ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 987

อีกฝ่ายพยายามข่มขู่พวกเขาด้วยการสร้างบรรยากาศคุกคาม โดยที่อีกฝ่ายหนึ่งไม่รู้ว่าพวกเขายังไม่ได้เห็นสถานการณ์ ตอนที่เนลล์และกิดเดียนได้เข้ามามีส่วนร่วมในอาณาเขตนี้

แต่ไม่ว่ายังไง พวกเขาก็ยังคงอยู่ในอาณาเขตของคนอื่น

กิดเดียนถามป้าจีนด้วยความอดทนว่า “เกิดอะไรขึ้นที่นี่?”

จีนกำลังตกใจกลัว เธอจึงพูดโพล่งทุกสิ่งที่เกิดขึ้นออกมา ขณะที่ตัวยังคงสั่นเทา

ปรากฏว่าจีนกำลังปาร์ตี้ที่บาร์อื่นที่ชื่อว่าน็อคเทิร์นอยู่ แต่หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็เริ่มรู้สึกว่าที่นั่นก็ไม่ได้ต่างไปจากบาร์อื่น ๆ เลย มันจึงทำให้เธอรู้สึกเบื่อ

เธอได้ยินว่ามีบาร์ใต้ดินที่น่าตื่นเต้นจากผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอกำลังดื่มด้วย เธอจึงมาที่นี่กับผู้หญิงคนนั้น

แน่นอนว่าจีนได้สัมผัสกับสิ่งใหม่ ๆ ที่น่าอัศจรรย์ใจมากมาย เมื่อเธอมาถึงที่นี่

และแล้วค่ำคืนที่มีความสุขของเธอก็พังลง

จีนไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นกลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ จนเธอสังเกตเห็นว่ามีชายคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาก่อกวนเธอ

เวลาที่อยู่ข้างนอก จีนมักจะทำตัวหยิ่งในฐานะที่เป็นถึงผู้หญิงของตระกูลลีย์ แต่ในความเป็นจริงเธอไม่ได้เป็นคนใจเสาะ

เธออาจจะทำอะไรไม่ได้มาก แต่การป้องกันตัวไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอเลย เพราะว่าเมื่อก่อนเธอถูกคุณหญิงควีนตันบังคับให้เรียนยูโด นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมกิดเดียนถึงไม่ได้ว่าอะไรที่เธอออกมาเที่ยวคนเดียว

เมื่อจีนสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับผู้ชายคนนั้น เธอจึงผลักเขาออกไปตามสัญชาตญาณ และสิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เขาสะดุดล้มลงและมองมาที่เธอ ก่อนจะพุ่งเข้ามาหาเธอ

จีนได้กลิ่นเหม็นอ้วกตามร่างกายของเขา เธอจึงเตะเขาออกไป

โชคไม่ดี ในขณะที่กำลังต่อสู้กันอยู่นั้น ผู้ชายคนนั้นก็เสียหลัก และลื่นล้มหัวกระแทกกับโต๊ะกระจกที่อยู่ข้าง ๆ เขาจนเสียชีวิต

จีนถึงกับตกใจ

แม้เธอจะชอบทำตัวงี่เง่า และไม่เคยทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน หรือมีอะไรที่น่าจดจำในชีวิตมาก่อน แต่เธอก็ไม่เคยฆ่าคนเช่นกัน!

เมื่อเธอเอานิ้วมือไปแตะที่เขา และพบว่าเขาหยุดหายใจแล้ว สัญชาตญาณแรกของเธอก็คือวิ่ง แต่ทว่ากลับมีใครบางคน ได้สังเกตเห็นการทะเลาะวิวาทของเธอ จีนจึงถูกล้อมตัวเอาไว้ก่อนที่จะออกมาจากห้องนั้นได้

ถึงเธอจะมีบอดี้การ์ดอยู่กับเธอก็จริง แต่คนแค่เพียงสามคนจะต่อสู้กับคนกลุ่มนี้ทั้งหมดได้อย่างไร ไม่ต้องพูดถึงว่าสถานการณ์นั้นเลวร้ายกับเธอมากเพียงใด เพราะฉะนั้นบอดี้การ์ดจึงไม่มีประโยชน์ ที่นี่ไม่มีใครสามารถฆ่าคนบางคนและจากไปได้อย่างสงบสุขได้

ด้วยเหตุนี้จีนจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจะต้องโทรหากิดเดียน เพื่อขอความช่วยเหลือ

ใบหน้าของกิดเดียนมืดมิด เมื่อได้ฟังถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

เนลล์ดึงแขนเสื้อของเขาเอาไว้ เพื่อเตือนว่าพวกเขากำลังอยู่ในที่สาธารณะ และเขาก็ไม่ควรจะตำหนิจีนก่อน เขาจึงหันหน้าไปทางผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าของเขา

“อย่ากังวลไปเลย ถ้าป้าของฉันฆ่าคน ๆ นั้นจริง ๆ เราจะรับผิดชอบทั้งหมดเอง แต่ก่อนอื่น ขอฉันดูผู้ตายก่อนได้ไหม?”

ชายคนนั้นเห็นด้วย เมื่อเห็นว่าพวกเขามีเหตุผล และไม่ได้ก่อกวน หรือพยายามปัดความรับผิดชอบ

เนลล์เดินเข้าไป และคุกเข่าลงเพื่อตรวจดูร่างกายของชายคนนั้น ใบหน้าของเขามีรอยฟกช้ำแต่ก็ถูกรอยสักปิดเอาไว้ นั่นอาจจะเป็นสาเหตุที่จีนไม่ได้สังเกตมาก่อน

นอกจากนี้ เขายังมีรอยบากขนาดใหญ่ อยู่บนหน้าผากของเขา และมีเลือดไหลออกมา

ชายร่างกำยำอุทานออกมาว่า “เห็นไหม! ฉันไม่ได้โกหก! คนของคุณผลักเขาลงบนโต๊ะจนเขาตาย! และตอนนี้เธอก็กำลังพยายามหาทางหนี!”

จีนโต้กลับทันที “ฉันไม่ได้พยายามจะหนีอะไรทั้งนั้นแหละ! คุณกำลังพูดจาไร้สาระ! เห็นได้ชัดว่า...”

เหมือนกับว่าคุณดอนเนลลี่ไม่อยากจะพูดต่อ เขาจึงเดินเข้าไปหาผู้ตาย

เขามองดูเลือดที่กองอยู่บนพื้น พลางพูดว่า “โอ้ ทำไมถึงมีเลือดไหลออกมาเยอะขนาดนี้?”

เนลล์หยิบผ้าเช็ดหน้าของกิดเดียนขึ้นมาเช็ดนิ้ว ขณะที่เธอตอบด้วยท่าทีเฉยเมยว่า “บนหัวของเขามีรูอยู่ แน่นอนว่าเลือดต้องไหลออกมาเยอะอยู่แล้วล่ะค่ะ”

คุณดอนเนลลี่เห็นดวงตาที่แน่วแน่ของเธอ เขาจึงยกมือขึ้นมาด้วยความชื่นชม

"คุณลีย์ คุณเป็นคนกล้าหาญมาก มันทำให้ผมรู้สึกเกรงกลัว”

เนลล์เลือกที่จะไม่ตอบ เธอหันหน้าไปหาป้าจีน “ป้าจีนคะ คุณป้าเคยเจอผู้ชายคนนี้มาก่อนหรือเปล่า?”

เธอรู้สึกว่ากำลังมีบางอย่างผิดปกติ ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงตั้งเป้ามาที่ป้าจีน?

จีนมองไปที่เขา ก่อนจะขมวดคิ้วพลางครุ่นคิด

“เขาก็ดูคุ้น ๆ อยู่นะ แต่ว่าฉันจำไม่ได้ว่าฉันเคยเห็นเขาที่ไหน”

เนลล์เลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย ในขณะเดียวกัน คุณดอนเนลลี่ก็เริ่มหมดความอดทน เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อดูใบหน้าของผู้ตาย และมันก็ทำให้เขาตกใจในทันที

"นั่นเขาหนิ?!"

เนลล์ชะงักแล้วหันมาหาเขาทันที “คุณรู้จักเขาเหรอคะ คุณดอนเนลลี่?”

“ทำไมผมจะจำเขาไม่ได้? นี่มันพวกคนกระจอกที่ทะเลาะกันบนถนนเมื่อคืนนี้ไง! เขาเป็นคนตัวเล็กที่ทุบตีชายร่างใหญ่คนนั้น จนชายร่างใหญ่คนนั้นถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาล!”