ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1021

ทว่าฟังจากน้ำเสียงแล้วยังไม่รู้เรื่องนี้？

เย่ซือเฉินช่วยถังจื่อโม่จ่ายค่าประมูลแล้ว แต่ยังไม่รู้ว่าถังจื่อโม่เป็นลูกชายของเขาหรือ？

งั้นเย่ซือเฉินก็ยังไม่ได้เจอหน้าถังจื่อโม่สินะ？

เธอเชื่อว่าด้วยความสามารถของเย่ซือเฉิน หากได้เจอหน้าถังจื่อโม่ ตอนนี้คงรู้แล้ว

เมื่อฟังจากน้ำเสียงของเย่ซือเฉินก็รู้ว่ายังไม่รู้สถานะของถังจื่อโม่อย่างฉายชัด！！

ดังนั้นสองพ่อลูกยังไม่ได้เจอหน้ากันอย่างเป็นทางการ？！

ดังนั้นถึงตอนนี้เย่ซือเฉินยังคงไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น？！

ในเมื่อเย่ซือเฉินยังไม่รู้อะไร แล้วเขาโทรหาเธอตอนนี้หมายความว่าอย่างไร？

เวินลั่วฉิงเป็นคนฉลาดเฉลียว แค่คิดก็รู้ว่า จุดประสงค์ที่เย่ซือเฉินโทรหาเธอก็เพื่อจงใจกล่าวร้ายถังจื่อโม่！！

เฮ้อ คุณชายสามเย่ไม่กล่าวร้ายคนอื่น แต่ดันว่าร้ายลูกชายแท้ๆของเธอซะงั้น

แน่นอน ยังเป็นลูกชายแท้ๆของเขาอีกด้วย

เวินลั่วฉิงกระตุกมุมปากยิ้มอย่างอดใจไม่ได้“คุณจ่ายเงินแล้วไม่ใช่เหรอ？”

เย่ซือเฉิน“……”

ทันใดนั้นเขารู้สึกอัดอั้นตันใจจนทรมานร้อยเท่าพันทวี！！

เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเป็นธรรมชาติ ทำให้เขาหดหู่เจียนจะตายอยู่แล้ว！

หากรู้แต่แรก เมื่อสักครู่เขาก็ไม่น่าจะช่วยจ่ายเงิน ปล่อยให้สมาคมประมูลหงเยว่จับตัวไอ้เด็กถังจื่อโม่ให้รู้แล้วรู้รอดจะดีกว่า

ให้เด็กเมื่อวานซืนอย่างถังจื่อโม่ลิ้มลองวิธีการของสมาคมประมูลหงเยว่เสียบ้าง

ใช่ ก่อนหน้านี้เขาควรทำเช่นนี้ ทำไมเขาต้องมือบอนไปช่วยถังจื่อโม่จ่ายเงินด้วย？

“หากรู้แต่แรกผมก็ไม่ช่วยเขาจ่ายเงินแล้ว ให้เขาลิ้มลองวิธีการของสมาคมประมูลหงเยว่” คุณชายสามเย่รู้สึกหดหู่ใจ จึงกลั้นคำพูดไว้ในใจไม่ได้ ใช่ นี่คือความในใจของเขา ณ ขณะนี้ ไม่มีจริงแท้อย่างจริงใจไปกว่านี้อีกแล้ว！！

เวินลั่วฉิง“……”

อีกฝั่งหนึ่งของสาย เวินลั่วฉิงได้ยินถ้อยคำของคุณชายสามเย่พลันชะงักไปสองวินาที จากนั้นก็กระตุกมุมปากเล็กน้อย เธอรู้สึกว่าเวลานี้คุณชายสามเย่เหมือนเด็กไม่มีผิดเพี้ยน

“หากทำจริงๆคุณต้องเสียใจภายหลังแน่”เวินลั่วฉิงอดหัวเราะไม่ได้ นั่นมันลูกชายแท้ๆของเขา หากเขาทิ้งลูกชายแท้ๆไว้ที่สมาคมประมูลหงเยว่ ให้ลูกชายแท้ๆลิ้มลองวิธีการของสมาคมประมูลหงเยว่？

ถึงเวลาเขาต้องเสียใจภายหลังเป็นแน่！

“ผมเสียใจ？ทำไมผมต้องเสียใจด้วย？”อารมณ์คุณชายสามเย่พลุ่งพล่าน ชั่วอึดใจเดียวระดับเสียงพลันสูงขึ้นหลายส่วนอย่างเด่นชัด “ทำไม คุณปกป้องเขาอย่างนี้？ทำไม？หรือว่าเพื่อเขาแล้วคุณจะแตกคอกับผมเหรอ？”

ระหว่างที่คุณชายสามเย่ถามประโยคนี้ หัวใจของเขาก็เต้นตึกตัก เวลานี้หัวใจเขารู้สึกตึงเครียดมากและกังวลมาก เขากลัวคำตอบของเธอ กลัวว่าคำตอบเธอจะเป็นการปกป้องถังจื่อโม่

เขารู้สึกว่าหากเป็นอย่างนั้น เขาต้องบ้าแน่ๆ

เลขาหลิวได้ยินเสียงท่านประธานของตัวเองก็ตกใจจนตัวสั่นเทิ้ม ท่านประธานน่าขยาดกลัวมาก เขาเกือบจับพวงมาลัยรถไม่ไหวแล้ว

กระทั่งกู้หวูก็อดสั่นสะท้านไม่ได้ ลูกพี่โกรธจนบ้าไปแล้วใช่ไหม？

“มีความเป็นไปได้”อีกฝั่งหนึ่งของสายเวินลั่วฉิงใคร่ครวญดูแล้ว จากนั้นก็ตอบอย่างจริงจัง จื่อโม่สุดที่รักเป็นลูกชายแท้ๆของเธอไม่มีใครมาแทนจื่อโม่สุดที่รักในหัวใจเธอได้

หากเย่ซือเฉินทำเรื่องเกินอภัยลูกชายของเธอจริงๆ มีความเป็นไปได้ที่เธออาจจะแตกคอกันเย่ซือเฉินจริงๆ

แน่นอน ประโยคนี้ของเวินลั่วฉิงโดยรวมเป็นแค่การหยอกล้อ บัดนี้มีระหว่างสาย หากแต่เธอยังคงสามารถรับรู้ถึงแรงโกรธของเย่ซือเฉินได้

เลขาหลิวที่ขับรถอยู่ด้านหน้าตกใจกลัวจนไม่กล้าขยับ แม้กระทั่งหายใจแรงๆก็ไม่กล้า มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย？

เขารู้สึกว่าประธานกินคนได้ทุกเมื่อ

กู้หวูขยับกายไปติดข้างหน้าต่างรถ จนทั้งร่างแนบติดกับบานประตูรถเสียแล้ว ตอนนี้เขาอยากกระโดดลงจากรถเหลือเกิน เขายอมกระโดดลงจากรถก็ไม่ยินดีอยู่กับลูกพี่ในยามนี้

เพราะ ณ ขณะนี้ ลูกพี่เขาช่างน่ากลัวเสียจริง น่ากลัวมากๆ！！

“เย่ซือเฉิน คุณคิดดูอย่างใจเย็นๆหน่อยได้ไหม”เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก มีความเบื่อหน่ายเล็กน้อย จากที่ปกติเป็นคนใจเย็นปานนั้น ฉลาดปราดเปรื่องปานนั้น ทำไมทุกครั้งที่เจอเหตุการณ์ทางด้านี้กลับกลายเป็นคนละคน

เอะอะก็ชอบหึง ชอบหึงในสถานการณ์ธรรมดาก็แล้วไป แต่นี่ตอนนี้เขาหึงกับลูกชายตัวเองอยู่？

เขาจะปัญญาอ่อนกว่านี้ได้อีกไหม？！

ในสมองของเขาตอนนี้นอกจากหึงหวงแล้วคงไม่มีอย่างอื่น？

“ใจเย็น？คุณให้ผมใจเย็นตอนนี้？”คุณชายสามเย่หัวเราะกะทันหัน แน่นอนว่าเป็นหัวเราะที่เกิดจากความโกรธ เธอปกป้องถังจื่อโม่ท่าเดียว เธอยังให้เขาใจเย็นอีก？！

สถานการณ์อย่างนี้ เขาจะใจเย็นได้ยังไงไหว？

หากเวลานี้เขายังใจเย็นได้ เขาก็ไม่ใช่ผู้ชายปกติแล้ว

“คุณปกป้องไอ้แมงดาขนาดนี้เลยเหรอ？ไอ้หน้าขาวทำเรื่องอย่างนั้น คุณยังรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่สมควรกระทำ？คุณรู้สึกว่าเขาไม่ได้ผิด？”ปกติคุณชายสามเย่จะเป็นคนใจเย็นสุดๆ ทว่าเวลาที่ผู้ชายหึงขึ้นมาจะไร้สติปัญญาอย่างสิ้นเชิง บัดนี้หน้าอกคุณชายสามเย่อัดแน่นไปด้วยความโกรธ หากเขาไม่พูดออกมา เขาคงต้องคับใจตายเป็นแน่ เขารู้สึกว่าตัวเองใกล้บ้าเต็มทนแล้ว！

เวินลั่วฉิง“……”

เมื่อครู่เย่ซือเฉินพูดอะไรนะ？

ไอ้แมงดา？เขาว่าลูกชายตัวเองเป็นแมงดา？！