สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 613

“บากะ (โง่เง่า)!”

ชายตงหลิวคนหนึ่งตะโกนด่า

“ห้ามเจ้าว่าท่านอ๋องน้อยของพวกเราแบบนี้นะ”

อาซือหลานพูดภาษาของพวกเขา “แหกตาหมาๆ ของเจ้ามองดูให้ชัดเจน นี่คือฝูอี้อ๋องแห่งต้าโจว จะกลายเป็นท่านอ๋องน้อยของพวกเจ้าได้อย่างไร”

เย่จิ่งหลานตะโกนด่า “บากะยาโร่ว (ไอ้พวกโง่) อย่าฟังเขาพูดเหลวไหล ฆ่าเขาซะ”

ทั้งสองคนที่ขาดความเฉลียวฉลาดรีบพุ่งพรวดเข้าไปทันที ซัดฝ่ามือใส่อาซือหลานทันที

เย่จิ่งหลานถือโอกาสเข้าไปหลบซ่อนตัวอยู่ในมิติ

ตอนนี้อยู่บนถนน ไม่มีทางที่อาซือหลานจะมานั่งเฝ้าดูเขาอยู่ที่นี่ทุกวัน นี่ก็เท่ากับว่าหลบหนีออกมาได้แล้ว ในเวลาเดียวกันก็ยุยงให้คนโง่สองคนก่อกบฏได้ เป็นผลกำไรล้วนๆ เลยทีเดียว

หวังซุ่นยกนิ้วให้เย่จิ่งหลานทันที

“ท่านอ๋องร้ายกาจจริงๆ หลอกลวงพวกเขาได้ด้วย”

เย่จิ่งหลานยิ้มอย่างภาคภูมิใจและพูดว่า “เรื่องเล็กน้อย”

หวังซุ่นถามอีกครั้ง “เหตุใดท่านอ๋องจึงพูดภาษาตงหลิวได้”

“คิดว่าเป็นพรสวรรค์พิเศษของข้าก็แล้วกัน แล้วเจ้ามาที่ต้าโจวได้อย่างไร”

เย่จิ่งหลานพลางสังเกตสถานการณ์ภายนอก พลางหาเรื่องคุยไปเรื่อย

หวังซุ่นถอนหายใจแล้วพูดว่า “อาจารย์ของข้าเป็นคนจงหยวน ปีนั้นเขาข้ามทะเลเป่ยไห่มา ด้วยความหวังว่าจะยุติภัยสงคราม แต่ถูกจักรพรรดิข่มเหง จริงๆ แล้วข้าเป็นคนที่รับผิดชอบในการดูแลเขา อาจารย์เห็นว่าข้าดูไม่เลว ทั้งกลัวว่าวิชาสาบสูญเรื่องการแปลงโฉมจะสูญหาย จึงถ่ายทอดวิชาให้ข้า”

ชุดสีขาวของชายคนนี้พลิ้วไหว ราวกับเทพเซียนที่มาจุติยังโลกมนุษย์ ซึ่งเขาคือเย่จั้นที่ติดตามฉินเทียนและคนอื่นๆ มาโดยตลอด

สำหรับยอดฝีมือด้านวรยุทธ์เช่นเขา เขามีสัมผัสไวต่อสภาพแวดล้อมโดยรอบมาก เขาสังเกตเห็นกระแสอากาศของการต่อสู้แทบจะในทันที แล้วจึงใช้วิชาตัวเบาเหาะเหินเข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้น โดยไม่คาดคิดว่าจะเจอตัวอาซือหลานได้

เมื่อศัตรูเผชิญหน้ากัน โทสะพลันพลุ่งพล่าน

อาซือหลานปล่อยคนญี่ปุ่นทันที แล้วซัดฝ่ามือไปยังเย่จั้น

“วันนั้นเจ้าไม่ตาย งั้นก็มาดูกันว่า วันนี้จะโชคดีแบบนั้นอีกหรือไม่”

ฉินเทียนและคนอื่นๆ ก็รีบรุดมาที่นี่เช่นกัน พวกเขาเห็นเย่จั้นและอาซือหลานต่อสู้กันอยู่ไกลๆ จึงรีบมองหน้ากันทันที

“น่าจะเป็นคนเหล่านี้ กลับวังทันที รายงานต่อกุ้ยเฟย!”