เพียงแค่เหลือบมองเท่านั้น เกรกอรี เกรแฮม ก็จำได้ขึ้นมาทันทีว่าความคุ้นเคยแบบนี้มันมาจากที่ไหน
ชิม่อน ฟลินเดอร์ ประธานหอการค้าจินโจว และเป็นหัวหน้าคนปัจจุบันของฟลินเดอร์ในต่างประเทศ เขาเคยมีภรรยาแต่เธอก็เสียชีวิตไปเมื่อแปดปีก่อนเนื่องจากอาการป่วย
ยูเลียนา ลินช์ เป็นผู้หญิงที่มีความคล้ายคลึงกับภรรยาของเขาคนนั้นเป็นอย่างมาก
หลังจากที่เกรกอรีค้นพบถึงเรื่องนี้ เขาก็แอบตามสืบเรื่องนี้อย่างลับ ๆ
ในขั้นแรก เขาก็ไม่ได้คาดหวังอะไรกับมันมาก แต่โดยไม่คาดคิด เมื่อเขาตรวจสอบอย่างถี่ถ้วนแล้ว เขาก็พบว่าภรรยาของ ชิม่อน ฟลินเดอร์ ก็เป็นคนจีนเหมือนกัน
ฟลินเดอร์และเกรกอรี เคยมีการติดต่อกันทางธุรกิจ และเคยมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเลยทีเดียว ภายในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ด้วยอำนาจที่เพิ่มขึ้นทั้งสองฝ่าย ทำให้สถานะของพวกเขาเปลี่ยนไป
ในปัจจุบันความสัมพันธ์ทางธุรกิจของพวกเขาเป็นศัตรูมากกว่าเป็นมิตร มันเป็นเพราะพวกเขารู้จักกันมานานเกินไป และเข้าใจกันดีเกินไป พวกเขาจึงยังคงรักษาความสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้ และไม่แยกจากกัน
แต่เกรกอรีรู้ดีว่าในแวดวงที่มุ่งหวังแต่ผลกำไรอย่างนี้ มันคงจะเหลือเวลาอีกไม่นานก่อนที่พวกเขาจะต้องแก่งแย่งชิงดีกัน
ดังนั้นเขาจึงต้องเตรียมตัวให้พร้อมอยู่เสมอ
เวลาผ่านไปทีละนิด
ยูเลียนากำนิ้วมือของเธอเอาไว้แน่น และยังคงไม่ได้ให้คำตอบกับเขา
เกรกอรีก็ไม่ได้รีบเร่งเธอ เขาปล่อยให้เธอคิดพิจารณาทางเลือกของเธอ เขารู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าของเขานั้นห่างไกลจากความบริสุทธิ์และความลุ่มหลงอย่างที่ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นมาแล้ว
ในเรื่องแบบนี้ ตัวเธอรู้ดีกว่าใคร ๆ ว่าเธอควรจะเลือกอย่างไร
และก็ตามที่ได้คาดเอาไว้ สิบนาทีผ่านไป เกรกอรีเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือแล้วพูดว่า "ถึงเวลาที่คุณต้องให้คำตอบกับผมแล้ว"
ยูเลียนาตัวสั่นเล็กน้อย
เธอเงยหน้าขึ้นสบสายตาที่เย็นชาของเขาพอดี ในตอนนี้หัวใจของเธอดูจะเหมือนเต็มไปด้วยความขมขื่น
เธอนึกถึงความเยือกเย็นของผู้ชายคนนี้ ความอ่อนโยนของเขา และความรู้สึกอีกมากมายก็ผุดขึ้นมาในใจของเธอ
ในท้ายที่สุด เธอยังตระหนักเกี่ยวถึงความเป็นจริงของเธอ
ความเจ็บปวดและความโศกเศร้าบนใบหน้าของเธอได้หายไป และมีแต่ความเฉยเมยเข้ามาแทนที่
“ตกลงค่ะ ฉันจะทำ”
เธอพูดออกมาเบา ๆ พร้อมกับหัวใจของเธอที่มันกำลังแตกสลาย
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอได้พยายามอย่างเต็มที่ ที่จะประจบประแจงและทำให้เกรกอรีรู้สึกพึงพอใจ เธอเคยโลภมากในอำนาจ ตำแหน่ง และความมั่งคั่ง เธอดีดดิ้นให้ตัวเองได้มีสังคม แต่ใครก็พูดได้ว่าเธอไม่มีความจริงใจเลยแม้แต่น้อย
แต่ว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของเธอดูสงบนิ่ง และไร้อารมณ์มากเกินไป
ความหลงใหลทั้งหมดของเธอได้ถูกเก็บเอาไว้ในใจของเธอแต่เพียงผู้เดียว
เธอหายใจเข้าไปลึก ๆ และพูดต่อ “แต่ว่าฉันมีเงื่อนไขอยู่ข้อหนึ่ง”
เกรกอรีหรี่ตาลงเล็กน้อย
เขาตอบโดยไม่ลังเลว่า "บอกมาได้เลย!"
"ฉันจะเข้าหา คุณชิม่อน ฟลินเดอร์ ตามที่คุณต้องการ หรือแม้ว่าคุณต้องการให้ฉันทำอย่างอื่นเพื่อคุณ ฉันก็จะทำ แต่หลังจากที่ฉันได้ทำทุกอย่างเสร็จสมบรูณ์แล้ว มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่ฉันต้องการ"
เกรกอรีมองมาที่เธอ สีหน้าของเขาไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย เขาถามว่า "คุณต้องการอะไร?"
“นามสกุลเกรแฮม”
ห้องรับรองเงียบสงัดขึ้นมาทันที
ชั่วขณะหนึ่งดูเหมือนว่าอากาศจะหยุดไหลเวียน
คล้ายกับว่ามีตาข่ายที่มองไม่เห็นลอยดักจับอากาศเอาไว้ จนทำให้พวกเขาหายใจไม่ออก
แม้ว่าเธอจะรู้เรื่องนี้แล้ว แต่เมื่อคำพูดเหล่านี้ได้ออกมาจากปากของผู้ชายคนนั้นจริง ๆ เธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหดหู่ใจขึ้นมา
เธอเป็นคนแบบไหนกันแน่?
หัวใจของคนแบบเธอ ถึงแม้ว่าจะเศร้าแต่ก็ยังดูไร้ค่าและไร้ประโยชน์อย่างแท้จริง
เธอพยักหน้าและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำ แต่ฉันจะต้องได้รับผลประโยชน์ทั้งหมดที่ฉันควรจะได้รับ”
เธอหยุดพูดไปชั่วครู่ก่อนจะยิ้มให้กับตัวเอง
“ฉันรู้ว่าทำไมคุณถึงไม่ยอมรับฉัน มันเป็นเพราะ วิกกี้ โทมัส ใช่ไหม?”
สายตาของเกรกอรีเย็นชา
ราวกับว่าเขาตั้งใจที่จะจ้องมองเธออย่างจัง เมื่อเธอได้พูดชื่อนั้นออกมา
ยูเลียนาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ทำไมเราไม่ลองเดิมพันดูล่ะ? ให้ฉันลองเป็นผู้หญิงของคุณดู ถ้าเธอสนใจคุณจริง ๆ เธอจะไม่ยอมอยู่เฉยแน่ ๆ แต่ถ้าหากว่าเธอไม่ได้สนใจคุณเลย หลังจากเสร็จงานนี้แล้ว คุณยังจะแต่งงานกับเธออยู่รึเปล่า? ฉันสามารถให้คุณได้มากกว่าที่ผู้หญิงคนไหน ๆ จะให้คุณได้ ฉันจะคอยช่วยเหลือคุณ และเป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถที่ดีที่สุดของคุณ ตราบใดที่คุณยินดีที่จะสอนฉัน ฉันก็จะเป็นผู้หญิงที่ซื่อสัตย์ที่สุดที่อยู่เคียงข้างคุณค่ะ!"
ใบหน้าของเกรกอรีมืดลง
หลังจากที่ผู้หญิงตรงหน้าของเขาพูดจบ เธอก็มองเขาด้วยความมุ่งมั่นและแน่วแน่ ราวกับว่าเธอจะหันหลัง และเดินจากไปหากว่าเขาไม่เห็นด้วยกับเงื่อนไขของเธอ
เขาเผยรอยยิ้มจาง ๆ ออกมา
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นเธอเปิดเผยมุมด้านนี้ของเธอ
ดีที่สุด เธอดูเหมือนกับภรรยาของ ชิม่อน ฟลินเดอร์ จริง ๆ
เขาพยักหน้าและพูดเบา ๆ “โอเค ผมตกลง”
หลังจากหยุดไปสักพัก เขาก็พูดเสริมขึ้นมาว่า “ถ้าเธอไม่สนใจผมจริง ๆ หลังจากที่ทุกอย่างสำเร็จและเรียบร้อยแล้ว ผมจะแต่งงานกับคุณ แต่ถ้าเธอยังสนใจ…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก