ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 994

แม้จะไม่ได้รับคำแปลจากคุณดอนเนลลี่ แต่เด็กน้อยก็ยังเข้าใจสิ่งที่เคธี่พูด เพราะดูจากสีหน้าและท่าทางของเธอ

เขาก้มศีรษะลง และไม่ได้พูดอะไรต่อ ก่อนจะกัดริมฝีปากของตัวเอง

คุณดอนเนลลี่มองมาที่เขา และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา “ปกติแล้วเด็กพวกนี้เป็นเด็กกำพร้าครับ ประเทศทีไม่เหมือนประเทศของเรา เด็กกำพร้าจำนวนมากไม่มีที่ไป พวกเขาใช้ชีวิตอยู่บนท้องถนนด้วยความหิวโหย ไม่มีใครจ้างพวกเขาทำงานหรอกครับ อย่าว่าแต่ไปโรงเรียนเลย”

ในที่สุดเคธี่ก็เข้าใจ เธอรู้สึกสงสารเด็กคนนี้จนจับใจ เธอคิดถึงเรื่องนี้ พลางควักเงินทั้งหมดที่เธอมีในกระเป๋าเงินของเธอออกมา ก่อนจะมอบมันให้กับเด็ก

"รับมันไว้เถอะนะ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้มากเท่าไรนัก แต่นี่คือทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้เพื่อเธอ ทำตัวดี ๆ แล้วอย่าทำแบบนี้อีกนะ”

เด็กน้อยชะงัก และมองมาที่เธอ

คุณดอนเนลลี่พูดว่า “มัวยืนนิ่งอยู่ทำไมล่ะ? รีบ ๆ รับมันไปซะสิ"

เด็กน้อยจึงรับเงินและวิ่งหนีไป

ฌอนขมวดคิ้วเมื่อมองดูเด็กคนนั้นวิ่งไป เขาถอนหายใจออกมา “เคธี่ คุณก็ใจดีเกินไป”

เคธี่รู้สึกใจหายเล็กน้อย เธอถอนหายใจออกมา “ไม่ใช่ว่าฉันใจดีเกินไปหรอกค่ะ โลกนี้ต่างหากที่มันโหดร้ายเกินไป คนหลายคนต้องทนทุกข์ทรมาน และเขาก็ยังเป็นแค่เด็ก! ที่ต้องใช้ชีวิตแบบนั้น…”

เนลล์พยายามให้กำลังใจเธอ เธอรู้สึกดีใจเล็กน้อยที่ได้พบเกรกอรีและวิกกี้ที่นี่ เธอจึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที “สวัสดี เกรกอรี นายมาทำอะไรที่นี่?"

เขาตอบอย่างเบื่อหน่ายว่า “ฉันมีธุระที่ต้องมาจัดการน่ะ” เขาหยุดนิ่งและมองดูคนอื่น ๆ “จะไม่แนะนำให้เรารู้จักกับคนอื่น ๆ หน่อยเหรอ?”

เนลล์จึงรีบแนะนำทุกคนด้วยรอยยิ้ม “อ่าใช่ นี่คือคุณแม่ของฉัน และนี่คือ คุณฌอน มิลเลอร์ สามีของแม่ฉัน”

ขณะที่เกรกอรีกะพริบตาสองครั้ง ใบหน้าของเขาเต็มก็ไปด้วยความสงสัย ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เนลล์มีแม่แถมยังเป็นภรรยาของฌอนอีกด้วยเหรอ?

เขาคิดว่าเธอคงจะเป็นแม่ทูนหัวของเนลล์แน่ ๆ จนกระทั่งเคธี่แนะนำตัวเองว่า “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ เคธี่ เมอร์ริสัน”

สติของเขาหยุดทำงานอย่างกระทันหัน

ช่วงเวลาสั้น ๆ กับเนลล์ทำให้เขาเข้าใจอะไรได้มากขึ้น เธอทำให้เคธี่รังเกียจคนแปลกหน้าได้น้อยลงกว่าเมื่อก่อนอย่างงั้นเหรอ?

เธอยังสามารถแนะนำตัวเองกับเกรกอรีและวิกกี้ได้อีกด้วย! เขาถึงกับตกตะลึง

เกรกอรีจ้องมองไปที่เธออย่างไม่เชื่อสายตาของตัวเอง ก่อนที่จะหันหน้าไปหาเนลล์ “คือเธอไม่ใช่เหรอ…?”

เนลล์เม้มปากเอาไว้แน่น "เรื่องมันยาวน่ะ ไว้เราจะเล่าให้นายฟังทีหลังละกันนะ”

เกรกอรีพยักหน้า คุณไม่ควรกลับไปหลังจากที่เพิ่งได้ทักทายเพื่อนเก่า ดังนั้นพวกเขาจึงกลับไปที่โรงแรมด้วยกัน ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังร้านกาแฟที่อยู่ใกล้เคียง

เมื่อคุณดอนเนลลี่เห็นว่าพวกเขามีเรื่องที่ต้องคุยกัน เขาจึงขอตัวกลับก่อน

พวกเขาขอที่นั้งแบบส่วนตัวก่อนจะนั่งลง เนลล์เล่าเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับแม่ของเธอให้เกรกอรีและวิกกี้ฟัง เขารู้สึกว่ามันช่างเหลือเชื่อ และไม่ว่าเขาจะคิดยังไง มันก็แทบจะไม่มีทางเป็นไปได้เลย

ถึงจะเป็นอย่างนั้น แต่ทำไมตอนที่เคธี่เสียชีวิต ผู้คนจำนวนมากที่ไปกู้ร่างของเธอถึงไม่เจอ

เกรกอรีเพียงแค่พยักหน้า โดยไม่ได้สังเกตท่าทางของเขา "ไม่เป็นไร ได้เรื่องยังไงจะมาบอกนายละกัน”

กลุ่มของพวกเขานั่งอยู่ตรงนั้นนานขึ้นเล็กน้อย พวกเขาดื่มชาขณะพูดคุยกัน เรื่องการตั้งครรภ์ของเนลล์ เกรกอรีกับวิกกี้แสดงความยินดีกับพวกเขา

เนลล์รู้สึกกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับอาการของวิกกี้ แต่เธอก็ยังดูสุขภาพดี เธอกินยาที่ทริสตันให้มา อาการของมันจึงไม่แสดงออกมาตั้งแต่แต่งงาน มันจึงทำให้เนลล์โล่งใจขึ้นมาก

กลุ่มของพวกเขายังคงอยู่พูดคุยกันจนถึงเที่ยงคืน ก่อนจะแยกย้ายกันกลับ

ระหว่างทางกลับ เนลล์เกาะแขนของกิดเดียน พลางถามว่า “เป็นไปได้ไหมที่ทริสตันจะโกหก? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าโรคนี้ไม่ใช่พันธุกรรมอย่างที่เขาพูด? ทำไมเราไม่ให้ลุงฌอนลองตรวจดูตอนที่เขายังอยู่ที่นี่ล่ะ? บางทีเราอาจจะได้ข้อมูลอะไรบางอย่างมาก็ได้นะคะ”

กิดเดียนยิ้มออกมา "ผมไม่คิดว่าเขาจะโกหกหรอกนะ เกรกอรีพาวิกกี้ไปตรวจร่างกายดูแล้ว เธอไม่มีอะไรผิดปกติ และทุกคนในตระกูลฟลินเดอร์ก็รู้ดีเกี่ยวกับโรคทางพันธุกรรมนี้ เพราะผมก็เคยสงสัยว่าเขาอาจจะโกหก และพร้อมจะเปิดโปงพวกเขาทันที”

เนลล์พยักหน้า “ก็จริงค่ะ…”

เขาพูดต่อ “แต่คุณทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่างได้ขึ้นมา ผู้คนทั่วไปมองว่าฌอนเป็นหมอเทวดา เพราะว่าวิธีการรักษาโรคหลาย ๆ อย่างของเขาไม่ธรรมดา พวกเขาไม่ได้สนใจยาแผนปัจจุบันมากนัก แต่บางครั้งวิธีการรักษาของเขาก็ดูแปลก ๆ บางทีมันอาจจะเป็นความคิดที่ไม่เลวนะที่จะให้เขาลองตรวจร่างกายของวิกกี้ดู”

เนลล์ยิ้มออกมา “ฉันจะบอกพวกเขาทีหลังแล้วกันนะคะ หรือว่าบอกวันพรุ่งนี้เลย”

กิดเดียนคร่ำครวญออกมา “ใจเย็น ๆ ไม่ต้องรีบหรอก คุณควรจะไปถามเกรกอรีดูก่อนไหมว่าเขายินดีให้ฌอนตรวจดูร่างกายของเธอรึเปล่า?”

เธอพยักหน้าเห็นด้วย และพวกเขาก็โทรหาเกรกอรี

พูดตามตรง เกรกอรีเองก็กำลังคิดเรื่องนี้อยู่แล้ว ตั้งแต่ที่เขาเจอกับฌอน