สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1488

“เจ้าคิดจะทำอะไร”

อินชิงเสวียนแสร้งทำเป็นสงบพลางมองไปที่ชิงฮุย

“ในเมื่อรู้ว่าข้ามีมิติ แล้วเจ้าคิดว่าจะจัดการกับข้าได้งั้นหรือ”

ชิงฮุยกินมันฝรั่งทอดอย่างใจเย็นแล้วพูดช้าๆ “เจ้าซ่อนตัวอยู่ในมิติของเจ้าได้ ข้าจะไม่ขัดขวางเจ้า”

อินชิงเสวียนตกตะลึง ดูท่าแล้ว เขาสัมผัสได้ถึงความมั่นใจของนางแล้ว

“เมื่อถึงเวลาที่ต้องเข้าไปข้าย่อมเข้าไปเอง อย่าคิดว่าเจ้าจะสามารถควบคุมสถานการณ์โดยรวมได้จริงๆ เพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงแห่งนี้จะทำให้เจ้ากลับไปไม่ได้อย่างแน่นอน”

ชิงฮุยกล่าวว่า “คารมคมคายรังแต่จะทำให้เจ้าเสียพลังงานมากขึ้น ไม่ได้ช่วยอะไร มิสู้มอบอำนาจการควบคุมร่างกายของเจ้ามาแต่โดยดี”

“ไร้ยางอาย นี่เจ้าต้องการร่างกายของข้า”

อินชิงเสวียนรู้สึกเย็นยะเยือก

ชิงฮุยหัวเราะเบาๆ

“เจ้าคิดมากเกินไป ข้าไม่สนใจเรื่องชายหญิงอีกต่อไป ข้าต้องการร่างกายของเจ้า เพียงเพื่อครอบครองสมบัติในมิติของเจ้า อย่างเช่น น้ำพุวิญญาณ”

อินชิงเสวียนจ้องมองชิงฮุยอย่างเคียดแค้นชิงชัง

“มิน่าล่ะเจ้าถึงไม่ได้ทำอะไรเลย ที่แท้นี่ก็เป็นเจตนาของเจ้า!”

“ถูกต้อง หากไม่ต้องการสิ่งใด การสังหารชาวยุทธ์ที่ประกาศตัวว่าไม่ธรรรมดาเหล่านี้ ก็ง่ายพอๆ กับการบีบมดให้ตาย”

ความเยือกเย็นของชิงฮุยนี้ ทำให้อินชิงเสวียนชาวาบไปทั้งศีรษะ หรือว่าเขามีแผนสำรองในอิ๋นเฉิง?

“ในเมื่อเจ้ายึดร่างของลั่วสุ่ยชิงไปแล้ว แล้วจะควบคุมข้าอีกครั้งได้อย่างไร”

อินชิงเสวียนบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ ตัวร้ายในทีวีมักตายเพราะพูดมากไม่ใช่หรอกหรือ

ชิงฮุยดูเหมือนจะอ่านความคิดของนางออกแล้ว

นางจะต้องไม่ปล่อยให้ชิงฮุยประสบความสำเร็จ

“เจ้ามองว่าสหายชาวยุทธ์ของจงหยวนธรรมดาเกินไปแล้ว”

พลังสีแดงและสีขาวพุ่งออกจากร่างกาย แรงกดดันของชิงฮุยก็คลายลงเล็กน้อย

“ดีมาก งั้นวันนี้ก็ทำให้ข้าเห็นซะ ว่าเจ้ามีความสามารถแค่ไหน วันหน้าเมื่อข้าขยายอาณาเขต ย่อมมีที่สำหรับเจ้าแน่นอน!”

ดวงตาของอินชิงเสวียนเป็นสีแดงทอง วรยุทธ์ทั้งหมดที่สามารถใช้ได้ก็นำมาใช้กับชิงฮุย แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็ไม่ค่อยดีนัก

เขานั่งบนม้านั่งหิน มองดูอินชิงเสวียนด้วยรอยยิ้ม

“ด้วยอายุของเจ้า ที่สามารถบำเพ็ญเพียรมาได้ถึงระดับนี้ ก็เพียงพอที่จะภาคภูมิใจไปครึ่งชีวิต น่าเสียดายที่เจ้ามาพบข้าผิดเวลา!”

เขาสะบัดข้อมือ เลือดหยดหนึ่งก็ไหลออกมาจากกลางนิ้ว มันระเหยและตกลงไปในความว่างเปล่าททันที

“มาเถอะ มาชื่นชมกองทัพของเฟยเหยาของข้าดีกว่า ว่าเมื่อเปรียบเทียบกับเจ้าแล้วมันจะเป็นอย่างไรบ้าง”