บทที่463 เจอเพื่อนเก่า
หลังจากเฉินเกอได้ฟังคำพูดของฟางเจี่่ยนนัน ก็สะดุ้งเล็กน้อย
คาดไม่ถึง ตัวเองกับฟางเจี่่ยนนันได้รู้จักกันในช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น พูดตามตรง เรื่องบางอย่าง เขาเคยหลอกใช้ฟางเจี่่ยนนัน
คาดไม่ถึงว่าเธอจะมีความรู้สึกอย่างนั้นกับตัวเอง……
“หลังจากนั้นมา เมื่อตระกูลฟางของเราไปที่บ้านตระกูลเฉิน ได้รู้ข่าวว่าเขาหายตัวไป! ฉันส่งคนมากมายไปตามหาเขา
เวลาล่วงเลยไปครึ่งปี และไม่มีข่าวคราวเขาเลย บางที เขาอาจจะไปแล้ว!”
ใบหน้าฟางเจี่่ยนนันดูเศร้า
“เอาล่ะ?”
ในเวลานี้ ฟางเจี่่ยนนันมองกลับไปที่อะซาน
อะซานพยักหน้า
เขาทำท่าทางเพื่อให้ ฟางเจี่่ยนนันพักผ่อนให้ดี
จากนั้นเขาก็ถือกล่องยาจากไป
จากนั้น เฉินเกอก็เหลือบไปที่ห้องของฟางเจี่่ยนนัน ซึ่งมีธูปยาว และสิ่งของสำหรับขอพรวางอยู่ในตะกร้า
ขมวดคิ้วทันที
ชี้ไปที่ตะกร้าธูปและพูดว่า “อ๊ะอ๊ะอ๊ะ?”
หมายความว่าพรุ่งนี้เธอมีธุระอะไรรึเปล่า?
ฟางเจี่่ยนนันยิ้มและพยักหน้า “พรุ่งนี้งานวัดไม่ใช่เหรอ ฉันกับฟางหยี ป้าสะใภ้สองและป้าสะใภ้สาม จะไปวัดด้วยกันเพื่อ
อธิษฐานขอพร ในช่วงเวลานี้ของทุกปี พวกเราจะแอบไป ฮิฮิ อะซานนายไม่รู้ ในอดีตฉันกับฟางหยีไม่ค่อยได้ออกไปข้าง
นอก แต่ตอนนี้สบาย สามารถไปเที่ยวงานวัดได้อย่างสนุกสนาน!”
“อ่ออ่อ!”
อย่างไรก็ตาม สีหน้าของเฉินเกอไม่ได้มีความสุขมากนัก
“นายจะไปไหมอะซาน? ดูเหมือนว่านายคงไม่เคยไปงานวัดมาก่อน?”
ทันใดนั้นฟางเจี่่ยนนันได้ถาม
“อ๊ะอ๊ะอ๊ะ!”
เฉินเกอทำท่าทาง
“โอเค ตกลง พรุ่งนี้ถ้านายไม่ยุ่ง พวกเราก็ไปด้วยกัน!”
ฟางเจี่่ยนนันยิ้มเล็กน้อย
ไม่รู้ทำไม ตั้งแต่แรกที่เห็นอะซานก็เหมือนสนิทกันมาก
ที่สำคัญสายตาของอะซาน ดูแล้วทำให้รู้สึกสบายใจมาก
อีกอย่าง เขาพูดไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับการรับฟัง
ดังนั้น ฟางเจี่่ยนนันก็ยินดีที่จะเป็นเพื่อนกับอะซานเช่นกัน
แน่นอน ก็มีแค่นี้จริงๆ
ในเวลาเดียวกัน
ห้องลับของตระกูลซือถู
คืนนี้ บ้านตระกูลซือถูดูครื้นเครงเป็นพิเศษ
ทุกคนในโต๊ะกำลังเพลิดเพลินกับการดื่มเหล้า
“คุณพ่อ สถานการณ์อาจเปลี่ยนไป ไอ้แก่ฟางได้เชิญโจ๋วจงทาวมารักษาอาการป่วยของเขา คนของเราบอกว่า หลังจาก
ได้รับการรักษา สีหน้าของไอ้แก่ฟางดูดีขึ้นเยอะเลย”
ในงานเลี้ยง ซือถูหยางอดไม่ได้ที่จะกังวล
“คุณชายหยาง คุณกังวลมากเกินไป ในขณะนี้ตระกูลหลงกับตระกูลซือถู ไม่ได้เป็นเหมือนอดีต ตอนนี้ตระกูลซือถู
กับตระกูลหลงได้ร่วมมือกัน ยังมีอาจารย์ที่เก่งกาจระดับปรมาจารย์หลายคนจากตระกูลโม่มาช่วยเหลือ คุณจะมากลัว
แค่ฟางปู้ถงคนเดียว?”
ในขณะนี้ ชายวัยกลางคนหัวเราะเยาะ
และเขามีชื่อว่า หลงเปียว ลูกชายคนเล็กของตระกูลหลง
บุตรชายของท่านปู่หลง แต่ละคนมีลักษณะจุดเด่นเฉพาะตนเอง
โดยเฉพาะหลงเปียวคนนี้ นิสัยตามชื่อของเขา เป็นคนแข็งแกร่งมาก สามารถควบคุมอำนาจของตระกูลหลง
รวบอำนาจภายใต้การปกครองของตระกูงหลง
เคยเข้าร่วมในการวางแผนปิดล้อมคุณชายเฉิน ยิ่งอยู่ในเมืองชิ่งชื่อมีความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ เกือบจับเป็นเฉินเกอได้
เหตุนี้ ดูจากความสามารถ จึงได้รับความไว้วางใจจากตระกูลโม่
“ลุงเปียว พูดถูก!”
ซือถูหยางพูด
ฮ่าฮ่าเสี่ยวหยาง ต่อไปต้องเรียนรู้เพิ่มเติมจากผู้อาวุโส ความสามารถที่มีอยู่ ยังไม่เพียงพอ จริงสิ พรุ่งนี้แผนการขั้นแรก
กำลังจะเริ่ม นายเตรียมการไปถึงไหนแล้ว?”
ซือถูหงถาม
“ไม่ต้องกังวล ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว อีกอย่างมีโม่ชิง โม่เทียนสองพี่น้องตระกูลโม่คอยช่วยเหลือ ไม่มีผิดพลาด
แน่นอน!”
ซือถูหยางพูด
ในขณะเดียวกันเขาก็มองไปที่สองพี่น้องที่หน้าตาเหมือนกัน
“ดี ถ้าอย่างนั้นฉันก็โล่งใจ โม่ชิง โม่เทียนเป็นลูกพี่ลูกน้องกับคุณชายโม่เจี้ยนถ้าเทียบกับความสามารถของพวกเขาก็ไม่ได้
ด้อยกว่าโม่เจี้ยนมากนัก!”
ซือถูหงชมเชย
“ใช่ มันบังเอิญจริงๆ ฉันกับเจี่่ยนนันออกมาเล่นเดินเล่นกัน เมื่อกี้ฉันยังคิดว่า จะได้เจอเพื่อนร่วมชั้นหรือเปล่า ไม่คาดคิดว่าจะ
ได้เจอ! พวกเธอมานานหรือยัง?”
ฟางหยีพูดด้วยรอยยิ้ม
“ก็เพิ่งมาถึง!”
ผู้หญิงสองสามคนพูด
“ถ้าอย่างนั้นดีเลย พวกเราไปด้วยกัน เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนมาหลายปี นอกจากเซิ่งหนานแล้ว ยังไม่เคยได้คุยกับทุกคน
เลย เธอว่าใช่ไหมเจี่่ยนนัน?”
ฟางหยีพูด
เจี่่ยนนันพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
พวกเธอสองเคยคบกับหลินเซิ่งหนานระยะหนึ่งๆ เมื่อหกเดือนก่อน หลินเซิ่งหนานและเฉินเกอ ได้เคยช่วยเหลือตัวเองกับเจี่่ยนนัน
“ถึงแม้จะไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ฉันก็รู้จักพวกคุณทุกคน
ฟางหยีพูดอีกครั้ง “นี่คือหัวหน้าห้องที่อยู่ห้องถัดไปของพวกเราชื่อสวี่หยางหยาง สำหรับสาวงามคนนี้เธอชื่อหูฮุ่ยหมิน
คุณและหนุ่มหล่อเฉินจุนเหวินเพิ่งย้ายเข้ามามหาลัยนี้ใช่ไหม?”
หูฮุ่ยหมินมองฟางหยีแล้วยิ้มให้ “ใช่ ย้ายมาได้ครึ่งปีแล้ว! เมื่อกี้ฉันเพิ่งได้พบกับหยางหยางและคนอื่นๆ ดังนั้นพวกเราก็ไป
ด้วยกัน!”
“ตกลงเจี่่ยนนันฟางหยีในเมื่อพวกเธอมีแต่คนหนุ่มสาว ก็ไปเล่นด้วยกัน? ฉันกับอาสะใภ้สามจะไปที่อื่น!”
อาสะใภ้สองพูด
หลังจากพูดเสร็จ ทั้งสองก็ไปช้อปปิ้ง
ส่วนเฉินเกอถอนหายใจ
ตอนแรกคิดว่าจะไม่ได้เจอพวกเขาอีก แต่ไม่คาดคิดว่า เวลาผ่านไปครึ่งปี จะได้พบกันอีกครั้ง
แค่ไม่เจอมาครึ่งปี สวี่หยางหยาง ไม่ได้ใจร้อนเหมือนสมัยก่อน
และหลินเซิ่งหนาน ตัดผมสั้น ยังคงสวยและเซ็กซี่
ส่วนหูฮุ่ยหมิน มีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่ สวยกว่าเดิม!
“อะซาน นี่เป็นเพื่อนร่วมชั้นของพวกเรา พวกเราไปเล่นด้วยกันไหม? ในเมื่อทุกคนต่างโตเป็นหนุ่มสาวแล้ว!”
เฉินเกอพยักหน้า
ในทางกลับกันหลินเซิ่งหนานหูฮุ่ยหมินและสวี่หยางหยาง เห็นอะซาน สวมหน้ากาก และไม่สามารถพูดได้ ผ่านชั้นหน้ากาก
สามารถเห็นรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเขา
ไปเดินเล่นกับคนเช่นนี้ ทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
แต่ฟางหยีกับฟางเจี่่ยนนันเป็นคนพาเขามา ทุกคนไม่สามารถพูดอะไรได้ จากนั้นจึงต้องพยักหน้า
แต่หูฮุ่ยหมินตั้งใจรักษาระยะห่างจากเฉินเกอ……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...