ทั่วทั้งใต้หล้าข้ายอมสยบเพียงนาง นิยาย บท 5

บทที่ 5 อาจารย์ของรวี่เยว่/1

หมู่บ้านซีซาน เป็นหนึ่งในหมู่บ้านของเขตเมืองลวี่เฟิง ตั้งอยู่บนพื้นที่ห่างไกลอันแสนสงบสุข ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของอาณาจักรอู๋ซาง

ทิวทัศน์งดงามของเทือกเขาเขียวขจีสูงใหญ่ทอดยาวสุดสายตา ดูละม้ายคล้ายมังกรสีเขียวตัวมหึมากำลังหลับใหล

ความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่า กอปรกับแม่น้ำสายใหญ่ที่ไหลลงมาจากเทือกเขาสูง มุ่งลงทิศใต้ผ่านป่าเขาลำเนาไพร มอบความชุ่มชื้นและชีวิตให้สรรพสิ่ง

รวี่เยว่น้อยเปิดม่านหน้าต่างรถม้า หลับตาสูดหายใจรับพลังปราณบริสุทธิ์จากธรรมชาติ ตามที่แม่นมชุนให้คำแนะนำ

และเมื่อกลับถึงบ้านนางก็ตรงเข้าห้อง ฝึกเดินลมปราณต่อทันทีจนถึงเวลาอาหารเย็น

หลังกินอาหารเย็นเรียบร้อย ร่างเล็กจึงมานอนเล่นบนกองฟางเหม่อมองท้องฟ้าและดวงดารา อย่างที่ชอบทำอยู่เป็นประจำก่อนเข้านอน โดยมีแมวส้มจวี๋จื่ออยู่เป็นเพื่อน เสี่ยวหลานกลับรังของมันไปตั้งแต่ก่อนพระอาทิตย์ตก ตามธรรมชาติของนกน้อย

ท้องฟ้ายามราตรีในคืนนี้ สว่างไสวจากแสงแห่งจันทรา มือเล็กเรียกไฟธาตุกำเนิดในมือข้างซ้ายออกมารับแสงจันทร์

"ถิงเอ๋อร์ ไม่สิ รวี่เยว่ เจ้าจะลงประลองในอีกสามเดือนจริงๆ อย่างนั้นหรือ" จวี๋จื่อเกยคางบนตักของเด็กหญิง มองไฟธาตุหยินที่กำลังเคลื่อนไหวราวกับร่ายรำอย่างสนใจ ทั้งที่ลูกไฟมีสีดำแท้ๆ แต่กลับทอแสงสีเงินนวลตา ดุจดั่งแสงแห่งจันทราอย่างไรอย่างนั้น

"ใช่ จวี๋จื่อข้าตัดสินใจแล้ว ข้าจะต้องทุ่มสุดตัวเพื่อเข้าเป็นศิษย์ของหนึ่งในสี่สำนักใหญ่ให้จงได้!"

รวี่เยว่ตั้งปณิธานไว้ว่า สักวันนางจะทำให้คนตระกูลหวังเสียใจ ที่กล้าลบหลู่มารดาผู้ยิ่งใหญ่ของนาง! การประลองคัดเลือกในครั้งนี้ถือเป็นก้าวแรกในการพิสูจน์ตนเอง นางจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน