ทัณฑ์นางโลม นิยาย บท 42

“มาเที่ยวที่นี่บ่อยไหมคะ” หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง หญิงสาวก็เป็นฝ่ายตั้งต้นชวนวราวุฒิคุยเพื่อสร้างความสนิมสนมให้มากขึ้น

“นานๆ ครั้ง ผมไม่ค่อยไดเที่ยวครับนอกจากมีงานสังสรรค์กับเพื่อนฝูง” ชายหนุ่มตอบพร้อมหมุนเก้าอี้ออกมาหันหลังให้บาร์เหล้า เขายกขวดเบียร์ขนาดเล็กขึ้นดื่มอึกใหญ่

“คุณวราวุฒิเนี่ยดูสมถะจังนะคะ”

“ทำนองนั้นครับ ผมเป็นคนเรียบง่ายไม่ยุ่งยากเท่าไหร่”

“เหมือนสุเลยค่ะ...อะไรก็ได้ แต่สุดันเป็นเบื่อง่ายนะสิคะ”

“ฮ่าๆ แบบนี้หรือเปล่าครับคุณสุถึงเลิกกับสามี” คำพูดของเขาเหมือนทิ่มแทงใจเธอ สุรัตนาหน้าเสียทันทีเธอพยายามควบคุมอารมณ์ไม่ให้ฉุนเฉียวใส่ชายหนุ่มที่บังอาจมาหลอกว่าเธอ

“ไม่หรอกค่ะ เราเข้ากันไม่ได้อยู่กันไปก็มีแต่ความทุกข์”

“รู้แบบนี้แล้วจะแต่งกันไปทำไมครับ”

“ก็สุไม่รู้ล่วงหน้านี่คะ”

“ผมได้ยินมาว่าช่วงนั้นคุณธัญญ์เสียใจมาก คงเพราะรักคุณสุมากนะครับ” หญิงสาวยกเครื่องดื่มจิบอยู่พักนึงเพื่อให้อาการฝืดในลำคอหายไป

“ไม่ทราบค่ะ ตอนนี้เราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน ธัญญ์เค้าคงไม่ได้คิดอะไรกับสุแล้วล่ะคะ” หญิงสาวโป้ปดคำใหญ่ เธอพยายามตามง้องอนขอคืนดีกับธัญญ์แล้วต่างหาก แต่เขากลับไม่สนใจใยดีเธอเลยทำให้หญิงสาวหมดที่พึ่งต้องหาชายหนุ่มคนใหม่มาคอยยกระดับฐานะตัวเอง

“น่าเสียดายนะครับ ถ้าคุณได้แต่งงานกับคุณธัญญ์ตอนนี้คงจะมีความสุข”

“อะ เอ่อ ไม่หรอกค่ะสุไม่ได้รักธัญญ์แล้ว ตอนนี้สุคิดว่ามีคนที่สุแอบชอบอยู่น่ะคะ” วราวุฒิหันมองใบหน้าหญิงสาวอย่างไม่อยากเชื่อที่เขาได้ยิน เธอเพิ่งเลิกกับสามีแถมยังมีคนที่แอบชอบ ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ เขาขยับตัวปรับท่านั่งเล็กน้อย แต่หญิงสาวกลับหันมาทางเขาพร้อมวางมือเรียวบนหน้าขาจนเขาสะดุ้งทำอะไรไม่ถูก

“กลัวสุเหรอคะ...สุไม่ใช่ยักษ์ใช่มารที่ไหนนะ”

“เปล่าครับ”

“แหมสุแค่อยากมีเพื่อนนั่งคุยค่ะ คุณวราวุฒิก็ออกจกแสนดียอมนั่งเป็นเพื่อนสุ งั้นวันนี้สุเลี้ยงเครื่องดื่มคุณเองนะคะ ดื่มให้หมดเลยค่ะ” สุรัตนาจับมือข้างที่ถือขวดเบียร์ของชายหนุ่มยกขึ้นป้อนให้เขาดื่ม แล้วเธอก็ยิ้มพึงพอใจที่เขายอมดื่มจนหมดขวด

“เอาอีกขวดนะคะ...น้องขอเบียร์เพิ่มหน่อย” ยังไม่ทันที่วราวุฒิจะตอบอะไรหญิงสาวก็ชิงสั่งเครื่องดื่มมาให้เขาเสียแล้ว ชายหนุ่มมองพิจารณาคนข้างๆ ความสวยของเธอไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าพิยะตาผิดแต่ว่าความเป็นกุลสตรีของสุรัตนาแทบไม่มีหลงเหลือเลย เธอกล้าได้กล้าเสียเพื่อแลกกับอะไรที่เธอต้องการเสมอ

“ดื่มอีกสิคะ”

“ผมไม่ไหวแล้วครับคุณสุ”

“ไม่ต้องห่วงค่ะเดี๋ยวไปส่งคุณก็ได้ นะคะดื่มอีกหน่อยนะคะ” หญิงสาวขยับเข้ามาคลอเคลียใกล้ชิดจนเนื้อนวลที่โผล่พ้นเสื้อบางสัมผัสกับร่างกายชายหนุ่ม วราวุฒิก็ไม่ใช่อิฐปูนเขายอมให้เธอสัมผัสตามใจยิ่งเข้าใกล้มากแค่ไหนเขาก็ไม่ว่าจนสุรัตนาได้ใจแนบซบเขาราวกับเป็นคนรักกัน

“ขอบคุณนะคะที่ยอมอยู่เป็นสุ ผู้ชายดีๆ แบบคุณหายากจริงๆ ใครได้คุณเป็นแฟนถือว่าโชคดีมากๆ ค่ะ”

“งั้นเหรอครับ ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาไม่ได้มีอะไรพิเศษมากไปกว่าคนอื่นซะหน่อย”

“น่ารักดีอกค่ะ” เธอเอ่ยชมเยินยอจนเขารู้สึกเขินอายบ้าง ร่างบางทิ้งน้ำหนักตัวพิงเขามากขึ้นเรื่อยๆ

“ไหวไหมครับคุณสุ...กลับบ้านดีกว่า”

“ไม่กลับค่ะ สุเหงาไม่อยากกลับบ้าน”

“มันดึกแล้วครับร้านก็กำลังจะปิดแล้วด้วย”

“ฮือ ไม่อยากกลับค่ะ พาสุไปด้วยนะคะ” หญิงสาวทำให้ตัวเอาไม่มีคุณค่าเลยเธอยอมไปไหนก็ได้ตามแต่เขาจะพาไป ไม่ว่าจะขึ้นเหนือล่องใต้ สุรัตนายอมตามใจเขาทั้งหมด

“อืม อย่ากลัวนะคะ”

“ผมไม่ได้กลัวการมีอะไรกับผู้หญิง แต่เพราะคุณเล่นจู่โจมจนผมตั้งตัวไม่ติดต่างหาก” ประโยคแรกที่เขาพูดตั้งแต่เกมสวาทเริ่มและเขาก็บรรเลงเพลงกามให้หญิงสาวรับรู้ว่เขาไม่ได้อ่อนหัดอย่างที่เธอคิดในใจ นิ้วยาวลู่ผ่านล่องกลางเนินอวบของคนสาวเธอสะดุ้งเล็กน้อย เขาเกลี่ยเนื้อบางที่ปกปิดเส้นทางสวรรค์ก่อนจะแทรกนิ้วเข้าสำรวจล่องสวาทชายหนุ่มควานสัมผัสทุกซอกจนร่างบางแอ่นเกร็งสะท้านไปทั้งตัว เสียงครวญครางเว้าวอนของคนสาวกระตุ้นความแข็งแกร่งของเขาให้ผงาดขึ้นภายใต้กางเกงทำงานแบรนด์ดัง สุรัตนาเอื้อมมือลูบคลึงแก่นกายชายก่อนที่เธอจะเปิดช่องว่างให้มันออกมาหายใจด้านนอก ชายหนุ่มกระหายความรักโถมทับร่างหญิงสาวเขาสอดแทรกอวัยวะแกนกลางผ่านเข้าไปง่ายดายเพราะเธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์แรกรุ่น แต่ความตอดรัดที่เย้ายวนไม่ต่างจากหญิงสาวพรมจรรย์

“สุไม่ไหวแล้วนะคะ เริ่มกันเลยดีกว่า อืม” หญิงสาวร้องขอให้เขาทำหน้าที่ปลดปล่อยความสยิวให้เธอโดยไม่ได้เอียงอายแม้แต่น้อย ชายหนุ่มเริ่มลีลาขับเคลื่อนเครื่องยนต์เดินหน้าไม่หยุดยั้ง

“ซี้ด” เพราะเธอไม่ใช่สาวแรกแย้มเขาเลยไม่ต้องคำนึงถึงความเจ็บปวด ยิ่งต้องการปลดปล่อยความอัดอั้นที่มีมานานวราวุฒิถึงกับใส่ไม่ยั้ง จนร่างบางสะดุ้งสะท้านแอ่นเอนเกาะร่างกำยำเอาไว้แน่น บั้นเอวขยับรับจังหวะเขาขากันได้ดีขาเรียวเกี่ยวรอบเอวหนุ่มก่อนที่เขาจะพยายามช้อนตัวหญิงสาวให้ขึ้นมานั่งอยู่บนตัว เธอมาสบตาที่ซู่ซ่านั้นก่อนจะบดจูบแลกลิ้นกันอีกครั้ง

“อืม...ไม่เลวนี่นา”

“อย่าเผลอติดใจเข้าล่ะ” สะโพกกลมยกขึ้นตามจังหวะที่มือเขาคอยบังคับไม่กี่ครั้งเธอก็ขยับเองโดยที่เขาไม่ต้องควบคุม หญิงสาวลีลาเร้าร้อนจนชายหนุ่มครางเสียงสั่นเครือ เขาขบเม้มยอดอกสีคล้ำระบายอารมณ์ครุกกรุ่นปาดลิ้นหุบงับเต้าทรวงไปกว่าครึ่งเสียงมีความสุขดังทั่วรถ หญิงสาวเอนไปด้านหลังเชิดทรวงอกให้เขาหยอกล้อถนัดขึ้น เธอเพิ่มเร่งแรงโยกจนเขาเกร็งไปทั้งตัว

“อ๊า เก่งจังนะ” แรงควบหนักๆ กระทบขาแข็งไม่เท่าไหร่ทั้งคู่ก็กระตุกหนักแน่นก่อนจะกอดกันกลมอยู่ที่เบาะหลังของรถ ชายหนุ่มยังคงซุกไซร้ทรวงอกราวกับว่ามันเป็นของเล่นขบเคี้ยวที่อร่อย สุรัตนาขยับตัวจะลุกออก สายธารร้อนก็หลั่งไหลเยิ้มเปอะเปื้อนหน้าขาคนหนุ่มเขาจับเอวบางที่สูงเทียบอกแล้วจูบโลมเล้าจนหญิงสาวขนลุกชันไปทั้งตัว

“อืม ยังไม่พออีกเหรอคะ”

“ลีลาคุณสุทำให้ผมไม่อยากหยุด” เสียงแหบต่ำพูดขณะที่ลู่ลิ้นวนหน้าท้องแบนราบ หญิงสาวก็ยังไม่หมดความกระหายเธอนั่งลงค่อมร่างกายชายเช่นเดิม ประกบปากแลกลิ้นนัวเนียกันอีกระลอก คราวนี้หญิงสาวปล่อยให้เขาลุกใส่เธอบ้าง มือหนาบีบสะโพกกลมแน่นพร้อมคลึงเคล้นจนเธอร้องเสียงระงม

“อ๊า เบามือหน่อยสิคะ”

“จ๊วบ หมั่นเขี้ยวเป็นบ้า” จังหวะเสียงซ่านสะท้านร่างกายเริ่มขึ้นอีกครั้ง ทั้งคู่ปรนเปรอกันและกันไม่รู้เหนื่อย หญิงสาวพึงพอใจเพราะคิดว่าชายหนุ่มหลงใหลเธอ ส่วนชายหนุ่มโล่งตัวเพราะเขาได้ปลดปล่อยสิ่งอัดอั้นมาจากหญิงอีกคน

“ต่อกันอีกเกมยังไหวเลยนะคะ”

“เอางั้นเหรอ แบบนี้ยันเช้าแน่ๆ คุณนี่เก่งจริงๆ” ปากบางก้มจูบเม้มส่วนต่างๆ ของร่างกายจนเขาเอนกายต่อสู้กับการสัมผัสที่เสียวซ่านของเธอ ทั้งคู่ผลัดกันรุกและรับกันอย่างนี้จนอิ่มหน่ำสำราญใจ ก็แยกทางต่างคนต่างไป