ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1067

เนลล์เบิกตากว้างด้วยความงุนงง ในเวลาเดียวกันนั้นเอง กิดเดียนก็ดูตกใจด้วยเหมือนกัน

หลังจากนั้นพวกเขาทั้งคู่ก็ตกลงไปในมหาสมุทร

เนลล์ไม่เคยรู้เลยว่าเมื่อนานมาแล้ว ครั้งหนึ่งเธอและกิดเดียนจะเคยผ่านเรื่องราวแบบนี้มาด้วยกัน แม้ว่าเธอจะไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นซ้ำสอง แต่กระสุนก็ทะลุผ่านร่างของเขาทั้งคู่ไม่พลาดเป้า

เธอไม่รู้ว่าใครเป็นคนร้าย แต่เธอรู้สึกว่ากิดเดียนเป็นคนทำ

สิ่งเดียวที่เธอรู้คือความทรงจำที่เธอสูญเสียไปย้อนกลับมาหาเธอในตอนนั้น เธอจำช่วงเวลาที่พวกเขากลับมาอยู่ที่คอนโดด้วยกันได้ เธอจำได้ว่าตกหลุมรักกิดเดียนเพราะเขาดูแลเอาใจใส่เธอมากเพียงใด

แม้ว่าเขาจะเงียบขรึมเสียส่วนใหญ่ แต่เขาก็อ่อนโยนเสมอเมื่อมาหาเธอ

เธอจำได้ว่าเธอและกิดเดียนอยู่ที่ระเบียงในช่วงกลางดึก พูดคุยกันเรื่องความชอบและเป้าหมายในชีวิต เขาเล่าเรื่องที่เธอคิดว่าในชีวิตนี้คงไม่มีวันเข้าใจให้เธอฟัง เขาพูดถึงนิวเคลียร์ สัตว์วิเศษที่มีอายุนับพันปี หรือแม้แต่ความมหัศจรรย์ของอวกาศ นี่คือสิ่งที่พวกเขาได้พูดคุยกัน

ในตอนนี้ เธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังฟังเรื่องราวที่พระเจ้าสรรค์สร้างเอาไว้ เธอยังจำทุกความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา รวมทั้งสายตาที่เธอมองเขา

คงเป็นตอนนั้นเองที่เธอตัดสินใจว่าเธอจะทำทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อให้แผนการของเขาสำเร็จ แม้ว่านั่นจะหมายความว่าเธอต้องเสียสละตัวเองก็ตาม แต่สุดท้าย จากสิ่งที่เขาพูดว่าจะไม่มีความสงบสุขในโลกนี้ หากไม่มีการเสียสละ

เธอเข้าใจแล้วว่าไม่ได้ขึ้นอยู่กับเธอที่ทำเรื่องที่ถูกต้อง

ขณะที่หน่วยกู้ภัยดึงเธอขึ้นจากมหาสมุทร พวกเขายังช่วยกิดเดียนด้วย

ถึงอย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่ได้พบกันอีกเลยนับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น

เพราะเธอถูกยิงได้รับบาดเจ็บสาหัส ดูเหมือนว่าเธอจะรอดชีวิตไปไม่ได้

ในช่วงที่หมดสติ เธอได้ยินใครบางคนพูดขึ้น “เธอรู้เรื่องมากเกินไป เราปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้อีก เธอต้องตาย”

ก่อนที่ผู้ร้ายจะทันได้ลงมือทำ อีกคนก็ห้ามเขาเอาไว้เสียก่อน “อย่า ลีย์จะตามล่าเราแน่นอนถ้าเธอตาย ถ้าเขารู้ว่าเราเป็นคนลงมือ ไม่มีประโยชน์อะไรกับเราเหมือนกัน

“แล้วจะให้ทำอย่างไร?”

“ลบความทรงจำเธอออกให้หมด แล้วโยนเธอลงทะเลไป ไม่ว่าเธอจะเอาชีวิตรอดหรือไม่ ให้โชคชะตาเป็นตัวกำหนด”

“ตกลง จะได้ไม่มีปัญหา”

เนลล์คาดไม่ถึงว่าตอนจบที่เธอเฝ้าติดตามมาโดยตลอดจะจบลงแบบนี้ เธอน้ำตาไหลอาบแก้ม ขณะที่เฝ้ามองผู้ชายคนนั้นที่นอนอยู่ข้างเธอเงียบ ๆ โดยไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเขาเลย

เท่านี้ก็จบลง

นี่คือความจริงที่เธออยากรู้มาโดยตลอด

เขาไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธความจริงที่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเขา

นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงตัดสินใจแต่งงานกับเธอ หลังจากผ่านไปได้ไม่นาน ไม่ใช่เพราะรักอย่างนั้นเหรอ? เขาทำเพื่อชดใช้ความผิดของเขาอย่างนั้นเหรอ?

ทำไมถึงเป็นแบบนั้น แม้ว่าเขาจะอธิบายให้เธอฟังได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่เขาก็เลือกจะไม่ทำแบบนั้น? นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมเขาตัดสินใจซ่อนทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ในส่วนลึกของหัวใจ ทั้ง ๆ ที่เธอให้โอกาสเขามากพอที่จะอธิบายทุกสิ่งทุกอย่าง?

แต่นี่คือความจริง

เนลล์ถามขึ้นด้วยความสับสน “ทำไมล่ะ? ตอนนั้นฉันจำอะไรไม่ได้เลยได้อย่างไร? แล้วตอนนี้ทำไม?”

“เพราะผมเพิ่งป้อนน้ำมันหอมบริสุทธิ์ให้คุณ พวกเขาลบความทรงจำในตอนนั้นของคุณออกไป โดยผนึกเอาไว้ในส่วนเล็ก ๆ ในสมองของคุณ เมื่อคุณได้รำลึกถึงอดีตเกี่ยวกับความทรงจำเหล่านี้มาบ้างแล้ว ผมก็แค่ให้อาหารเสริมกับสมองคุณนิดหน่อย แล้วช่วยคุณฟื้นความทรงจำ” เจฟฟ์วางกาน้ำชาลงขณะที่พูดพร้อมกับยิ้มออกมา เมื่อเขามองมาที่เธอ

“ตอนนี้คุณเข้าใจแล้วหรือยังว่าทำไมกิดเดียนถึงกลับมาหาคุณ?”

เนลล์พูดอะไรไม่ออก

เจฟฟ์ลดเสียงลงแล้วพูดขึ้น “เขาไม่เคยเป็นประธานของลีย์ คอร์ปอเรชั่น มาตั้งแต่แรกแล้ว ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือหัวหน้าองค์กรเอ็กซ์ต่างหาก และองค์กรนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อจัดการกับผมโดยเฉพาะ คุณน่าจะรู้ดีว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายใคร ผมแค่อยากชุบชีวิตซีซี ด้วยหยกอาถรรพ์ทั้งสิบสองชิ้น ผมควรตอบโต้ไหมถ้าพวกเขาไม่ให้ผม?”

เนลล์เม้มริมฝีปากแน่นจนเป็นเส้นตรง มัวแต่ครุ่นคิด

เจฟฟ์ไม่ได้รีบร้อน และพูดต่อ “ในตอนแรก พวกเขาคิดว่าพวกเขาสามารถเก็บความลับนี้เอาไว้ได้ด้วยการลบความทรงจำทั้งหมดของคุณ แล้วปล่อยให้คุณตายอยู่ในมหาสมุทร ตอนนั้นถ้าพวกเขาทำแบบนั้นได้ แล้วตอนนี้ล่ะ? ขอบคุณพระเจ้าที่คุณสูญเสียความทรงจำไปจริง ๆ ถ้าคุณไม่สูญเสียความทรงจำไป ตอนนี้คุณคงไม่ได้มาคุยกับผม ให้ตายเถอะ ไม่มีใครจำสภาพศพคุณได้ด้วยซ้ำ”

สีหน้าของเธอหมนลงเมื่อเขาพูดเช่นนี้ “ไร้สาระ! กิดเดียนไม่มีวันทำอะไรที่ทำร้ายฉันหรอก!”

“จริงเหรอ? ถ้าเขาไม่อยากทำร้ายคุณ แล้วทำไมเขาถึงเลือกที่จะไม่บอกความจริงกับคุณล่ะ? ทำไมเขาต้องแสร้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นด้วย?”

เจฟฟ์หยุดไปชั่วขณะ ปล่อยให้เธอซึมซับกับความจริง ขณะที่เขาเริ่มพูดต่อ “อย่างน้อยก็ยังมีข้อแก้ตัวก่อนหน้านี้ สิ่งต่าง ๆ ได้เปลี่ยนไปแล้ว เมื่อคุณได้รู้เรื่องการมีชีวิตอยู่ของผม คุณบินข้ามโลกเพื่อไปตามหาหยกอาถรรพ์ แต่คุณรู้หรือเปล่าว่าชิ้นส่วนที่เหลืออยู่กับบกิดเดียน? นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมคุณถึงไม่เคยหามันเจอ แม้ว่าคุณจะพยายามเท่าไรก็ตาม หยกอยู่กับกิดเดียนมาตลอด”

เนลล์รู้สึกจะเป็นลม “คุณพูดอะไรของคุณ? เขาเป็นเจ้าของ...”

“ใช่” ใบหน้าของเขาเผยความรู้สึกออกมา ขณะที่เขาพูด “เมื่อสิบปีก่อน ผมถูกกิดเดียนจับได้เพราะเรื่องนี้... นับตั้งแต่นั้นมา เขาก็เก็บหยกอาถรรพ์ทั้งสามชิ้นเอาไว้กับตัวเสมอมา ผมกล้าพนันได้เลยว่าตอนนี้หยกก็ยังอยู่กับเขา ผมได้ยินมาว่าเกรกอรี่และวิกกี้เดินทางมากว่าครึ่งโลกเพียงเพื่อตามหาหยกอาถรรพ์ คุณเองก็พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อจะช่วยพวกเขาด้วยเหมือนกัน แล้วกิดเดียนล่ะ? หึ หึ หึ”