ณ ตำหนักฉาวเทียน เหลิ่งชิงฮวนเองก็เพิ่งกลับมาที่จวน เมื่อเห็นว่าท่านพ่อกับพี่ชายไม่อยู่ เซวียอี๋เหนียงเรียกให้เธออยู่ทานอาหารก่อนแต่เธอไม่อยากจะอยู่นาน จึงบอกว่าที่จวนเกิดเรื่องต้องรีบกลับ
เธอได้ข่าวว่าหรูอี้พาคนมาหาจิ่นอวี๋
โตวโตวเข้ามารายงานบอกว่าจือชิวมาขอเข้าพบ เธอแปลกใจก่อนจะบอกให้พาตัวเข้ามา
จือชิวที่เห็นเหลิ่งชิงฮวนก็เอ่ยเข้าประเด็น “กราบทูลพระชายา คุณหนูของบ่าวดูผิดแปลกไป ราวกับโดนใครวางกับดักไว้”
เหลิ่งชิงฮวนเชิดหน้าเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ “ยังไงรึ?”
“วันนี้จิ่นอวี๋จวิ้นจู่ส่งคนมาที่เรือนจื่อเถิง เชิญให้คุณหนูไปต้อนรับองค์หญิงหรูอี้ หลังจากที่คุณหนูไปพวกคนก็เอาแต่ตะโกนเสียดสี เรียกร้องให้นางร่ายรำเพื่อคลายเครียดให้กับจิ่นอวี๋จวิ้นจู่ คุณหนูของบ่าวก็ดันตอบตกลง”
“อะไรนะ?”
เหลิ่งชิงฮวนและโตวโตวมองหน้ากัน
แม้ว่าเหลิ่งชิงหลางจะไม่โมโห แต่ในฐานะที่เกิดมาเป็นคุณหนูของจวนมหาเสนาบดีก็ควรจะมีความถือตัวบ้าง แต่ทำไมถึงได้กล้าทำเรื่องไม่มีกฎระเบียบเช่นนี้ต่อหน้าผู้คนมากมาย
“นางร่ายรำจริงหรือ?”
“จริงเจ้าค่ะ” จือชิวหลุบเปลือกตาลง “ไม่เพียงแต่แค่นั้น หลังจากจบไปหนึ่งบทเพลง ผู้คนในงานก็เอาแต่พูดจาดูถูกคุณหนู แต่คุณหนูกลับไม่แยแส ซ้ำยังรับของรางวัลที่องค์หญิงหรูอี้ประทานให้อีกด้วย”
“แม้ว่าบ่าวจะเป็นบ่าวของจวนมหาเสนาบดีแต่ก็ไม่อาจทนให้คนอื่นดูถูกเหยียดหยามจวนมหาเสนาบดีเช่นนี้ได้ คำพูดพวกนั้นบาดหูจนต้องตอกกลับบ้าง คุณหนูของบ่าวเป็นคนเย่อหยิ่งหากไม่ถูกใครวางกับดักไว้มีหรือที่จะกล้าทำเรื่องเช่นนี้ได้”
“แล้วก่อนหน้านี้คุณหนูของเจ้ามีอะไรผิดปกติหรือไม่”
จือชิวส่ายหน้า “วันนี้เดิมทีก็ปกติ เมื่อครู่ตอนที่ไปที่เรือนอรุโณทัย คุณหนูของข้ามีปากเสียงกับองค์หญิงหรูอี้อย่างไม่มีใครยอมใคร แต่ใครเล่าจะรู้ จู่ๆ เมื่อเสียงฉินของยายหลิงดังขึ้น นางก็นิ่งเป็นหุ่นไม้และทำตามคำสั่งอย่างเชื่อฟัง”
โบราณกล่าวว่า หมากัดหมาขนเต็มปาก หรูอี้รวมกับจิ่นอวี๋แล้วก็เหลิ่งชิงหลางทั้งสามคนไม่มีอะไรดีสักอย่าง เหลิ่งชิงฮวนชอบที่จะดูพวกนางพยายาม แต่ว่าอย่างไรเสียเธอกับเหลิ่งชิงหลางก็มีฐานะเป็นพี่น้องกัน เกิดในตระกูลเดียวกัน เห็นได้ชัดว่าหรูอี้กำลังเหยียดหยามจวนมหาเสนาบดี แม้แต่ชื่อเสียงของจวนท่านอ๋องก็ถูกลากเข้าไปเกี่ยวด้วย
ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้มีบางอย่างที่แปลก ยากที่จะบอกได้ว่ายายหลิงคือต้นเหตุของเรื่องนี้ เธออยากจะลองทดสอบยายหลิงเสียหน่อย ดังนั้นเธอจะไปพบนาง
เหลิ่งชิงฮวนลุกขึ้น “ไป ไปที่เรือนอรุโณทัย”
ทั้งสามคนมุ่งหน้าไปที่เรือนอรุโณทัยทันที
ในเรือนอรุโณทัย เหลิ่งชิงหลางกำลังก้มหน้าก้มตายกน้ำชาให้จิ่นอวี๋
จิ่นอวี๋ค่อยๆ รับถ้วยชามาดื่ม ก่อนจะส่งน้ำชาที่เหลือให้เหลิ่งชิงหลาง “ชาเย็นแล้วหากดื่มจะปวดท้อง ข้าให้เจ้าแล้วกัน”
เหลิ่งชิงหลางรับมาด้วยท่าทางดีใจ
เหลิ่งชิงฮวนบุกเข้ามาจับข้อมือนางด้วยความโมโห ก่อนจะหยิบชาเย็นชืดในมือมาสาดใส่หน้าของเหลิ่งชิงหลาง
เหลิ่งชิงหลางได้สติขึ้นมา ก่อนจะเหลือบตามองเหลิ่งชิงฮวน “เจ้าสาดข้าทำไม?”
“ข้าสาดเจ้าทำไม?” เหลิ่งชิงฮวนย้อนถาม “เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าเมื่อครู่เจ้ากำลังทำอะไรอยู่!”
เหลิ่งชิงหลางมึนงง “เมื่อครู่ข้าทำอะไรล่ะ?”
องค์หญิงหรูอี้ลุกขึ้น “เหลิ่งชิงฮวน เจ้าทำแบบนี้หมายความว่าอย่างไร? มาทั้งที่ไม่ได้รับเชิญยังพอว่า แต่มาแล้วกลับมาทำท่าทีไร้มารยาทเช่นนี้ เจ้าไม่เห็นหัวพวกข้าเลยหรือ”
“ข้ายั่วยวนท่านอ๋องแล้วมันทำไม? นั่นเป็นเรื่องระหว่างพวกข้าสองพี่น้อง แต่เจ้าล่ะองค์หญิงหรูอี้ หรือเพราะราชบุตรเขยไม่สันทัดเรื่องบนเตียง ไม่สนใจเจ้า เจ้าเองก็ไร้ความสามารถดังนั้นจึงโกรธ”
หรูอี้ลุกพรวดขึ้นมาเหมือนกับแมวที่โดนเหยียบหาง “พูดจาเหลวไหล!”
เหลิ่งชิงหลางถูกบีบจนหมดหนทางแต่ก็ยังไม่ยอมรามือ “ราชบุตรเขยไม่ชอบสตรีที่อ้อนแอ้น แต่กลับชอบบุรุษอกสามศอก ต่อให้เจ้าทำตัวออดอ้อนสำออยเขาก็ไม่แลเจ้า”
“ปัง”
หรูอี้ปาถ้วยชาไปทางเหลิ่งชิงหลางอย่างแรงก่อนจะตกลงข้างเท้าของเหลิ่งชิงหลาง “นังแพศยา หุบปากซะ!”
“ข้าพูดผิดหรือ? แล้วทำไมตอนเข้าพิธีดื่มสุราในงานเจ้าต้องเพิ่มสิ่งแบบนั้นลงไปในสุรา เจ้าหลอกใช้ข้าเพื่อบ่อนทำลายชื่อเสียงของตระกูลเหลิ่ง ดูท่าเจ้าโมโหเช่นี้แสดงว่าช่วงนี้เจ้าคงอยู่ไม่เป็นสุขล่ะสิ”
เหลิ่งชิงหลางป่าวประกาศเรื่องของหรูอี้ออกมาอย่างไม่คิดจะไว้หน้า
สตรีกลุ่มนี้ต่างชอบเรื่องซุบซิบนินทาจึงไม่มีใครห้ามแต่พากันตั้งใจฟัง
ราชบุตรเขยของหรูอี้ชอบบุรุษเพศ มิน่าล่ะเขาถึงได้บริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่เคยย้ำกรายเข้าไปที่หอนางโลม ไม่มีอนุซุกซ่อน หรูอี้มีตัวเลือกให้เลือกตั้งมากมาย แต่กลับเลือกพวกตัดแขนเสื้อ
เหลิ่งชิงฮวนที่อยู่ข้างๆ ก็ไม่คิดจะห้าม
แม้ว่าตอนที่อยู่ในจวนเหลิ่งชิงหลางจะชอบวางอำนาจบาตรใหญ่ แต่นางก็ไม่ใช่คนปากไวไม่สนใจอะไร เหลิ่งชิงฮวนเดาว่าคงเป็นเพราะนางใช้ยาเม็ดหนิงเซียงเป็นเวลานาน ยาพิษที่อยู่ภายในจึงส่งผลต่อนิสัยใจคอของนางจนทำให้นางกลายเป็นคนโมโหร้ายปากไวเช่นนี้
กรรมตามทัน สมควรแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา
แอดขาาาาาา หนีเที่ยวพอหรือยัง มาต่อให้จบบบบบบ...
แอดขาาาาาา 794 และ 797 ตกหล่นหายไปคะแอด ช่วยเก็บมาหน่อยคะ คิคถึงงงงงงงงงง...
แอดขาาาาาา ตอน794และ797 หายไปคะ แอดทำตกหล่นช่วยเก็บกลับมาหน่อยคะ...
อยากทราบว่ามีทั้งหมดกี่ตอนคะ....
หยุดนานแล้วนะคะ ผู้เขียน มีอัพเดทต่อไหมคะ...
ขอบคุณทุกๆๆคนนะคะที่มาบอก แต่พอให้เตรียมทิชชู่นี่ปวดตับ ปวดใจก่อนล่ะ...
อยากรู้จังว่าพระเอกรู้ความจริงว่าผู้หญิงในคืนนั้นเป็นนางเอกตอนไหนคะ ใครอ่านแล้วบอกหน่อยค่ะรบกวนสปอยหน่อยยย...
ขอบคุณนะคะที่หานิยายสนุกๆๆมาให้อ่าน จะรออ่านทุกวันค่ะ...
ขอบคุณมากๆค่ะที่อัพเดทต่อจะตั้งใจอ่านต่อไป...ตอนเรียนยังไม่ตั้งใจขนาดนี้🤗😘😄😅😊...
อย่าเท..กลางทาง..นะแอดนะ😁😁😁...