ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 592

บทที่592 ความเจ็บปวดของเธอ

แข็งแกร่งมาก!

เฉินเกอร้องอยู่ในใจ

กำลังของหยุนฉิง กับเฉินเกอในเวลาทั่วไปต่างกันโดยสิ้นเชิง เมื่อกี้แค่ได้ลองโดนเบาๆเท่านั้น

เฉินเกอก็สามารถสัมผัสได้ถึงความแตกต่าง

พละกำของตัวเองกับเธอถ้าเทียบกัน ก็เหมือนกับน้ำโคลนตมในน้ำพิษที่เจอเข้ากับน้ำบริสุทธิ์แบบนั้น

ดีหรือร้าย ก็ชัดเจนอยู่แล้ว ระยะห่างแบบนี้ มันช่างกว้างเสียจริง!

ส่วนหยุนฉิงในตอนนี้ บนมือเธอก็ออกแรงน้อยๆ

ในพริบตาฟางเจี่ยนนันก็หายใจไม่ออกจนหน้าแดง

“อย่า!”

เฉินเกอรีบห้าม

ไม่สามารถที่จะปฏิเสธได้ ขอแค่หยุนฉิงคิด ฟางเจี่ยนนันสามารถตายได้ในทันที

“วางใจเถอะ ฉันดูออก พี่แคร์เธอมาก ฉันเองก็ไม่ฆ่าเธอไปทั้งแบบนี้หรอก ฉันรอคำตอบของพี่ ส่วนเธอ ฉันก็ขอเอาตัวไปก่อนแล้วกัน!”

หยุนฉิงแตะลงไปเบาๆบนตัวของฟางเจี่ยนนัน ฟางเจี่ยนนันก็เป็นลมล้มพับไป แล้วโดนเธอเอาตัวไป

เฉินเกอตามออกไป

ก็เห็นขบวนรถของตระกูลหยุนกำลังรออยู่แล้ว บอดี้การ์ดสองสามคนยืนอยู่

เอาตัวฟางเจี่ยนนันที่กำลังสลบไสลเข้าไปในรถ

ส่วนหยุนฉิงก่อนจะเข้าไปนั่งในรถ เธอก็หันหน้ากลับไปมองเฉินเกออีกครั้ง

“พี่หลบไม่พ้นหรอก ไม่ว่าพี่จะไปไหน ฉันจะไม่มีวันพลาดจากพี่อีกครั้ง!”

พูดจบ หยุนฉิงก็เข้าไปในรถ ขบวนรถก็จากไป

“เจี่ยนนัน!”

ฟางปู้ถงมีสีหน้าเป็นห่วง

“แค่กๆ!”

ส่วนในตอนนี้อยู่ๆเฉินเกอก็กระอักเลือดออกมา

“คุณชายเฉิน!”

“ศิษย์พี่!”

พวกโจ๋วจงทาวรีบล้อมเข้ามา

เฉินเกอเพิ่งจะหายจากผลข้างเคียงของบุปผาผี ได้เพียงประมาณหนึ่ง แล้วเมื่อกี้ ตัวเองเพื่อที่จะช่วยฟางเจี่ยนนัน เลยรับพลังของหยุนฉิงมา

แข็งแกร่งจัง!

ราวกับว่าพลังทั้งหมดของเฉินเกอก็ยังสู้แล้วแพ้!

แผลเก่าแผลใหม่รวมกัน เฉินเกอเลยทนไม่ได้จนต้องกระอักเลือดออกมา

แน่ล่ะ ต่อให้เป็นช่วงที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเอง ก็ยังยากที่จะบังการโจมตีครั้งนี้ของหยุนฉิงได้

“เธอแข็งแกร่งมากเลยศิษย์พี่ ผมว่า นอกจากทั้งพวกเราทั้งสองคนอยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้นคงไม่อาจจะสู้ไหว!”

โจ๋วจงทาวว่า

”ใช่!” เฉินเกอส่ายหน้าอย่างเจ็บใจ

“เธออายุน้อยขนาดนี้ จะมีพลังมากมายขนาดนี้ได้ยังไง ช่างเป็นเรื่องที่ทำให้คนจินตนาการไม่ได้เลยจริงๆ !”

ฟางปู้ถงเองก็อุทานออกมาอย่างตกใจ

“นี่ไม่ใช่พลังของเธอ หยุนฉิงที่ผมรู้จัก ส่วนเรื่องที่เธอเป็นใคร ผมคิดว่าผมพอจะเดาได้บ้างแล้ว!”

เฉินเกอกดหน้าอกของตัวเองไว้ ทนกับความเจ็บแล้วพูดขึ้น

“เป็นใคร?”

โจ๋วจงทาวกับฟางปู้ถงพูดขึ้นพร้อมกัน

เฉินเกอไม่มีคำพูด แต่ก็แค่มองภายในแมนชั่น ที่ๆเก็บโลงศพอมตะเอาไว้

“ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร แต่ยังไงซะเรื่องๆนี้ก็เกิดขึ้นเพราะผม ผมไม่มีทางปล่อยให้คนรอบๆตัวผมได้รับอันตราย เจี่ยนนัน ผมจะพาเธอกลับมา! “

ในตอนนี้ ตระกูลหยุน

“คุณหนู ถึงแล้วครับ!”

ขบวนรถหยุดลง คนขับรถมองไปทางที่นั่งด้านหลัง หยุนฉิงที่ปิดตาอยู่

มองหยุนฉิงที่ดูไม่มีความโกรธ คนขับรถรวมไปถึงบอดี้การ์ดของตระกูลหยุน ล้วนประหลาดใจเป็นเท่าตัว

เพราะว่าการเปลี่ยนแปลงคุณหนูหยุนฉิงมันเปลี่ยนไปมากจริงๆ

ประมาณครึ่งเดือนที่แล้ว พบว่าคุณหนูหยุนฉิงเหมือนกับแปลกๆไป

เก็บตัวอยู่ในห้องเวลานานมาก ส่วนวันนี้ตั้งแต่เช้า ก็สั่งให้ขบวนรถของตระกูลไปไหนตามใจตัวเองตั้งแต่เช้า

สีหน้าของหยุนหลินขาวซีด กว่าจะส่งคนๆนั้นไปได้ ตอนนี้ ถึงกับเอาแฟนสาวของเขามาอีก นี่ไม่ใช่ว่าได้ทำลายตระกูลหยุนไปเต็มแล้วเหรอ?”

“แกกล้าเอาคุณหนูฟางกลับมาอีกงั้นเหรอ?”

หยุนเฟยพูดขึ้นด้วยความตกใจ

“หืม?”

ส่วนการเผชิญหน้ากับคำถามของหยุนเฟยและคนของตระกูลหยุน หยุนฉิงก็เงยหน้ามองไปทางหยุนเฟย

ในพริบตา หยุนเฟยก็อยากจะตกในลงไปในธารน้ำแข็ง โดนเธอมองอย่างนี้ อยู่ๆเธอก็มีความรู้สึกทั้งตกใจและกลัว ร่างทั้งร่างสั่นเทา

“ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ของภายในตระกูลหยุน จะต้องมีฉันเป็นคนจัดการ รวมถึงพวกคุณด้วย! ถอยไป!”

หยุนฉิงพูดออกมาอย่างเย็นชา แล้วยกมือขึ้นมาโบกไล่

หยุนเฟยทั้งคนก็ลอยออกไป

และเป็นเพราะคำพูดนี้ บรรยากาศที่บังคับกดดันนี้ก็ห้อมล้อมไปทั้งตระกูลหยุน ทุกๆคนไม่มีใครกล้าพูด รวมไปถึงหยุนหลิน！

ราวกับว่าประโยคนี้ ก็คือคำสั่ง คำสั่งที่จะต้องทำตาม!

หยุนเฟยนอนกองอยู่บนพื้น ยิ่งตกใจจนไม่กล้าลุกขึ้นมา กลืนน้ำลายลงคอ มองหยุนฉิงพาฟางเจี่ยนนันออกไปด้วยความกลัว......

“ฉันเคยเจอหยุนฉิง เธออบอุ่นใจดี น้องสาวคุณปู่กับหมอเทวดาโจ๋ว ทุกอย่างต้องอาศัยเธออย่างลับๆเพื่อช่วย ถึงจะได้ไม่เกิดเรื่อง ไม่มีทางที่จะรุนแรงแบบแกหรอก!”

หยุนฉิงพาฟางเจี่ยนนันไปที่ห้อง ฟางเจี่ยนนันมองเธอแล้วถามขึ้นอย่างเย็นชา

“แก....ไม่กลัวฉัน? ไม่กลัวว่าฉันจะฆ่าแก?”

หยุนฉิงกลับหันไปมองเธอแล้วถามขึ้นอย่างสนใจ

“ไม่กลัว ฉันตาย ก็ตายเพื่อเฉินเกอ ตายเพื่อคนที่ฉันรัก ฉันยอม ฉันไม่กลัวคุณหรอก! ถ้าเกิดว่าคุณต้องการจะใช้ฉันเป็นจุดอ่อนของเสี่ยวเกอ หญิงใจร้ายคนนี้ได้แต่งงานกับเสี่ยวเกอ อย่างนั้น คุณก็ทำผิดมากๆทำผิดมหันต์แล้ว เพราะว่าถ้าแค่เปิดปากจะขู่ ฉันก็จะกลายเป็นศพๆหนึ่ง ทำให้เสี่ยวเกอไม่ต้องมีเรื่องกังวล!”

ฟางเจี่ยนนันไม่ยอมแพ้

ส่วนหยุนฉิงก็เปลือกตากระตุกอย่างรุนแรง ประโยคนี้ ราวกับว่าทำให้เธอได้รับการกระตุ้นอย่างรุนแรง

“ทำไม? แกเป็นถึงลูกสาวคนโตของตระกูลใหญ่ ผู้ชายบนโลกใบนี้มีเต็มไปหมด ทำไมแกจะต้องไปรักเขาด้วย? ถึงขนาดที่ว่า ยอมตายได้เพื่อเขา? ยอมทิ้งทุกอย่างที่เป็นตัวเองเพื่อเขา แถมยังไม่ลังเล! ทำไม?”

นัยน์ตาของหยุนฉิงมีแววริษยาพาดผ่าน ราวกับว่าประโยคนี้ ไปกระตุกความทรงจำที่เจ็บปวดอย่างไรอย่างนั้น

“เพราะว่าฉันรัก ดังนั้นฉันก็เลยทำทุกอย่างเพื่อเขา ไม่จำเป็นที่จะต้องสับสน!”

ฟางเจี่ยนนันพูดขึ้น

“ฉันไม่มีทางเชื่อในความรัก ฉันก็ไม่มีทางเชื่อผู้หญิงคนหนึ่ง โดยเฉพาะผู้หญิงที่มีตำแหน่งสูงๆ ผู้หญิงที่มีสถานะสูงส่งกว่าเขา สละทุกอย่างเพื่อเขา เพราะว่าฉันทำไม่ได้......และเพราะว่าฉันทำไม่ได้ เลยทำให้ฉันเจ็บปวดมาทั้งชีวิต!”

หยุนฉิงกำหมัดแน่น เพราะว่าแรงเยอะ ทำให้เล็บยาวๆของเธอจิกเข้าไปในอุ้งมือ ทำให้เกิดความเจ็บแทบจะขาดใจ........