ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 597

เฟิ่งเหล่ยอวี้เป็นเด็กสาวที่อยู่ข้างกายโฉวซือเส่า จงรักภักดีกับโฉวซือเส่า แล้วใครกันที่ลงมือสังหารนาง?

ยิ่งไปกว่านั้นนางอยู่ในเจียงหนานที่ไกลออกไป มุ่งไปยังเมืองหลวงในระยะทางหลายพันลี้ นี่มันก็เห็นอยู่ทนโท่ว่ากำลังเผชิญอันตรายที่ยากลำบาก แม้แต่โฉวซือเส่าก็มิมีทางปกป้องนางได้ จึงมาขอความช่วยเหลือจากตน

เหลิ่งชิงฮวนถามตี้ลี่อย่างร้อนรนใจ “เกิดอันใดขึ้นรึ? เจ้าไปพบเหล่ยอวี้ที่ไหน”

ตี้ลี่อธิบายสถานการณ์อย่างสั้นๆ ได้ใจความ

“บ่าวได้รับคำสั่งให้กลับเมืองหลวง เพิ่งมาถึงเขตจี้โจวเมื่อวานนี้ ตอนที่กำลังพักอยู่ ก็เจอนักเลงขายม้าสองคนอยู่หน้าโรงเตี๊ยม บ่าวเห็นว่าม้าตัวนั้นกับอานม้ามันคุ้นๆ ก็เลยเข้าไปสอบถามที่มาของม้าพันธุ์ดีจากสองคนนั้น แต่สองคนนั้นก็อ้ำๆ อึ้งๆ พูดมิชัดว่ามาจากที่ไหน บ่าวก็เลยสงสัย

พอขู่ไป สองคนนั้นก็สารภาพว่าเหล่ยอวี้บาดเจ็บสาหัสไร้เรี่ยวแรง แล้วก็ตกมาจากหลังม้า พวกมันทั้งสองฉวยโอกาสจากวิกฤตนั้นและขโมยม้าของนางมา บ่าวถึงได้ไปเจอแม่นางเหล่ยอวี้ นางมีสติอยู่แค่ครึ่งเดียว จำบ่าวแทบมิได้ บอกให้บ่าวรีบส่งข่าวมาให้ฮูหยินว่าเกิดเรื่องกับโฉวซือเส่าแล้วเจ้าค่ะ

ยังมิทันที่บ่าวจะได้ถามอันใดให้ชัดเจน นางก็สลบไปแล้ว บ่าวเห็นว่านางเจ็บหนัก มิสบายใจที่จะทิ้งนางไว้ลำพัง จึงพานางกลับมาเมืองหลวงภายในชั่วข้ามคืนเจ้าค่ะ”

เหลิ่งชิงฮวนได้ฟังแล้วในใจก็เต้นระส่ำ

เกิดเรื่องกับโฉวซือเส่างั้นรึ?!

ตอนนั้นผู้เฒ่าหลู่และคนอื่นๆ ทำการกบฏ สถานการณ์ยากลำบากเช่นนี้ เขาต่างมีความสามารถพลิกสถานการณ์ได้ และยึดครองตระกูลโฉวได้สำเร็จ สถานการณ์มีเสถียรภาพ วันนี้เขายืนหยัดได้อย่างมั่นคงในเจียงหนานแล้ว มีความสามารถมากมาย ใครกันนะ ที่สามารถทำให้เฟิ่งเหล่ยอวี๋มาขอความช่วยเหลือถึงเมืองหลวง?

โฉวซือเส่าเป็นอย่างไรบ้างนะ? เขาจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า?

เอาปืนมาจากไหนกัน?

แม้ว่าทักษะของโฉวซือเส่าจะดีแค่ไหน หากสิ่งนี้พุ่งใส่เขาอย่างมิทันตั้งตัว เขาก็มิสามารถหลบหลีกความเร็วของกระสุนนี้ได้ใช่หรือไม่?

เหลิ่งชิงฮวนกระวนกระวายอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะออกคำสั่งกับตี้ลี่ “เตรียมเครื่องมือผ่าตัดให้พร้อม”

ตี้ลี่มิกล้าอิดออด แล้วทำตามที่บอก โดยรีบเข้าไปเตรียมตัวก่อนเข้าผ่าตัดทันที

นางกับเทียนสืออยู่ที่เจียงหนานกับเหลิ่งชิงฮวนด้วยกันสามคนมานาน และช่วยนางทำการผ่าตัดทั้งใหญ่ทั้งเล็กอยู่หลายครั้ง สำหรับการเตรียมตัวก่อนเข้าผ่าตัดบาดแผลเหล่านี้ พวกนางก็จะคุ้นเคยกับมันอยู่แล้ว

หลังจากเตรียมพร้อมแล้ว เหลิ่งชิงฮวนก็ฉีดยาชาเฉพาะที่ให้กับเฟิ่งเหล่ยอวี้ ดำเนินการทำความสะอาดบาดแผล ใช้มีดผ่าตัดกรีดเปิดปากแผลอย่างระมัดระวัง เมื่อใช้แหนบคีบออกมาจากด้านใน ก็พบว่ามันคือกระสุนจริงๆ !

นางกวาดตามองดูมันคร่าวๆ ดูขนาด รูปร่าง เส้นผ่าศูนย์กลาง กรรมวิธีในการผลิต มิได้มาจากยุคปัจจุบันอย่างแน่นอน มันคงจะทำโดยฝีมือของช่างตีเหล็กโบราณ

ทันใดนั้นนางก็นึกถึงบุคคลหนึ่งขึ้นมา นั่นก็คือ ใต้เท้าหลู่ ทูตแห่งมั่วเป่ย

ชายผู้นั้นที่ตนเคยสงสัยว่าจะมาจากยุคปัจจุบันด้วย

เขาเข้าใจเลขอาราบิก มั่วเป่ยมีอาวุธทำลายล้าง เช่นระเบิดฟ้าคำรณ ฉะนั้นในตอนนั้น ตนจึงต้องเริ่มระแวดระวัง และพยายามทุกวิถีทาง เพื่อส่งเขากับเอ้อร์ซุ่นติงออกจากฉางอัน นอกจากนี้ ชาวมั่วเป่ยต้องการบุกเบิกสถานที่ผลิตแร่เหล็กเปลี่ยนมาค้าขายในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อโดยใช้กลยุทธลักขื่อเปลี่ยนเสา

ถ้าหากเขาสามารถผลิตระเบิดฟ้าคำรณได้ อาวุธปืนและกระสุนก็คงไม่มีปัญหา!

เดิมทีนางเคยครุ่นคิดพิจารณามาก่อนว่าถ้าหากมั่วเป่ยกำลังลักลอบผลิตอาวุธดินปืนอย่างลับๆ ในภายหลัง กำลังของประเทศชาติก็จะค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้น สามารถก่อสงครามการรุกรานขนาดใหญ่ได้อย่างแน่นอน แย่งชิงทรัพยากร และใต้เท้าหลู่ผู้นี้มิสามารถอยู่ได้ แต่นึกมิถึงว่าจิ่นอวี๋จะกลับมาที่เมืองหลวงเร็วเช่นนี้ ทำให้ตนรับมือมิทัน และมิมีเวลาดูแลสิ่งอื่น

ตอนนี้ชาวมั่วเป่ยกล้ามาอวดดีถึงฉางอันเช่นนี้เลยรึ?

มิทันได้คิดเกี่ยวกับมันมากนัก มินาน เหลิ่งชิงฮวนก็เย็บแผลและพันผ้าให้เฟิ่งเหล่ยอวี้เสียก่อน จากนั้นก็ป้อนยาปฏิชีวนะกับยาลดไข้ไป เจาะเข็มเงินเข้าไปในจุดฝังเข็ม เฟิ่งเหล่ยอวี้ก็ฟื้นคืนสติอย่างรวดเร็ว และคว้ามือของเหลิ่งชิงฮวนเอาไว้

“พระชายา เร็วเข้า รีบไปช่วยประมุขของข้าด้วยเถิด เขากำลังตกอยู่ในอันตราย”

เด็กหนุ่มตระกูลโฉวผู้มิโดดเด่นคนหนึ่ง นึกมิถึงเลยว่าจะมีความสามารถเช่นนี้ มิเพียงแค่สมรู้ร่วมคิดกับโจรเท่านั้น แต่ยังสมรู้ร่วมคิดกับเจ้าหน้าที่ราชการแห่งเจียงหนานด้วยงั้นรึ?

ต้องรู้ว่า โฉวซือเส่าในช่วงมิกี่ปีที่ผ่านมา มิได้เอาเงินไปเลี้ยงพวกคนเนรคุณแปลกหน้าเหล่านี้ พวกเขาใช้ชีวิตสำมะเลเทเมา และฟุ่มเฟือย สูบเลือดสูบเนื้อตระกูลโฉวไปมากโข

ครานี้นึกมิถึงเลยว่าจะเป็นกบฏ กลับไปช่วยคนชั่วก่อกรรมทำเข็ญ และทำร้ายโฉวซือเส่างั้นรึ?

มิแปลกใจเลยที่โฉวซือเส่าจะมอบป้ายอาญาสิทธิ์ขององครักษ์อินทรีให้กับตน คาดว่าคงตระหนักถึงความผิดปกติมาก่อนแล้ว และเผื่อเอาไว้

เหลิ่งชิงฮวนก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้อย่างฉับพลัน รองแม่ทัพอวี้ได้รับบาดเจ็บในตอนนั้น ก็เพราะระเบิดฟ้าคำรณในมือของผู้เฒ่าหลู่แห่งหอซ่อนดาบ!

ในเวลานั้น ตนคิดเพียงว่า ระเบิดฟ้าคำรณถูกใช้มาตั้งแต่สมัยโบราณ ซึ่งมันก็มิใช่เรื่องแปลก และมิต้องสงสัยที่มาของมันเลย

เมื่อคิดดูตอนนี้ ผู้เฒ่าหลู่มีระเบิดฟ้าคำรณ โฉวจื้อซิ่นสมรู้ร่วมคิดกับพวกอันธพาลมีปืน พวกเขากับมั่วเป่ยมีความสัมพันธ์อะไรกันนะ?

เมื่อคิดได้เช่นนั้น ก็รู้สึกขนหัวลุกขึ้นมา ถ้าหากผู้เฒ่าหลู่กับใต้เท้าหลู่แห่งมั่วเป่ยสมรู้ร่วมคิดกัน เช่นนั้น นี่ก็เป็นการซุ่มวางแผนการลับๆ มานานห้าปี เมื่อวางแผนกันมานานขนาดนั้น ก็ต้องละเอียดรอบคอบ เตรียมทุกอย่างไว้พร้อม

ครั้งนี้โฉวซือเส่าเกิดเรื่องใหญ่แล้วจริงๆ

เหลิ่งชิงฮวนก็ยิ่งจิตใจร้อนรุ่มดั่งไฟ แทบอยากจะลุกขึ้นทันที แล้วมุ่งหน้าไปลั่วหยาง

นางข่มตัวเองให้ใจเย็นลง อีกฝ่ายประสบความสำเร็จอยู่ในเจียงหนาน โฉวซือเส่าเดินมาตามทางจนถึงลั่วหยาง กล่าวอีกนัยคือ อีกฝ่ายกำลังมุ่งไปทางเหนือ และทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

เฟิ่งเหล่ยอวี้ได้รับบาดเจ็บรีบควบม้ามายังเมืองหลวง เมื่อล่าช้าไปสองสามวัน เบาะแสของฝ่ายตรงข้ามรั่วไหล ตอนนี้ก็คงจะมิได้อยู่ในเขตลั่วหยางอีกต่อไป

แล้วตนจะไปตามหาโฉวซือเส่าที่ไหนกันล่ะ?