ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 824

วิกกี้ไม่สามารถอาบน้ำเองได้เนื่องจากว่าเธอยังบาดเจ็บอยู่ เธอจึงบิดผ้าเช็ดตัวและเช็ดตัวเอง

เมื่อเธอออกมาเธอก็เปลี่ยนชุดและมองดูเวลา มันเป็นเวลาหกโมงเช้า

เช้าของฤดูร้อนจะสว่างแต่เช้า และแม้ว่ามันจะเป็นเวลาเพียงแค่หกโมงเช้า แต่ท้องฟ้าก็เป็นสีขาวลายหินอ่อนแล้ว

เนื่องจากวิกกี้ไม่ต้องการนอนต่อ เธอจึงชงชาให้ตัวเอง และนั่งรถเข็นไปที่ระเบียงเพื่อรับชมพระอาทิตย์ขึ้น

จู่ ๆ เธอก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ดังมาจากชั้นล่าง

เธอชะโงกมองด้วยความประหลาดใจ

รถเอสยูวีสีดำแล่นออกมาจากโรงรถ และมุ่งหน้าไปยังประตูหน้าของคฤหาสน์

วิกกี้อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

เธออาศัยอยู่ในคฤหาสน์มาเป็นเวลานาน ดังนั้นเธอจึงรู้ว่ามันเป็นรถของเกรกอรี เกรแฮม

โดยปกติแล้ว ไม่ว่าเขาจะออกไปไหน รถคันนั้นจะเป็นรถที่เขาชอบขับมากที่สุด

แล้วเขาออกไปไหนแต่เช้า?

ความสงสัยผุดขึ้นในใจของเธอ แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่สามารถถามออกไปได้ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงนั่งอยู่นิ่ง ๆ

ในขณะเดียวกัน ในอีกด้านหนึ่ง

ภายในรถ

เกรกอรีกำลังดูข้อมูลบนแลบท็อปในมือของเขา เขากำลังศึกษาข้อมูลของใครบางคน

โดยมีผู้ช่วยฮาโรลด์เป็นคนขับรถ เขารายงานกับเกรกอรี ในขณะที่เขาขับรถ “นายน้อย คนเหล่านั้นถูกตรวจสอบแล้วพวกเขาทั้งหมดเคยเป็นบุคคลสำคัญขององค์กรนกหงส์หยก หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับองค์กรในตอนนั้น คนเหล่านั้นก็ได้หายตัวไปพร้อมกัน

“คนภายนอกต่างก็คิดว่าเราแอบจับตัวพวกเขาไป แต่ไม่มีใครรู้ว่าเราเองก็ตามหาพวกเขามานานหลายปีแล้วเช่นกัน

“แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ราวกับว่าคนเหล่านั้นได้หายตัวไปแล้ว เพราะไม่ว่าผมจะตรวจสอบมากแค่ไหน ผมก็ไม่พบร่องรอยของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย

“แต่แล้วเมื่อไม่นานมานี้ จู่ ๆ พวกเขาก็ปรากฏตัวขึ้นและทำการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่อีกครั้ง

“จากการสอบสวนของผม จากคนที่เคยต้องการจะลักพาตัวคุณโทมัส พวกเขาไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับสมาคมจีนเท่านั้น แต่พวกเขายังรวมอยู่ในกลุ่มนี้อีกด้วย”

ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น เกรกอรีก็ชะงักทันที

จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว “พวกเขาไม่ได้มาจากสมาคมจีนเหรอ?”

ฮาโรลด์ส่ายหน้า

“แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะเข้าร่วมสมาคมจีนหลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับองค์การนกหงส์หยก แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก ตามการเดาของผม ผมคิดว่าพวกเขาน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับสมาคมจีนเพียงเล็กน้อย และไม่ได้มุ่งมั่นไปกับมันจริง ๆ”

เกรกอรีวางข้อมูลลง การแสดงออกของเขาก็จริงจังขึ้น

"หมายความว่ายังไง?"

“ผมได้ตรวจสอบแล้วว่าคนที่ลักพาตัวคุณโทมัสได้รับคำสั่งจากหัวหน้าของสมาคมจีน แต่พวกเขาก็ได้พบคนเหล่านั้นจากองค์กรนกหงส์หยกในคืนเดียวกันก่อนวันเกิดเหตุ”

เกรกอรี่ขมวดคิ้ว

ฮาโรลด์กล่าวต่อ “แม้ว่าคนเหล่านั้นจะเข้าร่วมกับสมาคมจีน แต่พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ในแผนกหลัก และสถานะของพวกเขาในองค์กรก็ไม่ได้สูงเช่นกัน ดังนั้นที่น่าสงสัยก็คือ ทำไมคนเหล่านั้นจึงไปพบเขาเป็นการส่วนตัว? ”

เกรกอรีจับจุดที่ฮาโรลด์ชี้ให้เห็นได้ทันที

เขาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ตรวจสอบต่อไป เมื่อได้รับข้อมูลใด ๆ แจ้งให้ฉันทราบทันที ”

ฮาโรลด์พูดอย่างเคร่งขรึม “ครับนายน้อย”

รถกำลังแล่นไปยังในเมือง

ในเวลาเดียวกัน วิกกี้ก็ทานอาหารเช้าพร้อมกับแอนเดรียเสร็จเรียบร้อยแล้ว

เธอพักฟื้นอยู่แต่ที่บ้านจนเธอรู้สึกเบื่อหน่าย

รวมไปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ยูเลียนาเดินไปรอบ ๆ คฤหาสน์อย่างเย่อหยิ่ง เธอเชิดหน้าและมองดูใครก็ตามที่เธอเห็นตลอดทางเดิน

หลังจากนั้นเธอก็สามารถหลบหนีและกลับมามีชีวิตอีกครั้งได้ เธอคิดว่าหลังจากทำการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่แล้ว คนเหล่านั้นจะไม่มีวันปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน

เธอพักฟื้นที่คฤหาสน์เป็นเวลาเกือบเดือน แต่อีกฝ่ายหนึ่งก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ

และถ้าหากว่าพวกเขาไม่ดำเนินการใด ๆ เธอก็จะออกไปจากที่นี่ไม่ได้เช่นกัน ท้ายที่สุดแล้ว ด้วยความสามารถในปัจจุบันของเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะออกไปจากที่นี่ได้ แต่เธอก็อาจจะตกไปอยู่ในมือของพวกเขาอีกครั้งทันที

อย่างไรก็ตาม พลังงานของแต่ละคนนั้นมีขีดจำกัด คน ๆ หนึ่งที่คอยเฝ้าระวังและเตรียมพร้อมอยู่เสมอ ก็อาจจะมีช่วงที่การระแวดระวังของพวกเขาเริ่มจะหละหลวมด้วยเช่นกัน

มันไม่ควรจะเป็นต่อไปเช่นนี้

นอกเหนือจากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ การแสดงออกถึงความไม่ไว้วางใจที่ชัดเจนของเกรกอรีที่มีต่อเธอ ก็ได้แทรกซึมเข้ามาภายในหัวใจของเธอ

ความทรงจำที่ถูกลืมไปเมื่อสี่ปีที่แล้วได้ผุดขึ้นมาในหัวของเธออีกครั้ง

เธอไม่ต้องการสัมผัสกับสิ่งที่เธอต้องเจออีกแล้ว ดังนั้นเธอจึงต้องการที่จะจากไปแต่เนิ่น ๆ เธอต้องละสายตาจากเขา และออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด

จากนั้นทั้งสองคนก็จะสามารถแยกตัวออกจากกันได้อย่างแท้จริง และเธอก็จะสามารถสงบจิตสงบใจของเธอลง และทิ้งความสัมพันธ์ที่โชคร้ายนี้เอาไว้ข้างหลัง

วิกกี้จึงสูดหายใจเข้ายาวหลังจากที่เธอคิดเช่นนั้น

เนื่องจากอีกฝ่ายไม่ปรากฏตัว และการรออย่างเฉยเมยก็ไม่ใช่ทางเลือกเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงจะเป็นฝ่ายริเริ่มแทน

พวกเขาไม่ต้องการจับเธออย่างนั้นเหรอ? เนื่องจากว่าคนเหล่านั้นไม่ต้องการออกมา ในขณะที่เธอซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์ ดังนั้นเธอจะยอมเป็นคนใจกว้างโดยการออกไปปรากฏตัวแทน

อย่างไรก็ตาม หากเธอออกไปสุ่มสี่สุ่มห้า พวกเขาอาจจะสงสัยและปฏิเสธที่จะใช้เหยื่อล่อ และถ้าหากว่าสิ่งนั้นเกิดขึ้นความพยายามอันอุตสาหะของเธอก็จะสูญเปล่า

ดังนั้นช่วงเวลาที่เธอจะออกไปจึงสำคัญ แต่ใครที่จะไปกับเธอด้วยนั้นสำคัญกว่า

ในตอนแรก แผนของวิกกี้คือการปลอมตัวออกไปกับเกรกอรี เพื่อเข้าร่วมเทศกาลโคมไฟ

หากคนที่ไม่รู้จักพวกเขา ก็จะไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ครั้งก่อนของพวกเขา

และในตอนนี้วิกกี้ก็อยู่ในคฤหาสน์มานานมากแล้ว มันคงจะปฏิเสธไม่ได้ถ้าเธอจะบอกว่า พวกเขาได้จุดประกายความรักในอดีตของพวกเขาขึ้นมาอีกครั้ง