สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1376

ชายคนนั้นพูดว่า “ทุกคนในต้าโจวสมควรตาย”

เย่จิ่งหลานตบปากไปหนึ่งที

“ในเมื่อเจ้าเกลียดชาวต้าโจวมาก ทำไมถึงต้องไปเป็นทหารอารักขาในวังอีก”

ชายคนนั้นอาเจียนลมออกมา ฟันส่วนใหญ่แทบจะร่วงหมดปาก

เขายังแข็งใจ เค้นเสียงพูดว่า “นั่นเพราะข้าไม่รู้ว่าตัวเองเป็นผู้สืบเชื้อสายของแคว้นเฟยเหยา”

“เจ้าเป็นลูกหลานใคร เกี่ยวอะไรกับการที่มาฆ่าชาวบ้าน พวกเขาบุกรุกแคว้นของพวกเจ้า หรือว่าอุ้มลูกเจ้าโยนลงไปในบ่อน้ำ เจ้าอ้างว่าทำในนามของความยุติธรรม ทำเรื่องเลวทรามต่ำช้าน่ะสิ”

เย่จิ่งหลานยิ่งพูดก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ ฟาดฝ่ามือตบไปอีกครั้ง สมองของผู้พูดก็ระเบิด และก็ล้มลงกับพื้น

ลั่วสุ่ยชิงขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้พูดอะไรมาก

นางมองไปที่คนอื่นๆ

“พวกเจ้าด้วย?”

พวกเขากระจุกรวมตัวกันอยู่มุมหนึ่งเหมือนนกกระทา ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

ทันใดนั้นลั่วสุ่ยชิงก็ยกมือขึ้น พลังอันทรงพลังก็เหมือนกับร่มขนาดใหญ่ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ส่องแสงไปที่หัวของคนเหล่านั้น หลังจากตัวสั่นอยู่ครู่หนึ่ง พวกเขาก็ล้มลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง

“สวรรค์ทรงเมตตาเจ้า ข้าจะไม่ฆ่าพวกเจ้า แต่จะทำลายวรยุทธ์ของพวกเจ้า เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเจ้ากระทำการเลวทรามต่ำช้าอีก ไปให้พ้น”

เดิมทีคิดว่านางเป็นเพียงเด็กผู้หญิงธรรมดาๆ แต่ด้วยวรยุทธ์ที่ทรงพลังเช่นนี้ ทำให้หลายคนไม่คิดจะต่อต้านอีกต่อไป และรีบวิ่งออกไปจากบ้านสวนทันที

“โอ๊ย ข้าปวดท้อง”

เมื่อครู่หญิงตั้งครรภ์รู้สึกหวาดกลัว แต่ตอนนี้นางผ่อนคลาย จึงเริ่มรู้สึกปวดท้องจนทนไม่ไหว กลิ้งไปมาบนพื้นอย่างทนไม่ได้

หมอตำแยรีบเข้ามาจับนางไว้

“ลูกของเจ้าตัวตรง ไม่รู้ว่าจะสามารถช่วยไว้ได้ทั้งคู่หรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับดวงของเจ้าแล้ว รีบนอนลง ออกแรง”

ลั่วสุ่ยชิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ยังคงอุ้มหญิงตั้งครรภ์เข้าไปในบ้าน จากนั้นภาพตรงหน้านางก็เปลี่ยนไป นางได้เข้ามาในมิติวิเศษแห่งหนึ่ง

เย่จิ่งหลานรับหญิงตั้งครรภ์ที่หมดสติต่อ เดินเข้าไปในห้องผ่าตัดอย่างรวดเร็ว ในมิติของเขา เขาเป็นเทพพระเจ้าที่แท้จริง ไม่กลัวว่าผู้หญิงคนนี้จะทำสิ่งชั่วร้ายกับเขา

เขาสวมชุดผ่าตัดและหน้ากากอนามัยอย่างรวดเร็ว จากนั้นมองดูน้ำหนักบนโต๊ะผ่าตัด ผสมยาชาอย่างรวดเร็ว จากนั้นดูดเลือดจากหญิงตั้งครรภ์ออกมาแล้ว หลังจากตรวจกรุ๊ปเลือดแล้ว เขาก็เตรียมพลาสมาที่เหมาะสมออกมาเก็บไว้ เพื่อใช้ในยามฉุกเฉิน

ลั่วสุ่ยชิงมองเย่จิ่งหลานด้วยความตกใจ แม้ว่านางจะไม่เข้าใจว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แต่นางก็รู้สึกว่าเขามีพลังและน่าเชื่อถือเป็นพิเศษ

เย่จิ่งหลานไม่ได้คุยกับนางอีก เหตุผลที่เขาบอกว่าชิงลั่วเป็นหมอ ก็เพราะกลัวว่าหลังจากช่วยหญิงตั้งครรภ์ได้แล้ว ชายคนนั้นจะมีปัญหากับนาง

ท้ายที่สุดแล้ว ในสมัยโบราณไม่มีผู้ชายคนไหนยอมให้ผู้ชายมาทำคลอดภรรยาของเขาได้

เพียงชั่วพริบตา แสงไร้เงาในห้องผ่าตัดก็สว่างขึ้น เย่จิ่งหลานทดสอบการดมยาสลบของผู้ป่วย จากนั้นจึงกางผ้าปลอดเชื้อแล้วใช้มีดผ่าช่องท้องของนาง

เขาถือคีมห้ามเลือดไว้ในมือซ้าย รีบอุดบาดแผลของผู้หญิงคนนั้น แล้วดึงตัวเด็กที่เกือบจะหยุดหายใจออกมา ตบหลังเขาเบาๆ เสียงร้องของเด็กก็ก้องไปทั่วทั้งห้องผ่าตัด