แล้วหลับไปอีก โห้หลีเฉินเห็นสีหน้าเธอที่หลับสนิท

ทำอะไรไม่ถูกแล้วยิ้มขึ้น

ผู้หญิงคนนี้ไข้ขึ้นจนเบลอ

ฉินฉู่ที่ยืนอยู่ข้างๆ มองสองคนไว้อย่างรู้ซึ้ง คราวนี้ เขาเชื่อแล้วว่าเรื่องที่โห้หลีเฉินมีผู้หญิงมันจริง

และยังเป็นไปได้ว่า เป็นผู้หญิงที่อยู่ในดวงใจของโห้หลีเฉิน