มิลานตามเขาเข้ามาในห้องแบบอายๆ จะไม่ให้อายได้ยังไง ทุกคนที่อยู่ข้างนอกต่างก็มองตามเธอเป็นตาเดียว
"ทำไมเราถึงต้องมาที่นี่" จะไม่ถามก็ไม่ได้ แทนที่เขาจะรีบจัดการเรื่องของพ่อเธอ แต่ทำไมต้องมาที่นี่ด้วย
"ไม่ต้องถาม" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ทิ้งกายลงนอนที่เตียงแบบหมดเรี่ยวแรง ที่หมดแรงก็เพราะตั้งแต่ตามหาเธอยังไม่ได้พักผ่อนเลย ..แต่เขาก็ไม่ได้แสดงอาการว่าเหนื่อยล้าออกมาให้เธอเห็น
หญิงสาวมองซ้ายขวาเพื่อที่จะหา มุมที่พอจะนอนได้ ในห้องนอนโล่งมากมีแค่เตียง และตู้เสื้อผ้า
"ทำอะไร" เขาถามขึ้นเมื่อเห็นเธอกำลังจะหย่อนกายลงนั่งที่พื้น
"ฉัน.." หญิงสาวลุกขึ้นยืน เพราะตอนนี้เธอต้องเงียบปากเงียบคำไว้ให้มากที่สุด ถึงแม้ในใจจะร้อนรุ่มมากแค่ไหนก็ตาม
"เธอจะนอนที่เตียง..หรือจะออกไปนอนกับไอ้สามคนข้างนอก"
ขาเรียวค่อยๆ ก้าวเดินมาที่เตียง แบบประหม่า แล้วก็หย่อนกายลงนั่ง มุมที่คิดว่าพอจะนอนได้บนเตียงนั้น เพราะตอนนี้เขาเล่นนอนตรงกลาง
"นอน!!"
"อึก" หญิงสาวถึงกับสะดุ้งแล้วรีบหลับตาลง
"สร้างแต่ปัญหา ไม่ได้หยุดหย่อน" สิ้นคำพูดชายหนุ่มก็นอนหันหลังให้แบบไม่สนใจ
นอนตัวแข็งทื่ออยู่แบบนั้นนานพอสมควร ก็สังเกตว่าคนข้างๆ คงหลับสนิทไปแล้ว เธอถึงกล้าปล่อยเสียงสะอื้นออกมา เพราะกลั้นมันไว้ตั้งแต่ถูกเขาตะคอกแล้ว
คิดถึงตอนเด็ก เจ็บที่สุดก็คือหกล้ม แต่เพียงไม่นาน แม่ก็เป่าให้ และมีคำปลอบใจอีกมากมายเพื่อให้ลูกหยุดร้อง
แต่ตอนนี้ ..สายตางามมองไปดูคนที่นอนอยู่ด้านข้าง ทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ทำอะไรเลย แต่ทุกอย่างมันก็ประดังกันเข้ามาที่ตัวเธอจนรับแทบจะไม่ทัน
"อืมมม" ทันใดนั้นคนร่างหนาที่เธอคิดว่าหลับไปแล้วก็พลิกตัวกลับมา แล้วกดจูบลงที่ริมฝีปากบางแบบไม่พูดพร่ำทำเพลง
ทีแรกเธอก็ดิ้นเพราะความตกใจ แต่ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งจูบแรง จนเธอต้องได้หยุดนิ่งปล่อยให้เขาจูบไป ลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก แล้วก็ดูดกิน โดยที่ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเจ็บจากการกระทำของเขาไหม
"จำไว้ว่าอย่ามาใช้น้ำตากับฉัน เพราะมันไม่ได้ผล" สิ้นคำพูดริมฝีปากหนาก็แนบจูบลงมาอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้เขาไม่ทำแค่จูบ มือของเขายังพยายามถอดกางเกงที่เธอสวมใส่อยู่ออก หญิงสาวรีบปกป้องตัวเองด้วยการคว้ากางเกงตัวนั้นไว้ แต่ก็สู้แรงที่มีมากกว่าของเขาไม่ได้
พอมันหลุดออกไปแล้วเขาก็เริ่มลูบคลำตรงหว่างขา
"ปล่อยนะ!" ขาเรียวหนีบเข้าหากันแบบอัตโนมัติ พร้อมกับผลักไสเขาออก
"ถ้าจำไม่ผิดเธอบอกว่าจะเอามันแลกกับ.." ชายหนุ่มไม่ใช้แรงบังคับ เพราะถ้าเธอส่งเสียงออกมากลัวคนด้างนอกจะได้ยิน เขาก็เลยใช้หัวนิดหน่อย
"แต่คุณยังไม่ลงมือทำให้ฉันเห็นเลย"
"ก็ได้..แต่ไม่แน่ใจนะว่าจะช่วยทันไหม" เขาพูดพร้อมกับปล่อยมือออกจากน้องสาวของเธอที่กำลังลูบคลำอยู่
จากที่คิดว่าจะค่อยเป็นค่อยไป แต่ตอนนี้เหนือตะวันเปลี่ยนความคิดใหม่แล้ว พอร่างกายของเขาไม่มีอะไรปิดบัง ชายหนุ่มก็จับเจ้าหำ(ที่ไม่)น้อยชักขึ้นลงเพื่อเตรียมความพร้อม
..สายตาคมมองจ้องหญิงงสาวที่นั่งอยู่บนเตียง แต่เธอก็ไม่กล้ามองสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ "นอนลงถ่างขาออกด้วย"
"...???..."
"เร็วสิอยากเจอของใหญ่ไม่ใช่เหรอ"
"ไอ้!!!" มิลานได้แต่กัดปากกัดฟันไว้ อยากจะด่ามาก แต่ยิ่งพูดมันก็ยิ่งเป็นการกระตุ้นอารมณ์ของเขา เดี๋ยวก็พลอยจะเจ็บตัวเอาเปล่าๆ
"ดีถ้าไม่นอนงั้นเอาท่านั่งนี่แหละ" ชายหนุ่มคลานเข่าขึ้นมาบนเตียงค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้
หญิงสาวต้องรีบทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ใครจะไปกล้านั่งให้เขาเอาล่ะ ท่านอนยังพอหลับตาได้ แต่ท่านั่งนี่สิ คงต้องได้สบตาเขาอยู่แบบนั้น
"โอ้ย" แก่นกายลำใหญ่ค่อยๆ ถูกสอดใส่เข้ามา คนตัวเล็กทำได้แค่กัดฟันไว้ "อื้อออ"
"ถ้าไม่อยากให้ไอ้พวกข้างนอกมันได้ยิน ก็อย่าส่งเสียง" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับพยายามส่งแก่นกายเข้าไปให้ได้ลึกที่สุด ถึงแม้ว่ามันจะเข้าได้ลำบากยิ่งกว่าวันนั้น
"เจ็บ" เขาพยายามยัดเยียดความเป็นชายเข้ามาจนเธอทนไม่ไหว เพราะมันไม่มีน้ำหล่อลื่นอะไรช่วยเลย
"มันก็ต้องมีเจ็บบ้างแหละ ทนเอาหน่อยสิ" ..ซี๊ดดด แน่นดีจริงๆ เลยแม่คุณเอ๊ย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สยบรัก