สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน นิยาย บท 84

บทที่ 84 ที่เขาพูดมา มันจริงแต่แรกแล้ว

มองเห็นสายตาที่คาดหวังของเธอแล้ว เขาไม่อยากจะตอบเธอเลยสักนิด

ตอนนี้ “ตู้ดๆๆ” เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้น

เป็นครั้งแรกที่ โห้หลีเฉินเมินเย้นหว่านแบบนี้แล้วก็รับโทรศัพท์

น้ำเสียงของโห้หลีเฉินนั้นขรึมเป็นปกติ “มีเรื่องอะไร”

ทางปลายสายมีเสียงทที่กระวนกระวายของคนรับดูแลบ้าน

“คุณผู้ชายครับ คุณนายหญิงเกิดเรื่องแล้วครับ คุณพาคุณเย้นกลับมาด้วยสิครับ คุณท่านยังเรีบกหาแต่คุณเย้นด้วยครับ”

โห้หลีเฉินขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “เราจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้”

พอวางสายแล้ว เขาก็ลุกขึ้นยืน แล้วก็พูดแบบไม่ให้ปฏิเสธได้

“ไปที่คฤหาสน์ตระกูลโห้กับผมหน่อย”

มองเห็นระหว่างคิ้วของโห้หลีเฉินมีความร้อนรนแฝงอยู่ เย้นหว่านเลยรู้สึกเป็นห่วง “เกิดอะไรขึ้นหรอคะ คุณโห้หลีเฉิน”

“คุณย่าไม่สบายน่ะ”

พูดแล้ว โห้หลีเฉินก็ก้าวเท้ายาวแล้วก็เดินออกไปข้างนอก

นึกถึงคุณย่าที่ใจดีและเมตตาแล้ว ในใจของเย้นหว่านรู้สึกกังวล เลยรีบเดินตามโห้หลีเฉินไป

คฤหาสน์ตระกูลโห้

เย้นหว่านตามโห้หลีเฉินไป เป็นครั้งที่สองที่เข้ามาในห้องของคุณนายท่าน

ตอนนี้ ในห้องก็ล้อมไปด้วยหลายคน พากันมุงดูคนแก่ที่นอนอยู่บนเตียงอย่างเป็นห่วง

เฝิงเสวียนหลันกำลังยืนอยู่ใกล้เตียงสุด พอเห็นเย้นหว่านมา ก็หลบสายตาแล้วสายตาก็หมองลงทันที

จากนั้น เขาก็รู้ตัวแล้วก็ถอยออกมา เพื่อหลีกทางให้

โห้หลีเฉินพาเย้นหว่านเดินไปข้างเตียง เขาค่อยๆ โน้มตัวลง มองดูจูเหลียนอีง หว่างคิ้วนั้นเห็นได้ถึงความเป็นห่วง

“คุณย่าครับ เป็นยังไงบ้างครับ”

ได้ยืนเสียงของโห้หลีเฉินแล้ว จูเหลียนอีงรีบกระตุกตา ดูลำบากมากกว่าจะลืมตาได้

เธอมองดูโห้หลีเฉินด้วยสายตาที่เศร้าหมอง แล้วก็มองไปหาเย้นหว่านที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา แล้วก็พูดอย่างไม่มีแรงว่า “ไม่เป็นไรหรอก”

พูดแล้ว เธอก็มองไปที่เย้นหว่านแล้วก็ยื่นมือออกไปอย่างสั่นๆ

“เสี่ยวเย้น……”

พูดด้วยความอ่อนแอ ท่าทางที่ดูอ่อนแรง ทำให้คนที่ดูแล้วนั้นรู้เลยว่าอาการของจูเหลียนอีงนั้นไม่ดีเลย ทำอะไรก็ลำบากไปหมด

เย้นหว่านรีบก้าวไปข้างหน้า จับมือของจูเหลียนอีง

“คุณย่า”

สายตาของจูเหลียนอีงจ้องมองตรงไปที่เย้นหว่าน เต็มไปด้วยความเมตตาและเอ็นดู

มืออีกข้างของเธอค่อยๆ ดึงสร้อยหยกที่คอลงมา แล้วก็วางไปในมือของเธออย่างแน่วแน่

“เย้นหว่าน อันนี้ย่าให้หนูนะ”

หยกที่เย็นๆ เข้ามาอยู่ในมือ ด้านบนนั้นแกะสลักเป็นรูปดอกได้ที่สวยจนไม่มีอะไรเทียบได้ สีเขียวขจี เป็นหยกที่ดีและหายากมากเลยทีเดียว

มันล้ำค่ามาก

คุณย่าจูเหลียนอีงให้เขาแบบนี้เลยหรอ เย้นหว่านรู้สึกกดดัน

“คุณแม่ นี่เป็นหยกเก่าแก่ของบรรพบุรุษเราเลยนะคะ แล้วก็มีแค่คุณนายหญิงของบ้านเท่านั้นที่ควรได้ครอบครอง เป็นคนที่คุมทุกอย่างในคฤหาสน์ตระกูลโห้ เย้นหว่านยังไม่ได้แต่งเข้ามาในบ้านเราเลย โห้หลีเฉินก็ยังไม่ได้สืบทอดอย่างเป็นทางการ แล้วจะให้เธอตอนนี้ได้ยังไงล่ะคะ”

เฝิงเสวียนหลันเอ่ยปากโต้แย้ง สายตาที่มองดูเย้นหว่านนั้น ยากที่จะปกปิดความรู้สึกในใจเอาไว้

ถ้าเกิดเย้นหว่านได้หยกนี้ไปล่ะก็ โห้หลีเฉินก็จะมีอำนาจในบ้านนี้อย่างเต็มตัว แล้วลูกชายของเขาก็จะไม่มีโอกาสอีกเลย

เย้นหว่านอึ้งไป เธอรู้แค่ว่าหยดนี้นั้นแพงมาก แต่ไม่คิดว่าจะมีค่ามากมายขนาดนี้

เฝิงเสวียนหลันสัมผัสได้ถึงความเสียวสันหลัง ในใจเขานั้นรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที

หลายปีมานี้ โห้หลีเฉินยิ่งออกลายขึ้นเรื่อยๆ ท่าทางดูก้าวร้าวห้าวหาญ ได้สร้างศึกนองเลือดในทางธุรกิจไว้ แล้วอารมณ์ของเขาก็ยิ่งหยิ่งผยอง ทำให้คนเกรงกลัว ไม่กล้าหือกล้าอือ

หน้าของเธอขาวซีด แล้วก็อธิบายว่า “ป้าไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้น”

“ถ้างั้นก็อย่าพูดคำที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดขึ้นมาอีก”

โห้หลีเฉินเตือนด้วยน้ำเสียงเย็นชา รอบตัวเขากำลังแผ่รังสีอันตรายออกไปอยู่

โดนคนที่อายุน้อยกว่าสอนแบบนี้แล้ว หน้าของเฝิงเสวียนหลันหมองทันที รู้สึกอับอาย แต่อยู่ต่อหน้าโห้หลีเฉินแบบนี้ เธอไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะเอ่ยปากเถียง

ผู้หญิงคนนี้ ดูแข็งแรงและอันตรายมาก

ตอนนี้ที่ต้องฟาดฟันกับเขา กลับต้องอดทนเอาไว้

โห้หลีเฉินไม่ได้สนใจเฝิงเสวียนหลันอีก หันหน้ามองไปทางจูเหลียนอีง แล้วความเย็นชาบนหน้าก็หายไปไม่น้อย

เสียงของเขาไม่สูงไม่ต่ำ แต่ก็หนักแน่นจนแย้งไม่ได้

“คุณย่าวางใจเถอะครับ ยังไงผมก็จะแต่งงานกับเย้นหว่าน”

นี่ดูเหมือนคำสาบานที่ทำให้ใจของเย้นหว่านนั้นสั่นไปหมด

เธอมองดูสายตาที่จริงจังของเขา จนรู้สึกได้ทันทีว่าที่เขาพูดนั้นคือเรื่องจริง

น่าจะเป็นเพราะเขาแสดงได้ดีไปหน่อยน่ะ

จูเหลียนอีงพยักหน้าด้วยความพอใจ มือที่ผอมแห้งกำมือของเย้นหว่านแน่น สายตาเต็มไปด้วยความเอ็นดู

“เสี่ยวเย้นคือหลานสะใภ้ที่ฉันเลือกเองแล้วฉันก็ยอมรับแค่หนูมาเป็นหลานสะใภ้ของฉัน เย้นหว่าน ย่าจะรอวันที่หนูแต่งงานเข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลโห้นะ”

มองดูหน้าตาที่รอคอยของคนแก่แล้ว เย้นหว่านถึงกับไปไม่เป็น อ้าปากด้วยความอึ้งจนพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

ในใจนั้นมีแต่ความรู้สึกที่รู้สึกผิด

ถ้าเธอถอนหมั้นกับโห้หลีเฉินล่ะก็ คุณย่าจะโกรธหรือเสียใจขนาดไหนกันนะ