ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 385

ทันทีที่เหลิ่งชิงฮวนกลับไปถึงจวนฉีอ๋อง เธอเริ่มแสดงละครฉากใหญ่ด้วยการจับคู่เหลิ่งชิงเฮ่อ เชิญแม่สื่อแม่ชักหลายคนมาที่จวนและสอบถามเกี่ยวกับลูกสาวหลายตระกูล แม่สื่อผู้หวังดีกระจายข่าวเข้าไปยังจวนนายพลฉู่ โดยบอกว่ารั่วซีและเหลิ่งชิงเฮ่อเหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก ควรจะไปพูดคุยหารือเรื่องการแต่งงานที่จวนมหาเสนาบดีด้วยตัวเองหรือไม่

นายพลฉู่ได้ยินดังนั้นจึงโกรธมาก ก่อนจะไล่แม่สื่อคนนั้นออกไปและเดินไปหาฉู่รั่วซีอย่างอารมณ์เสีย

สองวันมานี้ฉู่รั่วซีตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก นางติดอยู่ในเรือนไม่สามารถออกไปไหนได้เลย นางรู้ว่าพ่อของตนไปหาเสนาบดีเหลิ่งเพื่อถามหาความเป็นธรรมให้แก่นาง ทว่าเหลิ่งชิงเฮ่อกลับไม่โต้แย้งและยอมจำนน นั่นทำให้รู้สึกมีความหวังขึ้นมาเล็กน้อย

ที่แท้เขาก็ห่วงใยนาง!

ดังนั้นฉู่รั่วซีจึงตั้งใจแน่วแน่ว่าจะปฏิเสธการแต่งงานไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากนายพลฉู่บังคับ นางก็จะแขวนคอฆ่าตัวตายให้เขาได้เห็น

นายพลฉู่รู้สึกสงสารแก้วตาดวงใจของเขาจากใจจริง แม้จะโกรธจนตาแทบจะถลนออกมาแต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้ นอกจากจะกักขังนางไว้มิให้นางประพฤติผิดศีลธรรม เช่น หนีตามกันโดยไม่เกรงกลัวฟ้าดิน

การมาของแม่สื่อในวันนี้ทำให้เขารู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น เขาเข้าไปในสนามของฉู่รั่วซีพร้อมดาบในมือ ทำให้พี่ชายหลายคนของฉู่รั่วซีวิ่งตามเขาด้วยความหวั่นใจ

นายพลฉู่ดึงดาบออกจากฝักแล้วชี้ไปที่หน้าฉู่รั่วซี “เจ้าอยากจะปาดคอให้ตายไปเลยมิใช่หรือ รับไปสิ จะได้ไม่ต้องขายขี้หน้าคนอื่นอีก”

ฉู่รั่วซีที่ไม่ได้กินอะไรมาสองวันกำลังเอนหลังนอนอยู่บนเตียง ค่อยๆ ยกเปลือกตาขึ้น “ข้าเปลี่ยนใจแล้ว ข้าจะไม่ตาย ข้าจะมีชีวิตที่ดีต่อไป”

“นี่มันวันบ้าบออะไรกัน!” นายพลฉู่เลือดขึ้หน้าทันที “เหลิ่งชิงเฮ่อกำลังจะแต่งงาน เขาไม่ต้องการเจ้าแล้ว!”

ฉู่รั่วซีเยาะเย้ย “ท่านพ่อคิดว่ากำลังโกหกใครอยู่ เขาบอกว่าจะรอให้งานมั่นคงก่อนสร้างครอบครัว”

“พระชายาฉีเชิญแม่สื่อเข้าไปในจวน เจ้ายังมัวฝันกลางวันอยู่อีกหรือ ไม่รู้หรือไงว่าตัวเองถูกทอดทิ้งแล้ว ข้าบอกแล้วว่านักปราชญ์ตระกูลเหลิ่งน่ะเจ้าชู้มักง่าย ไม่ควรจะคบค้าสมาคมด้วย ทำไมเจ้าถึงไม่ฟันกันบ้าง สมควรแล้วที่หาเรื่องให้ตัวเองลำบากเช่นทุกวันนี้”

ฉู่รั่วซีลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกับโต้เถียง “ท่านโกหกเพื่อให้ข้ายอมแพ้ใช่หรือไม่ ข้าไม่เชื่อ เว้นแต่เขาจะพูดจากปากของตัวเอง”

หลังจากพูดจบนางจึงรีบเดินออกไปข้างนอก

นายพลฉู่รีบขวางนางไว้ทันที “เจ้ายังทำให้ข้าขายหน้าไม่พอใช่ไหม หากเจ้ายืนกรานที่จะออกไป ข้าจะหักขาเจ้าทิ้งเสีย!”

พี่ชายของฉู่รั่วซียืนขวางหน้าประตูพร้อมกับพูดขึ้นว่า “ตระกูลเหลิ่งกำลังหารือเรื่องการแต่งงาน เจ้าเลิกทำแบบนี้เสียที”

ฉู่รั่วซีตกตะลึง นางมองไปยังชายชราที่โกรธก่อนจะหันไปมองพี่ชายที่หน้าประตูอีกครั้ง ความหวังอันน้อยนิดที่ก่อตัวขึ้นในหัวใจของนางสลายหายไปในพริบตา

หรือว่าเขาไม่เพียงแต่ไม่อยากแต่งงานกับนาง แต่ยังใช้วิธีนี้เพื่อทำให้นางอับอายอีกด้วย

คำพูดนั้นแทงใจดำนายพลฉู่เต็มๆ เขาหน้าแดงและหอบหายใจอย่างหนัก “นางต้องเสียชื่อเสียงเพราะลูกชายของเจ้า แล้วยังมาทอดทิ้งกันหน้าด้านๆ เช่นนี้ ไอ้พวกหลอกลวง คอยดูแล้วกันว่าวันนี้ข้าจะทำลายจวนมหาเสนาบดีของเจ้าอย่างไร” เสนาบดีเหลิ่งโยนไม้ในมือทิ้งด้วยสีหน้าไม่เกรงกลัว “ได้ หากวันนี้เจ้ากล้าทำอะไร ข้าจะไปฟ้องตำหนักจินหรวน ขอให้ฮ่องเต้ตัดสินและให้ความยุติธรรม”

หากเรื่องแบบนี้แพร่งพรายไปออกไป เหลิ่งชิงเฮ่อไม่จำเป็นต้องกลัว อย่างมากแค่ถูกพูดจาประชดประชันใส่ แต่ลูกสาวเขาต่างหากที่จะเสื่อมเสียชื่อเสียงจนไม่เหลือชิ้นดี และเขาอาจจะถูกเพื่อนร่วมงานในราชสำนักถ่มน้ำลายใส่จนอาจจมน้ำตายเลยก็เป็นได้

นายพลฉู่เดินวนไปมาด้วยความร้อนใจ “ข้ารู้อยู่แล้วว่าเจ้ามันเจ้าเล่ห์ร้ายกาจ รั่วซีตาบอดที่ไปชอบลูกชายเนรคุณของเจ้า ข้าขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่าหากเหลิ่งชิงเฮ่อกล้าแต่งงานกับคนอื่น ข้าจะทำให้งานมงคลกลายเป็นงานศพ คอยดูแล้วกัน!”

เสนาบดีเหลิ่งถอนหายใจ “เจ้าโง่ เจ้านี่ช่างไม่มีเหตุผลจริงๆเจ้าไม่ต้องการให้ลูกสาวแต่งงานกับชิงเฮ่อ แต่ก็ไม่อนุญาตให้ชิงเฮ่อแต่งงานกับคนอื่น เจ้าจะให้เขาอยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิตหรือไง ชิงฮวนบอกแล้วว่าพรุ่งนี้นางจะไปกราบทูลฝ่าบาท ให้ชิงเฮ่อแต่งงานกับหนึ่งในองค์หญิง แล้วข้าจะคอยดูว่าเจ้าเก่งแค่ไหน”

ประโยคแล้วประโยคเล่าที่กล่าวออกมา ทำให้นายพลฉู่ตกตะลึงและพูดไม่ออก

หากเหลิ่งชิงเฮ่อแต่งงานกับองค์หญิงจริง ๆ เขาจะต้องทนทุกข์ทรมานกับความอับอายและไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่ายต่อไป

ความโกรธในใจของนายพลฉู่ไม่สามารถระบายออกมาได้ ลูกสาวของเขาเองก็ยืนยันที่จะแต่งงาน นั่นทำให้เขาอึดอัดใจมาก ก่อนจะดึงดาบออกจากเอวและฟันไปที่ของในลานนั้นอย่างดุเดือด ไม่ว่าจะเป็นชั้นไม้ ชั้นเหล็กหรืออะไรก็ตาม

ทันใดนั้นเศษซากปลิวว่อนไปทั่วทั้งสนาม ช่างเป็นฉากที่มีชีวิตชีวาเสียจริง

เสนาบดีเหลิ่งหดคอพลางจับนกฮวาเหมยไปซ่อนตัวอยู่ที่มุมหนึ่ง เฝ้าดูนายพลฉู่ออกอาการบ้าคลั่งอย่างเงียบๆโดยไม่มีบริวารคนใดกล้าก้าวไปหยุดเขาสักคน