ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 841

“จิตเทพเก้าภพ? คุณอยากได้หรือ?” เฉินเกอถามด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

“แน่นอน แม้ว่านายจะครอบครองสมบัติเช่นนี้ แต่รากฐานของนายยังอ่อนแอเกินไป อีกทั้งก็ยังไม่มีกองกำลังไหนให้ความสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง อย่างมากก็สามารถแสดงพลังของมันได้เต็มที่แค่สามสี่ส่วนเท่านั้น แต่หากส่งมันมาให้ตระกูลของเรา พวกเราจะต้องให้ค่าตอบแทนที่งดงามให้นายอย่างแน่นอน” โถ้ป๋าหงไม่ได้ปิดบังความคิดที่แท้จริงของเขา

“โถ้ป๋าหงนี่หมายความว่ายังไง ที่เรามาถึงยอดเขาชางฉองก็เพื่อฆ่าเฉินเกอ ทำไมมาตอนนี้ถึงเริ่มการเจรจาขึ้นมาได้?” หลินตงหยวนเอ่ยถามด้วยเสียงต่ำด้วยความไม่เข้าใจอยู่บ้าง

“ง่ายดายอย่างยิ่ง เขากลัวความแข็งแกร่งของเฉินเกออยู่บ้าง ถ้าเขาได้รับจิตเทพเก้าภพมาได้โดยไร้การสูญเสียเลือดเนื้อ แบบนี้ก็จะถือเป็นเรื่องที่ดีสำหรับตระกูลโถ้ป๋าของพวกเขา อีกทั้งยอดฝีมือของตระกูลที่เขานำมาก็จะไม่มีใครต้องบาดเจ็บล้มตาย”

“เพียงแต่ว่าเฉินเกอไม่สามารถมอบจิตเทพเก้าภพมาให้เขาได้อย่างง่ายดาย”

หลินเต้าเทียนรู้จักโถ้ป๋าหงเป็นอย่างดี ทันทีที่ โถ้ป๋าหงเอ่ยปาก เขาก็เข้าใจในทันทีว่าหมายถึงอะไร

“ผู้อาวุโสโถ้ป๋า จิตเทพเก้าภพเรื่องนี้คุณตัดใจเสียดีกว่า ปล่อยเพื่อนของผมออกมาละมอบภาพไห่ซินมาให้ผมซะ ไม่อย่างนั้น พวกคุณต้องแบกรับผลที่ตามมาเช่นเดียวกับตระกูลจิน”

เมื่อเสียงสิ้นสุดลง เฉินเกอก็ออกแรงกำหมัด พลังของเขาแผ่ซ่านกระจายออกไปทันที ทำให้ยอดฝีมือของตระกูลหลายสิบคนที่ยืนอยู่รู้สึกหายใจไม่ออกอยู่บ้าง และรู้สึกถึงความกดดันถึงขั้นหายใจไม่ได้

“เฉินเกอ ฉันจะให้โอกาสนายแล้วนายไม่คว้าเอาไว้เอง อย่างนั้นก็อย่าโทษพวกเราที่โหดร้าย!”

“ผู้อาวุโสหลินเต้าเทียน ร่วมมือกับฉันเพื่อจัดการกับเขาเถอะ!” เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเกอ โถ้ป๋าหงก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับจิตเทพเก้าภพมาอย่างง่ายดาย ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้นและตะโกนด้วยเสียงต่ำ

อีกด้านหนึ่ง หลินเต้าเทียนก็ลุกขึ้นเช่นกัน

แม้ว่าในใจของเขาจะมีความคิดที่จะกำจัดตระกูลโถ้ป๋าทิ้งไปด้วยกัน แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ต้องพิจารณาหลังจากจัดการเฉินเกอได้แล้ว

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนต้องประหลาดใจก็คือ ดาบบางนั้นถูกฝ่ามือของเฉินเกอหยุดเอาไว้

“ผู้อาวุโสหลิน อย่ามัวชักช้าอีกต่อไป!” เมื่อการโจมตีครั้งนี้เกิดขึ้น ในความคาดคิดของโถ้ป๋าหง เขาไม่ได้หวังว่ามันจะสามารถฆ่าเฉินเกอได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว แต่เขาทำเพื่อต้องการดึงดูดความสนใจของเฉินเกอให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และปล่อยให้หลินเต้าเทียนเข้ามาโจมตีได้สำเร็จ

“เจ้าหนู ลองลิ้มรสพลังฝ่ามือของฉันหน่อย!” หลินเต้าเทียนไม่ชักช้าอีกต่อไป เขาเข้าใจแล้วว่าโถ้ป๋าหงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินเกอ

หลินเต้าเทียนร้องคำรามพร้อมกับสะบัดฝ่ามือตบเข้าที่บนไหล่ของเฉินเกอ

เขาใช้พลังภายในของเขาทั้งหมดลงในฝ่ามือนี้ หากเป็นคนธรรมดาถูกตบเข้า เส้นเลือดภายในร่างกายก็จัดขาดสะบั้นออก กระดูกจะหักป่นปี้ ยากที่จะรอดชีวิตได้ อีกทั้งความแข็งแกร่งและความเร็วของมันก็ได้มาถึงขีดสุดของความสยดสยองแล้ว!