ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1062

อย่างน้อยถ้าแม็กเคนซี่ตายจากไป นางคงไม่ต้องพบเจอกับความเจ็บปวดจากการถูกหักหลังมากถึงเพียงนี้

ไม่ต้องมาเห็นการสังหารหมู่และการนองเลือด

ดังนั้นในตอนนี้ นางจึงเลือกตัวเลือกเดียวกัน

แต่ที่ไม่เหมือนกันคือ แทนที่นางจะทำลายหินพลัง นางกลับผนึกหินพลังนั้นลงในร่างของเขา

หินพลังผสานเข้ากับร่างของเจฟเฟอร์สันด้วยความตั้งใจอันแรงกล้าของผู้เป็นนาย

นางคิดว่า ในเมื่อเขาไม่ต้องการความสงบสุข อีกทั้งต้องการเพียงบ้านเมืองและโลกใบนี้เท่านั้น ดังนั้นนางจึงทำให้เขาสมหวัง

ไม่มีราชวงศ์ใดดำรงอยู่ได้ทุกยุคทุกสมัย และไม่มีเมืองใดที่จะแข็งแกร่งตลอดไป แต่เขาทำได้

ตอนนี้เขายังหนุ่มและเป็นอมตะตลอดไป เขาสามารถใช้สติปัญญาและกำลังไพร่พลเพื่อรักษาอำนาจอันชอบธรรมของเขาได้ตลอดไป เขาสามารถใช้ชีวิตอันยืนยาวในกาลข้างหน้าชดเชยให้กับประชาชนในเมืองนี้

ก่อนที่นางจะตาย แม็กเคนซี่ทำทุกอย่างด้วยความหวังดี

ถึงอย่างไรก็ตาม นางอาจจะไม่เคยคิดเลยว่า ชายผู้ทรยศนาง และใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้ได้อำนาจมาจะบ้าคลั่งเพียงใด หลังจากที่นางจากไปแล้ว

บางครั้งคนเราก็เป็นแบบนี้ พวกเขาไม่เคยเห็นคุณค่าของสิ่งที่พวกเขาได้ครอบครอง จนกว่าพวกเขาจะสูญเสียมันไป ถึงจะรู้ซึ้งถึงคุณค่าของสิ่งที่เสียไป

เจฟเฟอร์สันกลายเป็นบ้า เขาไม่อาจเผชิญหน้ากับความจริงที่ว่าแม็กเคนซี่จากไปแล้ว แม้ว่านางจะกลายเป็นศพไปแล้วก็ตาม เขายังไม่ยอมให้ฝังนาง เขากลับให้แช่ร่างของนางไว้ในโลงน้ำแข็งแทน

ผู้คนจากดาวดวงนั้นล้วนแต่มีหนึ่งสิ่งที่เหมือนกัน คือว่า พวกเขาพึ่งหินพลังในการมีชีวิตอยู่และคงความเยาว์วัยตลอดไป เมื่อพวกเขาสูญเสียหินพลังไป ร่างกายของพวกเขาจะแก่ชราอย่างรวดเร็ว

ราวกับดอกไม้ที่ร่วงโรย นางกลายเป็นหญิงชราในทันที

ดังนั้น สิ่งที่ทำให้เจฟเฟอร์สันตื่นตระหนกไม่ใช่แม็กเคนซี่คนเดิม

กลับเป็นแม็กเคนซี่ชราลงอย่างรวดเร็วจนแทบจำไม่ได้

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นเช่นนี้ เขาก็ยังรักษาศพเอาไว้เสมอ เพื่อที่จะหาทางรักษา และทำให้แม็กเคนซี่ฟื้นคืนกลับมาเป็นดังเดิมอีกครั้ง เขาละทิ้งบ้านเมือง ละทิ้งราชบัลลังก์ที่เขาได้ขึ้นครอง และเดินทางมาไกลแสนไกล

เพียงไม่นาน เมืองของศัตรูก็เข้าบุกรุกราชวงศ์ต้าหลิน และสิ้นสุดราชวงศ์ลง ไม่มีแม็คเคนซีในโลกนี้อีกแล้ว และปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ของเมืองก็จากไปเช่นกัน

เจฟเฟอร์สันเปลี่ยนชื่อเป็นเจฟฟ์ ก่อตั้งตระกูลฟลินเดอร์ขึ้น และอยู่รอดมาหลายชั่วอายุคน

หลังจากที่เนลล์ได้ฟังเรื่องราวของเขา คงจะโกหกถ้าเธอบอกว่าเธอไม่รู้สึกตกใจ เดิมทีเธอคิดว่าเรื่องแบบนี้จะมีอยู่แค่ในละครโทรทัศน์ หรือไม่ก็นวนิยายเท่านั้น

แต่คิดไม่ถึงว่ามันมีอยู่จริง

ไม่ว่าจะเป็นการหลงรักของแม็กเคนซี่ หรือความโง่เขลาของเจฟฟ์ แต่สุดท้ายแล้วล้วนเกิดขึ้นจากอารมณ์เท่านั้น ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยที่จะทำให้เธอรู้สึกสงสารกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้

เธอถามขึ้นด้วยความสงสัย “แล้วแบบนี้ ผ่านมากว่าพันปีแล้ว คุณพบวิธีชุบชีวิตเธอไหม?”

เจฟฟ์พยักหน้ารับ “ผมพบแล้ว”

“ต้องทำอย่างไรคะ?”

เจฟฟ์ไม่ได้รีบตอบ แต่หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา แล้วเปิดข่าวหน้าหนึ่งขึ้น ก่อนจะส่งให้เธอ “ดูนี่ก่อนครับ”

ในโลกนี้คงไม่มีหนทางที่จะช่วยให้แม็กเคนซี่ฟื้นขึ้นมาได้ แม็กเคนซี่ของเขาจะต้องจากเขาไปตลอดกาล

เนลล์ฟังในสิ่งที่เขาพูด แม้ว่าเธอจะรู้สึกประทับใจกับความรักที่เขามีให้กับนางอันเป็นที่รักนานนับพันปี แต่เธอก็ยังรู้สึกว่ามันเหนือธรรมชาติไปสักหน่อย

“นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมคุณถึงพยายามตามหาหยกอาถรรพ์ทั้งสิบสองชิ้นใช่ไหม? แล้วฉันเกี่ยวอะไรด้วย? คุณจับฉันมาที่นี่ทำไม?”

เมื่อเธอถามคำถามนี้ขึ้นมา สีหน้าของเจฟฟ์เผยความขี้เล่นออกมา “ผมก็ไม่อยากจับคุณมาหรอกเนลล์ ผมพูดว่าครั้งหนึ่งคุณเคยช่วยชีวิตผมเอาไว้ ถึงผมจะไม่ใช่คนดีอะไรนัก แต่ผมไม่ใช่คนที่จะตอบแทนบุญคุณด้วยการแก้แค้นแน่นอน แล้วทำไมผมถึงจะต้องทำร้ายคุณล่ะ?”

“แล้วคุณ...”

“เหตุผลที่ผมทำแบบนี้ จริง ๆ แล้วก็เพื่อปกป้องตัวเองเท่านั้น จนถึงตอนนี้คุณก็ยังไม่รู้ว่าสามีของคุณ กิดเดียน คนที่อยู่กับคุณตลอดเวลา แท้ที่จริงแล้วเขาไม่เหมือนที่คุณคิด”

เนลล์พูดไม่ออก

ไม่เหมือนอย่างนั้นเหรอ?

ที่ว่าไม่เหมือนคืออะไรกัน?

เจฟฟ์ส่ายหน้าแล้วถอนหายใจออกมาเบา ๆ

“ก็เขาลบความทรงจำคุณไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นผมจะทำให้คุณจำได้เอง” เขาพูดแล้วก็ผุดลุกขึ้นเดินมา

เนลล์มองเขา ความหวาดกลัวผุดขึ้นในหัวใจของเธอ ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอนั่งอยู่บนพื้นแล้วพยายามถอยหนี เธอพูดพึมพำขึ้น “อย่าเข้ามา อย่าเข้ามานะ คุณจะทำอะไร?”

แต่ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบ เขาก็คว้าศีรษะของเธอเอาไว้เสียแล้ว