ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 627

อะไรคือเหตุผลเบื้องหลังของสิ่งเหล่านี้?

ลูซี่คิดและพูดว่า “ทำไมเราไม่รอให้ลูกชายได้ทำตามสัญญาหนึ่งปีที่คุณให้ไว้กับแม่ล่ะ ปีหน้าค่อยคุยกันก็ได้”

ใบหน้าของโจเอลบิดเบี้ยวมากขึ้น แต่เขารู้ว่านี่เป็นคำสัญญาที่เขาให้ไว้กับแม่เป็นการส่วนตัว

มันเป็นเงื่อนไขสำหรับลูซี่และเขาที่จะแต่งงานกัน

เขาจำเป็นต้องรักษาสัญญานี้

ในที่สุด เขาทำได้เพียงส่งลูซี่ออกไปพร้อมกับสายตาของเขา

คนขับกำลังรอเธออยู่ข้างนอก

คาริน่ากระโดดลงจากรถและยื่นหมวก แว่นกันแดด และหน้ากากให้เธอ มันเป็นการอำพรางตัว หลังจากแน่ใจว่าเธอได้ปกปิดเธอเพียงพอแล้ว เธอจึงรีบพาลูซี่ไปที่รถและขับรถออกไป

ลูซี่ต้องขาดงานไปสองสามวันตั้งแต่เธอถูกเซซิลที่สี่ลักพาตัวเธอ ดังนั้นเมื่อเธอมาถึงบริษัทผู้ผลิต เธอจึงต้องชดเชยฉากที่ต้องถ่ายทำในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

พนักงานในบริษัทผลิตภาพยนตร์มักเห็นข่าวซุบซิบบนอินเทอร์เน็ต

พวกเขาจะอยากรู้อยากเห็นแม้ว่าจะไม่สนใจก็ตาม

กระนั้น พวกเขายังคงเงียบอยู่รอบตัวเธอ ถ้าลูซี่อยู่ในพื้นที่ของพวกเขา พวกเขาจะไม่พูดถึงเรื่องนี้

ท้ายที่สุด มันไม่ใช่สิ่งที่ควรค่าแก่การโอ้อวด

เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังพูดถึงข่าวที่น่าตื่นเต้นนี้โดยเพียงแค่ดูจากใบหน้าของพวกเขา

ลูซี่รู้ว่าพวกเขากำลังนินทาลับหลังเธอ

เธอมีความสุขมากกว่าที่จะแสร้งทำเป็นไม่รู้ตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้นำหัวข้อนี้มาปรากฏต่อหน้าเธอ

วันเวลาผ่านไปอย่างสงบสุขในลักษณะนี้

ข่าวซุบซิบทางอินเทอร์เน็ตกำลังร้อนแรงในช่วงสองสามวัน แต่ลูซี่ไม่เคยตอบสนองต่อข้อเรียกร้องใด ๆ เจด้า สเวนสันเริ่มรู้สึกเบื่อที่จะเล่นเกมนี้ด้วยตัวเอง

โดยปกติสถานการณ์จะคึกคักก็ต่อเมื่ออีกฝ่ายตอบโต้ ทำให้เกิดการต่อสู้ระหว่างคนทั้งสอง

เนื่องจากเป็นกรณีนี้ ความตื่นเต้นจึงลดลง

ชาวเน็ตที่ติดตามเรื่องราวอย่างใกล้ชิดพบว่าไม่มีการพัฒนา พวกเขาค่อย ๆ แยกย้ายกันไปและไม่สนใจเรื่องราวอีกต่อไป

กลยุทธ์นี้ดูเหมือนง่าย แต่ในความเป็นจริง ทำได้ยาก

ท้ายที่สุดแล้ว กฎเกณฑ์ก็คือการต่อสู้ที่ต้องต่อสู้ด้วยคำพูดที่รุนแรง

มันไม่ง่ายเลยที่จะแสร้งทำเป็นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่สนใจ และไม่ดูอินเทอร์เน็ต มันยากมาก

ลูซี่ถูกกำหนดภายใต้การแนะนำของซูซาน ดังนั้นเธอจึงปฏิเสธที่จะตอบสนองไม่ว่าอินเทอร์เน็ตจะกลายเป็นสิ่งที่น่ากลัวเพียงใด

เธอไม่ได้เปิดโทรศัพท์หรือดู Weibo เป็นเวลาสองสามวันเพื่อไม่ให้รู้สึกกังวล

ถ้าเธอต้องการโทรศัพท์เพื่อการทำงาน คาริน่าจะช่วยเธอจัดการเรื่องนี้

ดังนั้น แม้ว่าเธอจะไม่มีโอกาสพบกับความชั่วร้ายของชาวเน็ต แต่คาริน่าก็เห็นมันทั้งหมด

คาริน่าอดไม่ได้ที่จะสงสารลูซี่

'คนพวกนี้ไม่มีมารยาทขนาดนี้ได้ยังไง?

'เห็นได้ชัดว่าพี่ลูซี่เป็นเหยื่อ ทำไมพวกเขาถึงไม่เห็นอกเห็นใจเธอ แต่กลับดูถูกเธออย่างเจ็บแสบแบบนี้กัน?

'ดูคนพวกนี้สิ คำพูดของพวกเขามีมนุษยธรรมบ้างไหม?

'พวกเขากำลังกล่าวหาว่าเธอเป็นลูกสาวของฆาตกร เธอสมควรโดนงั้นเหรอ พวกเขาเรียกร้องให้เธอออกจากวงการบันเทิง ทั้งพวกเขายังบอกให้เธอไปตาย!

'คนพวกนี้ไม่รู้ความจริงด้วยซ้ำ!

'พวกเขาทั้งหมดแค่เข้าไปร่วมกันอย่างไม่มีเหตุผลแค่นั่นแหละ!'

ลูซี่ได้สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในวงการบันเทิงมาหลายปี เธอได้นั่งอย่างมั่นคงบนที่นั่งของนักแสดงหญิงที่ได้รับการยกย่อง

เธอได้รับคำเชิญมากมายให้แสดงในภาพยนตร์หลายเรื่อง การแข่งขันเป็นไปอย่างดุเดือดในแวดวงบันเทิงและเธอได้ปิดกั้นโอกาสของหลาย ๆ คนอย่างที่หวังไว้

เมื่อความสัมพันธ์ของเธอถูกเปิดเผย หลายคนก็รีบทำให้เรื่องยุ่งเหยิงมากขึ้น

ชาวเน็ตถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิดอันชั่วร้าย

เธอจ้องไปที่แสงอุ่น ๆ ที่มาจากเครื่องทำความร้อนและยิ้มเล็กน้อย

"ค่อนข้างดี"

ไซมอน วิลเบิร์นขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อเห็นรอยยิ้มของเธอ

“ผมรู้ว่าสิ่งที่ชาวเน็ตพูดมันไม่เป็นความจริงเลย ถ้าหากคุณต้องการใครสักคนที่จะช่วยให้คุณพูดออกมา เพื่อที่จะล้างคำกล่าวอ้างเหล่านั้น ผมสามารถช่วยคุณได้…”

ลูซี่ขัดจังหวะเขาก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค

เธอหันไปมองที่ไซมอน วิลเบิร์น รอยยิ้มของความกตัญญูและความอบอุ่นเปล่งประกายจากใบหน้าที่สดใสของเธอ

เสียงของเธอเบาราวกับขนนก ในคืนอันเงียบสงบที่เงียบสงบนี้ ปัดเป่าหัวใจของเขาออกไปอย่างนุ่มนวล

“ไม่จำเป็นจริง ๆ ไม่มีใครเชื่อคุณอยู่ดี ถ้าคุณเลือกที่จะพูดออกมา มันจะจบลงในวังวนของคำอธิบายไม่รู้จบ ฉันอาจจะเป็นตัวเองในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุดโดยที่ไม่ต้องพูดอะไรสักคำ ไม่ว่าสถานการณ์จะยากเย็นเพียงใด ฉันก็ยังจะได้รับชัยชนะ ไม่เป็นไรจริง ๆ”

ไซมอน วิลเบิร์นมองเธออย่างเงียบ ๆ แสงอันอ่อนโยนจากแสงอันอบอุ่นส่องมายังรูปร่างที่งดงามของเธอ เสน่ห์อันน่าหลงใหลออกมาจากดวงตาอันใสซื่อของเธอ

เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาเปลี่ยนไป

เหมือนกับใจของเธอกลับขมขื่นทั้ง ๆ ที่เธอดูเข้มแข็ง

จู่ ๆ เขาก็หัวเราะเบา ๆ

“ในที่สุดผมก็เข้าใจว่าทำไมนายน้อยรองฟอสเตอร์ถึงตกหลุมรักคุณ”

ลูซี่ตกตะลึง

เธอหันศีรษะไปเห็นใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ปฏิเสธตนเอง เขามองไกลด้วยความเสียใจและความไม่พอใจ

“คุณเป็นคนใจดีมาก คุณเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดที่ผมเคยพบในชีวิตของผม นายน้อยรองฟอสเตอร์มีสายตาที่ดี เขาอาจจะไม่ใช่เด็กที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเรา แต่เขาเป็นเด็กที่ฉลาดเสมอ”

“พูดจริงนะ ผมค่อนข้างโล่งใจที่คุณทั้งคู่คบกัน”

ลูซี่ทำได้แค่นิ่งไม่พูดไม่จา เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

ไซมอน วิลเบิร์นหันหัวของเขาทันทีและมองเธออย่างจริงจัง "ผมขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม?"