ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 461

บทที่ 461 แอบปกป้อง

เฉินเกอยกมือทั้งสองข้างขึ้น และไม่ให้โอกาสพวกเขาพูดไร้สาระ และยัดสิ่งของบางอย่างเข้าไปในปาก

“นายให้พวกเรากินอะไร?”

ทั้งสองตกใจมาก

แต่แล้ว ความเจ็บปวดที่ไม่อาจบรรยายได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทั้งสองคน พวกเขากุมท้อง และกลิ้งไปบนพื้นด้วย

ความเจ็บปวด

เว่ยชิงชูที่อยู่ด้านข้างก็ตกใจเล็กน้อย

“หนอนพิษ ตอนนี้หนอนพิษตัวนี้กำลังกัดกินอวัยวะภายใน ใช้เวลาไม่นาน พวกนายก็จะตายอย่างน่าสังเวช!”

เฉินเกอยิ้มเยาะ

“ไว้ชีวิตด้วย……ไว้ชีวิตด้วย……”

ทั้งสองคนรีบคุกเข่าขอร้อง

“ตอบคำถามฉันเสร็จ ฉันค่อยไว้ชีวิตพวกนาย!”

“ฉันถามพวกนาย ทำไมต้องสะกดรอยตามสองพี่น้องตระกูลฟาง? พวกนายเป็นคนของฝ่ายอิทธิพลไหน?”

แต่เดิม คำถามนี้ แม้ต้องตายก็จะไม่ยอมพูด

ยอมตายดีกว่าพูดออกมา

แต่ความรู้สึกตอนนี้ อยากมีชีวิตก็ยาก อยากตายก็ตายไม่ได้

“ใช่……ตระกูลซือถูเป็นคนส่งพวกเรามา พวกเราเป็นคนของซือถูหยางคุณชายใหญ่! ไว้……ไว้ชีวิตด้วย!”

ทั้งสองคนคลานอยู่บนพื้น

“ฉันเดาไม่ผิดจริงๆ เป็นตระกูลซือถู ถ้าอย่างนั้นฉันถามพวกนาย ตระกลูซือถูกำลังวางแผนอะไร?”

เฉินเกอถาม

“ไม่……ฉันไม่รู้!”

“เอาล่ะ ชิงชู พวกเราไปกันเถอะ!”

“พูด! พวกเราจะพูดให้หมดเลย!”

ทั้งสองตื่นตระหนก “เรื่องภายในของตระกูลซือถู พวกเราไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่พวกเราได้ยินคนพูดกันว่า เมื่อเร็วๆนี้ตระกูลซือถูจะมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ มีคนจะหักหลังตระกูลฟาง ต้องการเอาตระกูลฟางมาเป็นของตัวเอง!”

“แค่ตระกูลซือถู กับครอบครัวข้าราชบริพารเหล่านั้นคงไม่มีความสามารถขนาดนั้น?”

เฉินเกอขมวดคิ้ว

“ใช่ๆๆ เรื่องนี้ ได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลหลงแห่งเยี่ยนจิง และยังมีสมาชิกตระกูลโม่ที่เข้าร่วม โดยเฉพาะตระกูลโม่

มาหลายคน เก่งกาจมาก! ครั้งนี้ตระกูลฟางคงแพ้อย่างราบคาบแน่นอน!”

ทั้งสองคนได้พูดในสิ่งที่รู้ทุกอย่าง

ว่าแล้วเชียว!

เฉินเกอคิด

“การเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ของตระกูลซือคืออะไร?”

“ตอนนี้คุณปู่ตระกูฟางกำลังป่วยหนัก มีอันตรายถึงชีวิต ดังนั้นตระกูลซือถูต้องการเวลาหลังจากนี้ไปอีกสามวัน……”

สิบนาทีต่อมา

“คุณเฉิน ฉันได้จัดการศพเรียบร้อยแล้ว จะทำอย่างไรต่อไป?”

เว่ยชิงชูแต่งตัวหรูหราออกมา

เมื่อกี้เขาเห็นร่างทั้งสองศพ มันเป็นเรื่องที่น่าสังเวช

ในขณะเดียวกัน ก็ทำให้เว่ยชิงชู รู้สึกหวาดกลัว

พูดตามตรง แม้ว่าเฉินเกอจะมีความสามารถบางอย่าง แต่เมื่อมองไปที่เขา ก็มีความรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์มาก

ดังนั้นคำพูดของเว่ยชิงชูช่างใจกล้า

แต่เมื่อสักครู่ ในที่สุดเขาก็เข้าใจ ทำไมคุณปู่ถึงปฏิบัติกับเฉินเกออย่างสุภาพ

เฉินเกอทำให้เว่ยชิงชู รู้สึกกลัวจริงๆ

วิธีการโหดร้ายเกินไป!

“ตระกลูฟางกับตระกลูฉันมีความสัมพันธ์บางอย่าง เมื่อฉันรู้เรื่องแล้ว จะปล่อยให้ผ่านไปไม่ได้ ขออยู่ที่นี่อีกสามวัน นาย

รับผิดชอบดูแลเสี่ยวหนานแม่ลูกคู่นี้! ฉันต้องแอบเข้าไปในตระกูลฟาง ดูว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร!”

ตระกูลหลงเหมือนสุนัขรับใช้ของตระกูลโม่ และตอนนี้ตระกูลซือถูก็เป็นสุนัขรับใช้ตระกูลโม่ด้วยเช่นกัน

สำหรับสามตระกูลที่ร่ำรวยยิ่งใหญ่ และหากตระกูลฟางก็ถูกนำเข้าไปร่วมด้วย ถ้าอย่างนั้นตระกูลโม่ก็สามารถคุมอำนาจ

ได้ทั้งสองตระกูลใหญ่

ไม่ต้องคิดก็รู้คำตอบ ลำดับต่อไปคือทรัพย์สินของตระกูลเฉินที่อยู่ในหัวเซี่ย(ชื่อเรียกประเทศจีนในสมัยโบราณ)

วิธีวางแผนจัดการของตระกูลโม่นั้น ชาญฉลาดจริงๆ

ดังนั้นไม่ว่าเหตุผลไหน เฉินเกอจึงไม่อาจปล่อยผ่านไปได้

บอกสถานะตัวเองแล้วเข้าไปเหรอ แต่ก็ยังไม่ถึงเวลา

มองไปที่เขาเหมิงก็นึกถึงโจ๋วจงทาว เฉินเกอก็มีแผนขึ้นมาในใจ!

วันที่สอง

ทิศตะวันตกเฉียงใต้ประตูบ้านตระกูลฟาง

“ฟางปู้ถงคนในตระกูลฟาง นำครอบครัวฟาง ยินดีต้อนรับ อาจารย์หมอโจ๋ว!”

ฟางปู้ถงยืนอยู่ที่ประตูอย่างอ่อนแรง ใช้ไม้ค้ำ อยู่พร้อมหน้ากับคนในครอบครัวฟาง

เมื่อเห็นโจ๋วจงทาวออกมาจากรถ เขาก็พูดด้วยความเคารพ

โจ๋วจงทาว และครอบครัวฟางมีความสัมพันธ์กันมานาน และเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตระกูลฟางได้ใช้เงินจำนวนมากเพื่อจ้าง

ดีต่อตัวเอง

ใช่แล้ว อะซาน ก็คือเฉินเกอนี่เอง

เพื่อให้ง่ายต่อการทำงาน เฉินเกอเลยต้องใช้วิธีนี้

“อะซานฉันจะช่วยนายถือกล่องยา!"

ฟางเจี่่ยนนันพยักหน้าเล็กน้อยให้กับอะซาน

“อ๊ะอ๊ะ!”

เฉินเกอรีบโบกมือ

เมื่อเปรียบเทียบแล้ว ฟางเจี่่ยนนันอ่อนโยนและมีน้ำใจมากกว่า และเฉินเกอก็อดไม่ได้ที่จะมองดูเธอ

สำหรับอาการป่วยคุณปู่ฟาง อันที่จริงเฉินเกอได้สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

จัดยาเพียงไม่กี่ชุด และฝังเข็มเพียงไม่กี่วัน ก็จะหาย ไม่มีปัญหามาก

ความหมายของเฉินเกอที่จะสื่อให้โจ๋วจงทาวเข้าใจว่า ควรอยู่บ้านตระกูลฟางสักสองสามวัน

เมื่อฟางปู้ถงได้ฟัง และนี่ก็คือสิ่งที่เขาต้องการ

สำหรับเฉินเกอ ยังใช้โอกาสนี้ ในการสังเกตการเคลื่อนไหวของตระกูลฟาง และดูการเคลื่อนไหวของตระกูลซือถู

สิ่งที่ทำให้เฉินเกอพูดไม่ออก

เด็กฟางหยีนี่ดูเหมือนจะป่วย ไม่มีธุระอะไรก็มาหาตัวเอง ทำให้เฉินเกอรำคาญจะบ้าตาย

“อะซานทำอะไรอยู่?”

ในตอนกลางคืน เฉินเกอกำลังยืนอยู่หลังบ้าน ในสมองก็คิดแต่เรื่องการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ของตระกูลซือถู

และทางฝั่งของตระกูลโม่ ครั้งนี้ได้ส่งคนมาเท่าไหร่เพื่อช่วยเหลือครอบครัวซือถู?

ในขณะนี้ ฟางหยีเหลือบไปเห็นเฉินเกอ มือไขว้หลัง เธอเลยกระโดดโลดเต้นวิ่งมาหาเฉินเกอ

เฉินเกอพูดไม่ออกไปชั่วขณะ

“อ๊ะอ๊ะอ๊ะ!”

เฉินเกอชี้ไปรอบๆสวนดอกไม้

“โอ้โอ ที่แท้นายชอบดูทิวทัศน์เหรอ เฮ้เฮ้ วันๆอยู่แต่เขาเหมิงเพื่อเรียนวิชาแพทย์ ฉันคิดว่านายคงไม่เคยเห็นสวนดอกไม้ที่

สวยขนาดนี้?”

“อ๊ะอ๊ะ!”

เฉินเกอพยักหน้า

“เอาอย่างนี้ ในเมื่อนายก็ไม่มีธุระอะไร อยู่เป็นเพื่อนคุยกับฉันที่นี่?”

พูดเสร็จ ฟางหยีจึงขวางมือเฉินเกอผู้หญิงที่พูดไม่รู้เรื่องไว้

ทำให้เฉินเกอสะดุ้ง……