ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 55

ด้วยเหตุนั้นแส้ก็ถูกเหวี่ยงไปในอากาศ

เสียงดังขึ้นทำให้มีอากระโดดหนี

เนื่องจากในกรณีของความกลัวหรือความกระวนกระวายใจเธอจึงพูดตะกุกตะกักและลืมบรรทัดของตัวเอง

“ถ้าคุณทำร้ายพวกเขา ฉะ ฉะ ฉัน... ”

เป็นอะไรไปอีก? ใบหน้าของมีอาเปลี่ยนเป็นซีด ในหอประชุมกาเร็ธเริ่มขมวดคิ้ว เซลีนก็ดูน่ากลัวเช่นกัน

เธอพยายามอย่างมากในการเกลี้ยกล่อมกาเร็ธเพื่อให้มีอาเข้ามารับบทบาทนี้ แต่ก็มีใครบางคนเข้ามาขวาง แต่มีอาก็ล้มเหลวที่จะทำตามความคาดหวังของเธอด้วย!

ไม่ได้หมายความว่าเธอต้องการทำดีเสแสร้งเพื่อมีอา แต่หลายปีที่ผ่านมาในวงการบันเทิงเพียงอย่างเดียวส่งผลทำให้เธอโดดเดี่ยว

นอกจากข้อเท็จจริงที่ว่ามีอาเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอแล้วเธอยังเซ็นสัญญากับสตูดิโอของเธอด้วย ถ้าวันหนึ่งมีอาได้รับความนิยม เธอสามารถเล่นเป็ฯตำแทนเธอได้

ในขณะเดียวกันเซลีนก็ไม่ต้องการให้มือเปื้อนกับมีอาที่ทำตามคำสั่งของเธอ เธอทำหน้าที่เป็นเบี้ยหายากที่ยิ่งใหญ่

เซลีนเอียงศีรษะและยิ้มให้กาเร็ธ

“มีอาให้ความสำคัญกับสิ่งต่างๆเสมอ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมีส่วนร่วมกับคุณ ไม่จำเป็นต้องพูดว่าเธอคงกังวลมาก"

แม้ว่ากาเร็ธจะยังคงมีหน้าตาที่น่ากลัว แต่เขาก็ไม่ได้แสดงความคิดเห็น

ในทางหนึ่งเขายังคงปรากฏตัวเพื่อประโยชน์ของเซลีน ในที่สุดเนลล์ก็โค้งริมฝีปากของเธออย่างเงียบ ๆ

เธอคุ้นเคยกับความคิดที่ว่าบางครั้งศัตรูจะสูญเสียฐานรากโดยไม่จำเป็นต้องมีใครมาผลักดันพวกเขา นี่คือความแตกต่างในความสามารถระหว่างพวกเขา

มีอาคิดออกในท้ายที่สุดสะดุดกับคำพูดของเธอเมื่อเธอจบฉากสุดท้าย สำหรับผลลัพธ์ ... ขึ้นอยู่กับพวกเขาเอง

ลูซี่ขึ้นลำดับต่อไป

เมื่อดวงตาที่ดูหดหู่ของเธอบดบังความคิดของเธอทันใดนั้นเซลีนก็พูดว่า

“ผู้กำกับลีย์ฉันไม่ได้เล่นละครเวทีมาหลายปีแล้ว! ทำไมไม่ให้ฉันลองต่อบทกับเธอล่ะ? "

กาเร็ธขมวดคิ้วมองว่ามันเป็นความคิดที่ไม่เลว

อย่างไรก็ตามในขณะนี้เขาไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะปฏิเสธเขาก็เงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปที่ลูซี่

"คุณคิดอย่างไร?"

ลูซี่รู้สึกประหลาดใจ

หากกาเร็ธไม่ได้อยู่ในฐานะที่เธอจะปฏิเสธได้ ซึ่งเธอเป็นมือใหม่ไม่สามารถปฏิเสธได้เช่นกัน ดังนั้นลูซี่จึงพยักหน้า

“ฝากตัวด้วยค่ะ” เซลีนยิ้มกว้าง

หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเธอก็นั่ง

เมื่อเล่นเป็นนิโคล บล็อกลูซี่ถูกควบคุมตัวโดยชายที่แข็งแกร่งเพียงไม่กี่คน

เมื่อเทียบกับการแสดงที่โอ้อวดและมีสีสันของมีอาแล้ว ลูซี่แสดงให้เห็นถึงธรรมชาติที่สงบและอยู่ในความคิดของตัวเอง

ดวงตาของลูซี่จ้องมองไปที่แม่ของเธอที่กำลังนั่งอยู่ด้านบนดวงตาของลูซี่สื่อถึงความโกรธที่ลุกโชนโดยไม่พูด เจ้าของบ้านโพล่งอย่างเย็นชา

“แล้วคุณไม่ยอมเรียนเต้นเหรอ?”

นิโคลคุกเข่าลงและแม้ว่ามือของเธอจะถูกมัด แต่ศีรษะของเธอก็เชิดสูงเธออธิบายแต่ละคำอย่างชัดเจน

“ฉันเป็นเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรชี่เยว่ ทำไมฉันต้องได้รับความเชี่ยวชาญหรือทักษะของนักแสดงด้วยล่ะ? ฆ่าฉันถ้าคุณทำได้แต่คุณไม่มีวันทำลายจิตวิญญาณของฉันได้!”

เธอหายใจคำสี่คำสุดท้ายผ่านฟันที่ขบกันด้วยความกล้าหาญและเด็ดเดี่ยวต่อความตาย

“ฟั๊บ!” แส้ถูกกวัดแกว่ง

หลังจากทำเสียงฮึดฮัด นิโคลก็สั่นนิด ๆ จากความเจ็บปวด ในหอประชุมใบหน้าของเนลล์เปลี่ยนสี

ตอนที่มีอากำลังออดิชั่นก่อนหน้านี้แส้ก็ฟาดไปที่จุดว่างข้าง ๆ เธออย่างชำนาญ

“พี่ฉันขอแสดงความยินดีที่ได้ช่วยเหลือนักแสดงของคุณในการรับบทนี้”

เนลล์มองไปที่เธอเม้มริมฝีปากของเธออย่างเยาะเย้ย

“ฉันได้ยินมาว่าคุณได้รับรางวัลเมื่อปีที่แล้วดังนั้นฉันรู้สึกประทับใจว่าต้องมีการปรับปรุงการแสดงของคุณบ้าง! ดูเหมือนวันนี้คุณจะหมกมุ่นอยู่กับบทบาทของนักแสดงมือใหม่มากเกินไปจนคุณลืมไปแล้วว่ากำลังทำอะไรอยู่ อย่างที่ฉันเห็นมาตรฐานของคุณในฐานะดาราภาพยนตร์ไม่ใช่ทั้งหมดที่จะเป็นไปได้” ใบหน้าของเซลีนแข็งขึ้น

ตอนนั้นเองที่มีอาและลูซี่ออกมาหลังจากเปลี่ยนเครื่องแต่งกาย เธอหายใจเข้าลึก ๆ แล้วยิ้ม

“ฉันเข้าใจว่าพี่ไม่พอใจกับนักแสดงหญิงของคุณ แต่ฉันสามารถกระตุ้นอารมณ์ที่รุนแรงขึ้นในตัวเธอได้ด้วยการทำเช่นนั้น ลูซี่คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?”

เซลีนหันไปมองลูซี่ ลูซี่เหลือบมองเซลีนก่อนที่จะเคลื่อนสายตาไปที่เนลล์

แม้จะรู้สึกว่าถูกอธรรม แต่เธอก็อาจสร้างปัญหาให้กับเนลล์ได้หากเธอต้องเปลือยกาย เธอเป็นแค่นักแสดงหญิงที่ขี้กลัว

ดังนั้นลูซี่จึงพยักหน้า

"คุณพูดถูก" เซลีนยิ้มกว้างอย่างพอใจ

การแสดงออกที่บาดใจของเนลล์เรียกให้กาเร็ธ เข้ามาแทรกแซงทันที

“งั้นก็ เนลล์พาเธอไปเซ็นสัญญาเมื่อคุณมีเวลา เซลีนอย่าลืมศึกษาบท เราเริ่มถ่ายทำในเดือนหน้า เราต้องการให้การถ่ายทำราบรื่น!”

เซลีนพยักหน้า

"ได้ค่ะ" ด้วยความคิดเนลล์โพล่งว่า

“ผู้กำกับลีย์ ฉันมักจะจินตนาการถึงบทบาทของแอชลีย์ วัตสัน ฉันสังเกตเห็นว่ามีฉากเกี่ยวกับการแข่งขันของพี่น้อง ฉันขอลองส่วนนี้ได้ไหม?” มีอาซึ่งเพิ่งถูกแย่งบทบาทของเธอไปไม่ใช่ใครที่ยอมถอย

เมื่อได้ยินว่าเนลล์ต้องการมันเธอจึงพูดอย่างเหยียดหยามว่า

“ คุณไม่ใช่นักแสดงทำไมถึงโผล่หน้าเข้ามา?”

“ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ลองแสดงเหรอ? เซลีนดีกับฉันเสมอดังนั้นฉันแน่ใจว่าเซลีนคงไม่รังเกียจที่จะทำอะไรง่ายๆด้วยการสวมบทบาทกับฉันใช่ไหม?” เนลล์มองเซลีนอย่างมีความหมาย