ศึกเดือด มหากาฬ นิยาย บท 68
ประโยคหนึ่งที่เรียบง่าย เรื่องที่จะให้วังซื่อกรุ๊ปหยุดงานแล้วสอบสวนก็หายไป
แต่เฉินอีกลับส่ายหน้าเล็กน้อย
“ไม่ ตรวจสอบต่อไป”
“หืม?”
หลันเทียนก็นิ่งอึ้ง ในไม่ช้าก็เข้าใจ“ความหมายของคุณเฉินคือต้องการดูว่าทางหลี่ซือกรุ๊ปนั้น……”
เขาไม่ได้พูดต่อไป แต่สิ่งที่เข้าใจก็เข้าใจแล้ว
เฉินอีกระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อย และพูดว่า: “หลี่ซือกรุ๊ปบอกว่าพวกเราขโมยภาพออกแบบของพวกเขา พวกเขาลำบากขนาดนี้ พวกคุณต้องช่วยคนอื่นเขาทวงความยุติธรรม แม้ว่าจะเป็นการใส่ร้ายก็ต้องตรวจสอบสืบหาความจริงให้ปรากฏ ไม่ใช่เหรอ?”
“ผมเข้าใจแล้ว ตอนนี้ผมก็จะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
หลันเทียนออกไปในทันที
หัวหน้าลั่วอาหลานทั้งสองคนก็ไม่กล้าขยับด้วยซ้ำ
เนื่องจากว่าที่นี่บุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดไม่ใช่คนนอกอย่างหลันเทียน และก็ไม่ใช่เจ้าของอย่างหยางเหลียนหลงคนนี้ แต่เป็นเฉินอี เขาไม่ออกคำสั่งอาหลานคู่นี้ก็ย่อมไม่กล้าขยับเป็นธรรมดา
“พวกนายอยู่ที่นี่ ต้องการที่จะดื่มชาผูเอ่อร์ชั้นเลิศของอธิบดีหลันมั้ย?”
คำพูดของเฉินอีทำให้อาหลานคู่นี้ได้รับการนิรโทษกรรม
“ขอบคุณคุณเฉินที่ไว้ชีวิตครับ!”
หัวหน้าลั่วพูดอย่างต่อเนื่อง
เฉินอีส่ายหน้าเล็กน้อย และพูดว่า: “ไสหัวออกไป!”
อาหลานตระกูลลั่วถึงได้หนีรอดไปได้
“อา ผม……”
ลั่วต้าเจียงรู้ว่าตัวเองก่อให้เกิดหายนะ เกรงว่าอนาคตของอาหลานทั้งสองคนก็ไม่สามารถรักษาไว้ได้
แต่สิ่งที่เหนือความคาดหมายของเขาก็คือ หัวหน้าลั่วไม่มีตั้งใจที่จะกล่าวโทษ
“เรื่องดำเนินมาถึงขั้นนี้แล้ว โทษแกไปก็ไม่มีประโยชน์ จะว่าไปคนที่หลอกพวกเราจริงๆก็คือหลี่ซือกรุ๊ป”
“เข้าไปไม่ได้ก็ถือได้ว่าดีมากแล้ว ถูกไล่ออกแม้ว่าจะเจ็บใจแต่ก็ถือว่าเป็นจุดจบที่ดีที่สุด”
“ตอนนี้ฉันแค่อยากเห็นจุดจบของหลี่ซือกรุ๊ป แต่ว่าเบื้องหลังของอีกฝ่ายเป็นเฉินฝู คุณเฉินสองคน ก็ไม่รู้ว่าใครจะแพ้ใครจะชนะ”
หัวหน้าลั่วพูดช้าๆ
ลั่วต้าเจียงถามด้วยความสงสัยว่า: “เฉินฝูจะสู้กับคุณเฉินคนนั้นได้เหรอ?”
“ไม่แน่ ถ้าหากเพียงแค่เฉินฝูคงจะสู้ไม่ได้อย่างแน่นอน แต่เบื้องหลังของเฉินฝูคือตระกูลเฉินแห่งเมืองอสูร ครั้งนี้พวกเขามาร่วมลงทุนกับตระกูลมังกร”
“พูดอย่างเรียบง่าย ครั้งนี้ตระกูลเฉินก็เป็นในฐานะที่พึ่ง แต่เฉินฝูหลี่ซือกรุ๊ปเป็นหมากรุก บวกกับตระกูลมังกร เรื่องนี้ไม่เรียบง่ายอย่างที่เห็นบนผิวเผินขนาดนั้น”
หัวหน้าลั่วก็ยังเป็นทหารผ่านศึกของข้าราชการ และในไม่ช้าก็มองเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจน
ผ่านไปเป็นเวลานาน เขาก็เงยหน้ามองท้องฟ้า
ในเวลานี้ ท้องฟ้ามืดลงเล็กน้อย
“ท้องฟ้าของเมืองฉือก็จะเปลี่ยนไปอีกแล้ว ฮ่าๆ”
หัวหน้าลั่วอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น
ในช่วงเวลาแห่งหายนะของตระกูลหลิน กองกำลังหนึ่งกลุ่มพังทลายลง
ตอนนี้ถึงตาของตระกูลหลี่แล้ว ก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์จะคืบหน้าไปถึงขั้นไหน
“งั้นพวกเราต้องบอกให้หลี่เจ๋อมั้ย?”
ลั่วต้าเจียงถามอย่างอ่อนแรง หัวหน้าลั่วก็มองไปที่เขาอย่างหมดคำพูด และพูดว่า: “ทำไมต้องบอกพวกเขาด้วย เกมในครั้งนี้ไม่ใช่ว่าระดับอย่างพวกเราจะเข้าร่วมได้อีกต่อไป แต่เป็นกองทุนมูลนิธิโตว๋โนว่ ก็คือเกมระหว่างคุณเฉินกับตระกูลเฉินแห่งเมืองอสูร และตระกูลมังกรแห่งเมืองเอก ต่อให้เป็นตระกูลหลี่ก็ยากที่จะเอาตัวรอดได้ ถ้าเกิดหมดอำนาจแกคิดว่าต่อไปใครจะเป็นผู้ปกครองวงการการค้าของเมืองฉือ?”
ลั่วต้าเจียงอ้าปากพูดออกมา: “วังซื่อกรุ๊ป”
“ถูกต้อง ตอนนี้ ถึงเวลาที่พวกเราจะไปที่วังซื่อกรุ๊ป ดูว่าสามารถที่จะเปิดประตูสู่โลกใหม่จากที่นั่นได้หรือเปล่า นี่อาจเป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยมสำหรับตระกูลลั่วของพวกเรา”
……
การสนทนาของอาหลานหัวหน้าลั่ว ก็ดังมาถึงหูของเฉินอีอย่างถี่ถ้วน คือหลังจากที่มังกรเขียวได้ยินก็รายงานขึ้นมา แน่นอนว่ามังกรเขียวก็บังเอิญได้ยินว่าตระกูลเฉินเมืองอสูรห้าคำนี้ถึงได้ให้ความสนใจฟังสักพัก
“หัวหน้าลั่วกลับน่าสนใจเป็นอย่างมาก”
แต่หลี่เจ๋อก็ยิ่งกระวนกระวาย
“ไม่ใช่ ไอ้สกุลลั่วคนนี้ยังไงกันแน่ ตอนบ่ายบอกว่าจะมีคนของเมืองเอกมา ต่อจากนั้นก็ออกไปในทันทีต่อมาคนทั้งคนก็เหมือนกับหายเข้าไปในกลีบเมฆ หนึ่งล้านที่พวกเราให้ไปก็ไม่มีแล้ว?”
หลี่เจ๋อนึกถึงหนึ่งล้านนั้น ก็เจ็บปวด
แม้ว่าเขาจะตระกูลใหญ่มีธุรกิจมากมาย แต่เสียเงินไปแล้วงานก็ทำไม่สำเร็จเปลี่ยนเป็นใครก็ต้องกังวลใจ
ในเวลานี้เฉินฝูเดินออกมา มองหลี่เจ๋อแวบหนึ่ง และพูดว่า: “อย่ากังวล มีฉันออกหน้าหัวหน้าลั่วจะต้องทำตามอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นรับเงินแล้วเขากล้าไม่ทำตามเหรอ? ถ้าหากไม่ทำตามจริงๆฉันก็จะต้องทำให้เขาคายหนึ่งล้านนั้นออกมาให้ได้อย่างแน่นอน”
“ฮ่าๆๆๆ จะเป็นไปได้ยังไง ถ้าทำให้เขาคายออกมาจริงๆเกรงว่าจะเจ็บปวดจนตาย”
อีแร้งหัวเราะ
ช่วงนี้บอสใหญ่กลุ่มทะเลแดงกลับไปที่เมืองเอก อีแร้งเป็นคนที่รับผิดชอบเรื่องทั้งหมดของกลุ่มทะเลแดงและช่วยเหลือเฉินฝู
คำพูดนี้กลับเป็นความจริง หลี่เจ๋อพยักหน้าอย่างค่อนข้างเห็นด้วย
ในเวลานี้ เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบก็ดังขึ้นมา หลายคนก็เงยหน้าขึ้นเห็นว่าเป็นลูกน้องของหลี่เจ๋อ
“มีเรื่องอะไร?”
หลี่เจ๋อค่อนข้างไม่พอใจ
เฉินฝูยังอยู่ที่นี่ ลูกน้องคนหนึ่งก็วิ่งส่งเดชมา ทำให้เฉินฝูรู้สึกว่าเขาหลี่เจ๋อสั่งสอนได้ไม่เข้มงวดไม่ใช่หรอกเหรอ ดังนั้นความรู้สึกต่อตัวเองก็กลายเป็นแย่ลง?
คนรับใช้ของตระกูลหลี่กลืนน้ำลายอย่างกะทันหัน และกระซิบว่า: “คุณชาย หลานชายหัวหน้าลั่วของกรมการก่อสร้างเพิ่งมาที่นี่……”
“หืม? คนอยู่ไหน?”
แม้จะเป็นแค่หลานชาย แต่หลี่เจ๋อเหมือนกับมีชีวิตขึ้นมา และรีบถาม
คนรับใช้ก็ยิ่งตื่นตระหนก
“เขา เขาให้บัตรธนาคารใบหนึ่งกับผมก็กลับไปแล้ว ไม่พูดอะไรสักคำ”
หลี่เจ๋อ“???”
นี่การกระทำอะไร?
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ศึกเดือด มหากาฬ