ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1266

คนที่ยืนอยู่หน้าประตูเวลานี้ก็คือท่านปู่ถังนั่นเอง!!

“คุณปู่ถัง” เย่ซือเฉินร้องออกมา แล้วข่มอารมณ์ในใจเอาไว้ พยายามควบคุมตัวเองให้ถึงที่สุด

ตอนที่เวินลั่วฉิงที่อยู่ในห้องได้ยินเย่ซือเฉินร้องเรียกคุณปู่ถัง เดิมทีร่างที่ลุกขึ้นมาเพียงครึ่งเดียวก็ชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด เธอรู้สึกว่าเอวนั้นดูเหมือนถูกฟ้าผ่าลงมา

คิดไม่ถึงว่าจะเป็นท่านปู่ถังจริงๆ คิดไม่ถึงว่าท่านปู่ถังเองก็เป็นเฒ่าทารกด้วยเช่นกัน

เวินลั่วฉิงรู้สึกพูดไม่ออกขึ้นมา แต่ละคนดึกดื่นป่านนี้แล้วยังไม่หลับไม่นอน สรุปแล้วคิดจะทำอะไรกันแน่

“คุณปู่ถัง มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?” เวลานี้ในใจของเย่ซือเฉินนั้นรู้สึกกลัดกลุ้มแทบตาย แต่เขาพยายามควบคุมตัวเองเอาไว้ให้ถึงที่สุด ท่าทางยังคงดูเกรงใจเช่นเดิม

แน่นอนว่าถ้าหากเสียงพูดมากสามารถมองข้ามไปได้ก็จะยิ่งดีมาก!!

“มีอยู่สองสามเรื่องที่ฉันอยากจะกำชับเธอ” ท่านปู่ถังช่างเป็นคนที่ฉลาดเหลือเกิน ถึงแม้เย่ซือเฉินจะปกปิดเอาไว้ดีแล้ว แต่กลับยังไม่สามารถปิดบังจากสายตาของท่านปู่ถังได้เลย

ท่านปู่ถังกระแอมออกมา เอ่ยออกมาอย่างจริงจัง

“พูดมาได้เลยครับ” เย่ซือเฉินได้ยินว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับเวินลั่วฉิง สีหน้าท่าทางก็เปลี่ยนไปในทันที เปลี่ยนไปดูตั้งใจและเอาจริงเอาจังขึ้น

เพียงแค่เป็นเรื่องเกี่ยวกับเธอ เขาก็ล้วนจะต้องใจฟ้ง และจำได้เป็นอย่างดี

ท่านปู่ถึงเห็นการเปลี่ยนแปลงสีหน้าท่าทางของเย่ซือเฉิน มุมปากก็ยกขึ้นมาเล็กน้อย ดูแล้วเด็กนี่จะให้ความสำคัญกับฉิงฉิงมากจริงๆ

ในเมื่อเป็นแบบนี้......

ถึงแม้เป็นแบบนี้ ภารกิจที่เขาขึ้นมาในคืนนี้ก็ยังจะต้องทำให้สำเร็จ ถ้าหากเขายอมอ่อนให้ กลับไปก็คงจะกำชับไม่ได้เช่นกัน

เรื่องนี้ถังหลินเป็นคนเสนอขึ้นมา บอกว่าต้องการจะทดสอบเย่ซือเฉิน และท่านย่าถังก็เห็นด้วยในทันที หลังจากนั้นสองสามคนนั้นก็ร่วมกันวางแผนกันอย่างลับๆเป็นเวลานาน จึงมีเรื่องราวในคืนนี้ขึ้น

เวินลั่วฉิงที่อยู่ภายในห้อง มุมปากของเธออดที่จะกระตุกไม่ได้ มีเรื่องอะไรที่จะต้องมากำชับในตอนนี้กัน เห็นได้ชัดว่าท่านปู่ถังมีเจตนา เป็นเรื่องที่ยากอีกด้วยที่หลอกเย่ซือเฉินได้

เวินลั่วฉิงเห็นท่าทางของเย่ซือเฉินเมื่อครู่นี้ เดิมทีเธอคิดว่าด้านนอกนั้นไม่ว่าจะเป็นใคร เย่ซือเฉินก็จะไม่ให้โอกาสอีกฝ่ายนั้นได้เอ่ยปากออกมามากเกินไป แล้วจะไล่คนที่อยู่ข้างนอกนั้นไป

เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าเวลานี้ประโยคเดียวของท่านปู่ถังก็ทำให้เย่ซือเฉินรับฟังอย่างว่าง่ายได้ ขิงแก่ย่อมเผ็ดกว่าจริงๆ!!

จากนั้นด้านนอกประตู ท่านปู่ถังก็เริ่มกำชับขึ้น อืม เป็นเรื่องเกี่ยวกับเวินลั่วฉิงจริงๆ แต่เรื่องเหล่านั้นความจริงแล้วล้วนแต่เป็นเรื่องเล็กที่จุกจิกๆทั้งนั้น ปกติแล้วแม้แต่ท่านย่าถังก็ไม่ได้พูดอะไรมากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ท่านปู่ถังกลับเอ่ยพูดออกมาอย่างตั้งใจมากเป็นพิเศษ

ส่วนเย่ซือเฉินเองก็ตั้งใจฟังมากเป็นพิเศษด้วยเช่นกัน ครั้งนี้ เย่ซือเฉินไม่แม้กระทั่งจะเอ่ยขัดท่านปู่ถังเลยเสียด้วยซ้ำ รับฟังด้วยความอดทนอยู่ตลอด

เวินลั่วฉิงที่อยู่ในห้องฟังแล้วก็แทบจะหลับ แต่ทั้งสองคนที่อยู่ตรงประตูนั้นดูมีชีวิตชีวาอย่างเห็นได้ชัด คนหนึ่งยังคงพูดอยู่ และอีกคนหนึ่งก็ยังคงฟังอยู่เช่นกัน

เวินลั่วฉิงไม่ได้ดูเวลา ไม่รู้ว่าท่านปู่ถังพูดไปนานขนาดไหนกันแน่ สรุปแล้วเธอรู้สึกว่าคงจะเป็นเวลานานมาก แต่เย่ซือเฉินก็ไม่ได้ขัดท่านปู่ถัง รับฟังด้วยความตั้งใจอยู่ตลอด แม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็ก เย่ซือเฉินก็ล้วนแต่พยักหน้าตอบรับทั้งสิ้น

“ไม่ต้องสนใจเขาแล้ว ให้เขาเคาะไป” ดังนั้นครั้งนี้เย่ซือเฉินตัดสินใจเอาไว้ว่าจะไม่เปิดประตู คนที่อยู่ข้างนอกไม่เหนื่อยก็เคาะอยู่ตลอด

“คุณแม่ เปิดประตูหน่อยค่ะ หนูจื่อซีเอง” แต่เสียงของถังจื่อซีก็ดังเข้ามาจากทางด้านนอกประตู เสียงของถังจื่อซีเวลานี้มีเสียงแอบมีเสียงร้องไห้อยู่ด้วย

คุณชายสามเย่กรอกตาขึ้นทันที คนเหล่านี้ของตระกูลถังใจดำอยู่เหมือนกัน พวกเขาจัดการแต่ละขั้นนั้นช่างร้ายกาจเกินไปแล้ว

ได้ยินเสียงของลูกสาวตัวเองแล้ว อีกทั้งฟังเสียงลูกที่เกือบจะร้องไห้ คุณชายสามเย่จะต้องใจไม่แข็งพออย่างแน่นอน คุณชายสามเย่หายใจแรงๆ หลังจากนั้นก็เดินไปที่ประตูอีกครั้ง แล้วเปิดประตูห้อง

ด้านนอกประตู ถังจื่อซีเห็นเย่ซือเฉินแล้วก็อึ้งไปอย่างเห็นได้ชัด ผ่านไปซักพักถึงได้มีปฏิกิริยาขึ้น : “คุณพ่อ เมื่อกี้หนูฝันร้าย หนูกลัว”

เห็นได้ชัดว่าถังจื่อซีไม่ได้อยู่ในแผนการของตระกูลถังที่ทดสอบเย่ซือเฉิน ถังจื่อซีฝันร้ายจนตกใจตื่น ดังนั้นถึงได้มาหาแม่ ถังจื่อซีเห็นพ่อก็รู้สึกแปลกใจอย่างเห็นได้ชัด

เย่ซือเฉินเห็นถังจื่อซีแบบนี้แล้วก็ยิ่งรู้สึกสงสารจับใจ เขาก้มตัวลง แล้วอุ้มถังจื่อซีขึ้นมาในห้อง “จื่อซีไม่กลัวนะ เดี๋ยวพ่อกับแม่จะนอนเป็นเพื่อนหนูเอง”

เย่ซือเฉินสามารถจะไม่สนใจทุกคนได้ สามารถที่จะไล่ทุกคนออกไปได้ แต่สำหรับลูกสาวตัวเองแล้ว เย่ซือเฉินมีเพียงแต่จะปกป้องและรักเท่านั้น

“ดีค่ะ ดีค่ะ หนูจะนอนกับคุณพ่อคุณแม่” ถังจื่อซีได้ยินคำพูดของเย่ซือเฉินแล้วก็ดีใจขึ้นมาทันที อดที่จะร้องออกมาด้วยความดีใจไม่ได้ เธอโตขนาดนี้แล้ว ยังไม่เคยได้นอนกับพ่อแม่มาก่อนเลย

“ครับ” เย่ซือเฉินเห็นรอยยิ้มของลูกสาวตัวเองแล้วก็พยักหน้าลงติดๆกัน!!