ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 623

อย่างไรก็ตาม โจเอลจำประโยคนี้ได้นึกขึ้นได้ทันที

เขาจึงพาลูซี่ไปเลือกแหวนที่ห้าง ทันทีที่ทานอาหารเสร็จ

ตอนแรกเขาต้องการสั่งแหวนที่ออกแบบเองได้คู่หนึ่ง

อย่างไรก็ตาม มันจะเป็นขั้นตอนที่ยาวนาน ยิ่งไปกว่านั้น ปกติแล้วลูซี่ต้องเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ดังนั้นจึงมีโอกาสน้อยมากที่เธอจะได้สวมแหวนแต่งงาน

ในที่สุด ทั้งสองก็ตัดสินใจไปเลือกแหวนที่พวกเขาชอบในห้าง หลังจากที่นึกถึงแหวน

นอกจากนั้นมันยังเป็นสัญลักษณ์ด้วย

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เคยคิดว่าจะได้พบกับแขกที่ไม่ได้รับเชิญ

โลกใบนี้มันคงเล็กมากสินะ

เจด้ากำลังช็อปปิ้งในห้างกับเพื่อนของเธอสองสามคน พวกเขากำลังวางแผนที่จะซื้อเครื่องประดับและจู่ ๆ ก็เจอโจเอลกับลูซี่

สีหน้าของเจด้าเปลี่ยนไปอย่างทันที

ในตอนนั้นโจเอลกับลูซี่ยังไม่เห็นเธอ พวกเขากำลังยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์มองดูแหวนอย่างตั้งใจ

“เอาอันนี้ออกมาดูหน่อยได้ไหม?”

ลูซี่หยิบแหวนเพชรรูปหัวใจ เมื่อผู้ช่วยร้านกำลังนำมันออกไป เสียงที่เต็มไปด้วยการเสียดสีก็ดังขึ้นจากบริเวณใกล้เคียง

“อ้าว นึกว่าใคร! คุณนั่นเอง”

ทั้งโจเอลกับลูซี่ขมวดคิ้ว เมื่อมองขึ้นไปและเห็นกับเจด้า

ลูซี่ไม่อยากมีปัญหากับคนอย่างเจด้า เธอดึงโจเอลเบา ๆ และกระซิบ “เราไปดูที่อื่นกันเถอะ”

โจเอลคิดว่าการทะเลาะกับผู้หญิงคงไม่มีประโยชน์อะไร

ชนะแล้วไม่มีเกียรติ แถมยังแพ้อีก

ดังนั้นเขาจึงเพิกเฉยต่อเจด้าและพยักหน้า จากนั้นเขาก็จับมือของลูซี่ เตรียมพร้อมจะเดินจากไป

อย่างไรก็ตาม เจด้าก็ยิ่งโกรธมากขึ้น เมื่อเห็นท่าทีของโจเอล

แม้ว่าในอดีตโจเอลจะเกลียดเธอ แต่เขาไม่เคยปฏิบัติกับเธอแบบนี้ ในตอนนี้เขาไม่อยากแม้แต่จะคุยกับเธอเลย

เธอรู้สึกหัวเสียอย่างมากและก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เพื่อขวางทางพวกเขา

"หยุด!"

ใบหน้าของโจเอลคลุมเครือ

“หลบไป!”

แม้ว่าเธอจะกลัวโจเอล แต่เธอยังคงเก็บความกลัวไว้ข้างใน ขณะที่เธอมองตรงไปที่เขา เธอไม่เคยคิดว่าโจเอลจะสลัดเธอออกไปง่าย ๆ แบบนี้ หลังจากที่เธอหลงรักเขามานาน

“ไม่! โจเอล คุณรู้ไหมว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบไหน? เธอเป็นผู้หญิงที่หักหลังคุณเพื่อเงินได้ เธอสมควรที่จะได้อยู่เคียงข้างคุณงั้นเหรอ?”

ดวงตาของโจเอลเยือกเย็นทันที

เมื่อโจเอลกำลังจะโกรธ ลูซี่ก็บีบนิ้วเบา ๆ โบกมือบอกเขาไม่ให้พูดอะไร

จากนั้นเขาก็ระงับความโกรธและไม่พูดอะไรอีก

ลูซี่มองไปที่เจด้าและยิ้มเล็กน้อย “คุณสเวนสัน คุณกวนประสาทฉันครั้งแล้วครั้งเล่า และพยายามจะทำลายระหว่างโจเอลกับฉันอยู่เสมอ ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกัน อย่าพูดถึงว่าฉันเป็นผู้หญิงแบบไหนหรือว่าฉันคู่ควรกับโจเอลหรือเปล่า นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ นอกจากนี้ คุณไม่มีสิทธิ์มาถามฉัน”

เจด้าอึ้งไปเลย

เธอไม่คิดว่าลูซี่จะพูดแบบนั้น

อันที่จริง เธอไม่มีสิทธิ์ถามลูซี่

แม้ว่าเธอจะเคยอยู่กับโจเอลมาก่อน แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เป็นเพียงแค่เธอฝ่ายเดียว

โจเอลไม่เคยยอมรับว่าเธอเป็นแฟนของเขาจริง ๆ

ดังนั้น เธอจึงไม่มีสิทธิ์ตั้งคำถามกับลูซี่ ถึงแม้ว่าเธอจะโกรธมากก็ตาม

เจด้ารู้สึกพึงพอใจ เมื่อเห็นทุกคนดูถูกลูซี่

'ลูซี่ เธอสมควรได้รับมัน!'

'ฉันจะคอยดูว่า เธอยังจะสามารถมีความสุขได้อีกไหม เมื่อเธอกลายเป็นคนมีชื่อเสียง แต่เป็นชื่อเสียงที่ไม่ดีของเธอ!'

อย่างไรก็ตาม ความปราถนาของเธอก็สูญเปล่าในวินาทีถัดมา

โจเอลยกมือขึ้น และไมค์ที่อยู่ข้างหลังเขาเข้าใจในทันที

เขาหยิบเช็คออกมาจากกระเป๋า

“นี่คือเช็คที่คุณพูดถึงเมื่อกี้ใช่ไหม คุณสเวนสัน?”

เจด้าตกตะลึง

เธอหยิบเช็คขึ้นมาดูทันที

ใบหน้าของเธอมืดมน

เธอจำเช็คพร้อมลายเซ็นของเธอ

เพราะเธอเป็นคนมอบให้ลูซี่จริง ๆ

อย่างไรก็ตาม เหตุใดเช็คนี้จึงอยู่ในมือของโจเอล ลูซี่เป็นคนที่เอามันไปจากเธอ

เป็นไปได้ไหมที่ลูซี่บอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้มานานแล้ว?

เธอมองทั้งสองคนอย่างไม่เชื่อสายตา

โจเอลจับมือลูซี่และพูดว่า “ผมขอโทษ ภรรยาของผมแปลกใจที่มีผู้หญิงคนหนึ่งที่เต็มใจให้เงินจำนวนมากเพื่อให้เธอทิ้งผมไป ตอนแรกเธอคิดว่ามันตลกและอยากจะล้อเล่น เธอจึงยอมรับมัน แต่หลังจากนั้นเธอก็ส่งเช็คให้ผม”

“ดังนั้น คุณสเวนสัน เหตุผลของคุณมันฟังไม่ขึ้น แม้ว่าความกังวลของคุณจะสร้างปัญหาให้กับผม แต่ผมก็ยังอยากจะขอบคุณ เพราะคุณผมจึงได้รู้ว่าภรรยารักผมมากแค่ไหน?”

“ท้ายที่สุด มันยากที่จะรู้ใจตัวเอง ถ้าไม่มีการเปรียบเทียบ อย่างไรก็ตาม ผมยังหวังว่าคุณสเวนสัน จะไม่ทำสิ่งนี้อีกในอนาคต เราเบื่อกับมันแล้ว เธอก็จะต้องทนทรมานด้วย เห็นด้วยไหม?”