สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 740

ความสงสัยภายในใจของซาอินติในที่สุดก็คลายลงแล้ว ตอนนี้เธอกำลังแอบฟัง สรุปได้ว่าเย้นหว่านไม่โกหกต่อหน้าของโห้หลีเฉิน

ในเมื่อเย้นหว่านไม่ได้ค้นพบจริง ๆ ว่าคุณป้าคนนั้นวางยาพิษ แม้ว่าหลังจากที่เธอกลับไป ปล่อยแผนซ้อนแผนให้คุณป้าคนนั้น เรื่องวางยาพิษก็จะสามารถปิดบังไว้ได้

นับว่าช็อกบ้าง แต่ยังโชคดีอยู่

แต่แผนนี้สุดท้ายกลับล้มเหลว วิธีเดียวกันก็ใช้ไม่ได้อีกต่อไป ไม่งั้นจะถูกเปิดเผยได้ง่าย

ซาอินติกวักมือเรียกสาวใช้ให้หล่อนมาอยู่ข้างกายของเธอ แล้วสั่งคำสั่งด้วยเสียงที่เบา

“จัดการทำความสะอาดร่องรอยทางนั้นของเวนเดลล์ทั้งหมด ให้พวกเขาหยุดลงมือชั่วคราว แผนที่ฆ่าเย้นหว่าน ฉันจะกำหนดใหม่”

เวนเดลล์ออกมาจากในห้องทำงาน พยักหน้าให้องค์หญิงที่อยู่ในห้องน้ำชา แล้วเดินไปที่ประตูห้องพักผ่อนของโห้หลีเฉินและยกมือเคาะประตู

พูดเสียงดัง “หลีเฉิน ค้นหาเอกสารกองใหม่ออกมาอีกครั้ง เพื่อหยุดโครงการ คุณจัดการเสร็จก็รีบออกมา เวลากระชั้นชิดมาก”

เวนเดลล์เป็นคนมีไหวพริบ

เขามองซาอินติที่อยู่ห้องน้ำในห้องทำงาน ก็รู้ว่าซาอินติกำลังแอบฟังเสียงสนทนาในห้องของโห้หลีเฉินอยู่

แต่เดิมทีความสัมพันธ์ของโห้หลีเฉินและเย้นหว่านก็เป็นของปลอม พวกเขาทั้งสองอาจจะพูดอะไรที่ล้ำเส้นเป็นการส่วนตัว หากให้ซาอินติได้ยิน มันจะไม่เป็นการเปิดเผยหรือ

เขาต้องรีบเรียกให้โห้หลีเฉินออกมาเร็วที่สุดถึงจะใช่

ได้ยินเสียงตะโกน โห้หลีเฉินก็เปิดประตูในเวลาไม่นาน

เขามองเวนเดลล์และพยักหน้า “จะไปทันที”

โห้หลีเฉินไม่ได้ปิดประตูอีก เขาหันตัวไปพูดกับเย้นหว่านที่กึ่งนอนบนเตียงอย่างอ่อนโยน

“คุณก็พักอยู่ที่นี่ ผมจะไปทำงานก่อนนะ”

เย้นหว่านพยักหน้าอย่างน่ารัก “ได้”

โห้หลีเฉินลุกยืนขึ้นอีกครั้ง เตรียมเดินออกไป

เพิ่งก้าวได้ก้าวเดียว มือเล็ก ๆ ที่อยู่ข้างหลังก็คว้าข้อมือของเธอไว้

โห้หลีเฉินหันศีรษะกลับไปและถามอย่างอดทน “เป็นอะไรเหรอ”

“ฉันนอนพักอยู่ที่นี่คนเดียวมันน่าเบื่อ คุณมีโทรศัพท์ที่ใช้ได้ไหม ฉันอยากเล่นเกม”

เย้นหว่านพูดอย่างปกติมาก ๆ

แต่ภายในใจมีเรื่องยิบย่อยมากมาย ครั้งล่าสุดใช้โทรศัพท์ของฉู่ฉู่ เธอถึงได้รู้ว่าซิมการ์ดของเธอไม่สามารถใช้ได้ที่นี่ จำเป็นต้องทำซิมการ์ดในท้องที่ถึงจะได้

แต่เวลานี้โห้หลีเฉินยุ่งมาก เธอก็ไม่มีวิธีที่จะไปทำซิมการ์ดได้ด้วยตัวเอง เรื่องนี้ก็ล่าช้าไปตลอด

โห้หลีเฉินมีงานที่ต้องรับผิดชอบอยู่ที่นี่ คิด ๆ ไปแล้วโทรศัพท์ต้องติดตั้งเรียบร้อยแล้วแน่นอน

แววตาของโห้หลีเฉินหม่นลงเล็กน้อย อยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

จากนั้น เขาก็หยิบโทรศัพท์ส่วนตัวออกมา ส่งให้กับเย้ยหว่านและกำชับอย่างอ่อนโยน

“เล่นน้อย ๆ หน่อย มันไม่ดีต่อสายตา”

ไม่ดีต่อสายตางั้นเหรอ

มีบางอย่างในประโยคนี้

เย้นหว่านไม่เข้าใจอยู่พักหนึ่ง แต่ก็พยักหน้าอย่างน่าเอ็นดู

โห้หลีเฉินออกไปอย่างวางใจ เขาไม่ได้ปิดประตู แถมยังเปิดประตูห้องทิ้งไว้ แบบนี้จะสะดวกเวลาที่เขากำลังทำงาน และก็สามารถจับตามองสถานการณ์ทางนั้นของเย้นหว่านได้ตลอดเวลา

ซาอินติเห็นโห้หลีเฉินออกมาแล้ว ก็ยกแก้วใบหนึ่งและเดินออกมาจากในห้องน้ำชา

เธอยิ้มเล็กน้อยขณะเดินไปถึงห้องพักผ่อน มองดูเย้นหว่านและพูด

“เสี่ยวหว่าน นี่เป็นน้ำน้ำตาลทรายแดงที่ฉันต้มมาให้เธอ เธอดื่มสักหน่อยเถอะ”

ของที่ซาอินติเพิ่งจะต้ม เย้นหว่านไม่กล้าที่จะดื่มง่าย ๆ

แต่เย้นหว่านก็ยังยิ้มเล็กน้อย รับแก้วไว้และพูดอย่างสุภาพ “ขอบคุณค่ะ”

ของที่เพิ่งต้ม ยังร้อนอยู่มากจนมีไอร้อนลอยออกมา

เธอพูดอีก “รอให้เย็นสักหน่อยแล้วค่อยดื่ม”

ซาอินติไม่แสดงความคิดเห็นอะไร เธอส่งยิ้ม “ได้ อย่าลืมดื่มนะ เธอพักผ่อนสักหน่อยก่อนเถอะ มีอะไรที่ต้องการก็เรียกฉัน ฉันจะช่วยเธอทุกอย่าง”

คำพูดสุภาพอ่อนโยนเหมือนผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง แถมยังมีน้ำใจช่วยผู้คน

แต่ตอนนี้เธอยังนั่งอยู่ด้านข้างของโห้หลีเฉิน ไม่มีความคิดที่จะกลับไปเลยสักนิด

ซาอินติหันศีรษะกลับไป บนใบหน้าเผยรอยยิ้มอ่อนโยนและพูด

“เสี่ยวหว่านไม่สบาย ฉันจะดูแลอยู่ที่นี่ ถ้ามีเรื่องอะไร ฉันจะได้สะดวกดูแล พวกคุณอยู่ที่นี่ต่างเป็นผู้ชายร่างใหญ่ ไม่เข้าใจเรื่องผู้หญิงหรอกค่ะ”

“องค์หญิง ท่านช่างรู้ใจมากเลย”

ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะชื่นชม

ผู้ชายคนอื่น ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะมองมาด้วยสายตาที่เต็มด้วยความชื่นชม

ผู้หญิงแบบนี้เป็นเทพธิดาที่สมบูรณ์แบบภายในใจของพวกเขาจริง ๆ

ซาอินติได้รับการชื่นชมจากทุกคน แววตาประกายเล็กน้อยมองไปทางโห้หลีเฉิน หวังว่าจะได้เห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปอันน้อยนิดของเขาบ้าง

แต่ดวงตาที่สวยงามและมีเสน่ห์ทั้งสองข้างของเขายังคงจ้องมองจอคอมพิวเตอร์อย่างตั้งใจ กลิ่นอายเย็นชาและความห่างเหินทั่วร่างกายราวกับแยกออกจากโลกใบนี้และตัวเธอ เหมือนไม่ได้อยู่ในเวลาเดียวกันโดยสิ้นเชิง

ไม่ได้ถูกรบกวนด้วยการสนทนาของพวกเขา

ความพยายามของซาอินติก็เหมือนกับการตีฝ้าย ทั้งหมดถูกดีดกลับมา

แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

ในห้องพักผ่อน เย้นหว่านได้ยินความคิดเห็นของพวกเขา ก็เอียงมุมปากด้วยความรังเกียจ

ซาอินติคนนี้ยังรักการแสดงจริง ๆ ช่างเป็นสุดยอดดอกบัวขาว

เธออยากทำลายดอกไม้อย่างโหดร้ายจริง ๆ

แต่น่าเสียดาย โอกาสและความสามารถตอนนี้ยังไม่พอ เธอต้องอดทนต่อไป

รอให้ได้ยามาแล้ว เธอจะให้เย้นโม่หลินพาคนมา ทำให้องค์หญิงคนนี้ต้องทุกข์ทรมาน

ระหว่างที่เย้นหว่านกำลังคิด ก็นำซิมการ์ดของโห้หลีเฉินเปลี่ยนในโทรศัพท์ของตัวเธอเองด้วยท่าทีที่ฉับไว

ครั้งที่แล้วถูกเซอร์ยุนซีทำให้ล่าช้า จนเธอยังไม่มีเวลาทำลายระบบรักษาความปลอดภัยเครือข่ายของประเทศนี้ เลยไม่สามารถติดต่อกับเย้นโม่หลินได้

วันนี้มีเวลาพอดี เธอจะลองดูอีกครั้ง