ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 462

บทที่462 หญิงสาวที่พูดไม่รู้เรื่อง

มือเล็กๆของฟางหยี นุ่มและอบอุ่นมาก

เฉินเกอรู้สึกแปลกๆเล็กน้อย

ฟางหยีดึงเขานั่งบนที่นั่งหินขนาดเล็กในซุ้มดอกไม้

“อะซาน ฉันคิดว่า ทำไมพอเราเจอกันก็เหมือนเพื่อนเก่า คงเป็นเพราะเราสองคนมีอดีตที่คล้ายกัน? อย่าคิดว่าฉันเป็น

คุณหนูใหญ่ มีชีวิตหรูหรา นายล่ะ ฟังอาจารย์ของนายพูด นายลำบากมาตั้งแต่เด็ก และพบกับอุบัติเหตุเช่นนี้ แต่ว่า อดีต

ของเราทั้งสองนั้นคล้ายคลึงกันมาก เพราะตั้งแต่พวกเรายังเด็ก ไม่เคยมีเพื่อน ไม่มีแก๊งค์เพื่อนของเราเลย!”

ฟางหยีพูด

เฉินเกอพยักหน้า

นายรู้ไหม ฉันเกลียดตอนฉันยังเด็ก เพราะว่ามีตระกูลหนึ่ง ทำให้ฉันกับเจี่่ยนนันต้องโดนขังอยู่แต่ในบ้าน เฮ้ย ที่จริงฉันเป็น

คนที่ไม่สามารถอยู่เฉยๆ นายคงสังเกตเห็น ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันยังไม่เคยมีความรักเลย ชั่วพริบตา ฉันก็มีอายุ 23 ปีแล้ว

และฉันไม่รู้ว่าความรักที่เรียกว่าละครน้ำเน่าเลย มันมีความรู้สึกเป็นอย่างไร”

ฟางหยีเอามือท้าวคาง

“อ๊ะอ๊ะอ๊ะ!”

เฉินเกอชี้ไปที่ฟางหยี และทำไม้ทำมือ

“ฮ่าฮ่าฮ่า นายบอกว่าฉันสวย ถ้าฉันหาแฟนคงหาง่ายมากใช่ไหม?”

ฟางหยีพูดด้วยรอยยิ้ม

เฉินเกอพยักหน้า

“โอ้ย พูดตามตรง หลังจากที่ช่วงนี้ไม่โดนกักขัง ฉันก็อยากจะมีความรักสักครั้ง คุณชายรวยๆฉันก็เห็นมาเยอะ แต่ว่า

ความรู้สึกดีๆแบบนั้นนายรู้ไหม ฉันไม่รู้สึกอะไรกับพวกเขาเลย!”

เฉินเกอพยักหน้า

“แต่ว่า มันก็ไม่ใช่ว่าไม่มีเลย เมื่อก่อนฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง ฉันมีความรู้สึกดีๆให้เขา!”

ฟางหยีพูด

“เขาชื่อเฉินเกอ ถึงแม้ว่าจะคบกันแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่เขาเป็นคนดีมาก ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นเขา ฉันก็รู้สึกว่าเขาน่ารัก!

เขาเป็นคนดี ยังไงก็คือมีความรู้สึกดีๆให้กับเขา!”

เฉินเกอยักคิ้ว

และกำลังทำท่าทางมือ

“โอ้โอ นายถามว่าทำไมฉันไม่เปิดเผยให้เขารู้?”

เฉินเกอพยักหน้า

“อืม เรื่องนี้พูดแล้วมันยาว เพราะจากการสังเกตของฉันที่มีต่อเขา ดูเหมือนเขาจะเป็นผู้ชายห่วยๆ!”

“อ๊ะ?”

เฉินเกอตกตะลึง

“นายรู้ไหมอะซาน เพื่อนของฉันคนนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนดี และนิสัยดี แต่สิ่งที่น่ารำคาญที่สุด ก็คือ เขาจะดีกับทุกคน

โดยเฉพาะผู้หญิง! นายว่า แบบนี้ไม่ใช่ผู้ชายห่วยเหรอ? เพราะฉะนั้นความรู้สึกดีๆที่มีต่อเขา ก็หายไปเลย!”

ฟางหยีพูด

เฉินเกอทำท่าทางให้กำลังใจเธออีกครั้ง

“ไม่ต้องกังวล ฉันจะต้องพบความรักที่ฉันต้องการ!”

ฟางหยีมองไปที่เฉินเกอและยิ้ม

“ใช่สิอะซาน นายคงจะแคร์เป็นพิเศษถ้าคนอื่นมองใบหน้านาย?”

ฟางหยี ถาม

เฉินเกอพยักหน้า

ทำได้เพียงต้องแสดงต่อไป

ชี้ไปที่ใบหน้าของตัวเอง และทำสีหน้าน่ากลัว

“นายหมายความว่า หน้าตาของนายจะทำให้คนอื่นตกใจ และจากนั้นก็กลัวจนหนี ไม่มีใครเป็นเพื่อนกับนายใช่ไหม?”

เฉินเกอพยักหน้า

“ฉันไม่กลัว และฉันจะไม่ดูถูกนาย อะซาน นายถอดหน้ากากออกได้ไหม?”

ฟางหยีพูด

เฉินเกอส่ายหัวอย่างแรง

“โอเค ถ้านายไม่ต้องการฉันจะไม่บังคับนาย แต่เราเป็นเพื่อนที่ดี ไม่ว่านายจะเป็นอย่างไร ฉันจะไม่รังเกียจนาย!”

ฟางหยีพูดอย่างหนักแน่น

เฉินเกอไม่คาดคิดว่าฟางหยีจะพูดแบบนี้

รีบพยักหน้าทันที

“คุณอะซาน อยู่นี่เอง!”

ในขณะนี้ มีสาวใช้เข้ามา

“อ๊ะ?”

เฉินเกอลุกขึ้นยืน

เฉินเกอพยักหน้า

“อะซานทุกวันต้องอยู่ข้างๆอาจารย์หมอโจ๋ว รู้สึกเบื่อไหม เมื่อเช้านี้ตอนอยู่บนเขา ฉันดูออก นายไม่ค่อยมีเพื่อนมากนัก และไม่

ค่อยมีคนคุยกับนายแบบนี้? นอกจากเด็กสาวกระโดดโลดเต้นอย่างฟางหยี?”

ฟางเจี่่ยนนันถาม

ก็ไม่รู้ว่าทำไม ทันทีที่เห็นอะซาน มันทำให้ผู้หญิงอย่างฟางเจี่่ยนนันเกิดความเห็นใจ

สำหรับความรู้สึกที่อะซานปฏิบัติต่อฟางเจี่่ยนนัน มีความจริงใจเป็นพิเศษ

มันตรงกันข้ามกับผู้ชายคนอื่นๆโดยสิ้นเชิง

แม้ว่าฟางเจี่่ยนนันจะเข้าสู่สังคมภายนอกช้าไปหน่อย แต่เธอคิดว่าเธอดูคนได้แม่นยำ

จากสายตาของอะซานไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นเวลาเจอเธอ จะแสดงท่าทางลามก

ทำให้รู้สึกสบายใจเป็นพิเศษ

เพราะ ฟางเจี่่ยนนันต้องการสนทนากับอย่างจริงใจ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่สามารถพูดได้ ซึ่งแตกต่างจากฟางหยี ปากมาก จะเอาความในใจเธอเปิดเผยออกไปหมด

เฉินเกอพยักหน้าทันที

“อะซาน นายเติบโตในสังคมภายนอกมาตลอด นายเข้าใจความรู้สึกความรักไหม? ฉันไม่ได้หมายความอย่างอื่น แค่อยาก

ถาม……”

คืนนี้เกิดอะไรขึ้นกับสองพี่น้อง? ทำไมถึงพูดกับตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้?

เฉินเกอส่ายหัว

“โอ้ย อะซานนายไม่เคยมีความรักหรือ ฉันก็ไม่เคยมี แต่ฉันไม่แน่ใจ ว่าฉันชอบเขาหรือเปล่า และฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่า

ฉันชอบเขาตั้งแต่เมื่อไหร่……”

ฟางเจี่่ยนนันพูดเบาๆ

เฉินเกอรับฟัง

“ฉันกำลังคิดว่า มันอาจจะเป็นช่วงเวลาที่เขาเหวี่ยงฉันจนบาดเจ็บ? หรือช่วงเวลาที่เขาช่วยฉัน? ฉันเริ่มมีความรู้สึกดีๆให้

เขา?”

“อ๊ะ!”

และทันใดนั้นก็เจ็บที่ไหล่อย่างกะทันหัน ทำให้ฟางเจี่่ยนนันตะโกนเสียงเบา

เฉินเกอรีบโบกมือขอโทษ

“ฉันไม่เป็นไร อะซานนายทำต่อเลย!”

ฟางเจี่่ยนนันพูดด้วยรอยยิ้ม