ใบหน้าของสเตฟานีเศร้าลง
“เธอกำลังสงสารฉันอยู่เหรอ?”
เนลล์เลิกคิ้ว
"คุณจะเชื่อไหมถ้าฉันบอกว่าเปล่า"
"ฉันไม่เชื่อ!"
เมื่อสเตฟานี่ผูกสายได้แล้วเธอก็รีบถอยห่างทันทีและพูดอย่างเย็นชาว่า "ฉันเคยบอกว่าฉันเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลการ์เร็ตต์ แต่ตอนนี้ฉันไม่ใช่แล้ว
“ตอนแรกตระกูลการเร็ตรับเลี้ยงฉันมาเพื่อชดเชยความเสียใจที่ต้องสูญเสียลูกไป แต่ตอนนี้เธอกลับมาแล้วฉันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว บางครั้งฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันจะอยู่ในตระกูลการ์เร็ตต์ไปเพื่ออะไร?”
“ฉันเข้าใจว่าเธอคงอยากจะหัวเราะเยาะฉัน ถ้าหากว่าเธอมาเป็นฉัน ฉันอาจจะฉลองด้วยดอกไม้ไฟ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะหัวเราะเยาะฉันได้ และก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะลดมาตรฐานของฉันลงไปเพื่อแต่งงานกับคนที่ฉันไม่ชอบได้”
เนลล์ใส่เสื้อผ้าแล้วเธอก็หันไปมองเธอ
“ฉันไม่ได้หัวเราะเยาะเธอ”
เธอดูจริงจังเล็กน้อยและหลังจากคิดอยู่สองสามวินาทีเธอก็พูดต่อว่า "ฉันพูดจริง ๆ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหนก็ตาม ฉันไม่ได้เกลียดเธอ แม้ว่าเธอจะไม่เตือนฉันเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับ จัสติน ฮาร์เกอร์ ก็ตาม ฉันจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้
“เธอพูดด้วยตัวเธอเองนะว่า บทบาทของเธอในตระกูลการ์เร็ตต์นั้นน่าอึดอัดและเธอรู้ดีกว่าฉันทำ ถ้านายท่านการ์เร็ตต์จากไป เธอจะไม่สามารถทำเรื่องยุ่งเหยิงให้เกิดขึ้นได้ในตระกูลการ์เร็ตต์ ในฐานะลูกสาวบุญธรรม แทนที่จะเป็นอย่างนั้นทำไมไม่หาทางออกให้ตัวเองก่อนแล้วหาผู้ชายดี ๆ แทน "
สเตฟานีหัวเราะเยาะ
“เธอคิดว่าฉันจะไม่รอดจริง ๆ เหรอ แล้วเธอล่ะก็ไม่เชื่อจริง ๆ ว่าเซลีนเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของจูเลียตใช่ไหม?!”
เนลล์เม้มริมฝีปากเล็กน้อย
หลังจากหยุดไปชั่วครู่เธอก็พูดว่า "เธอมีคุณสมบัติมากกว่าคุณ"
สเตฟานี่ตะลึง
เนลล์อธิบายว่า "ฉันไม่ยอมรับตัวตนของเธอ แต่ทั้งหมดที่ฉันพูดก็คือ เธอมีฝีมือมากกว่า มีความอดทนมากกว่า และเธอก็โหดร้ายกว่าคุณ สิ่งที่คุณทำได้เธอก็ทำได้อย่างง่ายดายเช่นกัน สิ่งที่คุณทำไม่ได้ เธอจะยังคงทำมันได้อย่างโหดร้าย ตระกูลการ์เร็ตต์กำลังตกอยู่ในความวุ่นวายเมื่อเสือสองตัวต่อสู้กัน ตัวหนึ่งจะได้รับบาดเจ็บและไม่มีใครในพวกเขาจะยอมรับคุณในฐานะลูกสาวบุญธรรมอย่างแน่นอน และจะไม่มีใครจะเอาอกเอาใจหรือแบ่งอะไรให้คุณ
“ดังนั้น คุณจะไม่มีอะไรมากไปกว่าเป็นตัวเดินเกมหรือคุณจะทำให้ทั้งสองฝ่ายขุ่นเคืองและถูกไล่ล่าหลังจากนายท่านตาย
“ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนมันก็ไม่ได้ดีไปกว่าสถานการณ์ปัจจุบันของคุณ เซลีนนั้นแตกต่างออกไป ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นเจ้าของ 15% ของหุ้นที่จูเลียตทิ้งไว้ และนายท่านการ์เร็ตต์ก็ตั้งใจที่จะจับคู่เธอกับนายน้อยเกรแฮม
“หากจับคู่ไม่สำเร็จส่วนแบ่ง 15% นี้จะเป็นเครื่องรางของเธอ ไม่ว่าจะเป็นลุงการ์เร็ตต์หรือลุงรองการ์เร็ตต์ พวกเขาจะระมัดระวังเธอ
“และถ้าสิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นระหว่างเธอกับนายน้อยเกรแฮม ไม่เพียงแต่จะเป็นการแบ่งปัน แต่ตระกูลเกรแฮมทั้งหมดจะเป็นผู้สนับสนุนเธอ อย่ามองฉันด้วยความสงสัย เชื่อฉันสิเธอทำได้
“อย่างไรก็ตาม ฉันรู้จักเธอมากว่าสิบปีแล้วและฉันรู้จักเธอดีกว่าคุณ ฉันรู้ว่าเธอฉลาดแค่ไหน ดังนั้นสิ่งที่คุณทำไม่ได้ เธอก็จะทำได้ น้ำโคลนที่คุณไม่สามารถเหยียบได้เธอจะดำลงไป! นี่คือเหตุผลที่ฉันแนะนำให้คุณถอยออกจากน้ำเชี่ยวซะ"
สเตฟานี่ยังคงตะลึง
เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเนลล์จะบอกอะไรกับเธอมากขนาดนี้
มีความจริงบางอย่างในเรื่องนี้ ไม่ใช่เพราะเธอไม่เข้าใจ แต่เธอไม่ต้องการเผชิญหน้ากับมัน
เนื่องจากเธอไม่พอใจ เธอรู้สึกว่าเธอเป็นคนที่เข้ามาในตระกูลการ์เร็ตต์ก่อน เธอถูกรับเลี้ยงตอนอายุห้าขวบ ดังนั้นเธอจึงคิดมาตลอดว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลการ์เร็ตต์
ตอนนี้เซลีนก็มาอยู่ที่นี่ด้วย!
ถ้าเซลีนเป็นลูกสาว แต่กำเนิดจริง ๆ เธอคงไม่มีอะไรจะพูด แต่เธอรู้สึกว่ามันไม่น่าจะใช่
เธอไม่รู้ว่าเซลีน โจเซฟ และจิมมีผลประโยชน์ร่วมกันแบบไหน
อย่างไรก็ตาม เธอเชื่อเสมอว่าความจริงจะถูกเปิดเผยในไม่ช้าก็เร็ว ในวันหนึ่งเซลีนก็จะจากไป!
อย่างไรก็ตามหลังจากฟังสิ่งที่เนลล์พูดเธอก็เข้าใจ
เซลีนจะไม่จากไปไหน!
ใครยินดีที่จะช่วยเธอ?
ทันใดนั้นสเตฟานี่ก็รู้สึกอ่อนล้าอย่างอธิบายไม่ถูก ราวกับว่าทุกอย่างชัดเจนต่อหน้าเธอและความเศร้าที่ไม่อาจบรรยายได้ค่อย ๆ ผุดขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ซึ่งในไม่ช้าก็เต็มไปทั้งหัวใจเธอ
เธอมองไปที่เนลล์และไม่สามารถอ้าปากได้
“ทำไมคุณถึงบอกฉันกันล่ะ?”
เธอไม่เชื่อว่าเนลล์จะบอกเธอด้วยความหวังดีของเธอเอง
เนลล์ยิ้มเบา ๆ
“เพราะฉันไม่อยากเห็นเธอใช้ชีวิตอย่างอิสระมากไปกว่าคุณ”
ใบหน้าของสเตฟานีเศร้าลงเล็กน้อย
“ฉันคิดว่าที่คุณบอกความจริง เพราะคุณยอมรับและไม่สนใจสิ่งที่จะเกิดขึ้นในจินเฉิงอีกต่อไป”
ริมฝีปากของเนลล์โค้งขึ้น
"ฉันก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน แต่เธอไม่ควรแตะต้องกับคนที่ฉันห่วงใย"
คืนนี้ลิซซี่ถูกผลักลงไปในสระว่ายน้ำ แม้ว่าพวกเขาจะยังดูภาพจากกล้องวงจรปิด แต่เธอก็มีความสงสัยอยู่ในใจแล้ว
ในตระกูลใหญ่อย่างการ์เร็ตต์มีไม่กี่คนที่มีความขุ่นเคืองกับเธอและลิซซี่ก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่ง แล้วใครจะโหดขนาดที่ไปทำร้ายเด็ก?
เดิมทีเธอคิดว่านั่นคือสเตฟานี ท้ายที่สุดสเตฟานีชอบกิดเดียนมากจนทำลายบางสิ่งที่เธอไม่ได้ครอบครองได้ ถ้าเธอไม่สามารถทำลายกิดเดียนได้ มันคงจะดีถ้าลูกคนเดียวของกิดเดียนถูกทำลาย
ดังนั้นเธอจึงทดสอบสเตฟานี แต่สายตาของสเตฟานีและสัญชาตญาณของเธอบอกเธอว่ามันไม่เกี่ยวข้องกับเธอเลย
เมื่อไม่ใช่เธอจึงเป็นได้แค่คน ๆ นั้นคนเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก