ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 56

กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเซลีนเกร็งขึ้น

ถ้าเธอปฏิเสธเธอจะถูกมองว่าเป็นคนใจแคบ โชคดีสำหรับเธอ เธออยู่ในธุรกิจการแสดงมาหลายปีในขณะที่เนลล์ไม่เคยทำงานด้านการแสดงเลย ใคร ๆ ก็อาจจินตนาการได้ว่าเนลล์ไม่รู้เรื่องบทละคร เธอเติมเต็มความปรารถนาของเนลล์ ที่อาจต้องเผชิญกับความขายหน้า

เธอมีแผนสำรองไว้ในใจ เซลีนยิ้ม

“ได้สิ!”

เมื่อเห็นว่าเธอตัดสินใจแล้วกาเร็ธก็เห็นด้วยเช่นกัน กลับไปที่ด้านหลังของจอ เขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

แม้ว่าเขาจะเลือกเซลีนมาเล่น แอชลีย์ วัตสัน แต่เซลีนก็ไม่ใช่ตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบที่เขาคิดไว้ อย่างไรก็ตามหากไม่มีผู้สมัครที่เก่งกว่าเขาก็ต้องทำตามที่เตรียมการไว้ในตอนนี้

สำหรับเนลล์ กาเร็ธหลงรักเธอตั้งแต่เริ่มต้น

ท่าทางที่สงบ แต่ห่างไกลและท่าทางเย็นชาที่ที่เกิดขึ้นระหว่างคิ้วนั้นมีความคล้ายคลึงกับ แอชลีย์ วัตสัน ที่เขามีคิดอยู่ในใจ เนลล์ไม่ใช่นักแสดงและดูเหมือนจะไม่มีท่าทีหรือตื่นเต้นที่จะร่วมการแสดง

ดังนั้นกาเร็ธจึงไม่ได้แสดงความคิดเห็นของเขา ศิลปะการแสดงไม่ใช่การเดินเล่นในสวนสาธารณะ

แม้ว่าจะมีการแก้ไขที่เกี่ยวข้องในระยะหลัง แต่ทักษะการแสดงของนักแสดงก็ยังมีความสำคัญมาก

เซลีนอาจไม่ใช่คนที่เหมาะสมที่สุด แต่ทักษะของเธอได้รับการยอมรับแล้ว เขาเชื่อว่าด้วยการให้คำปรึกษาอย่างทุ่มเทเซลีนอาจจะเข้าถึงตัวละครนี้ได้

อย่างไรก็ตามมันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะให้พวกเขาแข่งขันบนเวทีเดียวกัน

ในที่สุดเขาก็สามารถตัดสินได้ว่าแอชลีย์ที่เขามีอยู่ในใจหรือผู้สมัครที่เขาถูกบังคับให้ทำนั้นเหมาะสมกว่าหรือไม่ ไม่นานก่อนที่เนลล์และเซลีนจะเดินออกมาจากหลังเวทีหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้า

เนลล์สวมชุดเกราะในขณะที่เซลีนสวมชุดจักรพรรดิสีแดงเข้ม พวกเขาทั้งสองได้สวมถุงมือในฉากที่ยอดเยี่ยมของสคริปต์ทั้งหมด

เนลล์รับบทเป็น แอชลีย์ วัตสัน ในขณะที่เซลีนรับบทเป็น อลิสัน วัตสัน น้องสาวของแอชลีย์

ทั้งแอชลีย์ และอลิสัน เป็นลูกสาวของนายกรัฐมนตรีของอานาจักรชี่เย่ว การล่มสลายของอาณาจักรชี่เยว่ ได้เห็นเจ้าหญิงนิโคลและพวกถูกจับเป็นเชลยในเมืองหลวงของอาณาจักรตงลี่

แอชลีย์เป็นเพื่อนสมัยเด็กที่ดีกับ นิโคล บล็อก เธอมีความเชี่ยวชาญในศิลปะการต่อสู้เธอแบกรับหน้าที่ปกป้องนิโคลและน้องสาวของเธอในความมืด

แต่ที่น่าตกใจคือการอยู่ในอาณาจักรตงลี่ ไม่นานนักเมื่อนิโคล บล็อกเต็มใจที่จะกลายเป็นนางบำเรอของจักรพรรดิเพื่อแผ่นดินเกิดของพวกเขา

เนื่องจากความไม่เท่าเทียมกันในค่านิยมและมุมมองเธอและพี่สาวผู้ให้กำเนิดอลิสันจึงแยกทางกัน

อลิสันตกหลุมรักมงกุฎราชกุมารแห่งอาณาจักรตงลี่ และไม่ลังเลที่จะทรยศต่อแอชลีย์เผยให้เห็นที่ซ่อนเร้นของผู้รอดชีวิตที่เหลือของอาณาจักรชี่เยว่ให้เจ้าชายฟังเพื่อที่เธอจะได้เป็นภรรยาของเขา

แอชลีย์ ตัดความสัมพันธ์กับอลิสัน และหนีออกจากวังและสำรวจหกอาณาจักรก่อนที่จะนำคน

สุดท้ายของเธอไปชูธงในภาคตะวันตกเฉียงเหนือและก่อตั้งอาณาจักรที่ปกครองโดยสตรีแห่งแรกคืออาณาจักรเซี่ย

ฉากนี้ล้อมรอบแอชลีย์ นำคนของเธอไปโจมตีอาณาจักรตงลี่และอลิสันซึ่งกลายเป็นอัครมเหสีที่พวกเขาพบกันอีกครั้งหลังจากห่างกันหลายปีเพียงเพื่ออำลาชั่วนิรันดร์

เมื่อผู้กำกับสั่งเริ่ม การแสดงก็เริ่มดำเนินการ

อลิสันนั่งตัวตรงบนที่สูง เมื่อจักรพรรดิส่งต่อมาถึงจุดนี้และผู้ปกครองคนใหม่ยังคงเบ่งบานเธอจึงรับสายบังเหียนในการปกครองในฐานะอัครมเหสี

นอกประตูวังมีทหารรายงานเหตุฉุกเฉิน

“อัครมเหสีกองทัพจักรวรรดิเซี่ยบุกเข้ามาแล้ว!” มันทำให้เกิดความวุ่นวายในห้องโถงใหญ่

"พวกเราต้องทำอะไร? ทำไมเราไม่วิ่งหนีล่ะ?”

"สายไปแล้ว. ประตูทางเหนือใต้ตะวันออกและตะวันตกถูกโจมตีโดยคนของจักรวรรดิเซี่ย”

“แล้วนายพลกับทหารล่ะ? พวกเขาอยู่ที่ไหน?"

แอชลีย์ พุ่งตรงเข้ามาอย่างเย็นชา รูปลักษณ์ดังกล่าวกระตุ้นให้ชายคนหนึ่งลากอลิสันลงจากบัลลังก์ของเธอ

"ปล่อยฉัน! ฉันเดินเองได้!”

เธอต่อสู้ดิ้นรน แต่ก็พบกับการตบอย่างไร้ความปราณี! คนที่ทำให้เธอหยุดคือแอชลีย์ แอชลีย์โพล่งอย่างเย็นชา

“นี่คือการทรยศฉันเมื่อสิบห้าปีก่อน!”

เมื่อสิบห้าปีก่อนอลิสันได้คลานเข้าไปในเตียงของมกุฎราชกุมารในขณะที่แอชลีย์วางแผนหลบหนี อลิสันสัญญาว่าจะช่วยเธอ แต่หันกลับมาและเปิดเผยแผนการของเธอต่อมกุฎราชกุมาร ตอนนั้นเธอเกือบถูกลูกธนูยิงตาย

ใบหน้าของเซลีนห้อยลงไปข้างหนึ่งด้วยความไม่เชื่อว่าเนลล์จะตบโดนเธอจริงๆ

อย่างไรก็ตามเธอรู้ได้อย่างรวดเร็วว่ามันคือการเอาคืน!

เนลล์กลับมาหาเธอเพราะฟาดแส้ใส่ลูซี่ เธอเป็นดาราภาพยนตร์ แม้ว่าจะขาดทักษะแต่เธอก็มีพื้นฐานการแสดงที่ลดลง

หลังจากแสดงความโกรธอย่างรวดเร็วเซลีนก็กลับมาสงบสติอารมณ์ของเธออีกครั้ง

“พี่รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงขายพี่ไป?”

แอชลีย์มองไปที่เธอรวบรวมความคิดทั่วไปอย่างไม่ชัดเจน เธอกล่าวว่า

“โตขึ้นคุณเป็นคนที่ดีและสวยที่สุดเสมอ พ่อชอบคุณที่สุดและแม่ก็ชอบคุณมากที่สุด แม้จะเป็นนักโทษที่ถูกกดขี่ แต่สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชก็ล้มเจ้าก่อน”

“เป็นยังไงบ้างที่ฉันไม่ได้คาดหวังกับคุณ? ฉันดีกว่าคุณในการเย็บปักถักร้อย ฉันมีชัยชนะเหนือคุณในด้านกวีนิพนธ์และศิลปะ ฉันไม่คุ้นเคยกับศิลปะการต่อสู้ แต่เป็นเชี่ยวชาญเหมือนเด็กผู้ชาย ทำไมคุณถึงเป็นคนที่ทุกคนรัก?

“ฉันสาบานกับตัวเองว่าฉันจะไม่มีวันอยู่ในเงามืดของคุณ ฉันสาบานว่าจะปีนขึ้นไปบนยอดเขาที่สูงที่สุดและเหยียบย่ำคุณไว้ใต้เท้าของฉัน!”