ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 169

บทที่169กลยุทธ์ส่งเสียงบูรพาฝ่าตีประจิมของสาวสวยระดับนางฟ้าอย่างเวิน (1)

"หือ" เย่ซือเฉินขมวดคิ้ว แล้วจ้องมองเวินลั่วฉิง เหมือนสติหลุดลอยเล็กน้อย

"คือว่าผู้หญิงที่อยู่ในโรงแรมเมื่อคืนคือMrs Tang "คุณชายห้าฉิงยิ่งเพิ่มเสียงดังมากขึ้น ฟังดูเหมือนกำลังตื่นเต้นดีใจ"เมื่อกี้เธอโทรหาผม"

ณ ตอนนี้ เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงพูดคุณชายห้าฉิงอย่างชัดเจน Mrs Tang คือเธอเหรอ

แต่เมื่อกี้เธอไม่ได้โทรหาคุณชายห้าฉิงนิ เมื่อกี้เธออยู่กับเย่ซือเฉินตลอด แล้วจะโทรหาคุณชายห้าฉิงได้ยังไง

ขณะนี้เวินลั่วฉิงรู้สึกสงสัยอยู่ในใจ แต่ใบหน้ากลับไม่เผยพิรุธอะไรแม้แต่น้อย เธอกลัวว่านี่จะเป็นแผนที่เย่ซือเฉินใช้มาหลอกเธออีก

เล่ห์เหลี่ยมเย่ซือเฉินตอนนี้เธอรับรู้เป็นอย่างดี เพื่อเป้าหมายแล้วเขาสามารถทำได้ทุกอย่าง

"เธอโทรมาแกเหรอ"เย่ซือเฉินถามกลับ น้ำเสียงที่ใช้นั้นฟังไม่ออกถึงความเปลี่ยนแปลงมากนัก แววตาคู่นั้นของเขายังจ้องมองเธอเหมือนเดิม อยากรู้ความเปลี่ยนแปลงจากสีหน้าเธอ

แต่ไม่มี ไม่มีเลยสักนิด

เย่ซือเฉินแอบถอนหายใจ มีข้อผิดพลาดตรงไหนเหรอ

"ใช่ คือเธอ เธอบอกเมื่อคืนที่โรงแรมเธอทำของหายไปอย่างหนึ่ง เธออยากจะให้ผมช่วยหาของสิ่งนั้นคืนให้กับเธอ จากนั้นเธอถึงจะช่วยผมคลี่คลายคดีที่ยากที่สุดในมือผม " คุณชายห้าฉิงพูดถึงตอนนี้ ความดีใจก็ลดน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด "แต่ของที่เธอพูดนั้น ผมยังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย กลัวว่าจะหาคืนมาไม่ได้ง่ายๆนะสิครับ"

เมื่อได้ฟังที่คุณชายห้าฉิงพูด เวินลั่วฉิงแอบตะลึงอยู่ในใจ เรื่องที่เธอทำเอสซี การ์ดหายนั้น เธอไม่เคยบอกใครที่ไหนเลย และเอสซี การ์ดของเธอก็ถูกเย่ซือเฉินเอาไปแล้ว พูดตามเหตุผลแล้วเย่ซือเฉินก็คงไม่บอกคนอื่นอย่างแน่นอน

ถ้างั้นคนที่โทรหาคุณชายห้าฉิงนั้นรู้เรื่องได้ยังไงกัน

เธอรู้ได้ยังไงกัน แล้วที่เธอทำแบบนี้มีจุดประสงค์อะไรกันแน่

"เธอได้บอกหรือเปล่าว่าคือของอะไร"ดวงตาที่หรี่ลงเล็กน้อยของเย่ซือเฉินมีความมืดซ่อนอยู่ เรื่องนี้ เขาไม่เคยบอกใครเลย เขาคิดว่าเธอก็คงยังไม่ทันได้รายงานอย่างแน่นอน

ถ้างั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

"เธอบอกคือเอสซี การ์ดใบหนึ่งครับ"คุณชายห้าฉิงคิดแล้วคิดอีก เห็นได้ชัดเจนว่ามีความลังเล แต่สุดท้ายก็บอกเย่ซือเฉิน

"พี่สาม เธอบอกว่าเรื่องนี้ต้องเก็บความลับ ห้ามบอกใครเด็ดขาด"คุณชายห้าฉิงพูดเสริมอีกประโยค ที่มีความหมายชัดเจน

เมื่อเย่ซือเฉินได้ยินที่คุณชายห้าฉิงพูดแล้ว แววตาก็ค่อยๆหรี่ลง คนๆนั้นพูดออกมาแม้กระทั่งเรื่องเอสซี การ์ด......

"แกบอกเธอ ว่าเอสซี การ์ดที่เธออยากได้อยู่กับฉันแกให้เธอมาเอากับฉันเอง"เย่ซือเฉินจ้องมองเวินลั่วฉิง แล้วแอบถอนหายใจ เรื่องนี้ทำให้เขาแปลกใจเป็นอย่างมาก

หากผู้หญิงคนที่โทรหาคุณชายห้าฉิงพูดเรื่องจริง ถ้างั้นเขาก็คาดเดาผิดแล้วใช่ไหม

ไม่ เขารู้สึกว่าเขาคาดเดาไม่ผิด เพราะฉะนั้นต่อจากนี้เขาจะให้เธอเผยธาตุแท้ออกมาให้ได้

ณ ตอนนี้ในใจเวินลั่วฉิงเริ่มสงสัยมากขึ้น พูดตามเหตุผลแล้วการกระทำของคนคนนั้นทำเพราะเพื่อให้เธอพ้นจากข้อสงสัย แต่เธอมักรู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกๆยังไงไม่รู้

คนๆนั้นรู้เรื่องที่เธอทำเอสซี การ์ดหายได้ยังไง

คนคนนั้นเป็นศัตรูหรือเพื่อนกันแน่

เพราะฉะนั้นการตรวจสอบเรื่องนี้ให้ชัดเจนเป็นสิ่งที่เร่งด่วนที่สุดในตอนนี้

ตอนนี้ข้อมูลอยู่ในมือเย่ซือเฉิน เธอกลัวว่าเรื่องนี้จะเชื่อมโยนมาถึงตัวเย่ซือเฉินได้

ที่จริงทั้งสองก็ได้นอนกันไม่นาน เพราะต่อมาบริษัทก็มีเรื่อง เย่ซือเฉินจึงต้องรีบไปที่บริษัท ส่วนเวินลั่วฉิงก็รีบไปที่บริษัทเวินซื่อกรุ้ปเช่นกัน เพราะฉู่หลิงเอ๋อรออยู่ที่บริษัทเวินซื่อกรุ้ปแล้ว

เวินลั่วฉิงมาถึงบริษัทเข้าทำงานฉู่หลิงเอ๋อก็รีบเข้ามา ขณะนี้ใบหน้าฉู่หลิงเอ๋อปรากฏเข้มงวดที่เห็นได้น้อย "ผู้บัญชาการส่งจงเยว่มารับข้อมูล"

เวินลั่วฉิงหยุดชะงักการเคลื่อนไหว แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองฉู่หลิงเอ๋อ "เมื่อคืนเป็นใครกันที่โทรหาฉิงถิง"

"คือจงเยว่"สีหน้าฉู่หลิงเอ๋อขุ่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัด น้ำเสียงมีความเยือกเย็นซ่อนไว้

"เธอรู้เรื่องที่เอสซี การ์ดหายได้ยังไง"เวินลั่วฉิงขมวดคิ้ว แววตาเยือกเย็นเหมือนสามารถมองทะลุปรุโปร่งไปถึงใจคนได้

"ทีแรกเธอก็ยังไม่รู้หรอก เธอบอกว่าทำแบบนั้นเป็นแผนล่อลวงเท่านั้น เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของศัตรู และช่วยเธอเสร็จภารกิจได้ง่ายขึ้น"ตอนฉู่หลิงเอ๋อเอ่ยคำพูดนี้ ก็เบ้ปากขึ้นมาทันที

"งั้นฉันก็ควรจะขอบคุณเธออย่างงามใช่ไหม"เวินลั่วฉิงค่อยๆยกมุมปากยิ้มอย่างเย็นชา ที่ทำแบบนี้เพราะช่วยเธอเหรอ นี่คือเรื่องน่าขันสุดที่เธอเคยได้ยินมา

"ขอบคุณเธอเหรอ ฉันจะบ้า ฉันอยากสับเธอละเอียดไปเลยจริงๆ"ฉู่หลิงเอ๋อเป็นคนนิสัยตรง จึงได้บ่นด่าออกมาโดยตรง "ที่เธอทำนั้นเป็นการแทงข้างหลังกันชัดๆ"

"แต่ว่าก็คาดไม่ถึงเอสซี การ์ดจะหายไปจริง"ฉู่หลิงเอ๋สีหน้าขุ่นหมองเล็กน้อย และมีอารมณ์หดหู่ "ตอนนี้เธอรู้เรื่องที่แกทำเอสซี การ์ดทำเรื่องหายแล้ว จากนิสัยของเธอคงได้รีบไปรายงานแล้ว ฉันกลัวเธอจะตลบหลังแก ตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดี เรื่องนี้เหมือนจะจัดการยากพอสมควร"

"จัดการไม่ยาก ง่ายมากด้วยซ้ำ" จู่ๆเวินลั่วฉิงก็ยิ้ม ยิ้มอย่างสดใส และร่าเริงมาก