ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1051

ชิม่อนพลั้งปากพูดออกไป

บางทีแค่คำพูดอาจจะไม่พอที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขา เช่นนั้นเขาจึงหยุดคิดแล้วพูดเสริมขึ้น “ผมถูกครอบครัวเฉดหัวออกมาเพราะเมื่อหลายวันก่อนผมทำให้พวกเขาโกรธ ก็เลยไม่รู้ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง ผมรู้ว่าผมพูดออกไปว่าผมมาพักผ่อนที่นี่ แต่นั่นคือเรื่องจริง ผมมาที่นี่เพื่อเยียวยาจิตใจเพราะความรู้สึกท้อ”

กิดเดียนโอนอ่อนไปในทางที่เชื่อเขาเพราะไม่มีเหตุผลที่ชิม่อนจะโกหก

ชายหนุ่มจึงพยักหน้ารับแล้วพูดขึ้น “ผมเข้าใจแล้ว”

ชิม่อนลอบมองเขาเงียบก่อนนะรวบรวมความกล้าถามออกไป “เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ?”

กิดเดียนไม่มีเหตุผลที่จะปิดบังเรื่องนี้กับเขา

“เนลล์ถูกเจฟฟ์ลักพาตัวไป”

“อะไรนะ?”

ชิม่อนอึ้งไป

เขารู้เรื่องเจฟฟ์ ฟลินเดอร์เพียงเล็กน้อย แม้ว่าพวกเขาอยู่ในตระกูลเดียวกัน แต่ก็ติดต่อกันเพียงไม่กี่ครั้ง

สำหรับเขา เจฟฟ์ไม่ใช่คนที่ใครจะเรียกเขาว่า ‘คนชั่ว’ ได้ เพราะเขาไม่เคยฆ่าใครตาย

แต่ทว่าการเรียกเขาว่า ‘คนดี’ ก็ไม่ถูกเสียทีเดียว เพราะทุกสิ่งที่เขาทำนั้น ไม่ใช่สิ่งที่คนดีเขาทำกัน

ตรงกันข้าม เขามีเส้นบาง ๆ คั่นระหว่างคนดีและคนชั่ว

ถึงอย่างนั้นซีม่อนก็ไม่เคยได้ยินว่าเขาจับผู้บริสุทธิ์

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับวิกกี้ เหตุเพราะพ่อของเธอเคยหักหลังเขา ในขณะที่ชีวิตแขวงบนเส้นด้าย วิกกี้เองก็ต้องการเงิน ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นก็สมเหตุสมผลดีแล้ว

ส่วนหลุยส์...ไม่ใช่การคุกคามแม้แต่น้อย เพราะเขายอมมอบตัวกับเจฟฟ์ด้วยความเต็มใจ

จะเรียกความสัมพันธ์ของพวกเขาว่า ‘แสวงหาผลประโยชน์ร่วมกัน’ ก็ไม่เกินจริง เพราะต่างฝ่ายต่างไม่ทำร้ายกัน

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมชิม่อนจึงตกใจมากเมื่อรู้ว่าเจฟฟ์ลักพาตัวเนลล์กับเคธี่ไป

ชิม่อนครุ่นคิดพลางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ผมไม่รู้เรื่องนี้มากนัก แต่ถ้าเขาอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้จริง ก็น่าจะเกี่ยวข้องกับผ้าไหมหยกสวรรค์ ผมไม่ได้คุยอะไรกับเขามากพอที่จะรู้จักเขาดีนัก แต่ผมรู้ว่าเขาเห็นชื่อเสียงและความร่ำรวยไม่มีค่า สิ่งที่เขาสนใจคือผ้าไหม”

กิดเดียนพยักหน้ารับ “ผมเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ผมไม่รู้อะไรที่เกี่ยวกับเขาเลย ข้อมูลของเขาหายากมากครับ แม้จะพยายามหาแล้วก็ไม่พบ ถ้าเป็นไปได้คุณช่วยบอกผมส่าคุณรู้อะไรเกี่ยวกับเขาบ้าง”

กิดเดียนไม่เชื่อว่าชิม่อนเป็นเพียงคนธรรมดา

เขาอยากจะรู้ว่าพวกฟลินเดอร์มาที่นี่ได้อย่างไร แล้วทำอย่างไรหลุยส์ถึงอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขา

เจฟฟ์ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป เพราะเขามีทั้งหลุยส์และครอบครัวอยู่ในกำมือ

ชิม่อนรู้สึกกระวนกระวายเมื่อเขาได้ฟังคำถามของกิดเดียน

จู่ ๆ เขาก็นึกขึ้นมาได้ถึงครั้งแรกที่เขาได้พบกับเจฟฟ์ ฟลินเดอร์

มันเป็นเรื่องลึกลับและน่ากลัวที่สุดเท่าที่เขาได้เห็นด้วยสองตา

หากไม่อาจปฏิเสธได้ว่าจริง แม้แต่เขาเองยังสงสัยว่ามันเป็นเพียงฝันร้ายหรือเปล่า

สัตว์ประหลาดชนิดใดที่สามารถเสกสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมาได้จากอากาศและมีชีวิตอยู่มาเป็นพันปี?

สีหน้าของชิม่อนซีดเผือดลง

ขณะที่กิดเดียนกำลังโยนหินถามทาง

เขาไม่ได้คาดหวังมากนักว่าจะได้คำตอบจากชิม่อน เนื่องจากสถานภาพของเขาในตระกูลไม่ค่อยสำคัญนัก

กิดเดียนเชื่อว่าแม้เจฟฟ์จะสั่งให้ชิม่อนทำอะไรก็ตาม ไม่มีทางที่เขาจะปริปากอะไรให้เขารู้

ชิม่อนไม่สนใจและรินน้ำชาใส่ถ้วยให้ตัวเอง

กิดเดียนสังเกตเห็นได้ตั้งแต่ชิม่อนบอกว่าเขาไม่อยากให้ใครได้ยินเรื่องนี้แล้ว ใบหน้าของเขาซีดเผือดลงมาก แม้แต่มือที่ถือถ้วยก็ยังสั่นเทา

เขาขมวดคิ้วครุ่นคิดเงียบ ๆ ไม่เข้าใจว่าอะไรทำให้ชิม่อนมีอาการแบบนี้

ดูราวกับว่าชายคนนี้กำลังเตรียมใจ เช่นนั้นกิดเดียนจึงอดทนรอ

ผ่านมาหลายนาที ชิม่อนก็ดื่มชาเย็นชืดนั้นจนหมด และฝืนตัวเองให้สงบสติอารมณ์

เขาเงยหน้าขึ้นมองกิดเดียนอย่างใจเย็น ก่อนจะถามขึ้น “คุณลีย์ คุณเชื่อเรื่องการเป็นอมตะไหมครับ?”

กิดเดียนเลิกคิ้วขึ้น

เป็นคำถามที่ไม่คาดฝันจากชิม่อน

ก่อนที่หยกอาถรรพ์จะอุบัติ หลายคนต่างถกเถียงกันว่าสามารถทำได้หรือไม่ ทว่าแต่ละคนมีความเชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติต่างกันออกไป

กิดเดียนเองก็เคยไม่เชื่อเหมือนกัน

จนมีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น...

สีหน้าของเขาเคร่งเครียดเมื่อคิดถึงเรื่องนั้นแล้วเขาก็ตอบ “ครับ ผมเชื่อ”

ชิม่อนอึ้งไป พลางจ้องมองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา

เขาคิดไม่ถึงว่าจะได้คำตอบแบบนั้นจากกิดเดียน

ทันใดนั้นเองเขาก็หัวเราะออกมาพลางส่ายหน้า แล้วถอนหายใจออกมา “พอคิดว่าเป็นคุณลีย์ผู้มีอำนาจ ผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า แต่เชื่อว่าการเป็นอมตะมีอยู่จริง”

กิดเดียนตอบเสียงเรียบ “เพียงเพราะผมไม่เชื่อในพระเจ้า ไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่เชื่อว่าเป็นอมตะได้”