ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1073

เกรกอรี่และวิกกี้ตกใจมาก

ระเบิดอย่างนั้นเหรอ?

นี่...

แม้ว่าเกรกอรี่และวิกกี้ลองคิดไตร่ตรองถึงเรื่องนี้แล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้

พวกเขาไม่เคยรู้จักกับเจฟฟ์มาก่อน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ว่าจุดอ่อนของเขาคืออะไร

ทว่าพวกเขาก็ค่อย ๆ เริ่มเข้าใจเจฟฟ์ หลังจากที่ได้เผชิญหน้ากับเขามานาน

เพราะเขามาจากเมื่อพันปีก่อน ความเหย่อหยิ่งและความโอหังหยั่งลึกอยู่ในกระดูกดำ

เจฟฟ์เอาแต่คิดมาโดยตลอดว่าเขารู้มากกว่าคนอื่น และนั่นหมายความว่าเขาเก่งกว่าพวกเขา

แต่ความจริงแล้ว เขามีพรสวรรค์ และเชี่ยวชาญในศิลปะการต่อสู้แบบโบราณ

ถึงอย่างไรก็ตาม ความสามารถเหล่านี้ทำให้เขาเสียเปรียบ เมื่อเทียบกับเทคโนโลยีที่ทันสมัย

เมื่อลองมาคิดดูว่า กิดเดียนใช้โอกาสนี้เพื่อมอบหยกอาถรรพ์ที่ติดตั้งเครื่องติดตามตัวเอาไว้ในกล่องที่ใช้ใส่หยก นั่นก็ถือว่าเป็นตัวอย่างแล้วไม่ใช่เหรอ?

ดังนั้นในตอนนี้ ชั้นเชิงของกิดเดียนนั้นโหดเหี้ยมมากกว่าเจฟฟ์ แทนที่จะมีความปราณีมากกว่าเขา

เกรกอรี่และวิกกี้จึงรู้สึกคลายกังวลลงบ้าง

ถึงอย่างไรก็ตาม พวกเขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง เมื่อพวกเขาคิดถึงคำถามของกิดเดียน

สุดท้ายแล้ว วิกกี้ก็เป็นคนแรกที่พูดขึ้น

“เราจะไม่โทษคุณ เพราะเรื่องมีชีวิตและความตายเป็นเรื่องที่โชคชะตากำหนด ถึงเจฟฟ์จะยังมีชีวิตอยู่ เขาก็คงไม่เต็มใจช่วยเรามากนักหรอก ดังนั้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เราก็ยังคงต้องคิดหาทางแก้ไขปัญหานี้เองอยู่แล้ว”

“ถ้าเขารวบรวมหยกอาถรรพ์ได้ครบทั้งสิบสองชิ้น เดินเครื่องยานอวกาศได้สำเร็จ และทำให้เกิดระเบิดนิวเคลียร์ เราก็คงไม่ใช่คนเดียวที่ตาย บางทีอาจจะเป็นร้อยเป็นพันคน และอีกหลายล้านคนที่ได้รับผลกระทบจากมหันตภัยในครั้งนี้ เรายอมให้เขาทำแบบนั้นไม่ได้”

เกรกอรี่พยักหน้ารับ

“คุณพูดถูก เราจะคิดหาวิธีแก้ปัญหานี้เอง เจฟฟ์ต้องตาย”

เมื่อมองพวกเขา ก็คงจะโกหก ถ้ากิดเดียนจะบอกว่าคำพูดของเขาไม่ได้ทำให้เขาซาบซึ้งใจ

เขายกมือขึ้นตบบ่าของพวกเขา

“ไม่ต้องกังวลไป ผมจะขอร้องฌอนให้คิดค้นวิธีรักษาโรคนี้ เพราะเรามีต้นเหรียญทองอยู่ในมือ ตอนนี้วิกกี้ก็ยังไม่เป็นอะไร ตราบใดที่ยาถอนพิษถูกคิดค้นขึ้น การรักษาก็จะไม่ใช่เรื่องใหญ่”

คนทั้งคู่พยักหน้ารับ

พวกเขาไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีกเลย นับตั้งแต่ได้ตัดสินใจลงไปแล้ว

จากนั้นกิดเดียนได้สั่งให้คนของเขาคอยสอดแนมเจฟฟ์ และเมื่อถูกที่ถูกเวลา พวกเขาจะจุดชนวนระเบิดทันที

ในคราวนี้ เขาได้สร้างระเบิดอย่างแยบยล

ไม่มีใครคาดถึงว่าหยกอาถรรพ์อันล้ำค่าที่ผู้คนยอมสละชีวิต จะถูกกิดเดียนผ่าออกด้วยวิธีการตัดด้วยเทคโนโลยีทันสมัย แล้วแทรกชิ้นส่วนระเบิดเข้าไปในทุกชิ้นส่วน

เมื่อถึงเวลาพวกเราจะกดปุ่มจากที่นี่ ระเบิดจะถูกระเบิดออกในทันที

แม้ส่วนประกอบของไมโครนิวเคลียส แม้ว่าองค์ประกอบไมโครนิวเคลียสในนั้นจะไม่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมมากนัก แต่มันจะทำให้คนที่ถือมันตายเพียงชั่วพริบตา

นั่นคือเหตุผลที่กิดเดียนไม่กดสวิตช์ทันที แต่กลับสั่งให้คนของเขาตามเจฟฟ์ไป และรอให้สบโอกาส

ถึงอย่างไรก็ตาม อนุภาคของส่วนประกอบนิวเคลียร์ก็แผ่เป็นบริเวณกว้างมากเกินไป

กิดเดียนไม่ต้องการให้ผู้บริสุทธิ์ได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นเขาจะจุดชนวนระเบิดก็ต่อเมื่อเจฟฟ์อยู่ตามลำพังในตอนนั้น

เขามั่นใจว่าเจฟฟ์จะไม่ส่งหยกอาถรรพ์ให้ลูกน้องตอนนี้ เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็ได้หยกมาครอบครอง เขาต้องเก็บหยกไว้ใกล้ตัวเขาเอง และขั้นตอนต่อไปคือ รอจนกว่าเขาจะอยู่ตามลำพัง

หลังจากที่ได้ฟังสิ่งที่กิดเดียนพูด เกรกอรี่และวิกกี้จึงเข้าใจว่าพวกเขาไม่ได้จะลงมือที่นี่ ดังนั้นพวกเขาจึงคิดที่จะช่วย

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง กิดเดียนก็กลับไปยังห้องพักฟื้นผู้ป่วย

ในตอนนั้นเนลล์ยังไม่ฟื้น

ฌอนได้ไปพักแล้ว ดังนั้นเคธี่จึงอยู่เฝ้าเธอที่ข้างเตียงผู้ป่วย

เมื่อเห็นว่ากิดเดียนเดินเข้ามา เคธี่จึงขยี้ดวงตาที่แดงก่ำ แล้วฝืนยิ้มออกมา “มาแล้วเหรอ ทำไมลูกไม่อยู่กับเนลล์ล่ะ? แม่กำลังจะออกไปแล้ว”

กิดเดียนพยักหน้ารับแล้วพูดจากใจจริง “ขอบคุณครับ เคธี่”

เคธี่โบกมือแล้วไม่ได้พูดอะไร ก่อนเธอจะหันหลังเดินออกไป

กิดเดียนนั่งลงข้างเตียงผู้ป่วย

กิดเดียนไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่จู่ ๆ เนลล์ก็นิ่วหน้า ขณะที่เธอยกมือขึ้นกุมท้อง

กิดเดียนรีบถามด้วยความกังวลและความเป็นห่วงทันที “เนลล์ เป็นอะไรหรือเปล่า? คุณปวดท้องเหรอครับ?”

เนลล์ส่ายหน้า

เธอเผยยิ้มออกมาบาง ๆ ขณะที่เธอหันมามองกิดเดียน

“เมื่อกี้นี้ฉันรู้สึกว่าลูกดิ้นอยู่ในท้องฉันค่ะ”

กิดเดียนอึ้งไปสักครู่หนึ่ง

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้เป็นพ่อคน แน่นอนว่าเขารู้ว่าการที่ทารกดิ้นในครรภ์หมายความว่าอย่างไร

นั่นหมายความว่าลูกสุขภาพแข็งแรงและปลอดภัยแล้ว!

กิดเดียนดีใจมาก เขาบีบมือเนลล์แน่น เขาพูดขึ้นด้วยใจจริง “เนลล์ เมื่อคุณหายดีแล้ว ผมจะบอกทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขี้นในช่วงหลายปีที่แล้ว โดยไม่ปิดบังคุณเลย ตกลงไหมครับ?”

เนลล์มองเขาอย่างซาบซึ้ง

เธอนึกโทษกิดเดียนเมื่อครั้งแรกที่เธอรู้ความจริง

แม้ว่าหลังจากนั้นเธอจะคิดถึงความดื้อรั้น ความจริงจัง ความเศร้า และความพยายามของเขาแล้ว การจะไปโทษเขาทั้งหมดก็ไม่สำคัญอีกต่อไป

เนลล์ยิ้มออกมาทั้งใบหน้าซีดเซียว

“ได้ค่ะ”

“ฉันจะรอให้ถึงวันที่คุณบอกความจริงกับฉันทุกอย่างนะคะ”

เพียงไม่นาน ทุกคนก็รู้ว่าเนลล์ฟื้นขึ้นมาแล้ว

ฌอนก็ยังมาตรวจสุขภาพของเธอ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอาการแทรกซ้อน แต่อย่างไรก็ตาม เธอต้องพักผ่อนอีกสักระยะหนึ่งจนกว่าอาการป่วยจะกลับมาคงที่ จากนั้นเธอถึงจะลุกจากเตียงได้

นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพราะไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เนลล์และลูก ๆ ก็สำคัญที่สุด

นั่นคือเหตุผลที่กิดเดียนคอยอยู่เคียงข้างเธอตลอดเวลา

ส่วนเรื่องของเจฟฟ์ เขาได้ส่งต่อให้เกรกอรี่กับวิกกี้แล้ว