ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่เพียงแต่ไม่ได้รับผลประโยชน์เท่านั้น แต่ยังอาจถูกดึงเข้าไปพัวพันด้วยอีกต่างหาก
ทุกคนล้วนกำลังคิดว่าจะตัดขาดการติดต่อกับตระกูลอย่างไร เมื่อตระกูลทรุดโทรมลงหรือตระกูลคิมคาวะมาหาเรื่องถึงหน้าประตู พวกเขาจะต้องทำยังไงถึงหลุดรอดและไม่ได้รับผลกระทบ
"เฮ้อ นี่คือตระกูลฟุตาบะในตอนนี้ หากมีใครที่ไม่รู้จักเราเห็นเข้า ก็คงคิดว่านี่เป็นพวกตระกูลชั้นสาม!" เมื่อพวกเขาทั้งหมดจากไป ทากูยะ ฟุตาบะก็ตบโต๊ะและพูดอย่างโกรธเคือง
เขารู้ว่าคนในตระกูลจะต้องปฏิเสธเรื่องนี้ แต่เขาไม่คิดว่าคนพวกนี้จะกล้าเผชิญหน้าต่อต้านตัวเองโดยตรงโดยไม่คิดจะปกปิดอะไรเลยสักนิด ซึ่งนี่ทำให้เขารู้สึกอึดอัดมาก
"เจ้าบ้าน คุณอย่าโกรธไปเลย นับตั้งแต่วันที่พวกเขารังเกียจในความเสื่อมโทรมของตระกูลและทิ้งตระกูลไป พวกเขาก็ไม่ได้เป็นสมาชิกของตระกูลฟุตาบะของเราแล้ว ไม่จำเป็นต้องโมโหเพราะคนอย่างพวกเขา"ผู้คนที่อยู่ใกล้เคียงรีบไปด้านหลังทากูยะ ฟุตาบะและทุบไหล่ของเขา
"ทาตายุลูกไม่ต้องกังวลไป ครั้งนี้ไม่ว่าจะยังไงพ่อก็จะไม่มีทางส่งลูกไปให้เคซา คิมคาวะแน่!" ทากูยะ ฟุตาบะพูดอย่างมั่นคงและจับมือลูกสาวของเขาไว้
นี่คือคำสัญญาของพ่อที่มีต่อลูกสาวของเขา
"หนูรู้!" ทาตายุ ฟุตาบะเช็ดน้ำตาของเธอ เธอรู้ว่าพ่อของเธอต้องทนต่อแรงกดดันอย่างมากเพื่อไม่ให้เธอแต่งงานกับเคซา คิมคาวะ และไม่แน่ว่าอาจต้องประสบปัญหามากมาย
"ทุกคนกลับไปเถอะ เฉินเกอนายอยู่ต่อก่อน ฉันมีอะไรจะพูดกับนาย" ทากูยะ ฟุตาบะปล่อยมือลูกสาวของเขา
เฉินเกอพยักหน้าและยืนนิ่งอยู่กับที่
เมื่อคนกลุ่มสุดท้ายจากไป เขาก็ปิดประตูห้องลง
"เฉินเกอ ตอนนี้มีแค่เราสองคน ฉันอยากถามอะไรนายสักหน่อย นายต้องตอบฉันตามความจริง" ทากูยะ ฟุตาบะจ้องที่เฉินเกอเป็นเวลานานก่อนจะพูด
"เจ้าบ้านทากูยะเชิญถามเถอะ" เฉินเกอพยักหน้า
"ฉันอยากรู้เกี่ยวกับตัวตนของนายมาโดยตลอด ทาตายุบอกว่านายมีความแข็งแกร่งอย่างมาก อีกทั้งยังไม่ใช่ทหารของกองกำลังพิเศษที่มาเข้าร่วมการแข่งขัน ดังนั้นนายช่วยบอกตัวตนของนายกับฉันหน่อยได้ไหม?" ทากูยะ ฟุตาบะถูมือของเขา
"ผมขอโทษที่ไม่สามารถบอกคุณได้ แต่ฉันเป็นคนหัวเซี่ยธรรมดาๆทั่วไปคนหนึ่งเท่านั้น มาที่โวกั๋วก็เพราะมีเพื่อนที่เข้าร่วมการแข่งขันกองกำลังพิเศษก็เท่านั้นเอง" เฉินเกอยิ้มและส่ายหัว
"ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นนายกับทาตายุแกล้งเป็นคู่รักกันใช่ไหม?" ทากูยะ ฟุตาบะเตรียมพร้อมอยู่ในใจ เขารู้ว่าคนที่มีความแข็งแกร่งอย่างเฉินเกอไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน และจะต้องมีตัวตนที่ไม่ธรรมดา อีกทั้งยังเป็นตัวตนที่ไม่สามารถพูดออกมาได้ง่ายๆ หากเอ่ยออกไปแล้วก็อาจนำไปสู่หายนะแห่งความตาย
"เป็นอย่างนั้นจริงๆ" เฉินเกอพยักหน้า ไม่ได้ปฏิเสธ
"พูดจากใจจริง ในฐานะพ่อของทาตายุ ฉันก็ยังหวังว่าพวกนายจะคบหานกันได้จริงๆ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้รู้จักนายมานาน แต่ฉันก็รู้ว่านายเป็นผู้ชายที่มีความรับผิดชอบ และทักษะของนายก็เพียงพอที่จะปกป้องความปลอดภัยของเธอได้" ทากูยะ ฟุตาบะถอนหายใจและพูดช้าๆ
"เจ้าบ้านทากูยะ ผมและคุณหนูทาตายุก็แค่เล่นละครเท่านั้น ตอนนี้ผมยังไม่มีจิตใจไปคิดถึงเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ" เฉินเกอโบกมืออย่างรวดเร็วและปฏิเสธ เขากลัวว่ามันจะเป็นจริงในที่สุด และถึงตอนนั้นคิดจะสลัดก็สลัดไม่หลุด
"ฉันรู้ ฉันแค่บอกว่าฉันหวังอย่างมาก"ทากูยะ ฟุตาบะก็โบกมือของเขาเช่นกัน
"ออกมาเถอะ" เขาหยุดฝีเท้าลงและพูดอย่างเรียบๆ
"ดูเหมือนว่าเจ้าหนุ่มอย่างนายจะมีดีอยู่บ้าง!" เมื่อเสียงของเฉินเกอจบลง เงาร่างสองร่างก็ค่อยๆ ออกมาจากพุ่มไม้ที่อยู่ใกล้เคียง
ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นมาซาฮารุ ฟุตาบะและทาสึเกะ ฟุตาบะที่เฉินเกอเห็นในห้องโถงเมื่อครู่นี้
"มาหาฉันมีเรื่องอะไรงั้นหรือ?" เมื่อกวาดตามองพวกเขา เฉินเกอก็ถามอย่างรำคาญอยู่บ้าง การพูดคุยกับคนแบบนี้ไม่ต่างจากเสียเวลาไปเปล่าๆ กลับไปนอนเสียยังจะดีกว่า
"แน่นอนว่าต้องมีเรื่องอยู่แล้ว ฉันขอแนะนำนายสักหน่อย รีบออกไปจากที่นี่ซะ อย่ามายุ่งเกี่ยวกับตระกูลของเรา อย่าคิดว่าทากูยะ ฟุตาบะสามารถปกป้องนายได้ ตระกูลฟุตาบะในตอนนี้ไม่ใช่ตระกูลฟุตาบะในเมื่อก่อนแล้ว อีกทั้งเจ้าบ้านคนนี้ก็ไม่ได้มีอำนาจอะไรมากนัก"
"แม้แต่ทาตายุก็ถูกลอบสังหารโดยตระกูลโคชิได้ นายก็ควรรู้จักชั่งน้ำหนักด้วยตัวเอง!"
ทาสึเกะ ฟุตาบะเดินไปที่ตรงหน้าของมาซาฮารุ ฟุตาบะ จากนั้นก็ชี้ไปที่หน้าของเฉินเกอ
"นายรู้ได้ยังไงว่าทาตายุ ถูกลอบสังหารโดยนักฆ่าของตระกูลโคชิ" จู่ๆเฉินเกอขมวดคิ้วขึ้นมา และพบคำพูดที่ผิดปกติบางอย่างซึ่งหลุดออกมาจากปากของทาสึเกะ ฟุตาบะ
ทากูยะ ฟุตาบะเคยกล่าวไว้ว่าการปกป้อง การปกป้องทาตายุ ฟุตาบะของตระกูลนั้นสมบูรณ์แบบมาก อย่าว่าแต่คนอื่น แม้กระทั่งคนในตระกูลยังมีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่าทาตายุเป็นราชาทหารหญิงของโวกั๋ว เห็นได้ชัดว่าทาสึเกะ ฟุตาบะไม่ควรอยู่ท่ามกลางคนเหล่านี้ อีกทั้งเขาก็ไม่ได้กลับมาที่ตระกูลเป็นเวลานานแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ควรรู้เรื่องนี้ถึงจะถูก
ส่วนทางด้านตระกูลโคชิ หากคิดที่จะลอบสังหารเจ้าหญิงน้อยของตระกูลฟุตาบะ ก็ย่อมไม่สมควรพูดเรื่องนี้ออกไปให้เอิกเกริกเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...