ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 221

บทที่221 การเข้าใจผิดไปกันใหญ่ ที่ทำให้คุณชายสามเย่โมโห

"เวินลั่วฉิง ฉันไม่เชื่อคำโกหกของเธอหรอก เธอควรเลิกพูดได้แล้ว" เย่อหยู่เฟิงเชื่อว่านั้นเป็นข้ออ้างของเธอ จึงไม่คิดจะเชื่อ

"คุณไม่เชื่อก็ช่างเถอะ เพราะที่จริงฉันกับคุณก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่ละกัน......."เวินลั่วฉิงเห็นว่าเขาไม่เชื่อ ก็รู้สึกหมดปัญญา เธอรู้จักเย่อหยู่เฟิงดี ถ้าเขาดื้อรั้นขึ้นมาเอาวัวแปดตัวมาฉุดลากก็ไม่สามารถดึงกลับมาได้

"เวินลั่วฉิง......"เย่อหยู่เฟิงโมโห โมโหเป็นอย่างมาก "เราไม่สนิทกันเหรอ นี่เธอพอข้ามแม่น้ำได้ก็จะรื้อสะพานทิ้งพอได้ประโยชน์ก็ถีบหัวส่งงั้นเหรอ"

"ฉันไม่เคยคิดจะถีบหัวส่งเลยนะ"เวินลั่วฉิงจ้องมองเขา ด้วยท่าทางใสซื่อ

เย่อหยู่เฟิงได้ยินเธอพูดแบบนี้แล้ว สีหน้าก็เริ่มคลายเครียดเล็กน้อย ยังถือว่าเธอยังมีน้ำใจหน่อย

ในเวลานี้นี่เอง เวินลั่วฉิงได้พูดเสริมอีกประโยค " สะพานก็ข้ามมาได้แล้ว ฉันจะเสียแรงไปรื้อมันให้เหนื่อยอีกทำไม"

"เวินลั่วฉิง......" เย่อหยู่เฟิงโมโหจนเกือบจะกระอักเลือดออกมา ผู้หญิงคนนี้ตั้งใจจะทำเขาโมโหจนตายเลยใช่ไหม

"เธอบอกเธอแต่งงานแล้ว งั้นเธอบอกฉันมา ว่าเธอแต่งงานกับใคร"เย่อหยู่เฟิงถอนหายใจอย่างแรง เพื่อพยายามให้ตัวเองสงบอารมณ์ลง ในเมื่อเธอพูดว่าแต่งงานแล้ว งั้นผู้ชายคนนั้นคือใคร

เขาจะคอยดูว่าเธอจะสามารถพูดออกมาได้เปล่า

"เย่ซือเฉิน"เดิมทีเรื่องแต่งงานระหว่างเธอกับเย่ซือเฉินนั้น ต้องเก็บเป็นความลับ แต่เวินลั่วฉิงรู้ดีว่าหากตอนนี้ไม่พูดออกไป จากนิสัยของเย่อหยู่เฟิงคงไม่จบแน่ๆ

"เวินลั่วฉิง ทำไมเธอไม่ลอยขึ้นฟ้าล่ะ"เย่อหยู่เฟิงชะงักนิ่ง จากนั่นจู่ๆก็หัวเราะออกมา ถึงเธอจะแต่งเรื่องมาหลอกเขา ก็ควรจะแต่งให้มันสมจริง พอเชื่อถือได้หน่อย

เธอนี่ดีจริงๆ เธอพูดแบบนี้ออกมาใครมันจะไปเชื่อ

ใครจะไปเชื่องั้นเหรอ

แน่นอน เย่อหยู่เฟิงไม่ได้รู้สึกว่าเธอจะไม่เหมาะกับเย่ซือเฉิน แต่เพราะแน่ใจว่าระหว่างเธอกับเย่ซือเฉินนั้นไม่สามารถมีอะไรที่เกี่ยวข้องได้ต่างหาก

เวินลั่วฉิงเบะปากเล็กน้อย ทำไมแต่งงานกับเย่ซือเฉินจำเป็นต้องลอยขึ้นฟ้าด้วย

ที่เธอพูดคือความจริง ทำไมเขาถึงไม่เชื่อนะ

"เวินลั่วฉิง คำปฏิเสธของเธอฉันไม่ยอมรับ"เย่อหยู่เฟิงนั้นดื้อรั้นพอสมควร เขาคิดว่าใช้ไม้อ่อนไม่ได้ก็ใช่ไม้แข็งซะเลย เพราะเขารู้ว่าถ้าคุยกับเธอดีๆนั้นไม่ได้ประโยชน์เหรอ

ตอนเย่อหยู่เฟิงพูด ได้โน้มตัวลงเล็กน้อย เข้าใกล้เธอ ก็เห็นริมฝีปากเอิบอิ่มของเธอ แววตาเขาจึงเกิดประกายเลศนัย จากนั้นก็ค่อยๆโน้มหน้ามาใกล้เธอ เห็นได้ชัดว่าเขาคิดจะจูบเธอ

เวินลั่วฉิงเห็นการกระทำของเขา ก็หรี่ตาลง หากเย่อหยู่เฟิงคิดอยากจูบเธอจริงละก็ เธอก็คงจะ......

หากไม่ใช่เพราะว่าตอนนี้เธอแค่ใส่ชุดว่ายน้ำ และเป็นชุดที่เซ็กซี่มากละก็ เธอคงลุกเดินหนีตั้งนั้นแล้ว

แล้วในตอนนี้ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่ไกลมากนักเดินเข้ามา

คนเดินนำหน้าอย่างเย่ซือเฉินจู่ๆก็หยุดก้าวเดิน

"ท่านประธานครับ เหมือนจะเป็น......"เลขาหลิวหันสายตาไปมองตามท่านประธานของตัวเอง เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าเข้า ก็สูดหายใจเข้าลึกๆ

นั่น นั่นไม่ใช่คุณหญิงเหรอ

ผู้ชายคนนั้นคือใครกัน

ผู้ชายคนนั้นคิดจะทำอะไร จะจูบคุณหญิงใช่ไหม

คิดไม่ถึงเลยว่ายังมีคนกล้าจูบคุณหญิงต่อหน้าท่านประธานอีกเหรอเนี่ย

ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงลังเลแล้วครู่หนึ่ง ซึ่งเลือกไม่กระทำจะดีกว่า เธอยังคงซ่อนอยู่บนเก้าอีกชายหาดต่อ ไม่ขยับ และไม่ดึงเสื้อเย่อหยู่เฟิงของออกด้วย

แววตาที่เย่ซือเฉินจ้องมองเวินลั่วฉิงนั้น เพียงชั่วพริบตาเดียวก็เยือกเย็นถึงสุดขั้ว

เวินลั่วฉิงในตอนนี้ทำอะไรมากไม่ได้นัก ดังนั้นจึงทำได้เพียงไม่สนใจสายตาของเย่ซือเฉิน แกล้งทำเป็นไม่เห็น เธอไม่หันมองเย่ซือเฉิน และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าไปทักทายเย่ซือเฉินในสถานการณ์แบบนี้

เลขาหลิวตกใจจนขาทั้งคู่สั่นไปชั่วขณะ โอ้พระเจ้า นี่มันสถานการณ์อะไรเนี่ย

เย่ซือเฉินจ้องมองเวินลั่วฉิงด้วยสายตาเยือกเย็นเพียงชั่วแวบเดียว จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป

"เวินลั่วฉิง เธอบอกไม่ใช่เหรอว่าเธอกับเย่ซือเฉินแต่งงานกันแล้ว สามีของเธอทำท่าทีแบบนี้กับเธอเหรอ พูดโกหกไม่คิดก่อนเลยนะ ยัยจอมหลอกลวง"เย่อหยู่เฟิงเหมือนไม่รับรู้ถึงความอันตรายและความน่ากลัวของเย่ซือเฉินในเมื่อกี้เลย

เขากลับแน่ใจว่าเวินลั่วฉิงกับเย่ซือเฉินนั้นไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันเลย

เวินลั่วฉิงจ้องเขาไปหนึ่งที เธอจะถูกเย่อหยู่เฟิงทำซวยตายแน่น

แม้เมื่อกี้เย่ซือเฉินจะเดินออกไปแล้ว แต่เรื่องนี้ไม่จบอย่างแน่นอน ดังนั้น เธอต้องรีบเตรียมตัวไว้ เวินลั่วฉิงกลัวเย่ซือเฉินจะโทรหาเธอ ให้เธอรีบไปหา เรื่องแบบนี้เย่ซือเฉินเคยทำมากครั้งหนึ่งด้วยซ้ำ

จู่ๆเวินลั่วฉิงก็ยื่นมือไปผลักเย่อหยู่เฟิงทีหนึ่ง จนทำให้เย่อหยู่เฟิงกระเด็นตกเข้าไปในสระว่ายน้ำ ทีแรกเธอคิดว่าหากเย่อหยู่เฟิงจะจูบเธอจริง เธอจะถีบเย่อหยู่เฟิงลงสระไปทันที

หลังจากผลักเย่อหยู่เฟิงตกสระว่ายน้ำแล้ว เวินลั่วฉิงก็รีบลุกขึ้น เอาผ้าเช็ดตัวที่คลุมไว้บนตัวตั้งแต่แรกมาพันตัวไว้ จากนั้นก็รีบไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อ "เวินลั่วฉิง เธอทำอะไรอ่ะ"ตอนเย่อหยู่เฟิงลอยขึ้นมาอยู่บนน้ำ ก็ไม่เห็นตัวเวินลั่วฉิงแล้ว

หลังจากคนกลุ่มที่มาด้วยกับเย่ซือเฉินนั้นเดินออกห่างเป็นระยะหนึ่งแล้ว หลายคนที่อยู่ข้างหลังก็เริ่มซุบซิบนินทาขึ้นมา การเม้าท์มอยไม่ใช่เพียงผู้หญิงเท่านั้นที่ชื่นชอบ แต่บางครั้งผู้ชายก็เป็นเหมือนกัน

"เมื่อกี้ไม่ใช่คุณชายสองตระกูลเย่อกับคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินเหรอ ทำไมสองคนนั้นอยู่ด้วยกันล่ะ และดูเหมือนความสัมพันธ์ทั้งสองจะไม่ธรรมดานะ"