สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1474

อินชิงเสวียนค้นหาไปรอบๆ แต่หมอกสีดำบนมือยังคงไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ไปแตะต้องกับดักโดยไม่รู้ตัว นางจึงไม่ได้เข้าไปลึกนัก และกลับออกมาตามหาลั่วสุ่ยชิง

เมื่อถึงปากถ้ำแห่งหนึ่ง หมอกสีดำบนมือก็พุ่งขึ้นมาราวกับเปลวไฟ

อินชิงเสวียนถอยหลังไปก้าวหนึ่งอย่างระมัดระวัง ใบมีดสีดำที่ลอยอยู่เหนือศีรษะเหมือนจะสัมผัสได้ถึงความคิดของอินชิงเสวียน บรรยากาศที่มืดมนน่ากลัวก็เข้มข้นขึ้นในทันใด

“ข้าเอง!”

ลั่วสุ่ยชิงถือหมอกสีดำเดินออกจากถ้ำ เมื่อเห็นใบมีดดำทะมึนลอยอยู่เหนือศีรษะของอินชิงเสวียน ลั่วสุ่ยชิงก็ขมวดคิ้ว

“เจ้าสิ่งนี้สามารถแยกแยะมิตรกับศัตรูได้หรือไม่”

อินชิงเสวียนยิ้ม

“มันเคลื่อนไหวตามใจข้า เจ้าไม่ต้องห่วง เจออะไรบ้างหรือไม่”

ลั่วสุ่ยชิงเบี่ยงตัวหลบเล็กน้อย

“เจออะไรบางอย่าง เจ้าเข้ามาดูก็จะรู้เอง”

อินชิงเสวียนเดินไปหานาง และทันใดนั้นก็มองเห็นคนนอนอยู่บนพื้น

ร่างของคนผู้นี้เหมือนจะถูกตัดออกไปหนึ่งในสาม เหลือเพียงแถบแคบๆ ที่ปกคลุมไปด้วยรอยไหม้เกรียม

“ชิงฮุย?”

นางสลายหมอกสีดำบนมือ แล้วเดินไปที่ร่างนั้นอย่างรวดเร็ว พลิกตัวร่างนั้นขึ้น และแล้วก็เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพรา

แล้วจึงยื่นมือออกไปอังจมูกเพื่อตรวจสอบลมหายใจ ซึ่งร่างนั้นไม่มีลมหายใจแล้ว

“เขาตายแล้ว!”

นี่เป็นผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย

“ตายแล้ว แต่ข้าไม่ได้ฆ่าเขา”

ลั่วสุ่ยชิงขมวดคิ้วมองไปที่ชิงฮุย สีหน้าแววตาค่อนข้างเฉยเมย

อินชิงเสวียนเงยหน้าขึ้น และสบตากับแววตาที่เย็นชาของลั่วสุ่ยชิงพอดี ในใจนึกสงสัยอยู่ครามครัน

หรือว่าตัวเองเดาผิด? ลั่วสุ่ยชิงตัดการติดต่อกับแคว้นเฟยเหยาจริงๆ ใช้ความคิดของคนถ่อยไปคาดเดาใจคนดีจริงๆ เชียว

“ข้ารู้ว่าไม่ใช่เจ้า เกรงว่าจะเป็นอย่างที่เจ้าเดาจริงๆ ชิงฮุยอาศัยร่างกายอื่นเพื่อคืนชีพ”

อินชิงเสวียนถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

อินชิงเสวียนเดินเข้าไปในถ้ำและตรวจดูรอบๆ ไม่มีแม้แต่ร่องรอยการก่อกองไฟ นางไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชิงฮุยจะตายง่ายๆ ขนาดนี้

“ถ้าหากว่า ข้าหมายถึงถ้าเขาช่วงชิงร่างได้สำเร็จจริงๆ เจ้าคิดว่าเขาจะเลือกใคร”

ลั่วสุ่ยชิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง

“ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ภายนอกหรือตบะวรยุทธ์ เย่จิ่งหลานเป็นสิ่งที่เขาอยากได้มากที่สุด หากไม่มีร่างเนื้อที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ เขาก็อาจจับตัวใครก็ได้มาสักคน ซึ่งมีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็นลูกหลานชาวเฟยเหยา”

อินชิงเสวียนรู้สึกว่าการวิเคราะห์ของนางมีเหตุผล

“ถ้าอย่างนั้นเรากลับไปที่อิ๋นเฉิงก่อน แล้วบอกข่าวนี้กับพวกเขา จะได้เตรียมพร้อม”

“อื้ม แต่เจ้าไม่ต้องกังวลมากเกินไป หากเป็นเรื่องจริง ความแข็งแกร่งของชิงฮุยอาจเหลือเพียงหนึ่งในสิบส่วนเท่านั้น เขาจะไม่กล้าเผชิญหน้ากับอิ๋นเฉิงแบบซึ่งหน้าแน่นอน แค่ต้องระวังค่ายกลกับกลไกก็พอ”

หลังจากที่ลั่วสุ่ยชิงพูดจบนางก็ไอแค่กๆ ยกมือขึ้นกุมอกแล้วพิงกำแพง

“เจ้าเป็นอะไรไป”

อินชิงเสวียนเอื้อมมือไปช่วยประคองนาง

ลั่วสุ่ยชิงพูดเสียงหอบ “บนศพนั้น เหมือนว่าจะมีพิษอยู่!”