ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1072

ลูกน้องของกิดเดียนชำเลืองมองเขาอีกครั้ง

เจฟฟ์ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากให้ลูกน้องปล่อยตัวเกรกอรี่ กิดเดียน และวิกกี้

แต่ถึงอย่างไร เนลล์และเคธี่ก็ยังอยู่ในมือเขา

เมื่อได้รู้ว่ากิดเดียนเป็นห่วงเนลล์มากแค่ไหน เจฟฟ์จึงมั่นใจว่าเกรกอรี่จะไม่นิ่งเฉย หรือยอมให้เรื่องอะไรก็ตามเกิดขึ้นกับเนลล์

ดังนั้นตราบใดที่เจฟฟ์ยังควบคุมเนลล์เอาไว้ได้ เขาก็ไม่ได้ต้องกังวลว่ากิดเดียนจะเล่นตุกติก

กิดเดียนแอบพยักหน้าส่งสัญญาณให้ลูกน้องของเขา เมื่อลูกน้องชำเลืองมองเขาด้วยสายตาที่มีคำถามอีกครั้ง

สีหน้าลูกน้องเปลี่ยนเป็นเย็นชา เมื่อพวกเขาส่งกล่องที่บรรจุหยกอาถรรพ์ให้เจฟฟ์

แววตาของเจฟฟ์เริ่มเปล่งประกาย เมื่อเขาเห็นกล่องนั้น

ใบหน้าของเจฟฟ์เผยความโลภออกมา เมื่อเขาเอื้อมมือไปรับกล่อง เมื่อเขาเปิดกล่องออก สิ่งที่เขาเห็นคือหยกอาถรรพ์ที่กิดเดียนแย่งไปจากเขาก่อนหน้านี้

เจอแล้ว!

ในที่สุดเขาก็เจอหยกอาถรรพ์แล้ว!

ในที่สุดเจฟฟ์ก็จะช่วยชีวิตซีซีของเขาได้แล้ว เขารอมานานหลายปี และในที่สุดวันที่เขาจะได้อยู่กับซีซีก็มาถึง

เขามีความสุขมากจนแทบจะร้องไห้ออกมา

เจฟฟ์มองไปที่กิดเดียนและคนอื่น ๆ ก่อนที่เขาจะหันหลังออกวิ่ง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครสนใจ

เกรกอรี่เป็นคนแรกที่ไหวตัวทัน ขณะที่เขาก้าวขาไล่ตามเขาไปโดยไม่รู้ตัว

แต่กิดเดียนห้ามเขาเอาไว้

“ไม่ต้องตาม!”

เกรกอรี่หันกลับมามองเขาด้วยความไม่เข้าใจ

จากนั้นกิดเดียนจึงมองไปที่ลูกน้องของเขา

“สิ่งนั้นถูกติดตั้งหรือยัง?”

ลูกน้องของเขาพยักหน้ารับ “ติดตั้งแล้วครับ”

“ตามเขาไป คอยดูว่าเขาไปที่ไหน”

“ครับ”

หลังจากที่ลูกน้องของเขาออกไปจนหมดแล้ว

จากนั้นเกรกอรี่และวิกกี้ก็เปลี่ยนท่าทีแล้วตั้งคำถามด้วยความสงสัย “คุณทำอะไรลงไป?”

กิดเดียนเผยยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “ไม่มีอะไรมาหรอก ก็แค่เล่ห์เหลี่ยมเล็ก ๆ น้อย ๆ เดี๋ยวคุณก็จะได้รู้เอง”

เขาไม่ได้อธิบายรายละเอียด แต่เกรกอรี่เข้าใจได้ว่าเขาวางแผนบางอย่างเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว ดังนั้นเขาจึงวางใจ

ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีเสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังขึ้นจากด้านข้าง

เมื่อกิดเดียนหันไปมอง สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

เนลล์งอตัวกุมท้องเอาไว้ ขณะที่คุดคู้อยู่กับพื้น เคธี่ที่อยู่ข้าง ๆ ประคองเธอเอาไว้อย่างจนปัญญาและลนลาน

“เนลลี่!”

กิดเดียนตะโกนออกมา และประคองเนลล์เอาไว้ เธอมองเขาแล้วร้องบอก “ท้อง... ฉันปวดท้อง”

เลือดไหลลงมาตามหว่างขาของเธอ

กิดเดียนมองอย่างทำอะไรไม่ถูก ก่อนที่เขาจะอุ้มเธอแล้วรีบวิ่งออกไป

“เตรียมรถ ฉันจะไปโรงพยาบาล!”

เพราะพวกเขาอยู่ในทะเลทราย สิ่งอำนวยความสะดวกจึงไม่พร้อม โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดเป็นเพียงคลีนิกเล็ก ๆ ในเมือง

ดวงตาของกิดเดียนแดงก่ำ เมื่อเขามองเนลล์ที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย

“เนลล์อดทนไว้นะ ผมจะโทรหาฌอน อย่ากังวลไป”

เนลล์จับมือเขาเอาไว้แน่น เธอรู้สึกเจ็บปวดทรมานมากจนพูดไม่ออก

เพราะกิดเดียนไม่กล้าทิ้งเธอไว้ เขาจึงให้เคธี่โทรหาฌอนแทน

โชคดีที่ฌอนรู้ว่าเคธี่และเนลล์อยู่ที่ไหน เขาจึงเดินทางมาที่นี่

พวกเขามาถึงโรงพยาบาลภายในเวลาครึ่งชั่วโมง

ฌอนล่ะ? ฌอนอยู่ที่ไหน?

ฌอนได้ทราบถึงอาการของเนลล์ว่าน่าเป็นห่วงมากแค่ไหนผ่านทางโทรศัพท์ ขณะที่เขากำลังเดินทาง และด้วยเหตุนั้น ฌอนจึงรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อยเมื่อเขามาถึง

ผู้คนที่อยู่เนืองแน่นตรงทรงเดินหลีกทาง และเว้นทางเดินไว้ให้เขา เมื่อกิดเดียนวิ่งมาคว้าตัวฌอน

“เธออยู่ในห้องผ่าตัดครับ ผมไม่ไว้ใจหมอที่นี่เลย คุณลุงมิลเลอร์ ผมหวังพึ่งคุณลุงนะครับ คุณลุงต้อง...”

ฌอนโบกมือ “ไม่ต้องกังวลไป ลุงเข้าใจ”

หลังจากที่เขาพูดจบ ฌอนจึงเปลี่ยนชุด และเข้าห้องผ่าตัดทันที

กิดเดียนมองไปที่มืออันว่างเปล่า เขาดูมึนงงไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็รีบตามฌอนเข้าไปในห้องผ่าตัด

ถอนหายใจออกมา “ตอนนี้เธอจะไม่เป็นไร ทั้งแม่และเด็กปลอดภัยแล้ว แต่เธอเสี่ยงต่อการแท้งบุตรนะ ดังนั้นปล่อยให้เธอฟื้นตัว และงดขยับร่างกายจะดีกว่า ซึ่งหมายถึงเธอกลับไปที่ประเทศจีนไม่ได้ชั่วคราว”

กิดเดียนรู้สึกโล่งอกกับสิ่งที่ฌอนบอก

เรื่องกลับประเทศจีนไม่ใช่เรื่องใหญ่ และไม่ใช่ปัญหาที่พวกเขาจะอยู่ที่เมืองนี้ต่อ

ตราบใดที่เนลล์ไม่เป็นไร ก็จะไม่มีปัญหาอะไร

กิดเดียนมีความสุขมากจนแทบจะร้องไห้ออกมา ส่วนเคธี่เองก็โล่งอก เมื่อเธอได้ยินผลการรักษาที่ออกมา

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เกรกอรี่และวิกกี้ที่ตามเขามาที่นี่ก็ตบไหล่เขา เมื่อพวกเขารู้ว่าเนลล์ปลอดภัยดี

“ดีใจที่ได้รู้ว่าตอนนี้เธอปลอดภัย กิดเดียน แล้วเจฟฟ์...”

จากนั้นกิดเดียนจึงนึกขึ้นมาได้ว่ายังมีปัญหาที่ยังไม่ได้แก้

สีหน้าของเขาเคร่งขรึม

การต่อสู้ระหว่างเจฟฟ์กับกิดเดียนไม่ใช่ปัญหา แต่เพราะเกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของเนลล์ด้วย มันก็คงจบลงไม่สวยนัก

ความชั่วร้ายฉายแววออกมาจากดวงตา ขณะที่เขากระซิบพูด “ผมจะจัดการมันเอง พวกคุณไม่ต้องเป็นห่วง”

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง กิดเดียนมองไปที่วิกกี้

“แต่ผมมีคำถามจะถามคุณสองคน”

พวกเขาทั้งคู่สะดุ้ง

ลางสังหรณ์บอกพวกเขาว่า กิดเดียนอาจจะมีแผนชั่วร้าย

ถึงอย่างไรก็ตาม คราวนี้ไม่มีทางเลือกให้พวกเขาได้ถอยกลับแล้ว

ทั้งคู่จึงพยักหน้ารับ

“ถามมาเลย”

กิดเดียนจึงถามขึ้น “ถ้าเจฟฟ์ตาย แล้วเราหาต้นเหรียญทองไม่พบ คุณจะโทษผมไหม?”

เกรกอรี่กับวิกกี้ตะลึงไป

พวกเขาไม่เคยคิดถึงคำถามนี้เลย

ต้นเหรียญทองไม่เพียงเกี่ยวข้องกับชีวิตของวิกกี้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงชีวิตของตระกูลฟลินเดอร์อีกด้วย กิดเดียนไม่คำนึงถึงชีวิตของทุกคนเลยหรืออย่างไร?

ความเงียบของพวกเขาทำให้กิดเดียนได้คำตอบ

“ความจริงแล้ว ผมได้ทำการติดตั้งเครื่องติดตามตัว และระเบิดควบคุมด้วยรีโมตเอาไว้ในหยกอาถรรพ์แล้ว ผมถึงให้เขาไป”