ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1024

ในขณะที่เธอกำลังเดินตามเคธี่ไป ความรู้สึกหมดหนทางก็ได้เข้าครอบงำเนลล์

ก่อนจะออกไป เธอได้เหลือบมองกิดเดียน เพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาควรจะดูแลลูก ๆ ให้ดี และอย่าคิดมากกับสิ่งที่แม่ของเธอพูด

แน่นอนว่าเขาเข้าใจความหมายที่เธอพยายามจะสื่อนั้นได้ เพราะว่าพวกเขาอยู่ด้วยกันมานานมากจนรู้ใจกันและกันเป็นอย่างดี

เขาพยักหน้าตอบเธอโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

จากนั้นเนลล์ก็ตามเคธี่เข้าไปในที่สวนข้างหลังบ้าน

เรือนกระจกตั้งตระหง่านอยู่เหนือสวน เพื่อปกป้องพวกต้นไม้จากความร้อนที่มากเกินไปด้วยหลังคาโปร่งแสง

เมื่อเปิดเครื่องปรับอากาศตลอดเวลา ต้นไม้ก็จะเติบโตได้เป็นอย่างดี และอุณหภูมิในเรือนกระจกก็สบายพอสมควรเช่นกัน

พวกเขาเดินผ่านสวนไป และเมื่อพวกเขาเข้าไปในอีกห้องหนึ่ง เคธี่ก็หันไปหาลูกสาวของเธอ ก่อนจะถามว่า “เธอเจอกับกิดเดียนได้ยังไง? ทำไมเธอไม่บอกฉันว่าเขาเคยหย่าและมีลูกแล้ว?”

เนลล์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เมื่อเห็นว่าแม่ของเธอกำลังโมโห เธอตอบว่า “แม่คะ มันไม่ใช่อย่างที่แม่คิดหรอกนะคะ นั่งลงและฟังฉันก่อนนะคะ”

เธอค่อย ๆ ดึงแขนแม่ของเธอไปที่โซฟา พลางอธิบายอย่างละเอียดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเธอกับกิดเดียน ตั้งแต่ครั้งแรกที่พวกเขาพบกัน จนกระทั่งพวกเขาได้กลายเป็นคู่รักกัน

เคธี่ดูอารมณ์ดีขึ้นมาก หลังจากที่ได้ฟังคำอธิบายของเธอ

“ฟังจากที่เธอบอก ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่คนประเภทที่หลอกผู้หญิงไปทั่ว และเขาก็ไม่ใช่คนไร้ความรับผิดชอบอย่างที่ฉันคิดว่าเขาเป็นสินะ”

แต่ถึงยังไงเธอก็ยังคงไม่แน่ใจเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขา เธอย่นหน้าผากของเธอ “เขาเคยบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องในอดีตมาก่อนหรือเปล่า? ได้ถามเขาไหมว่าแม่ของลิซซี่เป็นใคร? ตอนนี้พวกเขายังเจอกันอยู่ไหม? เธอรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้อีกหรือเปล่า?”

เนลล์ยังคงนิ่งเงียบต่อไป

เนื่องจากว่าตัวเธอเอง ก็ไม่ได้รู้เกี่ยวกับภูมิหลังของลิซซี่มากเท่าไหร่นัก

ในตอนแรกที่เธอรู้ว่าเขามีลิซซี่อยู่แล้ว เธอก็ค่อนข้างตกใจกับเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน เธอรู้สึกไม่ค่อยเต็มใจที่จะรู้จักเธอด้วยซ้ำ แต่นั่นมันก็เป็นความรู้สึกก่อนที่เนลล์จะได้พบกับลิซซี่แล้ว

แต่เมื่อเนลล์ได้พบกับลิซซี่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เธอรู้สึกตกหลุมรักเด็กคนนั้นอย่างสุดหัวใจ และเมื่อลิซซี่ได้กลายมาเป็นแก้วตาดวงใจของเธอ เธอจึงตัดสินใจที่จะฝังกลบอดีตของกิดเดียนเอาไว้แค่นั้น

เนลล์รู้สึกว่าลิซซี่เป็นเด็กดีที่เชื่อฟัง และมีชีวิตที่ค่อนข้างน่าสงสาร ยิ่งไปกว่านั้น น่าแปลกที่ทั้งคู่มีสายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นต่อกันเป็นอย่างมาก

มันเป็นสายสัมพันธ์ที่ค่อนข้างจะอธิบายยาก แต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธการถึงการมีอยู่ของมันได้

ในใจของเธอไม่ว่าแม่ที่แท้จริงของเด็กคนนี้จะเป็นใคร

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาทั้งคู่ชอบกัน นับตั้งแต่กิดเดียนออกเดทกับเธอ เขาก็ไม่เคยเหลียวมองผู้หญิงคนไหนอีกเลยแม้แต่ครั้งเดียว ซึ่งสำหรับเธอ แค่นี้มันก็เพียงพอมากแล้ว

เนลล์ถอนหายใจออกมาเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

เธอรู้ว่าที่แม่ของเธอเป็นแบบนี้ เพราะหล่อนห่วงใยเธอ อีกอย่างเคธี่ก็ปฏิบัติกับเธอราวกับว่าเธอเป็นลูกแท้ ๆ ของหล่อน เธอจึงเข้าใจว่าทำไมเคธี่ถึงรู้สึกกังวลใจทันทีที่หล่อนรู้เรื่องนี้

เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา “แม่อาจจะไม่ค่อยเข้าใจคำตอบของฉัน แต่ฉันรู้ว่ากิดเดียนรักฉันอย่างสุดหัวใจ เขาไม่มีวันนอกใจฉันอย่างเด็ดขาด นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันตัดสินใจที่จะไม่เก็บเรื่องนั้นมาคิดมาก และเลิกจมอยู่กับอดีตของเขาค่ะ”

“อีกอย่างทุกคนในโลกใบนี้ล้วนมีอดีตกันทั้งนั้น ก่อนหน้าที่ฉันจะมาคบกับกิดเดียน ฉันก็เคยคบกับเจสัน มอร์ตัน มาค่ะ ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ได้สนใจอดีตของฉันกับเจสันเท่านั้น แต่เขายังช่วยเหลือฉันอีกมากมายอีกด้วย อย่างน้อย ๆ ฉันก็ควรจะตอบแทนเขาบ้าง ฉันจึงเลือกที่จะไม่ขุดคุ้ยอดีทของเขา ถ้ามันจะทำให้เราทั้งคู่มีความสุขมากขึ้น”

เคธี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“แต่มันไม่เหมือนกัน”

เธอลดเสียงลง “เธอไม่มีได้มีลูกติดเหมือนกับเขาหนิ มันไม่เหมือนกันหรอกนะ เนลล์ ถ้าวันหนึ่งแม่ของลิซซี่กลับมา เขาจะทำยังไง? จะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ?"

ถึงตอนนี้ แววตาของเคธี่ก็เริ่มสดใสขึ้นมาบ้างแล้ว

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเวลาได้แสดงให้เธอเห็น ว่าเธอคิดผิด ? เธอจะเสียใจไหม?...”

“ฉันจะไม่เสียใจในสิ่งที่ฉันเลือกค่ะ”

เนลล์เผยยิ้มออกมา “ชีวิตคือการเดินทางที่แสนจะยาวนาน ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ และก็ไม่มีใครรับประกันได้ว่าคนรักคนต่อไป จะมอบความรักให้กับพวกเขาได้มากกว่าความรักในครั้งก่อนรึเปล่า ฉันจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจของฉันค่ะ ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงก็ตาม เพราะฉันรู้ว่าตอนนี้ฉันรักเขา และฉันก็ยินดีที่จะไว้ใจในตัวเขาอย่างเต็มที่ค่ะ”

“คุณบอกว่าเขาอาจจะโกหกฉัน นอกใจฉัน และทิ้งฉันไปสักวันหนึ่ง แต่ฉันได้เลือกแล้ว ฉันจะรับผลของการกระทำของฉัน และรับผิดชอบต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นเอง ได้โปรดเชื่อมั่นในตัวฉันได้ไหมคะ คุณแม่?”

เคธี่ถึงกับพูดไม่ออก เธอไม่รู้ว่าจะตอบสนองต่อสิ่งที่เนลล์เพิ่งจะบอกออกมาได้อย่างไร

แม้ว่าในตอนนี้ เธอจะรู้ดีว่าเนลล์ไม่ใช่เธอ

แต่ผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าของเธอฉลาดกว่า กล้าหาญกว่า และเด็ดเดี่ยวมากกว่าที่เธอเคยเป็น

ดูเหมือนว่าเคธี่คงจะไม่ต้องมีเรื่องกังวลใจอะไรอีกต่อไปแล้ว

เมื่อคิดได้แบบนี้ เธอจึงยิ้มออกมา พลางยกมือขึ้นก่อนจะลูบไปที่ใบหน้าของเนลล์

“ช่วงนี้ฉันคิดมากหลายเรื่องนะ เนลลี่ ตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก ฉันรู้ว่าวันหนึ่งเธอจะต้องเติบโตขึ้นเป็นผู้หญิงที่ฉลาด และกล้าหาญที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จัก เมื่อเห็นเธอแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ มันก็ทำให้ฉันรู้สึกโล่งใจมากเลยทีเดียว”

เนลล์พยักหน้าและยิ้มออกมา

“ฉันก็ต้องขอบคุณแม่เช่นกันนะคะ อย่างน้อยฉันก็มีคนที่คอยให้คำแนะนำ และปกป้องฉันจากสิ่งอันตรายต่าง ๆ มาตลอด”

ทั้งสองคนจ้องตากันแล้วเงียบไป จนเมื่อเวลาได้ผ่านไปครู่หนึ่ง เคธี่ได้ยกมือขึ้นมาเพื่อเช็ดน้ำตาของเธอ ในที่สุดเธอก็หัวเราะออกมา “เอาล่ะ ในเมื่อเธอได้ตัดสินใจแล้ว ฉันก็จะไม่ถามเธอถึงเรื่องนี้อีกต่อไป”