บทที่ 104 พ่อแท้ๆของลูก (2)
แต่ในตอนท้าย เขาไม่ได้ดำเนินการอะไรเลย เขาอยากรู้ว่า ถ้าเกิดว่าผลการตรวจพิสูจน์ความเป็นบิดาเป็นผลลัพธ์อื่น เธอจะทำยังไง
ปัญหานี้ ก่อนหน้านี้มู่หรงดัวหยางเคยถามเธอไปแล้ว แต่ว่าตอนนั้นไม่ได้ให้คำตอบ
เวินลั่วฉิงหยุดฝีเท้าลง ดวงตาคู่นั้นกระพริบอย่างรวดเร็ว
“ถ้าเกิดว่าเป็นแบบนั้นจริง ฉันจะพาเด็กสองคนนี้หนีไปทันที” ในระหว่างที่เวินลั่วฉิงพูดประโยคนี้ ใบหน้าของเธอเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงหนักอึ้งอย่างเห็นได้ชัด
ก่อนกลับบ้านของตระกูลเย่ เธออาจจะยังมีโชคเล็กน้อย แต่เมื่อวานที่กลับบ้านของตระกูลเย่ เธอรู้ดีว่าคนในตระกูลเย่เป็นคนยังไง
เย่ซือเฉินถูกพากลับไปที่ตระกูลเย่ทันทีที่เขาเกิด แต่ว่าแม่ของเย่ซือเฉินจนป่านนี้แล้วยังไม่ได้เดินก้าวเข้าไปในบ้านของตระกูลเย่เลยสักก้าว
แม่ของเย่ซือเฉินไม่เพียงแต่ไม่ได้เข้าไปในตระกูลเย่แล้ว อีกทั้งยังไม่สามารถที่จะเจอหน้าเย่ซือเฉินด้วย ตั้งแต่ที่เย่ซือเฉินเกิดมา พวกเขาสองแม่ลูกก็ถูกแยกออกจากกันทันที
นี่แหละคือความโหดร้ายของตระกูลเย่!!
เด็กสองคนนี้เป็นชีวิตของเธอ เธอจะไม่มีทางให้ใครมาแย้งเด็กสองคนนี้ไปจากข้างกายเธอเด็ดขาด ดังนั้น ถ้าเกิดว่าผลการตรวจของวันนี้ เย่ซือเฉินเป็นพ่อแท้ ๆของเด็กสองคนนี้จริง เธอก็จะพาเด็กสองคนนี้หนีไป
มู่หรงดัวหยางสะดุ้งเล็กน้อย หลังจากนั้นก็ค่อย ๆ ถอนหายใจออกมาอย่างเบา ๆ แต่เดิมเขาคิดว่า ตั้งแต่ที่ฉิงฉิงแต่งงานกับเย่ซือเฉิน หากพวกเขาสามารถอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตก็คงจะดี
ดังนั้น ในเวลานั้น เขาคิดอยากจะเปลี่ยนผลลัพธ์ของการตรวจพิสูทธ์
ยังดี ยังดีที่เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น
ไม่ว่าเย่ซือเฉินแต่งงานกับเธอเพื่ออะไร ถ้าเกิดว่าเธอหนีไปตอนนี้ สไตล์อย่างเย่ซือเฉินคาดว่าจะสามารถพลิกฟ้าเพื่อตามหาเธอ
ด้วยความสามารถของเย่ซือเฉิน ถ้าแม้ว่าฉิงฉิงของพวกเขาจะเก่งเพียงใด ก็คงหนีไม่พ้น แล้วถ้าเกิดว่าถึงเวลานั้นฉิงฉิงของพวกเขาถูกเย่ซือเฉินจับได้ขึ้นมา เขาคงไม่กล้านึกถึงผลที่จะตามมา
“คุณป็นไรไป? ทำไมถึงมีเหงื่อออกที่หน้าผาก?” เวินลั่วฉิงมองไปที่เขา ขมวดคิ้วเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ ทำไมถึงทำท่าทางกลัว ๆ อย่างกับกำลังเห็นผีอยู่อย่างนั้น?
“เปล่า ๆ ไม่มีอะไร” มู่หรงดัวหยางส่ายหน้า เขาไม่สามารถบอกเธอว่าภายในใจของเขากำลังคิดอะไรอยู่
เวินลั่วฉิงก็ไม่ได้ถามอะไรมากมาย การทดสอบความเป็นบิดายืนยันว่าเย่ซือเฉินไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเด็กทั้งสอง งั้นก็แปลว่าเย่ซือเฉินไม่ใช่ผู้ชายเมื่อห้าปีก่อนคนนั้น ความสงสัยของเธอก่อนหน้านี้ถูกปัดทิ้งไป
ความกังวลของเธอก่อนหน้านี้หายไปแล้ว
ตอนนี้ อารมณ์ของเวินลั่วฉิงรู้สึกผ่อนคลายลงอย่างสมบูรณ์
ขอเพียงแค่เย่ซือเฉินไม่ใช่ผู้ชายเมื่อห้าปีก่อนคนนั้น ที่ผ่านมาก็คงไม่มีปัญหาอะไรแล้ว
ระหว่างทางกลับ เวินลั่วฉิงได้รับโทรศัพท์จากเย่ซือเฉิน เมื่อได้ยินว่าเย่ซือเฉินออกเดินทางเพื่อไปทำธุระ อารมณ์ของเวินลั่วฉิงก็ดียิ่งขึ้น
แต่ว่า เย่ซือเฉินที่อยู่อีกฟากหนึ่งของโทรศัพท์ สีหน้าของเขาหนักอึ้งเล็กน้อย เธอแค่ได้ยินว่าเขาออกเดินทาง ทำไมถึงได้ดีใจขนาดนั้นล่ะ?
เมื่อรู้ว่าเย่ซือเฉินออกเดินทางเพื่อนไปทำธุระ เวินลั่วฉิงไม่เคยกลับไปที่คฤหาสน์อีกเลย แต่ไปบ้านของเห่อถงถงแทน
“โอ๊ย ในที่สุดผู้ชายของแกก็ปล่อยแกออกมาสักที ฉันคิดว่าแกจะไม่ได้ลุกออกจากเตียงทั้งวันทั้งคืนแล้วเนี่ย” เห่อถงถงเลิกคิ้วใส่เธอ อดไม่ได้ที่จะแซวเธอ
เวินลั่วฉิงมองเธอครู่หนึ่ง แต่ไม่ได้สนใจเธอ
“เอ๋ วันนี้แกดูแตกต่างไปจากปกตินิดหน่อยนะ กิริยาท่าทางดูดีจริง ๆ อารมณ์ก็ดูไม่เลว อย่าบอกนะว่าคุณชายสามเย่เป็นผลลัพธ์ของความผาสุกนี้?” เห่อถงถงมองมาที่เธอ จู่ ๆ ตาก็เป็นประกาย เวินลั่วฉิงไม่เคยปิดบังเธอมาก่อน และพวกเธอเป็นเพื่อนสาวที่สนิทที่สุด ดังนั้น เพียงเห่อถงถงมองแค่แวบเดียวก็ดูรู้เลยว่าอารมณ์ของเวินลั่วฉิงไม่แย่
เวินลั่วฉิงอยากลองโทรหาเย่ซือเฉินก่อน เธออยากรู้ว่าเย่ซือเฉินจะกลับมาตอนไหน
“สวัสดีครับ” เสียงรอสายดังขึ้นสามครั้ง โทรศัพท์ก็ถูกรับแล้ว ดูเหมือนจะมีอารมณ์ที่แปลกประหลาดในเสียงของเย่ซือเฉิน
“คุณสามี คุณกลับมาถึงตอนไหนเหรอคะ?” อย่างไรก็ตามเวินลั่วฉิงมีบางอย่างในใจของเธอในขณะนี้ เธอเลยไม่ได้ใส่ใจ
“ค่อนข้างดึกหน่อย ประมาณห้าทุ่มครับ” แนวคิดเรื่องเวลาของเย่ซือเฉินนั้นค่อนข้างน่าเชื่อถือ ดังนั้นเขาจึงให้เวลากับเธอที่แม่นยำมาก
“โอเคค่ะ” เมื่อได้คำตอบแล้ว เวินลั่วฉิงก็กดวางสายทันที
เย่ซือเฉินมองไปที่โทรศัพท์ที่ถูกตัดสายอย่างงุนงง ผู้หญิงคนนั้นวางสายโทรศัพท์เขาไปแบบนี้เลยเหรอ? แล้วการที่เธอโทรมาถามเขาว่าจะกลับกี่โมงนี่หมายความว่าอย่างไร?
แม้ว่าเธอจะไม่ทำตัวเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ แต่อย่างน้อยก็ควรจะพูดอะไรกับเขาหน่อยไหม อย่างเช่นบอกเขาว่าอย่าทำงานจนเหนื่อยเกินไป อะไรพวกนั้น?
หลังจากที่เขาไปทำธุระสามวัน ไม่ได้เจอกันตั้งสามวันแล้วนะ ถ้าไม่เป็นเพราะว่าเขายังมีงานสำคัญบางอย่างที่ยังจัดการไม่เสร็จ เขาก็คงได้กลับไปก่อนเวลาแล้ว
แต่เธอก็สบายดี ดูเหมือนจะไม่ใส่ใจอะไรเลย เธอแถมยังมาวางสายเขาแบบนี้
เขาแต่งงานกับผู้หญิงแบบไหนกันเนี่ย?
ซื่อบื้อ แถมยังไม่มีหัวใจอีก !!
เวินลั่วฉิงไม่ต้องการสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็น ดังนั้นหลังจากที่เธอออกไป ก็ไปนั่งแต่งหน้าบนรถ
แต่ว่าสิ่งที่เวินลั่วฉิงไม่รู้ก็คือ ในขณะนี้เย่ซือเฉินก็เข้าไปที่หมิงเจ๋เหมือนกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
แอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพ1031-1049เป็นจื่อโม่จะเผยตัวกับพ่อ ท่อนนี้หายไป ไม่รู้จะไปตามเรื่องนี้ได้ที่ไหน ขอบคุณมากกกกกกกก...
ตอนหายไป 400 ตอนเลย จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 😓...