ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 964

ในครอบครัวลีย์ คนที่มีเงินมากมายขนาดนั้น คงเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่ กิดเดียน ลีย์

แต่จีนก็ไม่กล้าถามกิดเดียนโดยตรง เพราะว่าหลานชายของเธอขึ้นชื่อในเรื่องมีเหตุผลกับบุคคลภายนอก แต่กับป้าของเขาแล้ว เขาไม่ค่อยมีเหตุผลมากเท่าไรนัก

บางครั้งเขาก็ทำตัวเกรี้ยวกราดกับเธอ จนมันทำให้เธออดสงสัยไม่ได้ว่าเขาใช่หลานชายที่เธอเคยเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กหรือเปล่า

ผู้ชายที่แต่งงานแล้วมักจะเป็นแบบนั้น ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผู้ชายจะลืมแม่ของตัวเอง เมื่อพวกเขามีภรรยาแล้ว

เนื่องจากเธอไม่สามารถพูดคุยเรื่องนี้กับกิดเดียนได้โดยตรง เธอจึงต้องคุยกับเนลล์เพื่อให้เข้าใจในจุดยืนของเขาก่อน

จีนจึงตัดสินใจขับรถตรงไปที่ล็อบบี้ของ อังนิง อินเตอร์เนชั่นแนลทันที

ในเวลานี้ เนลล์ยังทำงานอยู่

เธอกดหมายเลขของเนลล์เพื่อโทรหาเธอทันที เธอยิ้มอย่างอบอุ่นและพูดว่า "เนลลี่เธออยู่ที่ทำงานหรือเปล่า?"

ปลายสายรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ก่อนจะตอบไปว่า “อยู่ที่ทำงานค่ะ คุณป้ามีอะไรหรือเปล่าคะ?”

“ตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว ฉันอยากจะทานอาหารกลางวันกับเธอ ที่ร้านอาหารกวางตุ้งใกล้ ๆ ที่ทำงานของเธอสักหน่อย ฉันรู้ว่าเธอชอบอาหารกินเล่น และอาหารที่นั่นก็มีอาหารกินเล่นหลายอย่างเลยนะ”

เนลล์ยิ้มออกมาเล็กน้อย พลางพูดว่า "คุณป้ามีอะไรจะพูดก็บอกกับฉันมาได้เลยค่ะ ฉันมีประชุมตอนเที่ยงนี้พอดี เกรงว่าจะไม่มีเวลาให้"

“โอ้ย! อาหารเป็นเชื้อเพลิงสำหรับมนุษย์อย่างเรานะ จะประชุมอะไรกันนักกันหนา จนรอให้ทานข้าวกลางวันเสร็จก่อนไม่ได้เลยเหรอ? แถมเธอก็ท้องอยู่ด้วย! เธอไม่ควรทำงานหนักขนาดนั้นนะ ฉันไม่สน ฉันอยากให้เธอออกมากินข้าวกับฉัน ฉันจะรอเธอที่ร้านอาหารกวางตุ้งที่ฉันบอกไว้นะ ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องมา”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็วางสายไป

เนลล์ไม่คิดเลยว่าป้าจีนจะเป็นคนแบบนี้ เธอมองไปยังสายที่ตัดการเชื่อมต่อในโทรศัพท์ และไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี

ฮันนาเข้ามาจากข้างนอก ก่อนจะวางกองรายงานไว้บนโต๊ะของเธอ

“เจ้านายคะ นี่คือรายงานของไตรมาสที่แล้วจากชิงฮุ่ยค่ะ

เนลล์พยักหน้าและมองดูเวลาอีกครั้ง

“ฉันจะอ่านในช่วงบ่ายแล้วกันนะ ฉันจะออกไปข้างนอกก่อน อ่านเสร็จแล้วฉันจะตอบกลับทางอีเมลนะ”

ฮันนาพยักหน้ารับ จากนั้นเนลล์ก็หยิบเสื้อคลุม คว้ากระเป๋า และออกจากบริษัทไป

เมื่อเธอมาถึงร้านอาหารกวางตุ้ง เธอก็พบว่าจีนนั่งอยู่ข้างในนั้นก่อนแล้ว แถมยังสั่งอาหารรออีกด้วย

ห้องส่วนตัวมีเครื่องหอมที่มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ จีนยิ้มแล้วพูดว่า “เนลลี่ เธอมาถึงแล้ว! มานั่งตรงนี่สิ ฉันสั่งอาหารจานโปรดของเธอไว้แล้ว ในนี้มีธูปหอมด้วย แถมยังเป็นธูปหอมพิเศษที่เหมาะกับสตรีมีครรภ์ ไม่ทำร้ายร่างกาย เธอสบายใจได้เลย”

เนลล์หัวเราะ พลางนั่งลงตรงข้ามกับเธอ

“คุณป้าคะ ทำไมวันนี้ถึงได้อารมณ์ดีขนาดชวนฉันออกมากินข้าว”

จีนยิ้มออกมาอย่างเคอะเขิล นิ้วของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะกำลังสั่นด้วยความประหม่า

“อืม… ฉันรู้ว่าช่วงนี้ฉันทำไม่ค่อยดีกับเธอเลย ป้าแก่และอารมณ์ไม่ค่อยดี เธอต้องเข้าใจฉันนะนะ ครั้งสุดท้ายที่ฉันพูดแบบนั้นออกไปที่บ้านของเธอ มันก็เป็นเพราะความโกรธ เธออย่าถือโทษโกรธฉันเลยนะ”

เนลล์หยุดพูดแล้วหัวเราะ

จีนส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ฉันถามเขาอยู่ แต่เขาก็ไม่ยอมบอก เขาบอกว่าฉันต้องมีเงินไปลงทุนกับเขาก่อน เขาถึงจะเต็มใจบอกฉัน แต่ฉันมีเงินไม่พอ ฉันก็เลยมาที่นี่เพื่อถามเธอ”

เนลล์พยักหน้า

เธอรู้เรื่องเกี่ยวกับธุรกิจหยกค่อนข้างมากเลยทีเดียว เพราะมันเป็นธุรกิจที่ครอบครัวกริฟฟินของเลียม แจ็คแมน เป็นผู้ริเริ่มขึ้นมา

เนลล์รู้ว่าเหมืองที่ไม่เคยมีใครพบมาก่อน ถือว่าเป็นทรัพยากรที่มีค่า แล้วเพื่อหลีกเลี่ยงการแข่งขัน พวกเขาจะปกปิดข้อมูล และจะไม่บอกใครง่าย ๆ

เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ พลางถามว่า "แล้วคุณป้าขาดเงินไปอีกเท่าไรคะ?"

จีนรู้สึกวิตกเล็กน้อย เธอพูดว่า "อีกฝ่ายต้องการเงินจากฉัน หนึ่งพันห้าร้อยล้าน แต่ทั้งเนื้อทั้งตัวฉันมีเพียงแค่สี่ร้อยล้านเท่านั้น"

เนลล์ทั้งตกตะลึงและรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

"ตั้งหนึ่งพันห้าร้อยล้าน มันไม่เยอะไปหน่อยเหรอคะ?

จีนยิ้มออกมาด้วยความเคอะเขิน เธอพูดว่า “มันอาจจะเยอะไปหน่อย แต่ถ้าลองคิดดูจากอีกมุมหนึ่ง การลงทุนขนาดใหญ่มันก็หมายถึงทำเหมืองขนาดใหญ่ ในทางกลับกัน ถ้ามันเป็นเหมืองหินขนาดเล็ก มันคงไม่ต้องการเงินมากมายขนาดนั้นหรอก ใช่ไหม?”

เนลล์คิดตามที่ป้าจีนบอกและตกลง

แต่ทว่าเธอยังมีข้อสงสัยอยู่บ้าง เธอจึงพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “เรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่เลยนะคะคุณป้า ฉันคงจะตัดสินใจคนเดียวไม่ได้ ถ้าคุณป้าอยากลงทุนจริง ๆ ฉันว่าคุณป้าคงต้องไปคุยกับกิดเดียน"

จีนพยักหน้าและพูดว่า “ฉันรู้ ฉันรู้ว่ามันเป็นเงินจำนวนมาก ฉันจะไม่ขอจากเธอแน่นอน ฉันจะคุยกับกิดเดียนเรื่องนี้ทีหลัง แต่เธอก็รู้ว่าเขาไม่ได้เชื่อใจฉันมากนัก เขาเชื่อใจเธอเท่านั้น ถ้าเกิดจู่ ๆฉันเขาไปหาเขา เขาจะไม่มีทางเห็นด้วยอย่างแน่นอน ตอนนี้ทั้งพ่อและแม่ของฉัน อะไร ๆ ก็ขึ้นอยู่กับเขาไปหมด และในสายตาก็มีแค่หลายชายของพวกเขาเท่านั้น ฉันมันก็แค่คนไม่มีค่าสำหรับพวกเขา! ฉันไม่มีทางเลือก ฉันเลยต้องมาหาเธอเท่านั้น เนลลี่ ฉันจะไม่ขออะไรจากเธอทั้งนั้น ฉันแค่หวังว่าเมื่อเธอได้คุยกับกิดเดียน เธอจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อฉันได้ไหม?”

เนลล์มองมาที่ป้าจีน ที่กำลังทำหน้าอ้อนวอนเธออยู่ ถือว่าเป็นเรื่องยากมาก สำหรับคนที่เคยสูงส่งและมีอำนาจจะมาทำอะไรแบบนี้