สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 764

เซี่ยวอิ๋นหวนขานตอบ และกระโดดเข้าสู่วงการต่อสู้

อินชิงเสวียนนำพิณการเวกออกจากมิติทันที และจัดการช่วงชิงโชคลาภของพวกเขา

ในไม่ช้า อินชิงเสวียนก็ได้รับการแจ้งเตือนจากมิติ

“ครั้งแรกที่ใช้ทักษะช่วงชิงโชคลาภ ได้รับรางวัล 1,000 คะแนน จำกัดการใช้อยู่ที่ห้าคนต่อวัน”

ครั้นได้ยินดังนี้ อินชิงเสวียนมีทั้งความยินดีและกลัดกลุ้มผสมปนเป

แน่นอนว่าทุกสิ่งที่ใช้เป็นครั้งแรกสามารถได้รับรางวัลจากมิติได้ แต่สิ่งนี้มีข้อจำกัดจริงๆ

“ช่วงชิงโชคลาภคือการช่วงชิงอะไรกันแน่?”

เป็นโอกาสที่หาได้ยากที่มิติจะเป็นฝ่ายพูดก่อน อินชิงเสวียนจึงถามอย่างรวดเร็ว

“โชคลาภ สุขภาพ อำนาจ ตลอดจนความสามารถและวรยุทธ์ทั้งหมด”

อินชิงเสวียนค่อนข้างประหลาดใจ ทักษะนี้ยอดเยี่ยมขนาดนี้เลย!

ขณะที่กำลังเหม่อ เจ้าสำนักหานเตาก็ถูกแทงหนึ่งกระบี่ อินชิงเสวียนรีบนั่งขัดสมาธิบนพื้น รวบรวมลมหายใจและสมาธิ เล่นเพลงหมื่นกระบี่เศษดารา

ในใจก็นึกถึงความสิ้นหวังที่เกือบจะถูกบีบคอตายเมื่อครู่ และความเดือดดาลที่เย่จิ่งอวี้สูญเสียการควบคุม ความรู้สึกก็พุ่งขึ้นมาแค่เพียงปลายนิ้วสัมผัสในทันที

หลังจากการต่อสู้จริงมาหลายสนาม อินชิงเสวียนก็ค้นพบปัญหาหนึ่ง เพลงโจมตีประเภทนี้ต้องมีความโกรธอยู่ในใจ ถึงจะสามารถแสดงอานุภาพออกมาได้สูงสุด

ในขณะที่นางกำลังแบ่งใจให้ไปจัดการกับแม่ทัพตงหลิวหลายคน ใจหนึ่งก็คิดถึงเรื่องที่น่าหงุดหงิดทุกอย่าง ไม่นานก็เข้าสู่สภาวะนั้น

จู่ๆ ผีแคระตงหลิวหลายคนก็ถูกโจมตีด้วยเสียงพิณจนเลือดพุ่งกระฉูด

“ออกมาคนหนึ่ง ฆ่าผู้หญิงคนนั้นซะ”

มีคนตะโกนเป็นภาษาตงหลิว ทว่าเจ้าสำนักเซี่ยวอ่านความคิดของพวกเขาได้อย่างทะลุปรุโปร่งแล้ว ทันทีที่หายตัว เขาก็มาปรากฏกายอยู่ข้างๆ อินชิงเสวียน

“เจ้าแค่มีใจอยู่ที่ดนตรี มีข้าอยู่ จะไม่มีใครกล้าทำร้ายเจ้า”

อินชิงเสวียนไม่มีใจจะไปคิดตามคำพูดนั้น จิตใจทั้งหมดล้วนจดจ่ออยู่กับพิณโดยสิ้นเชิง

เมื่อเผชิญหน้ากับผู้เฒ่าเหล่านี้ที่กล้าหาญมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาต่างก็หวาดกลัว

มีเสียงฉับเบาๆ ชายตงหลิวอีกคนก็ถูกกระบี่ตัดคอ ผู้นำไม่เพียงแต่เต็มไปด้วยความกลัวเท่านั้น เขายังพูดในภาษาของพวกเขาว่า “ถอย”

จู่ๆ พวกเขาก็กระโดดลงทะเล น่าเสียดายที่สวิตช์ไฟฟ้าอยู่ใกล้กับอินชิงเสวียน

นางหันกลับไปกดสวิตช์ จากนั้นแหไฟฟ้าในทะเลก็เปิดใช้งานทันที ชาวตงหลิวทุกคนที่กระโดดลงทะเลก็ส่งเสียงโหยหวนอย่างน่าสมเพช

เมื่อเห็นว่าไม่มีความหวังในชัยชนะ ชาวตงหลิวที่เหลือก็แยกย้ายหนีไปทุกทิศทุกทาง

ผู้อาวุโสสวีต้องการไล่ล่า แต่เฮ่ออวิ๋นทงก็หยุดไว้

“อย่าไล่ตามหมาจนตรอก เราเข้าไปตรวจดูสถานการณ์ในเมืองก่อน”

ทันทีที่เขาพูดจบ ก็ได้ยินเสียงแหบห้าวพูดว่า “ทุกท่านไม่ต้องกังวล สำนักของเราจัดการปัญหาที่เหลือในเมืองได้แล้ว”

อินชิงเสวียนหันกลับมา ก็เห็นอาซือหลานที่สวมหมวกสานใบใหญ่ทันที