ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 589

บทที่ 589 เด็กๆ กลับมาแล้ว การยอมรับญาติอย่างน่าตื่นเต้น (1)

เธอคิด ถ้าตอนนี้เขาจะพาเธอกลับบ้าน เธอจะตอบตกลง? หรือไม่ตกลง?

“ไปสำนักกิจการพลเรือน จดทะเบียนสมรสก่อน” เย่ซือเฉินจับมือเธอแน่นมาก แน่นมากๆ ตอนนี้เขาต้องการเธอมาก ต้องการเธออย่างมากที่สุด แต่เขารู้ว่ามีเรื่องหนึ่งที่สำคัญยิ่งกว่า นั้นก็คือจดทะเบียนสมรสให้เสร็จเรียบร้อยก่อน

เวินลั่วฉิง : “...”

เธอเดาผิดไปแล้ว? ช่างน่าแปลกใจจริง!!

โจ๋วอันหนานที่ยืนอยู่ไม่ไกลได้ยินที่เย่ซือเฉินพูด ร่างกายแข็งทื่อไปกะทันหัน ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง อดหัวเราะออกมาไม่ได้ พวกเขาจะไปจดทะเบียน?

จะเป็นไปได้ยังไง? เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด

“คุณเย่ ฉันจำเป็นต้องเตือนคุณหน่อย วันนี้วันอาทิตย์” เวินลั่วฉิงมองเย่ซือเฉิน อดหัวเราะไม่ได้ แต่วันนี้เป็นอาทิตย์ คนอื่นเขาไม่ทำงานกัน เขาจะไปจดทะเบียนที่ไหน?

“วันอาทิตย์ก็ไม่สามารถขัดขวางการจดทะเบียนสมรสของฉันได้” เย่ซือเฉินมองเวินลั่วฉิง มองหน้ายิ้มของเธอ มุมปากของเขายกขึ้น เขาเย่ซือเฉินต้องการจดทะเบียน ไม่ต้องพูดถึงวันอาทิตย์ ต่อให้ปิดช่วงเทศกาลตรุษจีน เขาก็มีวิธีจัดการเรื่องนี้ได้เหมือนกัน

เวินลั่วฉิง : “...”

โอเค เขาสามารถ เธอยอมแล้ว

ขอถามหน่อยมีอะไรในโลกนี้ที่สามารถทำให้คุณชายสามเย่ลำบากได้ไหม?

แค่นิสัยความเคยชินของคุณชายสามเย่ที่ไม่ขยับอะไรก็จะไปจดทะเบียนที่สำนักงานกิจการพลเรือนนี้จะเปลี่ยนได้ไหม?

คนอื่นเขามีความรักกันโรแมนติก แต่คุณชายสามเย่ทำไมถึงได้ตรงไปตรงมาขนาดนี้ ทำไมบุ่มบ่ามขนาดนี้?

แม้แต่ขั้นตอนการขอแต่งงานคุณชายสามเย่ก็ข้ามไป

ครั้งแรกก็เป็นแบบนี้ ครั้งที่สองก็ยังเป็นแบบนี้...

เธอจะพูดอะไรได้อีกไหม?

แต่ ต่อให้รีบแค่ไหนก็ไม่สามารถไปจดทะเบียนได้ตอนนี้ อย่างน้อยต้องรอให้เรื่องนี้ของคุณชายสามเย่แก้ไขได้แล้ว

ร่างกายของโจ๋วอันหนานที่ยืนอยู่ไม่ไกลรัดแน่นขึ้นอีกครั้ง สีหน้าปรากฏความตื่นเต้นอย่างชัดเจน พวกเขาคงไม่ไปจดทะเบียนสมรสกันวันนี้จริงๆ ใช่ไหม?

ขาของโจ๋วอันหนานขยับนิดหน่อย คิดอยากจะเดินออกไป แต่ตอนนั้นเอง เธอหยุดลงอีกครั้ง

โจ๋วอันหนานรู้ดีว่าเธอไม่ควรปรากฏตัวภายใต้สถานการณ์อย่างนี้ เธอต้องหาวิธีอื่น

“ไป ไปสำนักงานกิจการพลเรือน วันนี้พวกเราต้องจดทะเบียนให้เรียบร้อย” คุณชายสามเย่กอดเวินลั่วฉิงและเดินตรงออกไปด้านนอก เห็นเขาตัดสินใจวันนี้ต้องจดทะเบียนให้เรียบร้อย

เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจเงียบๆ เธอพบว่าเมื่อคุณชายสามเย่พูดถึงเรื่องการจดทะเบียน ความสงบนิ่งในเวลาปกติหายไปจนหมดเกลี้ยง

“รอให้แก้ไขเรื่องนี้ได้ก่อน” ครั้งนี้เวินลั่วฉิงไม่ปฏิเสธ แต่เธอรู้ว่าช่วงเวลาอันตรายอย่างนี้ถ้าพวกเขาไปจดทะเบียนกันจริงๆ เกรงว่าจะโดนคนด่าอีกครั้ง

เธอไม่สนใจได้ แต่เขาล่ะ?

ในเมื่อตอนนี้คุณปู่เย่ยังอยู่ในโรงพยาบาล และเขาก็เป็นคนของตระกูลเย่ เป็นหลานชายแท้ๆ ของคุณปู่เย่

น้ำเสียงของเวินลั่วฉิงในตอนนั้นเบามาก และพวกเขาเดินห่างออกมาระยะหนึ่งแล้ว ดังนั้นโจ๋วอันหนานจึงไม่ได้ยินที่เธอพูด

เย่ซือเฉินตะลึงเล็กน้อย คนฉลาดอย่างเขา เข้าใจความหมายของเธอได้โดยธรรมชาติ เขายิ้มไม่หุบ : “ความหมายของคุณคือตกลงจดทะเบียนสมรสกับฉันอีกครั้งแล้วใช่ไหม? รอให้เรื่องแก้ไขได้เรียบร้อยแล้วพวกเราไปจดทะเบียนสมรสกัน?”

ตอนนั้นสีหน้าเย่ซือเฉินดีอกดีใจ จนควบคุมไม่ได้

ผู้หญิงของเขาทำไมถึงน่ารักได้ขนาดนี้ล่ะ?!

เวินลั่วฉิงได้ยินที่เขาพูด หยุดเดินทันที หันกลับมาอย่างรวดเร็ว และจ้องมองเขาอย่างดุๆ อีกครั้ง

เธอไม่อยากคุยกับเขา ไม่อยาก!

เห็นท่าทางเธอแสดงอารมณ์โกรธเบาๆ เล่นๆ ออกมาอย่างนี้ คุณชายสามเย่ยิ้มไม่หยุดอย่างควบคุมไม่ได้ รอยยิ้มบนใบหน้าค่อยๆ เปิดออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ ค่อยยิ้ม...

ความรู้สึกนี้ดีมากจริงๆ

เวินลั่วฉิงเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าเขา ทำได้แค่กัดฟันด้วยความเกลียด แค่อยากจะกัดเขาอย่างโหดๆ สักครั้ง เธอพบว่าผู้ชายคนนี้ทำไมถึงได้ชั่วร้ายขนาดนี้?

เวินลั่วฉิงไม่รู้ตัวว่าตอนนี้เธอไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญจิตวิทยาด้านอาชญากรรมที่เฉียบขาดมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้เธอเป็นแค่สาวน้อยที่เล่นกับนิสัยเด็กๆ

“โอเค โอเค” เย่ซือเฉินเดินมาด้านหน้า กอดเธอไว้อีกครั้ง ก้มหัวนิดๆ จูบลงบนริมฝีปากที่ยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ ของเธอสักครู่ สายตาของเขาหม่นลงเล็กน้อย : “คุณรู้ไหมท่าทางของคุณตอนนี้ทำให้คนหลงใหลเป็นพิเศษ ดึงดูดคนเป็นพิเศษ ถ้าคุณยังมองฉันอย่างนี้อีก ฉันจะต้องการคุณอย่างควบคุมไม่ได้เลย”

สำหรับคุณชายสามเย่แล้ว ไม่ว่าตอนไหนเธอก็ทำให้หลงใหลได้ทั้งนั้น ไม่ว่าเวลาไหนก็ทำให้เขาหลงใหลจนควบคุมไม่ได้ตลอด

โจ๋วอันหนานยืนอยู่ไม่ไกล จ้องมองพวกเขา ในแววตามีอารมณ์ซับซ้อนมากมายเหลือเกิน เธอไม่เคยเห็นเย่ซือเฉินเป็นแบบนี้มาก่อน

เขาที่อ่อนโยนขนาดนั้นในตอนนี้ สบายอกสบายใจขนาดนั้น มีความเล่นแง่ ความชั่วร้ายและมีความเสเพลเล็กน้อย

โจ๋วอันหนานรู้ดีว่ามีแค่เวินลั่วฉิงเท่านั้นที่ทำให้เขาเป็นแบบนั้น

ทำไมเป็นเวินลั่วฉิง? ทำไมต้องเป็นเวินลั่วฉิง?

ทำไมถึงเป็น...ไม่ได้