"ทางด้านของเฉินเกอมีความเคลื่อนไหวอะไรไหม?"
"ไม่มี หลังจากที่กลับไปแล้วก็อยู่แต่ในห้อง"ลูกน้องคนสนิทส่ายหัว อย่าคิดว่าเขาเดินตามเคซา คิมคาวะตลอดเวลา แต่ก็ได้ติดต่อกับลูกน้องที่ไปเฝ้าติดตามเฉินเกออยู่เหมือนกัน มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นก็จะรายงานกลับมาทันที
"ขอแค่อยู่แต่ในห้องดีๆก็พอ ฉันคิดว่าที่เขาตามทาตายุ ฟุตาบะมาถึงที่นี่ ต้องไม่ใช่แค่มาเยี่ยมง่ายๆแค่นั้นแน่นอน ถ้าพบว่ามีพฤติกรรมอะไรผิดปรกติ ฆ่าทิ้งได้เลย!"เคซา คิมคาวะหรี่ตาลง ใครหน้าไหนที่กล้าขวางหน้าเขา เขาจะจัดการทิ้งโดยไม่ลังเลเลย
"ลูกพี่ เขาเป็นคนของหัวเซี่ย ถ้าหากจัดการเขาทิ้งแบบนี้ เกิดเบื้องลึกเบื้องหลังครอบครัวเขาไม่ธรรมดาล่ะ จะไม่นำพาปัญหามาให้ตระกูลเราเหรอ"ลูกน้องคนสนิทเตือนด้วยความเป็นห่วง
เขาติดตามเคซา คิมคาวะไม่เพียงแต่ช่วยเขาทำงาน แต่ยังได้รับคำสั่งจากเจ้าบ้านให้มาเฝ้าดูเคซา คิมคาวะอีกด้วย เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ก่อเรื่องแล้วนำปัญหาให้แก่ตระกูล
"รับทราบ!"ลูกน้องคนสนิทไม่กล้าขัดคำสั่ง จึงตอบรับแต่โดยดี แต่ก่อนที่จะปฏิบัติหน้าที่นั้น เขาจำเป็นต้องรายงานผู้นำตระกูลก่อน เพราะว่าเฉินเกอเป็นคนหัวเซี่ย อีกทั้งไม่รู้ว่าเขามีพื้นฐานแข็งแกร่งแค่ไหน
ตระกูลคิมคาวะถึงแม้จะมีชื่อเสียงในโวกั๋ว แต่เมื่อเทียบกับตระกูลใหญ่และบริษัทใหญ่ในหัวเซี่ยแล้ว ก็ยังมีความแตกต่างค่อนข้างเยอะอยู่ ถ้าเกิดล่วงเกิน อาจทำให้หายไปจากบนโลกนี้ได้ในพริบตา
เมื่อเห็นลูกน้องคนสนิทรับปากแล้ว เคซา คิมคาวะไม่ลังเล เดินออกไปทันที เขาเริ่มรู้สึกว่ายากำลังออกฤทธิ์ในร่างกายของเขาแล้ว ถ้าช้ากว่านี้อีกหน่อย ไม่แน่อวัยวะตรงส่วนนั้นอาจจะระเบิดออกมาก็เป็นได้
ในห้องนอน
ทาตายุ ฟุตาบะถูกทิ้งไว้ในห้อง อีกทั้งยังถูกลูกน้องของเคซา คิมคาวะล็อคประตูจากด้านนอกไว้
ไม่ว่าเธอจะเคาะมันยังไงก็ไม่สามารถเปิดประตูออกได้
ในเวลาไม่กี่นาที ทาตายุ ฟุตาบะได้ลองแล้วหลายวิธี วิธีเดียวที่จะออกไปได้ คือกระโดดลงไปข้างล่างตรง แต่ตอนนี้เธอไม่มีแรงเลย ถ้ากระโดดจากชั้นห้าลงไป ตายสถานเดียว
ถ้ายังไม่ถึงจุดสิ้นหวังจริงๆ ทาตายุ ฟุตาบะจะไม่เลือกวิธีนี้เด็ดขาด
"เปิดประตู!"เคซา คิมคาวาเดินโซเซมาถึงหน้าประตู ตอนนี้เขารู้สึกหัวสมองมึนไปหมด สมองถูกยาควบคุมไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเขาพยายามที่จะไปหาทาตายุ ฟุตาบะ เมื่อกี้คงจะจัดการขืนใจลูกน้องไปแล้ว
เขาต้องกินยาประเภทนี้ถึงจะมีความรู้สึก ถ้ากินยาธรรมดาทั่วไป จะไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย เมื่อก่อนทุกครั้งที่เขาถอดกางเกง จะโดนหัวเราะเยาะเกือบทุกครั้ง
เมื่อได้ยินคำสั่งของเคซา คิมคาวะ ลูกน้องที่เฝ้าอยู่หน้าประตูรีบเปิดประตูออกทันที
เมื่อเปิดประตู ทาตายุ ฟุตาบะรีบอยากพุ่งตัวออกไปข้างนอก แต่ถูกเคซา คิมคาวะผลักเข้าไปทันที
มองดูใบหน้าที่ได้รูปและหุ่นที่อรชรนั้น ทำให้เคซา คิมคาวะควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป หลังจากที่ปิดประตูเรียบร้อยแล้ว เขารีบกระโดดเข้าหาทันที
ทำให้ทาตายุ ฟุตาบะตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี แล้วรีบถอยหลบไปข้างหลัง ถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีแรง แต่อย่างน้อยก็ยังมีรากฐานอยู่ ซึ่งจัดการเคซา คิมคาวะที่ตอนนี้การเคลื่อนไหวมีความเชื่องช้าเล็กน้อยนั้น ถือว่ามากเกินพอแล้ว
——
ในห้องรับแขก
เฉินเกอที่ยืนอยู่ริมหน้าต่าง ใช้พลังเทพจิตเก้าภพสา เขาสามารถสัมผัสได้ว่าทาตายุ ฟุตาบะกำลังได้รับอันตราย และเมื่อนึกถึงสายตาของเคซา คิมคาวะตอนกินข้าวนั้น ในใจของเฉินเกอรู้ได้เลยว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น
เฉินเกอผลักประตูห้องรับแขกออก อย่างไม่ลังเล
เมื่อเห็นพวกพ้องของตัวเองคว่ำล้มไปในชั่วพริบตา ก่อนหน้านั้นลูกน้อยคนที่ถูกเฉินเกอชกหน้าจนจมูกหักตะลึงอยู่กับที่ เขารู้ได้ทันทีว่าคนหัวเซี่ยคนนี้ฝีมือแข็งแกร่งมาก แข็งแกร่งจนพวกเขาไม่สามารถต่อสู้ได้
"ผมไม่รู้อะไรทั้งนั้น!"หลังจากนั้นไม่กี่วิ เขารีบล้มนอนไปกับพื้นทันที
เขารู้ชัดเจน ว่าตัวเขานั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนหัวเซี่ยที่อยู่ตรงหน้าเขาคนนี้ ถ้าไม่ยอมแพ้ก่อน สงสัยต้องได้รับบาดเจ็บมากกว่านี้แน่นอน หรือแม้กระทั่งอาจจะรักษาชีวิตเล็กๆนี้ไว้ไม่ได้ก็เป็นได้
ถึงแม้ว่าต้องจงรักภักดีต่อตระกูล จงรักภักดีต่อเคซา คิมคาวะ แต่ก็ต้องรักษาชีวิตของตัวเองเป็นหลักไว้ก่อน
เฉินเกอไม่ได้สนใจเขา และเดินตรงไปทิศทางที่อันตราย
ในตอนเย็นในบ้านของเคซา คิมคาวะมีคนจำนวนมากลาดตระเวนอยู่ในบ้าน เฉินเกอหลีกเลี่ยงพวกเขาและเข้าไปในคฤหาสน์หลังหนึ่ง เมื่อรู้สึกถึงอันตรายนั้นมาจากชั้นห้า เขาจึงรีบเดินบันไดขึ้นไปทันที
เมื่อเดินไปถึงทางเดินระหว่างห้อง เฉินเกอก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังออกมาจากห้องอีกด้านหนึ่ง
เฉินเกอพุ่งเข้าไป โดยไม่ลังเล
"พลั๊วะ!"
เพียงกระทืบก้าวเดียว ประตูห้องก็ถูกกระแทกออกเป็นชิ้นๆ
เวลานี้เคซา คิมคาวะกำลังกดทับร่างกายของทาตายุ ฟุตาบะอยู่บนเตียง อีกทั้งบนพื้นยังกองไปด้วยเสื้อผ้าที่ถูกฉีกขาดทิ้งไว้ ทาตายุ ฟุตาบะกำลังกรีดร้องขอความช่วยเหลืออย่างหมดหวัง ส่วนเคซา คิมคาวะนั้นเสมือนสัตว์ป่าที่กำลังตกมันอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...