So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้ นิยาย บท 13

“อยากเป็นศัตรูกับพี่ใช่ไหมขนม”

“เออ! อยากเป็นชนิดที่ผีไม่เผาเงาไม่เหยียบด้วยซ้ำรู้เอาไว้ซะ!”

“ขนม!”

หมับ!

“มานี่!”

“เฮ๊ย! ปล่อย!” ผ่านไปไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำฉันก็โดนเขาคว้าข้อมือแล้วดึงให้เดินกลับไปที่รถ ไอ้บ้านี่จะทำอะไรฉันเนี่ย!

“นี่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยสิวะ!” ฉันทั้งร้องตะโกนทั้งพยายามฝืนตัวเอาไว้ไม่ให้ถลาไปตามแรงลากของอีตานี่แต่น้องร่างเล็กเอวบางหุ่นดีเหมือนนางแบบน้องจะไปสู้เฮียเขาที่หุ่นล่ำกล้ามโตได้ยังไง! T^T

“หยุดโวยวายสักทีขนมถ้าไม่อยากโดนจูบโชว์” อีตาเควินหันมากัดฟันพูดกับฉันพร้อมกับส่งสายตาดุมาให้ นี่ไม่ได้กลัวเลยสักนิดถ้าคนเราจะจูบคนอื่นง่าย ๆ แบบนั้น ป่านนี้ฉันโดนจูบเป็นร้อยครั้งแล้วค่ะ

“อย่ามาขู่!”

จุ๊บ!

“อื้อ! อื้อ!!!” ฉันโดนเขาดึงเข้าไปจูบจริง ๆ ค่ะ ตอนแรกนึกว่ามันจะแค่จุ๊บปากแรง ๆ แต่มันไม่ใช่แบบนั้น เพราะเขาล็อกตัวล็อกหน้าฉันไว้แล้วก็เอาปากเขามาประกบปากฉันแรงมาก

“ถ้ายังอยากลองดีอีกคราวนี้จะจูบจริง ๆ ให้ปากเปื่อย ขึ้นรถได้แล้ว” พอเขาผละออกไปก็ขู่ฉันอีกรอบพร้อมกับดันฉันให้เข้าไปนั่งในรถ ตอนนี้ฉันช็อกมากเพราะนั่นมันจูบแรกของฉันเลยนะ ฉันสติแทบหลุดไปแล้วที่ต้องมาเสียเฟิร์สคิสให้ศัตรู!

ปัง!

“กรี๊ด!!!” ฉันได้สติขึ้นมาก็กรี๊ดใส่หน้าไอ้บ้าเควินทันที บักพากมึงมาจูบกูได้จั่งได๋ขนมสูนคัก! (บักพาก = เป็นคำด่าภาษาอีสานความหมายคล้ายคำด่าของภาษากลางว่าไอ้เหี้ย ,จั่งได๋ = ยังไง / อย่างไร , สูนคัก = โมโหมาก / โกรธมาก)

“ขนมเลิกดื้อสักทีได้ไหม” อีตาเควินไม่ได้สะดุ้งสะเทือนกับการกรี๊ดจนเสียงดังลั่นรถของฉันเลยสักนิด เขาแค่หันมามองด้วยความรำคาญแล้วก็พูดออกมาแค่นั้น

“ดื้อบ้าบออะไร! ปลดล็อกรถเดี๋ยวนี้นะ!” ฉันพยายามจะเปิดประตูแต่รถของเขามันเป็นแบบล็อกจากด้านคนขับเท่านั้นทำให้ฉันไม่สามารถเปิดประตูได้ หงุดหงิดโว๊ย!

“พี่ไม่ได้ใจดีนะขนม” เขาพูดออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ทั้งน้ำเสียงแล้วก็สีหน้าของเขามันบอกออกมาชัดเจนว่าเขาไม่ได้แค่ขู่ ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไรเหมือนกันที่ทำให้เขาดูน่ากลัวขึ้นมา อาจจะเพราะฉันไม่เคยเห็นโหมดนี้ของเขามั้งคะก็เลยเลือกที่จะไม่เสี่ยงดีกว่า

-เวลาต่อมา-

“ถึงแล้ว” นี่เป็นคำแรกหลังจากที่เขากับฉันนั่งรถมาด้วยกันตอนนี้อีตานี่ก็จอดรถที่หน้าคณะของฉันเรียบร้อยแล้ว ว่าแต่มาทำไมวะ

“มาทำไม?” ฉันหันไปถามเขาด้วยความสงสัย เมื่อกี้ยังทำท่าเหมือนจะลากฉันไปข่มขืนแต่ตอนนี้ดันพามาที่คณะซึ่งพามาทำไมวะขนมงงค่ะ

“จะมาคุยธุระกับเพื่อนไม่ใช่รึไง” เขาปลดเบลท์ออกแล้วก็หันมาพูดกับฉัน เออว่ะลืมไปเลยว่าโกหกไปแบบนั้น แล้วยังไงคะแค่พามาส่งนี่นะ

“ไม่ต้องทำหน้าสงสัยหรอกพี่จัดการขนมแน่ครับ แต่ไปคุยธุระเรื่องงานกับเพื่อนให้เสร็จก่อนพี่จะรอ” ฮะ! เขาพูดบ้าบออะไรออกมา น้องตกใจมากนะแสดงว่าโมโหแต่ยังมีคุณธรรมจริยธรรมนึกได้ว่าฉันมีธุระต้องจัดการก่อนสินะ ยอมใจค่ะ แต่มากไปกว่านั้นคือฉันไม่ได้นัดเพื่อนไว้ไง

“ใครจะบ้าให้นายมาทำอะไรฮะ”

“ก็ลองวัดใจกันดูว่าพี่จะปล่อยให้เด็กปากดีงี่เง่าแบบเราเดินเชิดออกไปได้ง่าย ๆ ไหม” อีตาเควินบอกฉันพร้อมกับยิ้มร้าย ๆ สำทับมาอีกที

ฉันเดินลงมาจากรถเขาด้วยความงง พอลงรถก็มีสายตาหลายคู่ที่มองรถอยู่ก่อนหน้านั้นแล้วมองมาที่ฉันด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก็รถหรูขนาดนี้ใครไม่มองก็บ้าแล้วค่ะ ยิ่งเป็นฉันเดินลงมาด้วยรุ่นน้องก็เลยตาค้างกันไปใหญ่

“จะให้พี่ตามไปด้วยรึเปล่าหรือให้พี่รอที่ลานจอด” อีตาเควินลดกระจกลงมาถาม กล้าคิดนะยะว่าฉันจะอยากให้ตามไปด้วยนั่นสมองหรือซองเลย์คะเฮีย

“ไม่ต้อง! เสร็จแล้วเดี๋ยวลงมาเอง” ฉันแกล้งบอกด้วยใบหน้ามั่น ๆ แต่ฝันไปเถอะค่ะใครจะบ้าย้อนกลับมาหาเขา

“ต้องการอะไร” พอขึ้นมานั่งบนรถที่จอดอยู่ไม่ไกลฉันก็เอ่ยปากถามออกไปเพราะอยากรู้ความต้องการของเขาแต่ไม่ต้องสงสัยนะคะว่าทำไมฉันไม่เห็นรถเขา มันมีซอยเล็ก ๆ อยู่แถวนั้นพอดีค่ะ เขาเข้าไปจอดตรงนั้นฉันก็เลยไม่เห็น ถ้าจอดตรงถนนเส้นหลักรถเด่นขนาดนี้แล้วมองไม่เห็นก็จะยอมควักลูกตาใส่โหลแก้วเหมือนนางสิบสองเลย

“หึ!” อีตาเควินมองหน้าฉันแล้วก็กระตุกยิ้มออกมา แค่นั้น?

“ฉันถามว่านายต้องการอะไรไงเควิน”

“พอโดนจับได้นี่พูดจากับพี่ไม่เพราะเลยนะขนม พี่อายุมากกว่ามาเรียกพี่นาย ๆ เรียกชื่อห้วน ๆ มันใช้ได้เหรอ” เขาว่าฉันแล้วก็ขับรถออกมาจากซอยเล็ก ๆ ที่เอารถเข้าไปจอด

“มันก็ไม่ได้มีความจำเป็นที่จะต้องพูดดีกับคนที่ไม่ชอบอยู่แล้วรึเปล่า ตอบฉันมาสักทีว่าต้องการอะไร” ฉันเริ่มขึ้นเสียงใส่เขาเพราะฉันยอมรับไปแล้วว่าฉันเข้าหาเขาเพราะอยากเอาคืน แต่พอรู้ความจริงฉันก็ยอมแพ้แล้วไงวะ แล้วจะมาตามตอแยฉันเพื่ออะไร

“นายอยากแก้แค้นกลับเหรอ” ฉันยิงคำถามอีกครั้งเพราะเขาเอาแต่นั่งเงียบขับรถโดยที่ไม่ได้สนใจจะตอบคำถามฉัน

“พี่บอกแล้วว่าให้ลืมเรื่องในอดีตไปแล้วมาเริ่มต้นทำความรู้จักกันใหม่”

“เหอะ! ฉันขอถามหน่อยถ้าฉันยังหน้าเดิมอยู่นายจะพูดประโยคเมื่อกี้ออกมาไหม” ฉันย้อนใส่เขา ซึ่งฉันแน่ใจว่าเขาไม่มีทางที่จะเสนอให้เราทำความรู้จักกันใหม่แน่นอน

“อย่ายอกย้อนพี่ขนม” อีตาเควินปลายตามองฉันแล้วก็พูดออกมา ประโยคข่มขู่มาอีกแล้วค่ะ ทำเป็นแค่พูดจาขู่ผู้หญิงรึไง

“โอเคไม่ยอกย้อนแล้ว แต่ฉันไม่มีทางทำตามข้อเสนอของนายแน่นอน จับได้ก็คือจบ ฉันแพ้แล้วก็แยกแค่นั้น”

“พี่ไปแข่งอะไรกับเราตอนไหน” เขาหันมามองฉันแล้วก็พูดออกมาแถมยังยิ้มที่มุมปากใส่ฉันเหมือนกำลังคุยกับเด็กที่พูดจาไม่รู้เรื่อง ไอ้บ้านี่ทำฉันโมโหแล้วนะ

“เออจะอะไรก็แล้วแต่แต่ต่อไปนี้นายกับฉันไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกัน ฉันเกลียดนายเข้าใจไหม”

“เสียใจด้วยครับพี่คงทำตามที่ขนมต้องการไม่ได้เหมือนกัน เพราะพี่ชักจะชอบขนมแล้วสิ ขนมเข้ามาอ่อยพี่เองรับผิดชอบพี่ด้วยแล้วกัน”