ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1251

คุณปู่เย่กำลังคิดอยู่ว่าขณะนี้พวกนักข่าวต้องล้อมรอบถังจื่อโม่อยู่แน่ๆ จะต้องไม่สังเกตเห็นสถานการณ์ทางเขาแน่นอน คุณปู่เย่แอบลืมตาขึ้นเล็กน้อย ขณะนี้คุณย่าเย่ก็ถูกเบียดมายังข้างเตียงพอดี นิ้วของคุณปู่เย่ขยับเล็กน้อย สะกิดคุณย่าเย่ไปหนึ่งที

คุณย่าเย่ตะลึงงันไปเลย เธอหันไปมองนักข่าวก่อน เห็นว่านักข่าวไม่ได้สังเกตเห็นเธอ จากนั้นจึงจะหันไปทางคุณปู่เย่ คุณปู่เย่ขยับริมฝีปากเล็กน้อย พูดอย่างไร้น้ำเสียงไปไม่กี่คำ

คุณย่าเย่เข้าใจความหมายของคุณปู่เย่ทันที นัยน์ตาของคุณย่าเย่กะพริบขึ้นอย่างรวดเร็ว

ขณะนี้นักข่าวที่อยู่ในห้องผู้ป่วยได้ยินคำตอบของถังจื่อโม่แล้ว มีความแปลกใจเล็กน้อย และมีความผิดหวังเล็กน้อย หากเจ้าเด็กคนนี้ตอบเขาว่านามสกุลเย่ งั้นความจริงหลายอย่างต่างก็ชัดเจนแล้ว

หากเจ้าเด็กนี่นามสกุลเย่ ต้องเป็นลูกของคุณชายสามเย่แน่นอน ไม่ว่ายังไงแล้วคนที่นามสกุลเย่ก็ไม่ได้มีมากมาย อีกอย่างเจ้าเด็กนี้มาทวงความยุติธรรมคืนให้กับคุณชายสามเย่ที่ห้องผู้ป่วยของคุณปู่เย่โดยตรงเลย คิดว่าน่าจะรู้จักกับเย่ซือเฉิน และความสัมพันธ์คงจะไม่ธรรมดา

ทว่าทำไมเจ้าเด็กนี่ถึงไม่นามสกุลเย่ล่ะ? ทำไมถึงไม่นามสกุลเย่?!

หากไม่ใช่นามสกุลเย่ เรื่องทั้งหมดก็ไม่สามารถหาข้อสรุปได้

“หนูใช้นามสกุลตามแม่ใช่ไหม?” คุณย่าเย่ที่เข้าใจความหมายของคุณปู่เย่แล้วรีบถามประโยคนี้ขึ้นมากะทันหัน

เธอและคุณปู่เย่ต่างก็รู้ เป็นไปได้ที่เจ้าเด็กนี่จะเป็นลูกของเวินลั่วฉิงที่ท้องในค่ำคืนเมื่อห้าปีก่อน ค่ำคืนเมื่อห้าปีก่อนนั้นเป็นเพียงแค่อุบัติเหตุ จากนั้นเวินลั่วฉิงก็ออกประเทศไป ไม่ได้ติดต่อกับเย่ซือเฉินอีก และตามที่เธอสืบเจอ ตอนนั้นเวินลั่วฉิงและเย่ซือเฉินต่างก็ไม่รู้จักกัน

ดังนั้น ตอนที่เวินลั่วฉิงคลอดลูกออกมา ไม่รู้ว่าพ่อของเด็กคือใคร สถานการณ์แบบนั้นมีความเป็นไปได้ที่เวินลั่วฉิงจะให้เด็กใช้นามสกุลตามเขา นามสกุลเวิน!

สิ่งที่คุณปู่เย่พูดเมื่อกี้ก็คือคำว่าเวิน ทว่าขณะนี้คุณย่าเย่ได้เปลี่ยนวิธีการถามไป

คุณย่าเย่รู้สึกว่าครั้งนี้ต้องไม่ผิดแน่นอน

“ไม่ ผมไม่ได้ใช้นามสกุลตามแม่!!” ถังจื่อโม่เงยหน้าขึ้นมองคุณย่าเย่ไปหนึ่งที รีบตอบคำถาม ถังจื่อโม่รู้ดีว่าในใจของคุณย่าเย่คิดอะไรอยู่ ทว่าเขาไม่ได้ใช้นามสกุลตามคุณแม่จริงๆ เขานามสกุลถัง เป็นนามสกุลของคุณยาย

นี่คือเรื่องจริง ถังจื่อโม่ไม่ได้โกหก ดังนั้นนัยน์ตาของเขาจริงจังมาก ไม่มีความรู้สึกผิดใดๆเลย

เด็กอายุห้าขวบคนหนึ่ง นัยน์ตาที่จริงจังแบบนี้ ใครก็ไม่มีทางสงสัยในคำพูดของเด็ก

คุณย่าเย่ตะลึงงันไปเลย เธอเองก็มองออกว่าเจ้าเด็กนี่คงไม่ได้พูดโกหก ทว่านี่เป็นไปได้ยังไง?

เจ้าเด็กนี่ไม่ได้นามสกุลเย่ แล้วไม่ได้ใช้นามสกุลตามแม่อีก? นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?!

คุณปู่เย่ที่นอนอยู่บนเตียงในขณะนี้สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเจน

“แล้วนามสกุลอะไร?” คุณย่าเย่ในขณะนี้คิดไม่ออกจริงๆ ดังนั้นจึงถามไปอีกหนึ่งประโยค

คุณย่าเย่กำลังคิดอยู่ว่าเจ้าเด็กนี้ไม่ได้นามสกุลเย่ และไม่ได้นามสกุลเวิน งั้นก็เป็นไปได้ที่พวกเขาจะเดาผิดแล้ว เจ้าเด็กนี่อาจจะไม่ใช่ลูกของเย่ซือเฉิน คำพูดที่ว่ามีสายเลือดของตระกูลเย่ไหลเวียนอยู่ในก่อนหน้านี้เจ้าเด็กนี้อาจจะพูดมั่ว

คำถามนี้ของคุณย่าเย่ ทุกคนที่อยู่ในสถานที่ต่างก็อยากรู้

“คำถามนี้ ผมไม่อยากตอบ” แน่นอนว่าถังจื่อโม่รู้ว่าเป้าหมายของคุณย่าเย่คืออะไร ทว่าคำถามนี้เขาไม่มีทางตอบแน่นอน

ก่อนหน้านี้นักข่าวถามเขาก็ไม่ได้ตอบ คุณย่าเย่ถาม เขาก็ไม่ตอบเช่นกัน

ในตอนที่ยังไม่ได้รับอนุญาตจากคุณพ่อคุณแม่ สำหรับเรื่องที่เกี่ยวกับฐานะของเขาและน้องสาว เขาไม่มีทางพูดมั่วแน่นอน

“แก......” ก่อนหน้านี้คุณย่าเย่ก็โมโหถังจื่อโม่มากๆแล้ว ตอนนี้ได้ยินคำพูดที่ถังจื่อโม่ไม่ไว้หน้าเขา สีหน้าอึมครึมลงทันที “แม่ของแกไม่เคยสอนมารยาทพื้นฐานกับแกเลยเหรอ?”

คุณชายสองโจ๋วมองออกในความหมายของถังจื่อโม่ ดึงถังจื่อโม่เบาๆ “ไปเถอะ”

อาจารย์กู่เองก็อดส่ายหัวไม่ได้ คนอย่างคุณย่าเย่นี่เขาเคยเจอครั้งแรกจริงๆ

เจ้าเด็กนี่คือลูกแท้ๆของเย่ซือเฉิน คือสายเลือดของตระกูลเย่ ทว่าท่าทีของคุณย่าเย่นี้ทำให้รู้สึกหมดคำพูดจริงๆ

ถึงแม้คุณย่าเย่จะไม่รู้ว่าเจ้าเด็กนี่คือลูกของเย่ซือเฉิน ก็น่าจะมีความสนิทสนมแบบญาติอยู่ในตัว ทว่ากลับเห็นแต่ความรำคาญที่อยู่บนตัวของคุณย่าเย่ ถึงขั้นเป็นความรังเกียจอีกด้วย

อีกอย่าง ดูท่าทางของคุณย่าเย่แล้วน่าจะเดาออกว่าเจ้าเด็กนี้เป็นลูกของเย่ซือเฉินงั้นความรำคาญและความรังเกียจพวกนั้นทำให้รู้สึกน่าเศร้าใจมากจริงๆ

โชคดีที่เย่ซือเฉินตัดความสัมพันธ์กับตระกูลเย่แล้ว เจ้าเด็กนี้ก็ไม่จำเป็นต้องไปพบคุณปู่เย่และคุณย่าเย่แล้ว ไม่เช่นนั้นเขาคงสงสารแทนเจ้าเด็กนี่มากๆ!!

ขณะนี้คนที่กำลังดูรายการถ่ายทอดสดต่างก็ระเบิดหมดแล้ว

“คุณย่าเย่หน้าด้านมากจริงๆ ขอถามหน่อยว่าเขามีหน้ามาด่าว่าเจ้าน่ารักของเราได้ยังไง เจ้าน่ารักของเรายังดีไม่พอเหรอ เจ้าน่ารักของเราแสดงออกได้สมบูรณ์แบบขนาดนั้น เป็นเด็กดีขนาดนั้น มีมารยาทขนาดนั้น สิ่งที่นักข่าวพูดต่างก็ถูกหมด คุณย่าเย่ต้องตาบอดและใจบอดแน่นอน คุณย่าเย่ด่าว่าเจ้าน่ารักของเราเป็นเพราะไม่มีจิตใต้สำนึกทั้งนั้น”

“คุณย่าเย่โอหังไม่ให้ความเคารพคนอื่น ยังมีหน้ามาด่าว่าคนอื่นอีก? หน้าด้านมากจริงๆ”

“คนอย่างคุณย่าเย่แม้กระทั่งหลานแท้ๆ ของตัวเองยังใส่ร้ายได้ ยังมีเรื่องอะไรที่เธอทำไม่ได้อีก”

“คุณชายสามเย่ช่างน่าสงสารจริงๆ มีคุณปู่คุณย่าแบบนี้ไม่รู้เลยจริงๆว่าตลอดหลายปีมานี้เขาผ่านมาได้ยังไง”

“ในตอนที่คุณชายสามเย่อายุสามขวบคุณแม่ก็เสียชีวิตแล้ว คุณพ่อก็ได้รับการโจมตี ไม่ได้ถามไถ่หารือมาโดยตลอด สำหรับคุณชายสามเย่ก็ไม่สนใจเลย ดังนั้นตลอดหลายปีมานี้ไม่มีใครเป็นห่วงและดูแลคุณชายสามเย่เลย คุณปู่เย่ก็ใช้คุณย่าสามเย่เป็นเพียงเครื่องมือ แค่คิดก็รู้สึกสงสารแทนคุณชายสามเย่”