ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1042

“ใช่ แต่คงเป็นโรงน้ำแข็งจริง ๆ ไม่ได้ ที่ฉันหมายถึงคือที่ไหนสักแห่งที่มีอากาศเย็นพอ ๆ กับโรงน้ำแข็ง อย่างเช่นห้องใต้ดินที่อากาศเย็น”

ฌอนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนเขาจะส่ายหน้า

“นายทำให้ฉันจนปัญญา ฉันสร้างห้องใต้ดินเอาไว้ที่นี่ เพียงแต่ว่ามันไม่เย็นน่ะสิ นายต้องเข้าใจด้วยนะว่าเราอยู่ในทะเลทราย การที่จะหาสถานที่ที่มีอากาศเย็นในทะเลทรายมันเป็นไปไม่ได้”

สเปนเซอร์ขมวดคิ้วเข้าหากันทันทีเมื่อเขาได้ฟังคำตอบของฌอน

“แล้วตอนนี้เราควรจะทำอย่างไรกันดี? ถ้าไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม พืชชนิดนี้จะไม่สามารถเติบโตได้”

กิดเดียนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มเข้ม “จำเป็นจะต้องปลูกในสถานที่แบบนั้นด้วยเหรอครับ?”

“ใช่”

กิดเดียนครุ่นคิดก่อนจะเสนอขึ้น “ถ้าอย่างนั้นทำไมเราไม่เปลี่ยนสถานที่ล่ะครับ? กลับไปยังบ้านเกิดของผม ที่นั่นมีวิลล่าอยู่หลังหนึ่งมีสภาพภูมิประเทศที่คล้ายกันมาก”

“บ้านเกิดอย่างนั้นเหรอ?”

จู่ ๆ สีหน้าของสเปนเซอร์ก็เปลี่ยนไปจากนั้นเขาจึงส่ายหน้า

“ไม่ ผมจะไม่ไปที่นั่น”

กิดเดียนไม่เข้าใจ

เนลล์จึงเอ่ยถามขึ้น “ทำไมถึงไม่ไปล่ะคะ?”

สเปนเซอร์ดูอารมณ์เสีย ฌอนเหมือนจะหวนคิดถึงเรื่องอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงแนะนำขึ้น “เรื่องกลับไปบ้านเกิดของกิดเดียนคงเป็นไปไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นเอาแบบนี้ไหม? นายเอาต้นเหรียญทองติดตัวไปด้วย เมื่อนายทำการวิจัยสำเร็จแล้ว นายค่อยนำต้นเหรียญทองกลับมาให้เรา”

ดวงตาของสเปนเซอร์เป็นประกาย

“ได้สิ”

แต่ทว่า ไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็ชะงักนิ่งก่อนจะหันกลับมามองเนลล์และกิดเดียน

“แล้วคุณล่ะเชื่อใจผมไหม? ต่างก็ทราบกันดีว่าต้นเหรียญทองเป็นต้นไม้ที่ล้ำค่า ชนิดที่ประเมินค่าไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าคุณได้มาอย่างไร แต่ผมกล้าพูดได้เลยว่าต้นไม้ชนิดนี้แทบจะไม่มีเหลืออยู่บนโลกนี้แล้ว หากผมเอาไปแล้วไม่นำกลับมาคืน คุณจะต้องประสบกับการสูญเสียที่ประเมินค่าไม่ได้”

เนลล์ลองไตร่ตรองดูพลางระบายยิ้มออกมา “ไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ เพราะเราได้ตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากคุณไปแล้ว เราต้องเชื่อใจคุณค่ะ คุณโนแลน”

สเปนเซอร์เผยยิ้มด้วยความยินดี

“โอเค ถ้าอย่างนั้นก็เป็นอันตกลง ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะพยายามให้ถึงที่สุด และเมื่อมีข่าวอะไรก็ตามฉันจะคอยแจ้งให้พวกคุณทราบ”

“ได้”

เมื่อตัดสินใจไปแล้วก็ไม่ต้องพูดอะไรอีก

สเปนเซอร์เป็นคนมีความสามารถ เมื่อเขาลองได้ตกปากรับคำไปแล้ว เขาได้ตัดสินใจทำโดยปราศจากซึ่งความลังเลใจ

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงส่งคนมาเก็บต้นไม้ไปแทนที่เขาจะอยู่ค้างคืน หลังจากนั้นเขาจึงขึ้นเครื่องบินเที่ยวดึกไปยังเมืองที่เขาอาศัยอยู่

.ในคืนเดียวกันนั้นเอง เนลล์โทรหาวิกกี้แล้วเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เธอฟัง

วิคกี้ไม่ได้พูดอะไรมากนัก เพราะเธอเห็นด้วยกับการตัดสินใจของเนลล์

พวกเขาไม่ใช่คนเรื่องมาก แม้ชีวิตของวิกกี้จะแขวนอยู่บนเส้นด้ายก็ตาม และปัญหานี้ต้องได้รับการจัดการอย่างเร่งด่วน พวกเขาต้องเลือกเชื่อใจใครสักคนเมื่อต้องการความช่วยเหลือจากเขา

นอกจากนั้น การที่สเปนเซอร์นำต้นมันนี่บีดไปด้วยก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร

วิกกี้และเกรกอรี่ได้ชิ้นส่วนของหยกอาถรรพ์มาแล้ว อีกไม่นานนัก พวกเขาคงจะได้ชิ้นที่สองมา

จากที่เธอบอก สถานการณ์ที่เกิดขึ้นในยูนนานทางตอนใต้พลิกกลับมาดีเกินคาด พวกเขาได้ทำการตกลงกับอีกฝ่าย และใช้เงินจำนวนมหาศาลเพื่อซื้อชิ้นส่วนหยก การเจรจาซื้อขายเสร็จสิ้นในคืนนั้น

สำหรับเกรกอรี่และวิกกี้ สิ่งใดก็ตามที่ใช้เงินแก้ปัญหาได้ก็ไม่ใช่เรื่องที่ท้าทายเท่าไรนัก

เนลล์ที่ได้ฟังพยักหน้ารับ เธอรู้สึกโล่งอก

หลังจากนั้นเธอจึงคุยกับวิคกี้เรื่องเจฟฟ์ ฟลินเดอร์

จนกระทั่งวันนี้ เนลล์ก็ยังไม่รู้ว่าทำไมเจฟฟ์ถึงจงใจเข้าหาพวกเขา

เธอไม่รู้ว่าเขาจะมาไม้ไหน

วิกกี้เองก็ตกใจเหมือนกันหลังจากที่ได้ฟังเนลล์เล่า

เนลล์รู้สึกสบายใจขึ้นเมื่อรู้ว่าแม่ของเธอคิดเช่นนี้

ความจริงแล้วเธอค่อนข้างเปิดใจกับเรื่องทั้งหมดและไม่ได้รู้สึกโกรธ

ลิซซี่เป็นลูกของเธอ แล้วเธอก็รักแกมาก หญิงสาวไม่สนใจแม้ว่าเธอกับลิซซี่จะไม่ได้มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด

พวกเขาพูดคุยกันอยู่นาน เนลล์ที่กำลังตั้งครรภ์รู้สึกง่วงนอน ดังนั้นเธอจึงเข้าไปงีบในห้องของเธอ

เมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากประเทศเอฟ

เป็นท่านผู้หญิงจากประเทศเอฟ

หลังจากที่ไปเที่ยวพักผ่อนกับพวกกริฟฟินส์แล้ว ท่านผู้หญิงและนายท่านจึงวางแผนว่าจะกลับบ้าน

พวกท่านจึงโทรศัพท์มาบอกเนลล์

เนลล์อมยิ้มแล้วเตือนท่านผู้หญิงให้ระวังตัวให้มากระหว่างที่เดินทางกลับบ้าน

ท่านผู้หญิงเป็นห่วงเนลล์ ด้วยระยะหลังมานี้เธอตั้งครรภ์อีกทั้งเดินทางไม่สะดวก ท่านยังได้ยินมาอีกว่าอากาศที่นี่ไม่ดีนัก เมื่อไม่นานมานี้มีการรายงานสภาพอากาศว่าทางฝั่งของเนลล์นั้นมีหิมะตก ท่านผู้หญิงจึงถามไถ่กับหญิงสาวว่าป่วยหรือเปล่า

เนลล์หัวเราะออกมาพลางบอกเรื่องสุขภาพในตอนนี้กับท่านผู้หญิงเพื่อไม่ให้ท่านรู้สึกเป็นกังวล

ท่านผู้หญิงรู้สึกสบายใจขึ้นหลังจากที่ได้ทราบว่าเนลล์ได้รับการดูแลเป็นอย่างดี หญิงสาวได้รับประทานอาหารและพักผ่อนเพียงพอ

ถึงอย่างนั้นท่านก็ยังไม่วายเตือนเนลล์ว่าไม่ควรออกไปข้างนอก เผื่อเธอประสบอุบัติเหตุอะไรเข้า

เนลล์ไม่ได้คิดมากและรับคำ หลังจากนั้นจึงวางสายไป

หลังจากที่วางสายไปแล้ว กิดเดียนก็เข้ามาในห้องพอดี เขาเห็นเธอถือโทรศัพท์อยู่ในมือจึงเอ่ยถามขึ้น “ใครโทรมาครับ?”

เนลล์ตอบ “คุณย่าค่ะ ท่านกับคุณปู่กำลังจะกลับบ้าน”

“อย่างนั้นเหรอ?”

กิดเดียนรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เพราะท่านผู้หญิงไม่ได้พบกับท่านผู้หญิงกริฟฟินมาระยะหนึ่งแล้ว ในที่สุดพวกท่านก็ได้มีโอกาสได้อยู่ด้วยกันสักที