ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 591

บทที่591 การเปลี่ยนแปลงของหยุนฉิง

เฉินเกอไม่กล้าจะจินตนาการต่อไป โดยเฉพาะการที่วิ่งหนีไปในความมืดจนหาร่องรอยไม่เจจอแบบนั้น

ยิ่งเหมือนกับระเบิดลูกหนึ่งที่ดังอยู่ในหัวของเฉินเกอ

“จริงสิ เถียเฉิงล่ะ?”

จู่ๆ เฉินเกอตั้งนึกขึ้นมาได้

“เซ่งจู้น้อยกำลังอยู่ในอาการสลบไสล เขาได้รับบาดเจ็บเฉพาะด้านนอก ช่วงขาได้รับความเสียหายเป็นอย่างมาก ไม่เกินครึ่งเดือนที่แล้วเขาฟื้นขึ้นมาแล้วครับ ตอนนี้ยังไม่สามารถลงจากเตียงได้!”

บอดี้การ์ดพูด

“อย่างนั้นก็ดี!”

กับเถียเฉิงก็เป็นการแสดง แต่ว่าในตอนที่ตัวเองกำลังจะสลบไป เถียเฉิงเสี่ยงตายเพื่อมาปกป้องตัวเองไว้ ทำให้ในใจเฉินเกอทราบซึ้งมากๆ

“นอกจากพวกสองคน พวกคุณได้พบคนอื่นๆอีกหรือเปล่า? คุณกู่หยูเซียวล่ะ ได้ตรวจเจอสัญญาณของเธอบ้างหรือเปล่า?”

เฉินเกอถาม

“คุณชายเฉิน พวกเรายังตั้งใจค้นหาโดยเฉพาะเจ็ดวันเจ็ดคืน แต่กลับไม่พบร่องรอยอะไรของคุณกู่เลยครับ!”

พวกบอดี้การ์ดพูดขึ้น

เฉินเกอฟังจบ ภายในใจก็กล่าวโทษตัวเอง

ที่จริงเธอลงไปทะเล ตัวเองต้องเป็นคนปกป้องเธอ

แต่ว่า แม้แต่บอดี้การ์ดยังเกือบจะทำไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังทำให้ไม่รู้ว่ากู่หยูเซียวเป็นหรือตายก็ยังไม่รู้

ถ้าเกิดเธอไม่ตามตัวเองมา ไม่แน่ว่าอาจจะไม่เป็นอะไร

เฉินเกอกำหมัด

ตอนแรกคิดว่าความสามารถของตัวเองในตอนนี้ สามารถที่จะทำอะไรก็ได้บนโลก

แต่คิดไม่ถึงเลยว่า แต่ว่าไร้ซึ่งความหวัง ตัวเองหลอกตัวเองทั้งนั้น

บุปผาผีเล็กๆสองสามดอก จัดการเสียจนตัวเองไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ถ้าไม่ใช่เพราะได้จัดการเตรียมคนไว้ล่วงหน้า เกรงว่าตัวเองก็คงจะลงไปนอนเป็นศพอยู่ที่ก้นทะเล

น่าเสียดายที่สุด ก็คือกู่หยูเซียวแล้ว

ขอโทษ!

เฉินเกอหน้าซีด

มองเห็นสีหน้าแบบนี้ของเฉินเกอ

สีหน้าดีใจเมื่อกี้ของฟางเจี่ยนนันก็หายไปในพริบตา มีเพียงแค่ความเศร้าที่ไร้จุดสิ้นสุด

ทำไมเธอถึงได้โชคดีขนาดนี้นะ ทำให้เฉินเกอคิดถึงได้ขนาดนี้

เหอะๆ ถ้าเป็นตัวเอง เฉินเกอก็คงจะไม่เสียใจสินะ?

เฉินเกอประเมินโลงศพอมตะตรงหน้า ดูลักษณะแล้ว โลงศพอมตะไม่เหมือนกับของปลอม

ที่ตัวเองช่วยมา ตกลงใช่หรือไม่ใช่หญิงสาวชุดขาวนะ?

ตอนนี้ปัญหาต่างๆกองซ้อนทับกัน คุณปู่รู้ความเป็นไปเป็นมาของบุปผาผีดี รอจนเจอคุณปู่ เชื่อว่าจะต้องรู้หนึ่งในความเชื่อเรื่องนี้แน่ๆ

จริงสิ ตอนนี้เวลาหนึ่งเดือนครึ่งผ่านไปแล้ว เส้นทางแห่งงานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ของคุณปู่ ได้เปิดให้ใช้ตั้งนานแล้ว

ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณปู่กับพวกปรมาจารย์ สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง

ตอนแรกที่นัดกัน เป็นหลังจากช่วงนี้ที่พบศพผู้หญิง ก็ไปบอกพวกคุณปู่พร้อมๆกัน

แต่ตอนนี้ ศพผู้หญิงก็ไม่รู้ว่าหายไปไหนแล้ว.......

ปังๆๆ!

อยู่ๆ ด้านนอกแมนชั่น ก็มีเสียงบอดี้การ์ดร้องขึ้นด้วยความทรมาน

หลังจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงประตูไม้หักดังขึ้น

“คุณทำอะไร? ไม่ได้นัดก่อนเข้ามาไม่ได้!”

เฉินเกอรีบวิ่งออกไป

พอมอง บอดี้การ์ดของตัวเองกำลังยืนประจันหน้ากับหญิงสาวอายุราวๆยี่สิบปี

บอดี้การ์ดราวๆสิบคน กำลังนอนกุมหน้าอกตัวเองอยู่บนพื้น โดนทำร้ายร่างกายอย่างสาหัส

ส่วนหญิงสาวใบหน้าเย็นชา ท่าที่คนใหม่อย่าเข้ามายุ่ง

“รนหาที่ตาย!”

พวกบอดี้การ์ดพุ่งตัวกันไปข้างหน้า

ตู้ม!

มองหญิงสาวคนนี้ยกมือขึ้นมาแล้วโบก แต่ละคนก็ราวกับว่าวที่เชือกขาด ล้มลงกันราบคาบ

“ถอย!”

เฉินเกอมองสถานการณ์ตรงหน้า เปลือกตาก็กระตุกขึ้นมาอย่างแรง

รีบออกคำสั่งก่อนที่ลูกน้องตัวเองจะลงมืออีก

หญิงสาวคนนี้แต่งหน้า อายแชโดว์เป็นสีม่วงและสีดำ ลิปสติกก็สีค่อนข้างเข้ม

ท่าทางของเธอสวยมากๆ

ส่วนตอนนี้เฉินเกอเพิ่งเห็นชัดๆ เธอ กลับกลายเป็นหยุนฉิง

เธอมองเฉินเกอแล้วหัวเราะ

“เอาเถอะ ไม่แกล้งพี่แล้ว ฉันจะบอกเหตุผลที่ฉันมา ให้เวลาพี่เตรียมตัวหนึ่งวัน พรุ่งนี้เป็นวันดี พวกเราทั้งสองคนจะแต่งงานกัน!”

“แต่งงาน?”

เฉินเกอประหลาดใจ

“พี่มีคู่หมั้นอยู่แล้ว จะไปแต่งงานกับน้องได้ยังไง แถม พี่ยังโตกว่าเธอตั้งสามสี่ปี!”

เฉินเกอรู้ว่าหยุนฉิงมีการเปลี่ยนแปลงไปมาก ถึงขนาดที่ว่าไม่ใช่หยุนฉิงอีกต่อไป

แต่ว่าเฉินเกอในตอนแรกมองพลังของเธอไม่ออก

ไม่ถึงเวลาทั้งต้องถูกบังคับ เฉินเกอก็ไม่อยากฉีกทำลายสิ่งที่กั้นเอาไว้

“ฉันไม่สนใจ สรุปยังไงพรุ่งนี้เราทั้งสองคนก็ต้องแต่งงานกัน! ฉันต้องการประกาศให้คนทั้งโลกรู้เรื่องการแต่งงานของเรา!”

พูดจบ หยุนฉิงก็หมุนตัวจากไป

“รอเดี๋ยว! คุณคิดว่าคุณเป็นใครกัน เสี่ยวเกอก็มีความรักเป็นของตัวเขาเอง คุณพูดว่าแต่งงานก็แต่งงานงั้นเหรอ?”

ส่วนฟางเจี่ยนนันก็แสดงตัวออกมา พูดห้ามเอาไว้

หยุนฉิงที่เดินไปถึงประตูแล้ว อยู่ๆก็หยุดฝีเท้าลง

ยิ้มอ่อนแล้วผินหน้ามา มองจิกฟางเจี่ยนนันด้วยหางตา

“ฉันเกลียดผู้หญิงทุกๆคนที่อยู่ข้างๆตัวพี่ และยิ่งเกลียดผู้หญิงที่กล้าที่จะขัดความต้องการของฉัน! “

น้ำเสียงของเธอเย็นเยียบ ทำให้ต้นคอคนคนอื่นเย็น

และในพริบตา เธอก็กางมือออกมา สูดลมหายใจเข้าเบาๆ

ร่างทั้งร่างของฟางเจี่ยนนัน ก็ลอยไปยังตำแหน่งขอเธอ

“เจี่ยนนัน!”

เฉินเกอรีบยื่นมาออกไปจะดึงไว้

แต่ว่ายังไม่ทันจะแตะโดนข้อศอกของเจี่ยนนัน

กลับโดนเข้ากับกำลังภายในที่รุนแรง

เสียงปังดังขึ้น

เฉินเกอโดนกระแทกจนเซไปด้านหลังอยู่สองสามก้าว

หูโข่วที่บนมือนั้นถูกฉีกออกสดๆ เส้นเลือดเขียวของแขนทั้งข้างก็ออกมา ทั้งแขนทั้งศอก ในพริบตาเดียวก็เต็มไปด้วยเลือดสดๆไหลออกมา

ส่วนฟางเจี่ยนนัน ในตอนนี้ก็อยู่ข้างๆตัวของหยุนฉิง โดนเธอใช้มือบีบคอเอาไว้.......