ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1011

กิดเดียนพยักหน้า และเดินตามเนลล์ออกไปที่ประตู

เขาช่วยพยุงแขนเธอเอาไว้ ขณะที่พวกเขากำลังเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น แล้วนั่งลงบนโซฟา

“คุณมีอะไรรึเปล่า?” กิดเดียนถาม

“คุณจำตอนที่ฉันขอให้เจเน็ตช่วยตามหาหยกอาภรรพ์ได้ไหมคะ? เธอบอกฉันว่าเธอได้ข่าวมาแล้วค่ะ เธอบอกว่ามีคนที่ชื่อว่าลุงอัลฟัท เหมือนจะมีหยกนั้นอยู่ ฉันจึงบอกกับวิกกี้เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว และพวกเขาคงจะไปที่นั่นเร็ว ๆ นี้”

วิกกี้และเกรกอรี ไม่ค่อยคุ้นเคยกับครอบครัวกริฟฟินมากนัก พวกเขาเคยพบกับเจเน็ตและเลียม แค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น “ท่านหญิงไม่ได้บอกว่าเธออยากจะเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของท่านผู้หญิงกริฟฟินหรอกเหรอ? ทำไมเราถึงไม่ไปกับเธอล่ะ? เราจะได้สามารถดูแลเธอ และช่วย วิกกี้ได้ในคราวเดียว”

กิดเดียนจ้องมองเธอและขมวดคิ้วขึ้นมา

“แต่ร่างกายของคุณ…”

เนลล์ส่ายหัว

"ฉันสบายดีจ๊ะ"

เธอหัวเราะคิกคักออกมาเบา ๆ ก่อนจะจับมือของกิดเดียนมาวางไว้บนท้องของเธอ

"ดูสิ? ลูก ๆ ของคุณทำตัวน่ารักมาก ๆ พวกเขาไม่ได้รบกวนอะไรฉันเลย”

กิดเดียนยังคงกังวลกับข้อเสนอของเธออยู่ เนลล์จึงพูดต่อว่า “ยิ่งไปกว่านั้น ฉันกำลังคิดที่จะไปเยี่ยมแม่และลุงฌอนในระหว่างการเดินทางครั้งนี้ด้วย ฉันยังรู้สึกกังวลเรื่องของเธออยู่เล็กน้อยแม้ว่าเราจะเจอกันครั้งที่แล้ว และดูเหมือนว่าเธอจะสบายดี แต่ฉันก็ยังอยากรู้ว่าเธออาศัยอยู่ที่ไหน และเธอสบายดีรึเปล่า คุณก็แค่แสร้งทำเป็นว่า คุณกำลังทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นด้วยการพาฉันไปด้วย จะได้ไหมคะ?”

ปกติแล้วกิดเดียนจะไม่สามารถต้านทาน การออดอ้อนของเนลล์ได้

เนลล์เป็นตัวแทนของชีวิตทั้งชีวิตในหัวใจของเขา เขาจะปฏิเสธสิ่งที่เธออยากจะทำได้อย่างไร?

ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะเอื้อมมือดึงเนลล์เข้ามาใกล้ ๆ

“ก็ได้ ผมจะไปกับคุณ”

มุมริมฝีปากของเนลล์ยกขึ้น เป็นรอยยิ้มที่แสนจะพึงพอใจ เมื่อเขาเห็นด้วยอย่างไม่เต็มใจ

เธอเลื่อนแขนโอบรอบเอว พลางเอนศีรษะลงบนหน้าอกของเขา

“เยี่ยมไปเลยค่ะ กิดเดียน”

……

วันรุ่งขึ้น เนลล์ไม่ได้เข้าไปที่ออฟฟิศ เธอปล่อยให้แนนซี่ขับรถพาเธอไปที่บ้านพักหลังเก่าแทน

นายท่านและท่านผู้หญิงกำลังรอเธออยู่ในบ้านของพวกเขา

พวกเขาสั่งให้พ่อบ้านต้อนรับเธอที่ด้านหน้าที่พัก

เนลล์คิดว่าคู่สามีภรรยาสูงวัยคู่นี้ ค่อนข้างจะโอเวอร์ไปหน่อย เธอไม่ใช่คนนอก และแน่นอนว่านี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมาที่นี่ และไม่ใช่ว่าเธอจะไม่รู้จักทางเข้าบ้านของพวกเขา แต่ท่านผู้หญิงก็ยังคงให้พ่อบ้านออกมาต้อนรับเธอทุกครั้งที่มาที่นี่คนเดียว มันจึงทำให้เธอรู้สึกเคอะเขินเล็กน้อย

แต่ทว่าท่านผู้หญิงยังคงยืนกรานที่จะทำแบบนั้น โดยอ้างว่าเธอกำลังตั้งครรภ์อยู่ และอาจจะเดินลำบาค อีกอย่างถ้าเธอเกิดได้รับบาดเจ็บตรงไหนขึ้นมา มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่

ดังนั้นเธอจึงมักจะขอให้พ่อบ้านที่เธอไว้ใจที่สุด ออกมาต้อนรับเนลล์อยู่เสมอ และตอนนั้นเองที่ท่านผู้หญิงถึงจะหยุดความกังวลเกี่ยวกับเนลล์ได้

เนลล์อยากจะหัวเราะคิกคักออกมา ให้กับความรักของท่านผู้หญิงคนนี้เสียเหลือเกิน

เธอไม่ได้รู้สึกลำบากเวลาเดิน เพราะถึงแม้ว่าเธอจะตั้งครรภ์ได้สี่เดือน แต่มันกลับดูเหมือนว่าเธอไม่ได้ตั้งครรภ์เลย!

ถ้าตอนนี้เธอเริ่มเดินลำบาก แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ได้แปดเก้าเดือนแล้วล่ะ?

คิ้วของท่านผู้หญิงควีนตันยังคงผูกกันเป็นปม

เนลล์ตัดสินใจไม่บอกเธอเกี่ยวกับสถานการณ์ของ เกรกอรี เกรแฮม เพราะประการแรก ครอบครัวลีย์และเกรแฮม ยังถือว่าเป็นคู่แข่งกันอยู่ ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาในประเทศจะดีขึ้นมาแล้วในช่วงนี้

เธอกลัวว่าท่านผู้หญิงควีนตัน จะไม่เข้าใจมิตรภาพระหว่างเธอกับ เกรกอรีและวิกกี้ เมื่อถึงตอนนั้น ไม่เพียงแต่เธอจะไม่สามารถอธิบายสถานการณ์ได้อย่างชัดเจนเท่านั้น แต่เธออาจจะทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปอีกก็เป็นได้

ประการที่สอง ยิ่งมีคนรู้เรื่องของ เกรกอรีและวิกกี้น้อยมากเท่าไรก็ยิ่งดี

เธอบอกเรื่องนี้กับเจเน็ต เพราะเธอต้องขอความช่วยเหลือจากเลียม และอีกอย่างคือมันเกิดขึ้นในประเทศเอฟ ถ้าเลียมรู้เรื่องนี้ ยังไงเจเน็ตก็จะต้องรู้ด้วยอย่างแน่นอน ไม่มีประโยชน์ที่จะปกปิดความจริงกับพวกเขา

แต่กับท่านผู้หญิงควีนตันเป็นกรณีที่แตกต่างออกไป

เธอถอนหายใจออกมาเมื่อคิดเรื่องนั้น

“ท่านผู้หญิงคะ ฉันคิดว่าฉันควรจะบอกความจริงกับคุณ ครั้งนี้ที่ฉันอยากออกไปข้างนอก ไม่ใช่เพราะแค่เรื่องงานฉลองวันเกิดของท่านผู้หญิงกริฟฟินหรอกค่ะ แต่ฉันยังอยากไปเที่ยวทะเลทรายและไปเยี่ยมคุณแม่ด้วย ตั้งแต่เธอกลับไปฉันก็คิดถึงเธอเหลือเกิน ฉันอยากจะรู้ว่าเธอสบายดีรึเปล่า”

ในที่สุดท่านผู้หญิงควีนตันก็จับผิดเนลล์ได้

“ว่าแล้ว ฉันก็สงสัยอยู่ว่าทำไมเธอถึงอยากจะไปกับเรานัก ในเมื่อเธอก็อยู่ที่บ้านได้”

เธอเงียบไปครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า "เอาอย่างนี้ละกัน ฉันรู้ว่าเธอคิดถึงแม่ของเธอมาก ฉันได้ยินมาว่าสามีคนปัจจุบันของหล่อน ชื่อฌอนใช่ไหม? และเขาก็เป็นหมอที่มีชื่อเสียงมากใช่ไหม?”

เนลล์พยักหน้า

“งั้นก็ตกลงตามนั้นแล้วกัน อย่างน้อยถ้าแม่ของเธอดูแลเธอได้ไม่ดี เธอก็ยังมีหมอที่ยอดเยี่ยมคอยดูแลเธออยู่อีกแรง ฉันจะได้ไม่ต้องมาคอยกังวลเกี่ยวกับเธอ และความปลอดภัยของลูกน้อยของเธอมากนัก ถ้าตกลงตามนี้เธอก็ไปเถอะ”

รอยยิ้มอันแสนหวานได้เบ่งบานขึ้นบนใบหน้าของเนลล์