"ยัยโก๊ะเอ้ย ฉันจะเอายังไงกับเธอดีเนี่ย!" ชายหนุ่มคว้าตัวหญิงสาวเข้ามาแนบไว้กับลำตัว แล้วก็ปล่อยให้คนที่เดินตามหลังทยอยกันเดินออกไปก่อน เพราะทางเดินมันแคบมากเขาก็เลยต้องได้จับเธอแนบไว้ ถ้าคนมองคงคิดว่าพวกเขายืนกอดกัน แต่ที่ไหนได้ นอกจากจะไม่ทำให้เธอตกลงไปในทุ่งนาของชาวบ้าน ยังช่วยให้ผ้าผืนนั้นไม่หลุดออกจากหน้าอกของเธออีก
"หมั่นไส้!" จั๊กจั่นโมโหที่เห็นภาพนั้น และไม่ชอบใจเอามากๆ พยายามทำใจแล้วแต่ก็ทำใจไม่ได้สักที "หลบหน่อย!"
พอเดินเข้ามาใกล้จั๊กจั่นแกล้งเบียดให้ทั้งสองออกจากทางที่เดิน แต่ใช้แรงเบียดเยอะไปก็เลยทำให้คนที่ยืนอยู่ริมคันนาถึงกับเสียหลัก
"กรี๊ดดด" ทั้งสองล้มกลิ้งลงไปในทุ่งนาข้าวของชาวบ้าน ซึ่งใกล้จะได้เก็บเกี่ยวในอีกไม่กี่วัน แต่โชคดีที่คนตัวโตกอดรัดเธอไว้แล้วทิ้งร่างของตัวเองให้ล้มลงไปก่อน
"จั๊กจั่นเธอทำอะไร!" คนที่ตำหนิก็คือตั๊กแตน พอตำหนิลูกพี่ลูกน้องเสร็จแล้ว ตั๊กแตนก็รีบยื่นมือลงไปให้มิลานเกาะ เพื่อที่จะพยุงตัวลุกขึ้นมาได้
"โอ้ย" แผลที่ถูกเคียวบาดก่อนหน้านั้น มันไปเสียดสีกับลำข้าวก็เลยฉีกขาดออกมาอีกครั้ง เพราะไม่ได้ติดพลาสเตอร์ หญิงสาวรีบเอามือซ่อนไว้กลัวว่าคนจะเห็นเลือดที่มันซิบออกมา
"พี่เหนือลุกได้ไหม" ตั๊กแตนพามิลานลุกขึ้นมาได้แล้ว ก็เลยยื่นมือลงไปให้เหนือตะวันเป็นที่เกาะบ้าง
"ไม่เป็นไรพี่ลุกเองได้" ชายหนุ่มรีบยันกายลุกขึ้น เพราะเขาเป็นผู้ชายแค่นี้เรื่องจิ๊บจ๊อย
"คุณเป็นอะไรไหมคะ" ตั๊กแตนหันมาทางมิลานบ้าง ทันใดนั้นสายตาก็เห็นว่าตรงเอวของเธอมีผ้ายาวเฟื้อยลงมา "เอ๊ะนั่นอะไร"
"ไม่มีอะไรหรอก แตนกลับไปก่อนเถอะ" เหนือตะวันพูดพร้อมกับจับปลายผ้ายัดกลับคืนไว้ที่เดิมก่อน
"ถ้างั้นฉันไปนะ" ตั๊กแตนรู้สึกว่าตัวเองจะเป็นส่วนเกินของพวกเขา
"ฉันจะเอายังไงกับเธอดี" ทุกคนจากไปแล้วเขาก็หันมาพันผ้าผืนนั้นรอบหน้าอกไว้ให้เธอใหม่
"ขอบคุณ" พอหญิงสาวกล่าวขอบคุณแล้ว เธอก็รีบเดินนำหน้าไป และตอนนี้ตะวันก็เริ่มคล้อยลงมากแล้ว
"ทำไมกลับค่ำกันจังเลยล่ะ" ป้าวรรณีเก็บของมาก่อนหน้านั้น ก็เลยไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
"ก็มีคนแถวนี้ก่อเรื่องอีกน่ะสิครับ" ชายหนุ่มพูดเหมือนกับไม่จริงจังนัก แต่คนที่ฟังแล้วรู้สึกไม่สบายใจยังไงไม่รู้ เหมือนกับว่าเธอเป็นตัวก่อปัญหา
"ฉันขอขึ้นไปข้างบนก่อนนะ"
"จะรีบขึ้นไปไหนน้ำก็ยังไม่อาบ"
"เออพูดเรื่องอาบน้ำ ป้าได้ถังใหม่มาแล้วนะ และป้าก็ตักน้ำใส่ตุ่มไว้ให้แล้วไปอาบน้ำซะ" วันนี้เสร็จงานเร็วป้าก็เลยหาของใช้มาไว้เพิ่ม
"ป้าไม่น่าจะเหนื่อยไปตักเองเลย ทำไมไม่รอให้ผมมาทำให้"
"เราก็เหนื่อยเหมือนกัน อะไรช่วยกันได้ก็ช่วยกันสิ" ทั้งลุงพงษ์และป้าวรรณี รักเหนือตะวันเหมือนกับหลานแท้ๆ และหวังจะฝากผีฝากไข้ด้วย
หญิงสาวรีบถอดเสื้อผ้า และก็ใช้ผ้าถุงผืนที่ใส่อยู่นั่นแหละขึ้นมาพันรอบหน้าอกไว้เพื่อที่จะอาบน้ำ
ในขณะที่เธอกำลังยืนอาบน้ำอยู่ก็ได้มี..
"ว่าไงป้าเกี่ยวข้าวไปถึงไหนแล้ว"
"อ้าว..เสกเองเหรอ ไปไหนมาไม่เห็นตั้งนาน"
"ไปทำงานที่เมืองกรุง"
"แล้วทำไมรีบกลับมาเร็วจังเลยล่ะ" ที่ถามแบบนี้เพราะเพิ่งหายหน้าไปยังไม่ถึงเดือนเลย
"คิดถึงบ้าน งานก็ไม่ค่อยจะมีให้ทำหรอกป้า" ในขณะที่เสกสรรกำลังพูดกับป้าอยู่ สายตาของเขามองไปที่ผู้หญิงกำลังอาบน้ำอยู่ที่ตุ่ม ซึ่งเธอก็ไม่ได้สังเกตว่ามีใครมา
"พอแล้ว" แต่คนที่สังเกตสายตาก็คือเหนือตะวัน เขารีบเอาผ้าเช็ดตัวมาคลุมร่างเธอไว้
"มึงไปได้สาวสวยขนาดนี้มาจากไหนวะไอ้เหนือ" ถึงแม้จะมีแค่แสงตะเกียงก็รู้ได้ว่าผู้หญิงคนนี้สวยมาก
"เมียกูเอง"
"จะเมียมึงได้ยังไง อย่ามาโกหกกูดีกว่า"
"ทำไมกูต้องโกหกด้วย..ขึ้นบ้านไป" เหนือตะวันหันกลับมาบอกให้เธอขึ้นบ้าน
"แต่ฉันยัง.." เธอเพิ่งจะอาบน้ำยังไม่ถูสบู่เลยด้วยซ้ำ
เหนือตะวันถึงกับพูดอะไรไม่ออก และสิ่งที่พวกเขาคุยกันอยู่ข้างล่าง เธอที่อยู่ข้างบนก็ได้ยินเพราะเสียงมันก้องขึ้นไป
ทานข้าวเสร็จหญิงสาวก็เลยนอนตามคำสั่ง
"เมื่อไรมึงจะกลับ"
"ถามเหมือนไล่กูเลยนะ"
"ก็ไล่นั่นแหละ กูจะได้ขึ้นนอน"
"มึงจะขึ้นนอนก็นอนไปสิ กูจะนอนตรงนี้" ว่าแล้วเสกสรรก็ทิ้งตัวลงนอนที่แคร่ไม้ แต่ก่อนพวกเขาก็เคยนอนแบบนี้บ่อยๆ
เหนือตะวันรู้ดีว่าเสกสรรคงอยู่จับผิดเขา เรื่องที่อยู่ดีๆ ก็มีมิลานโผล่ขึ้นมา
พอชายหนุ่มกลับขึ้นมาก็เห็นว่าเธอนอนหลับไปแล้ว เขาค่อยๆ มุดเข้าไปในมุ้ง
แอด~ แอด~~ แอด~~~
มันเป็นเสียงพื้นไม้ด้านบนที่ดังขึ้นเป็นจังหวะ ซึ่งเสกสรรก็รู้ดีว่าตรงนั้นเป็นที่นอนของคนที่อยู่ด้านบน
"อ้าวไอ้นี่ขึ้นไปถึงมึงก็จัดเลยเหรอวะ" เสกสรรยังนอนฟังเสียงอยู่แบบนั้น
"นายทำอะไร" และเสี่ยงไม้มันก็ทำให้คนที่ เพิ่งจะหลับไปตื่นขึ้นมา
"จุ๊จุ๊" ชายหนุ่มส่งสัญญาณให้เธอเงียบก่อน
"ไอ้ลามก!! ไอ้โรคจิต!!" เขาเล่นจังหวะได้ขนาดนี้ทำไมเธอจะไม่รู้
"ก็บอกให้เงียบไง" เหนือตะวันรีบเอามือมาปิดปากเธอไว้ไม่ให้ส่งเสียง "โอ๊ย!" แต่เขาก็ถูกเธอกัดเข้าให้จนร้องออกมา
"อะไรจะเสร็จเร็วขนาดนั้น" เสกสรรถึงกับส่ายหน้าเพราะได้ยินเสียงขย่มแค่ไม่กี่ครั้ง ก็มีเสียงร้องโอดโอยออกมาแล้ว..
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สยบรัก